Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας
Ο Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας, γαλλ.: Guillaume Ier d'Aquitaine ή Γουλιέλμος ο Ευσεβής, γαλλ.: Guillaume le Pieux (22 Μαρτίου 875 - 6 Ιουλίου 918) ήταν κόμης της Ωβέρνης (885-918) και δούκας της Ακουιτανίας (893-918).
Γουλιέλμος Α΄ της Ακουιτανίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 22 Μαρτίου 875 |
Θάνατος | 6 Ιουλίου 918[1] Μπριούντ |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ενγκελμπέργκα της Προβηγκίας[2] |
Γονείς | Bernard Plantapilosa και Ermengard II of Auvergne |
Αδέλφια | Adelinde of Aquitaine |
Οικογένεια | Guilhelmids |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος και διάδοχος του Βερνάρδου Β΄ της Ωβέρνης και της Ερμενγάρδης. Έγινε κυβερνήτης της Ωβέρνης και της Λιμουζέν, διαδεχόμενος τον πατέρα του και κατέκτησε την Ακουιτανία και το Πουατού για λογαριασμό του Εμπλ της Ακουιτανίας, ο οποίος είχε ανατραπεί από τον Άιμαρ (893). Ο Γουλιέλμος Α΄ κράτησε το δουκάτο της Ακουιτανίας για τον εαυτό του, αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση και την κηδεμονία του Εμπλ. Οι κτήσεις του εκτείνονταν από την Αυστρασία μέχρι την Τουλούζη και περιλάμβαναν την Οτέν (Autunois) και την Μακονέζ (Mâconnais).
Ίδρυσε το αββαείο του Κλυνύ των Βενεδικτίνων, που εξελίχθηκε σε σημαντικό θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο. Ο Γουλιέλμος Α΄ δεν κράτησε την επικυριαρχία του αββαείου, αλλά το κατέστησε υπόλογο μόνο έναντι του πάπα, κάτι ασυνήθιστο για τα αββαεία εκείνης της εποχής, που τα είχαν στην κατοχή τους οικογένειες. Πρώτο ηγούμενο διόρισε τον Μπέρνο της Μπωμ.
Δηνάρια που κόπηκαν στην πόλη Μπριουντ στο όνομα του Γουλιέλμου Α΄, ήταν απόδειξη της ανεξαρτησίας του. [3] Ο Γουλιέλμος Α΄ τάφηκε στο μοναστήρι του Αγίου Ιουλιανού στο Μπριουντ. Δεν είχε γιους και τον διαδέχθηκε ο Γουλιέλμος Β΄ της Ακουιτανίας, μεγαλύτερος γιος της αδελφής του Αδελίνδας.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε λίγο πριν το 898 την Ενγκελμπέργκα των Μποζονιδών, κόρη του Μπόζο βασιλιά της Προβηγκίας & Βουργουνδίας και της Ερμενγάρδης των Καρολιδών.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p15038.htm#i150378. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p15038.htm#i150378. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Rouche, p 428.
Πηγές
Επεξεργασία- Nouvelle Biographie Générale. Paris, 1859.
- Rouche, Michel. "Private life conquers state and society," in A History of Private Life, Vol. I, Paul Veyne, ed. Harvard University Press, 1987.