Δενδροκούναβο

Δενδροκούναβο
	; Δενδροκούναβο (Martes martes)
Κατάσταση διατήρησης
	; Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά (Chordata);
Ομοταξία:	Θηλαστικά (Mammalia);
Τάξη:	Σαρκοφάγα (Carnivora);
Οικογένεια:	Ικτίδες (Mustelidae);
Γένος:	Μάρτης (Martes) (Pinel, 1792);
Είδος:	M. martes;
Διώνυμο
	Martes martes (Μάρτης η μάρτης); Fischer de Waldheim, 1817

Το Δενδροκούναβο, γνωστό και ως καθαροκούναβο (Μάρτης η μάρτης - Martes martes) είναι είδος αρπακτικών ζώων που ανήκει στην οικογένεια Ικτίδες της τάξης των σαρκοφάγων. Διαδεδομένο στην κεντρική Ασία και στην Ευρώπη, δεν συναντάται στις Σκανδιναβικές χώρες εκτός της Νορβηγίας, στις Βρετανικές νήσους και στη Σαρδηνία. Στην Ελλάδα ζει κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα μέχρι Θεσσαλία και Ήπειρο. Ο άνθρωπος το κυνηγά για το πολύτιμο δέρμα του. Τα ωραιότερα δέρματα κουναβιού προέρχονται από τη Νορβηγία και από τη Σκωτία.

Χαρακτηριστικά

Το σώμα του είναι επίμηκες με κοντά πόδια. Έχει μήκος περίπου 55 εκ., ενώ η φουντωτή ουρά του φτάνει τα 30 εκ., μυτερό κεφάλι με μικρά τριγωνικά αφτιά και ζωηρά μάτια. Στη ράχη έχει χρώμα σκούρο καφέ, στο ρύγχος ξανθό, στην κοιλιά και στις πλευρές κιτρινωπό και στα πόδια καφέ-μαύρο. Το χειμώνα έχει σκουρότερα χρώματα από το καλοκαίρι. Στο πάνω χείλος φέρει τέσσερις σειρές μουστάκια. Η οδοντοστοιχία του είναι πλήρης (38 δόντια) με πολύ ανεπτυγμένους κυνόδοντες Τα κοντά του πόδια καταλήγουν σε πέντε δάχτυλα, εφοδιασμένα με ισχυρά νύχια.^[2]

Ενδιαίτημα

Είναι ζώο δενδρόβιο και αναρριχάται με μεγάλη επιδεξιότητα. Φωλιάζει στις κουφάλες των δέντρων ή σε εγκαταλειμμένες φωλιές αρπακτικών πτηνών και σκίουρων.Είναι πονηρό και αδηφάγο ζώο, την ημέρα κρύβεται σε δασώδεις περιοχές και, αν η περιοχή είναι κατοικημένη, εγκαθίσταται σε σιτοβολώνες και θημωνιές και βγαίνει τη νύχτα για να επιτεθεί σε κοτέτσια, περιστερώνες και κονικλοτροφεία. Τρέφεται κυρίως με ζώα, όπως μικρά ελάφια, ζαρκάδια, λαγούς, ποντίκια ακόμη και κότες που βρίσκονται σε ορνιθώνες. Τρώει επίσης το μέλι από τις κυψέλες. Τρέφεται όμως και με καρπούς, όπως αχλάδια, δαμάσκηνα, κεράσια κτλ.^[3]

Αναπαραγωγή

Το θηλυκό, μετά από κυοφορία εννέα μηνών, γεννά το Μάρτιο ή αρχές Απριλίου 3-4 μικρά, τα αποθέτει σε μια κοιλότητα δέντρου που γεμίζει με βρύα και τα φροντίζει πολύ. Ύστερα από λίγες εβδομάδες ακολουθούν τη μητέρα τους στις αναρριχήσεις και στο κυνήγι.^[4]