Δινιτρωδοξενοοκταφθορίδιο
χημική ένωση
Το δινιτρωδοξενοοκταφθορίδιο ή δινιτρωζοξενοοκταφθορίδιο είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει ξένο (ένα ευγενές αέριο), άζωτο, οξυγόνο και φθόριο, χημικό τύπο (NO)2(XeF8). Είναι μία ιονική ένωση νιτρωδοκατιόντων [(ΝΟ)+] και ανιόντων οκταφθοροξένου [(XeF8)2-]. Η μοριακή γεωμετρία του ανιόντος είναι τετραγωνική αντιπρισματική, με μήκη δεσμών Xe-F 197,1, 194,6, 195,8, 205,2 και 209,9 pm[1].
Δινιτρωδοξενοοκταφθορίδιο | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | Δινιτρωδοξενοοκταφθορίδιο |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Χημικός τύπος | XeN2O2F8 |
Σύντομος συντακτικός τύπος |
(NO)2[XeF8] |
SMILES | NO+.NO+.FXe(F)(F)(F)(F)(F)(F)F-2 |
Δομή | |
Μοριακή γεωμετρία | Τετραγωνική αντιπρισματική |
Φυσικές ιδιότητες | |
Πυκνότητα | 3.354 kg/m3 |
Χημικές ιδιότητες | |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Παράγεται με την αντίδραση του εξαφθοριούχου ξένου (XeF6) με νιτρωδοφθορίδιο (NOF)[2]
Άλλες ενώσεις που περιέχουν το ίδιο ανιόν είναι τα άλατά του με μέταλλα αλκαλίων, συμπεριλαμβάνουν τις ακόλουθες ενώσεις: δικαισιοξενοοκταφθορίδιο [Cs2(XeF8)] και διρουβιδιοξενοοκταφθορίδιο [Rb2(XeF8)], που είναι σταθερές ως τους 400 °C[3][4].
Παραπομπές και σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Peterson, W., Holloway, H., Coyle, A., Williams, M.: «Antiprismatic Coordination about Xenon: the Structure of Nitrosonium Octafluoroxenate(VI)», Science, τόμ. 173 (4003), 1238–1239 (Σεπτέμβριος 1971). doi:10.1126/science.173.4003.1238. ISSN 0036-8075. PMID 17775218. edit
- ↑ Cotton (2007). Advanced Inorganic Chemistry (6th ed.). Wiley-India. p. 588. ISBN 8126513381.
- ↑ Chandra, Sulekh (2004). Comprehensive Inorganic Chemistry. New Age International. p. 308. ISBN 8122415121.
- ↑ Holleman, A.F.; Wiberg,, E. (2001): Inorganic Chemistry. San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.