Ο Γιάννης Ν. Παπαγεωργίου (1939-2020) ήταν Έλληνας ιατρός, κλινικάρχης και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής.

Γιάννης Ν. Παπαγεωργίου
Βουλευτής Μαγνησίας
Περίοδος
8 Απριλίου 1990 – 11 Σεπτεμβρίου 1993
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1939, Βόλος
Θάνατος15 Δεκεμβρίου 2020
(81 ετών)
Βόλος
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία
Πολιτική Άνοιξη
ΣπουδέςΕΚΠΑ
Επάγγελμαιατρός

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Βόλο το 1939 και ήταν γιος του ιατρού και βουλευτή του Κόμματος Φιλελευθέρων και έπειτα της ΕΡΕ, Νικόλαου Παπαγεωργίου (1901-1983).[1]

Ειδικεύτηκε στη μαιευτική- γυναικολογία, έχοντας σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδευτεί στο Ηνωμένο Βασίλειο και στον Καναδά.[2] Από το 1974 έως το 1989 ήταν κλινικάρχης στην Κλινική Παπαγεωργίου στο Βόλο, που είχε ιδρυθεί το 1937 (αρχικά ως μαιευτική κλινική) από τον πατέρα του. Την περίοδο 1983-87 ήταν πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας και διετέλεσε αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και διευθυντής στο ΕΣΥ Λαμίας.[3]

Στα νεανικά του χρόνια ήταν ποδοσφαιριστής και αργότερα ανέλαβε πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου το 1975.[3] Στις δημοτικές εκλογές του 1978 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Βόλου.

Στις εκλογές του 1990 εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.[4] Αργότερα προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.

Απεβίωσε στη γενέτειρά του σε ηλικία 81 ετών από COVID-19 στις 15 Δεκεμβρίου 2020 και κηδεύτηκε την επομένη από τον ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου – Ν. Κοιμητηρίου Βόλου, σε στενό οικογενειακό κύκλο.[2]


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 85, αρ. 837).(pdf)
  2. 2,0 2,1 ««Έφυγε» από τη ζωή ο πρώην βουλευτής Μαγνησίας Γιάννης Παπαγεωργίου». magnesianews.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 Δήμητρα Λαχουρή, Έφυγε από τη ζωή, λόγω κορωνοϊού, ο πρώην βουλευτής Μαγνησίας Γιάννης Παπαγεωργίου, Ρεπορτάζ: Ελένη Ραυτοπούλου, ertnews.gr, 15 Δεκεμβρίου 2020, ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021.
  4. Βουλή των Ελλήνων, Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών από τη Μεταπολίτευση ως Σήμερα, ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021.