Γεράσιμος Κονιδάρης
Ο Γεράσιμος Κονιδάρης (1905–1987) ήταν Έλληνας θεολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου.
| Γεράσιμος Κονιδάρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1905[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 20 Οκτωβρίου 1987 ή 1987[1] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1924–1929) Πανεπιστήμιο Χούμπολτ (1930–1933) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεολόγος διδάσκων πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1939–1970) Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1945–1951) Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού (1934–1939) |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1905 στην Αθήνα, ολοκλήρωσε όμως τη βασική του εκπαίδευση στην Κεφαλονιά από όπου καταγόταν η οικογένειά του. Στη συνέχεια, το 1919 άρχισε να φοιτά στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή με υποτροφία, και αποφοίτησε το 1924, ώστε να συνεχίσει τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας υπήρξε αριστούχος απόφοιτος το 1929.[2][3]
Μετά την αποφοίτηση του από το Πανεπιστήμιο άρχισε να εργάζεται σε ιδιωτικά γυμνάσια στην Αθήνα, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως βιβλιοφύλακας στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Από το 1930 και για τρία χρόνια, σπούδασε θεολογία, φιλοσοφία, φιλολογία, ιστορία και παιδαγωγική στο Βερολίνο με υποτροφία του κληροδοτήματος Σταθάτου, ενώ με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1934 διορίστηκε στη διεύθυνση αρχαιοτήτων και ιστορικών μνημείων του Υπουργείου Παιδείας, θέση που κράτησε μέχρι το 1939.[3]
Το 1934 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1939 εκλέχθηκε επικουρικός καθηγητής Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου. Το 1945 εξελέγη τακτικός καθηγητής της ίδιας έδρας, στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κράτησε όμως τη θέση αυτή μέχρι το 1951, όταν μετακλήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε δύο φορές κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1957–1958 και 1965–1966.[4] Αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1970 λόγω συνταξιοδότησης.[5] Δίδαξε ακόμη Θρησκειολογία στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες Αθήνας και Πειραιά.[3]
Ανέπτυξε ακόμη σημαντική κοινωνική και εθνική δράση. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής της Ελλάδας εργάστηκε στον «Εθνικό Οργανισμό Χριστιανικής Αλληλεγγύης» της Αρχιεπισκοπής Αθηνών ενώ συμμετείχε με συντονιστικό ρόλο στον Κυπριακό Αγώνα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, φυλακίστηκε από τους Ιταλούς εξαιτίας της δράσης του και αποφυλακίστηκε μετά από εγγύηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δαμασκηνού. Στον Κυπριακό Αγώνα, το σπίτι του χρησιμοποιήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για την ορκωμοσία των αρχηγών της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ).[3]
Το 1945[6] εξελέγη μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και το 1955 ανέλαβε Γενικός Γραμματέας αυτού. Το 1980[7] εξελέγη πρόεδρος του συλλόγου και διατήρησε τη θέση αυτή μέχρι το 1987, όταν και απεβίωσε. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του διοργάνωσε ομιλίες και συζητήσεις πάνω σε διάφορα εθνικά, εκκλησιαστικά και λογοτεχνικά θέματα, με τις κυριότερες να εστιάζουν στη γενιά του ’30 σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής.[3]
Απεβίωσε στις 20 Οκτωβρίου[3] 1987 στην Αθήνα.[2]
Έργο
ΕπεξεργασίαΤο 1951 εμπνεύστηκε και εισηγήθηκε τους πανελλήνιους εορτασμούς για τη συμπλήρωση 1900 ετών από την άφιξη του Αποστόλου Παύλου στην Ελλάδα. Ακόμη συμμετείχε, εκπροσωπώντας την Εκκλησία της Ελλάδος, σε διεθνή θεολογικά συνέδρια, αλλά και στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών όπου ανέπτυξε αξιόλογη δράση.[3]
Συγγραφικό έργο
ΕπεξεργασίαΈγραψε ιστορικά και θεολογικά συγγράμματα, κυρίως στο πεδίο της Εκκλησιαστικής Ιστορίας. Τα σημαντικότερα έργα του αναφέρονται στην ιστορία των Πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Ιεροσολύμων, την ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Βουλγαρίας, καθώς και της Εφέσου, της Αδριανούπολης, του Άργους, του Ναυπλίου αλλά και την Καθολική Εκκλησία. Ακόμη, συνέγραψε για τον Απόστολο Παύλο, το Άγιο Όρος και το Βυζάντιο.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 151664854. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 «Κονιδάρης, Γεράσιμος (Αθήνα, 1905 - 1987)». www.greekencyclopedia.com. Εκδοτική Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Μόσχος, Ε. Ν. (15 Νοεμβρίου 1987). «Τα γεγονότα και τα ζητήματα - Γεράσιμος Κονιδάρης». Νέα Εστία (τχ. 1449): σ. 1509. http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=148461&code=8785. Ανακτήθηκε στις 2016-12-09.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Θεολογικής Σχολή - Διατελέσαντες Κοσμήτορες». deantheol.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «ΕΚΠΑ: Θεολογική Σχολή - Τμήμα Θεολογίας - Διατελέσαντα Μέλη ΔΕΠ». www.theol.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Μέλη του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού». lsparnas.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Το γραφείο του προέδρου του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού». lsparnas.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2016.