Διεθνής Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου

Η Διεθνής Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου[1] (αγγλικά: International Ice Hockey Federation, IIHF, γαλλικά: Fédération internationale de hockey sur glace) είναι η αρμόδια ομοσπονδία για το άθλημα του χόκεϊ επί πάγου σε διεθνές επίπεδο, επίσης διοργανώνει και πρωταθλήματα Ρόλερ ινλάιν χόκεϊ.

Διεθνής Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου
Ίδρυση1908
ΤύποςΑθλητική ομοσπονδία
ΈδραΖυρίχη
Ιστότοποςiihf.com

Εδρεύει στη Ζυρίχη της Ελβετίας και είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή διεθνών διοργανώσεων χόκεϊ επί πάγου. Επίσης, καταρτίζει την παγκόσμια κατάταξη των εθνικών ομάδων χόκεϊ επί πάγου. Όσον αφορά τις αποφάσεις της IIHF, μπορεί να ασκηθεί έφεση στο Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο της Λωζάνης, στην Ελβετία.

Ως μέρος του εορτασμού των εκατό χρόνων την ίδρυση της IIHF, το 2008 IIHF Παγκόσμιο Πρωτάθλημα διεξήχθη στον Καναδά. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα πρωταθλήματα φιλοξενήθηκαν στον Καναδά. Η Ρωσία κέρδισε το πρωτάθλημα του 2008, με τον Καναδά να τερματίζει ως φιναλίστ.

 
Το έγγραφο ίδρυσης

Ιδρύθηκε στο Παρίσι της Γαλλίας ως «Διεθνής Σύνδεσμος Χόκεϊ επί Πάγου» (Ligue International de Hockey sur Glace, LIHG).[2] Οι ιδρυτές της ομοσπονδίας ήταν εκπρόσωποι από το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ελβετία και τη Βοεμία (Τσεχική Δημοκρατία). Ο Louis Magnus, ο γάλλος εκπρόσωπος, ήταν το πέμπτο μέλος που υπέγραψε το ιδρυτικό έγγραφο και επίσης ο πρώτος πρόεδρος του LIHG.

Το δεύτερο συνέδριο πραγματοποιήθηκε από τις 22 έως τις 25 Ιανουαρίου 1909 στο Σαμονί της Γαλλίας. Οι κανόνες παιχνιδιού και διαγωνισμών θεσπίστηκαν και επιτεύχθηκε συμφωνία για ένα ετήσιο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το τρίτο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1910 στο Montreux της Ελβετίας. Ο Louis Magnus επανεξελέγη πρόεδρος και ο Peter Patton ανέλαβε τη θέση του αντιπροέδρου. Το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ξεκίνησε στο Les Avants μία ημέρα μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου. Κερδίστηκε από τη Μεγάλη Βρετανία.

Η Ρωσία προστέθηκε ως το έβδομο μέλος της LIHG και ο Herman Kleeberg αντικατέστησε τον Peter Patton ως αντιπρόεδρο στο τέταρτο συνέδριο LIHG, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο από τις 16 έως τις 17 Φεβρουαρίου 1911, σε συνδυασμό με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1911. Στις 14 Μαρτίου 1911, η LIHG υιοθέτησε τους κανόνες του καναδικού χόκεϋ επί πάγου.

Το πέμπτο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε από τις 22-23 Μαρτίου 1912, στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο. Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα συνέδρια, δεν πραγματοποιήθηκε σε συνδυασμό με τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, τα οποία διοργανώθηκαν στην Πράγα στις αρχές Φεβρουαρίου. Ο Henri van den Bulcke διαδέχτηκε τον Louis Magnus ως πρόεδρο του LIHG και ο Max Sillig αντικατέστησε τον Herman Kleeberg ως αντιπρόεδρο.

Στο συνέδριο του 1913 στο St. Moritz, ο Max Sillig παραιτήθηκε από την θέση του αντιπροέδρου και αντικαταστάθηκε από τον Peter Patton, ο οποίος προηγουμένως είχε υπηρετήσει στη θέση από το 1910-1911. Το Φεβρουάριο του 1913, η LIHF διοργάνωσε το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Bandy στο Νταβός της Ελβετίας.

Το συνέδριο του 1914 πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο. Ο Louis Magnus αντικατέστησε τον Van den Bulcke ως πρόεδρο, αλλά παραιτήθηκε αμέσως, καθώς οι άλλοι αντιπρόσωποι δεν ακολούθησαν το πρόγραμμά του. Ο Peter Patton, τότε αντιπρόεδρος, έγινε πρόεδρος και πραγματοποίησε νέες εκλογές. Ο Van den Bulcke εκλέχθηκε εκ νέου ως πρόεδρος (θέση που θα κρατούσε μέχρι το 1920) και ο Patton επέστρεψε στον προηγούμενο ρόλο του αντιπροέδρου. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε όλες τις δραστηριότητες της ομοσπονδίας μεταξύ 1914 και 1920. Το LIHG απέλασσε την Αυστρία και τη Γερμανία από τις τάξεις του μετά τον πόλεμο το 1920. Η ένταξη της Βοημίας μεταφέρθηκε στη νέα χώρα της Τσεχοσλοβακίας την ίδια χρονιά.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1920 ήταν οι πρώτοι που ενσωμάτωσαν το χόκεϊ στο πρόγραμμα τους. Ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν το ντεμπούτο τους στη διεθνή σκηνή στο τουρνουά. Το επίπεδο παιχνιδιού τους ήταν εξαιρετικά ανώτερο από αυτό των Ευρωπαίων και ο Καναδάς πήρε το χρυσό ενώ οι ΗΠΑ κέρδισαν το ασημένιο μετάλλιο. Στις 26 Απριλίου 1920, στο συνέδριο της LIHG, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Ολυμπιακού τουρνουά, και οι δύο χώρες έγιναν μέλη της ομοσπονδίας. Επίσης, στο συνέδριο, ο Max Sillig έγινε πρόεδρος, και ο Paul Loicq και ο Frank Fellowes εκλέχθηκαν ως αντιπρόεδροι.

Στο συνέδριο του 1923 αποφασίστηκε να θεωρηθούν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1924 ως Παγκόσμιο Πρωτάθλημα καθώς και να οργανωθεί ένα παράλληλο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Η Ρουμανία, η Ισπανία και η Ιταλία έγιναν δεκτές στο LIHG το ίδιο έτος. Η Αυστρία επανεμφανίστηκε στο LIHG το 1924, ενώ η σουηδική πρόταση για επανεισδοχή της Γερμανίας μειώθηκε. Οι Σουηδοί διαμαρτυρήθηκαν αφήνοντας το LIHG. Επιστράφηκαν το 1926 μετά την επανεισδοχή της Γερμανίας. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1928, που επίσης χρησίμευαν ως Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα για το έτος, είδαν ένα ρεκόρ 11 χωρών συμμετέχουν καθώς ο Καναδάς διεκδίκησε το τρίτο χρυσό μετάλλιο τους.

Στο συνέδριο του 1929, η LIHG αποφάσισε να οργανώσει αυτόνομο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο ξεκίνησε το 1930. Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ξεκίνησε στο Chamonix, αλλά έπρεπε να ολοκληρωθεί στη Βιέννη και στο Βερολίνο, καθώς ο φυσικός πάγος στο Chamonix λειτούργησε προς το τέλος του τουρνουά. Ο Καναδάς θεωρήθηκε τόσο κυρίαρχος στον τελικό, όπου απέστειλε εύκολα τη Γερμανία για να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο. Η Ιαπωνία, η οποία είχε προσχωρήσει στο LIHG μόλις λίγες μέρες πριν την έναρξη του τουρνουά, μπήκε σε ομάδα αποτελούμενη από φοιτητές ιατρικής.

Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1932, που διεξήχθησαν στη Lake Placid, αποτελούνταν μόνο τέσσερις ομάδες λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η Γερμανία και η Πολωνία ήταν τα μόνα ευρωπαϊκά έθνη, καθώς ο Καναδάς κέρδισε το τέταρτο ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1932 αμφισβητήθηκε ως το τελευταίο αυτόνομο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Εννέα χώρες συμμετείχαν και η Σουηδία κέρδισε τον τρίτο ευρωπαϊκό τίτλο.

Η LIHG γιόρτασε την 25η επέτειό της το 1933. Από την ίδρυσή της το 1908, 18 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έξι Παγκόσμια Πρωταθλήματα και τέσσερα τουρνουά Ολυμπιακών Αγώνων αμφισβητήθηκαν. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1933 σημάδεψε την πρώτη φορά που ο Καναδάς απέτυχε να βγει νικητής σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ή Ολυμπιακό Τουρνουά. Ήταν ηττημένοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, 2-1 σε υπερωρίες.

Οι Κάτω Χώρες και η Νορβηγία έγιναν μέλη του LIHG το 1935. Τα τρία κράτη της Βαλτικής, η Λετονία, η Εσθονία και η Λιθουανία προσχώρησαν στο LIHG το 1931, 1935 και 1938 αντίστοιχα. Η Νότια Αφρική έγινε δεκτή στο LIHG το 1937. Οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936 έθεσαν νέο ρεκόρ με 15 συμμετέχοντες. Η Μεγάλη Βρετανία, αποτελούμενη από μια ομάδα στην οποία εννέα από τους 13 παίκτες μεγάλωσαν στον Καναδά, κέρδισε το πρώτο και μοναδικό χρυσό μετάλλιο στο τουρνουά. Ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος διακόπηκε όλα τα πρωτάθληματα του LIHG - Παγκόσμια, Ευρωπαϊκά και Ολυμπιακά - από το 1940 έως το 1946.

Το πρώτο συνέδριο της LIHG σε επτά χρόνια πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 27 Απριλίου 1946. Η Γερμανία και η Ιαπωνία απεκόπησαν από την ομοσπονδία, ενώ οι συντάξεις των τριών χωρών της Βαλτικής - Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία - αφέθηκαν λόγω της προσάρτησης τους από την Σοβιετική Ένωση. Η Αυστρία είχε αποκατασταθεί η ιδιότητα του μέλους. Ήταν ακυρωθεί το 1939 μετά την ένωση της χώρας με τη Γερμανία. Η Δανία εισήλθε στο LIHG ως νέο μέλος.

Το 1954, ο οργανισμός μετονομάστηκε σε «Διεθνή Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου» (International Ice Hockey Federation, IIHF).[3]

Διοργανώσεις

Επεξεργασία
 
Η έδρα στην Ζυρίχη

Ακολουθούν οι διοργανώσεις της ομοσπονδίας:

Διοργανώσεις Ανδρών

Διοργανώσεις Γυναικών

Διοργανώσεις Τμημάτων Υποδομής

Ρόλερ χόκεϊ

    • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ, (7) (archive) eur-lex.europa.eu
  2. IIHF and Paris Αρχειοθετήθηκε 2018-07-23 στο Wayback Machine. International Ice Hockey Federation. Retrieved on 2010-02-18
  3. IIHF 1957-1974 Αρχειοθετήθηκε 2012-02-03 στο Wayback Machine. iihf.com

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία