Δημώναξ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Δημώναξ ήταν αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Κύπρο και ήκμασε τον 2ο αιώνα (μ.Χ.).
Δημώναξ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 2ος αιώνας Κύπρος (νησί) |
Θάνατος | 170 Αθήνα |
Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φιλόσοφος |
Αν και ανήκε σε διαπρεπή και πλούσια οικογένεια, προτίμησε να ζει ως κυνικός και ασκητής. Διδάσκαλοί του ήταν ο Επίκτητος, ο Τιμοκράτης, ο Αγαθόβουλος και ο Δημήτριος. Κατά τη διδασκαλία αυτού τα μόνα αγαθά της ζωής είναι η αυτάρκεια, η απαλλαγή από του φόβου και της ελπίδας, καθώς και η γαλήνη της ψυχής. Θεωρείται ανώτερος από τους άλλους Κυνικούς φιλοσόφους ως προς την παιδεία και τη μόρφωσή του αποφεύγοντας τις έκτροπες και ανοίκειες εκείνες πράξεις που χαρακτήριζαν γενικά τους Κυνικούς.
Ο Δημώναξ εκτός από τον Διογένη που μιμούνταν μόνο ως προς την περιβολή και τον τρόπο ζωής, θαύμαζε τον Σωκράτη και τον Αρίστιππο. Με τον εκλεκτικισμό του κατέστησε λιγότερο τραχεία τη διδασκαλία των Κυνικών περί της ζωής. Έζησε περί τα 100 χρόνια και όταν αισθάνθηκε το πολύ βαθύ γήρας του πέθανε, εκούσια αρνούμενος να λάβει τροφή.
Ο Δημώναξ ανέφερε (Λουκιανός, "Δημώνακτος βίος", 19-20) πώς "Mόνον εὐδαίμονα ἔφη τὸν ἐλεύθερον, ἐκεῖνον νομίζω τὸν μήτε ἐλπίζοντά τι μήτε δεδιότα" ("Ο αληθινά ευτυχισμένος είναι ο ελεύθερος. Μιλώ για εκείνον που μήτε ελπίζει μήτε φοβάται τίποτα"), απόφθεγμα που ο Νίκος Καζαντζάκης εβαλε να γραφεί στον τάφο του, σαν δικό του ("Δεν ελπίζω τίποτα. Δε φοβούμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος").
Πηγές
Επεξεργασία- Δημώναξ, ο Κύπριος φιλόσοφος: Ευτυχισμένος είναι ο ελεύθερος», Έλσα Νικολαϊδου, Λόγω Γραφής, 1.3.19 http://www.logografis.gr/δημώναξ-ο-κύπριος-φιλόσοφος-ευτυχισ/
- "Δημώναξ: Ευτυχισμένος είναι ο ελεύθερος", Έλσα Νικολαΐδου, Φιλελεύθερος, 18 Φεβρουαρίου 2019, σ. 16 http://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/658140/dimonax-eftychismenos-einai-o-eleftheros
- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη" τ.Θ΄, σ.166