Βλαντίμιρ της Στάριτσα

Ο Βλαντίμιρ Αντρέγιεβιτς, ρωσ. Vladimir Andreyevich (1533 - 9 Οκτωβρίου 1569) από τον Οίκο των Ρουρικιδών είχε ως πρόσοδο (appanage) τη Στάριτσα. Ήταν ο τελευταίος πρίγκιπας με δική του περιοχή στη Ρωσία. Η περίπλοκη σχέση του με τον εξάδελφό του Ιβάν Δ΄ τον τρομερό δραματοποιήθηκε στην ταινία Ιβάν ο Τρομερός (1944) του Σεργέι Αϊζενστάιν.

Βλαντιμίρ της Στάριτσα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1533 Μόσχα
Θάνατος	1569 Αλεξάντροφ
Αιτία θανάτου	δηλητήριο
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός Αρχαγγέλου στην Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Ρωσίας
Θρησκεία	Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Yevdokiya Nagaya (1551–1555) Ευδοξία Ρομάνοβνα Οντοέβσκαγια (1555–1569)
Τέκνα	Μαρίνα Βλαντιμίροβνα της Στάριτσα Βασίλι Βλαντιμιρόβιτς Yevfimiya of Staritsa Yury Vladimirovich
Γονείς	Αντρέι της Στάριτσα και Ευφροσύνα Σταρίτσκαγια
Συγγενείς	Βασίλειος Γ΄ Ιβάνοβιτς (θείος από την πλευρά του πατέρα) και Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας (ξάδερφος)
Οικογένεια	Ρουρικίδες
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο μόνος γιος του Αντρέι πρίγκιπα της Στάριτσα (γιου της (Ζωής) Σοφίας Παλαιολογίνας) και της Ευφροσύνης Κοβάντσκαγιας, κόρης του Αντρέι Σταρίσκι.

Πέρασε την παιδική του ηλικία υπό αυστηρή επίβλεψη στη Μόσχα. Το 1542 επανεγκαταστάθηκε στη Στάριτσα και Βερέγια, περιοχές που είχαν δοθεί ως εισόδημα στον πατέρα του. Εκεί νυμφεύτηκε και έζησε ως το 1553, οπότε ο Ιβάν Δ΄ ασθένησε σοβαρά. Κατά την ασθένεια αυτού οι βογιάροι αρνήθηκαν αρχικά να ορκιστούν πίστη στο βρέφος (μόνο επιζώντα γιο του), τον Ντμίτρι και αποφάσισαν να φέρουν τον Βλαντίμιρ στον θρόνο. Προς απογοήτευσή τους ο τσάρος ανάρρωσε, όμως άλλαξε συμπεριφορά και τρόπους. Κάλεσε τον Βλαντίμιρ στη Μόσχα και υπέγραψε μαζί του συμφωνία, κατά την οποία ο Βλαντίμιρ θα ζούσε στη Μόσχα με μικρή ακολουθία και θα απέφευγε επαφές με τους βογιάρους του Ιβάν· όταν αποβίωνε ο Ιβάν Δ΄, ο Βλαντίμιρ θα γινόταν αντιβασιλιάς του ανήλικου Ντμίτρι.

Αφού η μητέρα του Βλαντίμιρ αναγκάστηκε να λάβει τον μοναστικό πέπλο και οι βογιάροι εξορίστηκαν, ο Ιβάν Δ΄ του επέτρεψε να νυμφευτεί. Με τη δημιουργία της Οπρίτσινα οι υποψίες του Ιβάν Δ΄ αναζωπυρώθηκαν. Το 1564 οι Οπρίτσνικς έκαψαν το ανάκτορο του Βλαντίμιρ στη Μόσχα και οι πιο πολλές γαίες του κατασχέθηκαν από την οργάνωση αυτή. Το 1569 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία από τον τσάρο και ο Βλαντίμιρ και τα τέκνα του αναγκάστηκαν να πιουν δηλητήριο στην κατοικία του Ιβάν Δ΄ στο Αλεξαντρόβ. Μερικές ημέρες μετά η μητέρα του και η σύζυγός του, που διέμεναν στη μονή Γκορίτσι κοντά στη Βολόγκντα, με τη βία πνίγηκαν στον ποταμό Σέκσνα.

Το 1598 απεβίωσε άτεκνος ο Φιοντόρ Α΄, γιος του Ιβάν Δ΄. Η εξόντωση της οικογένειας του Βλαντίμιρ προκάλεσε την εξαφάνιση (των αρρένων) του κύριου κλάδου των Ρουρικιδών και επέφερε δυναστική κρίση, γνωστή ως Περίοδος των Ταραχών. Η μόνη επιζήσασα κόρη του Βλαντίμιρ Μαρία παντρεύτηκε τον Μάγκνους, γιο του Χριστιανού Γ΄ της Δανίας. Όταν ο Μάγκνους απεβίωσε, η Μαρία κλήθηκε από τον τσάρο Μπορίς Γκοντουνόφ (κουνιάδο του Φιοντόρ Α΄) να λάβει τον μοναστικό πέπλο σε μονή γειτονική της Τριαδικής Λαύρας του Αγ. Σεργίου. Το 1609 αλληλογραφούσε με τον ψευδο-Δημήτριο Β΄, που αυτοανακηρύχθηκε τσάρος (ο αληθής Ντμίτρι, γιος του Ιβάν Δ΄, είχε αποβιώσει υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, μάλλον από τον Γκοντούνοφ). Η μετέπειτα μοίρα της δεν καταγράφτηκε.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1555 την Ευδοξία Ρομάνοβνα Οντοέβσκαγια και είχε τέκνα:

• γιοί.
• Μαρία π. 1560-1610, παντρεύτηκε τον Μάγκνους των Όλντενμπουρκ δούκα του Χόλσταϊν και τιτουλάριο βασιλιά της Λιβονίας.