Βασίλης Παλαιοκώστας

Ο Βασίλης Παλαιοκώστας (Τρίκαλα ,17 Μαϊου 1966) είναι Έλληνας ληστής ο οποίος έδρασε για χρόνια μαζί με τον αδερφό του, Νίκο Παλαιοκώστα, πραγματοποιώντας ληστείες κοσμηματοπωλείων, τραπεζών καθώς και απαγωγές. Βρίσκεται στις λίστες με τους πιο καταζητούμενους κακοποιούς της Ιντερπόλ, και είναι επικηρυγμένος για 1.000.000 ευρώ,.

Βασίλης Παλαιοκώστας

Γέννηση	17 Μαΐου 1966 (1966-05-17) Μοσχόφυτο Τρικάλων, Ελλάδα
Εθνικότητα	Έλληνας
Συμμορία	Συμμορία αδερφών Παλαιοκώστα
Κατηγορία	Ληστείες, κλοπές αυτοκινήτων, διαρρήξεις, απαγωγές, αποδράσεις,
Ποινή	Κάθειρξη 25 ετών
Εγκλεισμός	Δραπέτης
δεδομένα

Τα αδέρφια Παλαιοκώστα άρχισαν τις κλοπές από νεαρή ηλικία, κλέβοντας -στην αρχή - ηλεκτρικές συσκευές. Τη δεκαετία του 1980 γνωρίζουν τον διαβόητο ληστή Κώστα Σαμαρά και «συνεργάζονται» μαζί του, ληστεύοντας κυρίως τράπεζες. Ο Βασίλης Παλαιοκώστας συνελήφθη τον Απρίλιο του 1990 όταν αποπειράθηκε να βγάλει τον αδερφό του, Νίκο, από τις φυλακές των Τρικάλων. Φυλακίστηκε στις φυλακές της Χαλκίδας από όπου δραπέτευσε τον Ιανουάριο του 1991 με ένα σκοινί από δεμένα σεντόνια που το χρησιμοποίησε για να σκαρφαλώσει τον τοίχο της φυλακής.

Τον Ιούνιο του 1992 τα αδέρφια Παλαιοκώστα μαζί με τον Σαμαρά λήστεψαν το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Καλαμπάκα αρπάζοντας 125.000.000 δραχμές, μέσα από τα χέρια των αστυνομικών, αφού το αστυνομικό τμήμα βρισκόταν σχεδόν δίπλα στην τράπεζα. Αυτή η ληστεία παραμένει η μεγαλύτερη σε λεία ληστεία τράπεζας στην Ελλάδα.

Το 1995, Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου, η ομάδα των Παλαιοκώστα, απήγαγε από το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, τον βιομήχανο Αλέξανδρο Χαΐτογλου. Ζήτησαν 260.000.000 δρχ. για να τον απελευθερώσουν. Πέρασαν τρία χρόνια στα βουνά της ιδιαίτερης πατρίδας τους, στα ορεινά της Πύλης Τρικάλων, με την Αστυνομία να τους καταδιώκει συνεχώς. Συνέλαβαν τον Βασίλη Παλαιοκώστα το 1999 ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχε και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση. Το 2003 και ενώ βρισκόταν στις φυλακές της Κέρκυρας, οι φύλακες βρήκαν στο κελί του ένα λεπτομερές σχέδιο απόδρασης, για αυτό και τον μετέφεραν στις φυλακές του Κορυδαλλού. Εκεί, μπήκε στο ίδιο κελί και έγινε φίλος με τον επίσης διαβόητο εγκληματία Αλκέτ Ριζάι. Τον Ιούνιο του 2006, οι Βασίλης Παλαιοκώστας και Αλκέτ Ριζάι απέδρασαν με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Δύο χρόνια αργότερα (Ιούνιος 2008), ο Βασίλης Παλαιοκώστας απήγαγε τον βιομήχανο αλουμινίου Γιώργο Μυλωνά, και πήρε λύτρα 12.000.000 ευρώ. Ήταν ήδη 791 μέρες δραπέτης και αφού ο Μυλωνάς αφέθηκε ελεύθερος, οι περιγραφές του, στους αστυνομικούς για τους απαγωγείς, τους οδήγησαν στη σύλληψη του Παλαιοκώστα. Στις 22 Φεβρουαρίου του 2009 - μια μέρα πριν ξεκινήσει η δίκη του - ο Βασίλης Παλαιοκώστας ξανα- δραπετεύει από τις φυλακές Κορυδαλλού - και πάλι με τον Αλκέτ Ριζάι και πάλι με ελικόπτερο, μια απόδραση που τον έκανε γνωστό σχεδόν παγκόσμια.

Εις βάρος του εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις και έχουν εκδοθεί εντάλματα προσωρινής κράτησης και εντάλματα σύλληψης που συνεχώς επικαιροποιούνται. Συγκεκριμένα, εκρεμμεί το «Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης» που εκδόθηκε το 2009 για την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης του 2004, και οι αποφάσεις του Τριμελούς Εφετείου Α΄ βαθμού με την οποία καθορίστηκε ποινή φυλάκισης 25 ετών (από την οποία εκκρεμούν τα 18 χρόνια ακόμη) με βάση τις καταδικαστικές αποφάσεις 33 ελληνικών δικαστηρίων που τον καταδίκασαν για τα αδικήματα της αρπαγής, απόπειρας ανθρωποκτονίας, ληστείας από κοινού, σύστασης συμμορίας, κλοπής κατά συρροή, παράνομη οπλοφορία, παράνομη κατοχή όπλου και υπεξαγωγή εγγράφου.

Το BBC το 2014 είχε αφιέρωμα στο "BBC News Magazine profile", για τον Βασίλη Παλαιοκώστα με τίτλο "The Uncatchable" («Ο άπιαστος»).

To 2019 εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Μια φυσιολογική ζωή ~ Δράσεις και αποδράσεις ενός επικηρυγμένου» απ' τις "Εκδόσεις των Συναδέλφων".

Το καλοκαίρι του 2024 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο "Ένα Φυσιολογικό Παιδί - Ιστορίες από μια άλλη εποχή" από τις "Εκδόσεις των Συναδέλφων".

Η αρχή

Ο Βασίλης Παλαιοκώστας γεννήθηκε στις 17 Μαΐου του 1966 στο ορεινό χωριό Μοσχόφυτο Τρικάλων, του Δήμου Πύλης, από τον Λεωνίδα - Ηλία και την Γεωργία Παλαιοκώστα, το τελευταίο από τα συνολικά πέντε παιδιά αυτής της οικογένειας φτωχών αγροτών και βοσκών. Η οικογένεια Παλαιοκώστα εγκαταλείπει το χωριό και εγκαθίσταται μόνιμα στην πόλη των Τρικάλων, όπου ο πατέρας δουλεύει σαν λαχειοπώλης. Το 1979 και σε ηλικία 13 χρονών ο Βασίλης Παλαιοκώστας πιάνει δουλειά σαν εργάτης σε τυροκομείο στα Τρίκαλα, ενώ ο κατά 6 χρόνια μεγαλύτερος αδερφός του, Νίκος, μπαρκάρει στα καράβια. Ο Νίκος Παλαιοκώστας θα επιστρέψει ύστερα από λίγο καιρό από τη θάλασσα, και θα σχετιστεί με έναν κύκλο κακοποιών της ευρύτερης περιοχής, και θα αρχίσει να διαπράττει κλοπές και διαρρήξεις. Τα βήματά του θα ακολουθήσει γρήγορα και ο Βασίλης.

Δεκαετία 1980

Ο Νίκος Παλαιοκώστας πρώτα, ο Βασίλης αργότερα, θα γνωριστούν με τον επίσης νεαρό τότε, ληστή, Κώστα Σαμαρά ή Ζαρανίκα, που είναι γνωστός στον υπόκοσμο με το ψευδώνυμο «Καλλιτέχνης» και μαζί θα οργανώσουν και θα εκτελέσουν αρκετές κλοπές και διαρρήξεις κοσμηματοπωλείων.
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας θα γίνει γνωστός στην Αστυνομία το 1986 σε ηλικία 20 ετών όταν θα συλληφθεί για κλοπή και θα σημανθεί, ενώ το 1988 στη δικογραφία που σχηματίζεται εις βάρος του Νίκου Παλαιοκώστα, όταν και συλλαμβάνεται , αποδίδονται στα δυο αδέρφια 27 κλοπές και διαρρήξεις.
Το 1988 ο Νίκος Παλαιοκώστας βρίσκεται φυλακισμένος στις φυλακές των Τρικάλων αλλά με τη βοήθεια του Βασίλη, (που του πετάει σκοινί για να πιαστεί ) θα δραπετεύσει στις 18 Δεκεμβρίου αυτού του έτους. Ωστόσο, στις 3 Φεβρουαρίου του 1990 ο Νίκος ξανα-συλλαμβάνεται και πάλι για κλοπές ενώ τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου συλλαμβάνεται και ο Βασίλης για κλοπή αυτοκινήτου ενώ πρoετοίμαζε σχέδιο για να βοηθήσει τον αδερφό του να δραπετεύσει και πάλι. Αποφυλακίζεται με εγγύηση.

Δεκαετία 1990

Τον Μάιο του 1991 ο Βασίλης θα συλληφθεί για συμμετοχή σε διάρρηξη κοσμηματοπωλείου στον Πύργο Ηλείας, αλλά τον Αύγουστο αυτού του έτους θα δραπετεύσει από τις φυλακές της Χαλκίδας που κρατούνταν, - ο αδερφός του είχε ήδη δραπετεύσει στις 15 Δεκεμβρίου του 1990 ενώ ο Κώστας Σαμαράς θα δραπετεύσει έναν μήνα μέτα, από την Αμφιλοχία, μέσα από την αστυνομική κλούβα που τον μετέφερε -και η συμμορία (αδερφοί Παλαιοκώστα και Κώστας Σαμαράς) θα συσταθεί και πάλι. Η ομάδα θα εμπλουτιστεί και με άλλους διαβόητους ληστές όπως τον Μιχάλη Μακρυγιάννη και Παύλο Κερεμίδη και θα αναβαθμίσει τη δράση της, διαπράττοντας 16 ληστείες τραπεζών σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Ωστόσο η ληστεία που θα κάνει διάσημους τους αδερφούς Παλαιοκώστα, είναι αυτή της Εθνικής Τράπεζας στην Καλαμπάκα, στις 2 Ιουνίου του 1992.

Πριν από αυτήν την ληστεία όμως θα ληστέψουν:

• στις 18 Ιουλίου 1991 το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Σέρβια της Κοζάνης
• στις 8 Νοεμβρίου 1991 το υποκατάστημα της Εμπορικής Τράπεζας στα Ιωάννινα από το οποίο θα πάρουν 24.000.000 δραχμές
• στις 31 Ιανουαρίου 1992 το super Μarket "Αθηνά" στην Λαμία (1.200.000 δρχ)
• στις 22 Φεβρουαρίου 1992 το super Μarket "Μαρινόπουλος" στην Κατερίνη, (6.000.000 δρχ.)
• στις 6 Μαρτίου 1992 και πάλι το super Μarket "Μαρινόπουλος", αυτή την φορά στη Θεσσαλονίκη (15.000.000 δρχ.)
• και στις 2 Ιουνίου 1992 θα πραγματοποιήσουν την μεγαλύτερη ληστεία τράπεζας στην Ελλάδα, αυτήν του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στην Καλαμπάκα, όπου τα δυο αδέρφια Παλαιοκώστα και ο συνεργός τους Κώστας Σαμαράς θα αποκομίσουν λεία 125.000.000 δραχμές (336.000 ευρώ). Τα δυο αδέρφια θα φύγουν στη Βουλγαρία ενώ ο Σαμαράς θα συλληφθεί ενώ ετοιμαζόταν να το σκάσει στην Ιταλία. Ο Κώστας Σαμαράς δίνει μια περιγραφή αυτής της ληστείας:

...«Έβγαλαν τις καραμπίνες από την πάνινη τσάντα και τις όπλισαν φωνάζοντας προς τους ταμίες και τους υπαλλήλους. Το ίδιο έκανα κι εγώ βγάζοντας το ούζι κάτω από το σακάκι μου. "Ληστεία! Όλοι όρθιοι αμέσως!".

"Ληστεία! Όλοι όρθιοι και πίσω στον τοίχο και συ, χοντρούλη, τσακίσου αμέσως όρθιος", φώναξα άγρια στον διευθυντή που είχε κοκαλώσει....

(...) «Περάσαμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα το Κέντρο Υγείας της πόλης από τα δεξιά μας και το γήπεδο πιο πάνω στʼ αριστερά χωρίς να μας ακολουθεί κανένα αυτοκίνητο από πίσω. Κανα δυο χιλιόμετρα πριν από την Καλαμπάκα, καθώς κινούμασταν με αρκετά μεγάλη ταχύτητα, είδαμε να εμφανίζονται από την απέναντι μεριά τα δύο περιπολικά της αστυνομίας που είχαν βγει στο κατόπι μας. Πρώτο ήταν το τζιπ και από πίσω το Μιτσουμπίσι κι άλλο ένα συμβατικό αυτοκίνητο.

"Νάτοι!" έκανε ο Βασίλης όλο έξαψη. "Εγώ πέφτω κάτω, παιδιά", είπα και χώθηκα στο κενό ανάμεσα στα πίσω και στα μπροστινά καθίσματα του αυτοκινήτου ώστε οι μπάτσοι να δούνε μόνο δύο άτομα στο Όπελ. Μόλις κατάλαβα ότι διασταυρωθήκαμε με τα τρία αστυνομικά οχήματα χωρίς να ακουστεί κάποιο ανησυχητικό φρενάρισμα άρχισα νʼ ανασηκώνομαι πάλι».

• στις 15 Απριλίου του 1994 στην Μελίκη Ημαθίας της Ημαθίας θα κλέψουν την Εμπορική τράπεζα (2.200.000 δρχ.)
• και στις 6 Ιουλίου του 1995 στην Σιάτιστα της Κοζάνης όπου θα ληστέψουν ακόμα ένα υποκατάστημα της Εμπορικής τράπεζας.

Στις 15 Δεκεμβρίου του 1995 ο Βασίλης Παλαιοκώστας και ο Παύλος Κερεμίδης θα γίνουν πρωτοσέλιδο απαγάγοντας από την Θεσσαλονίκη τον μεγαλοβιομήχανο Αλέξανδρο Χαΐτογλου, ιδιοκτήτη της ομώμυμης επιχείρησης χαλβάδων. Από την απαγωγή του Χαΐτογλου θα αποκομίσουν ακόμα μεγαλύτερο κέρδος από την ληστεία στην Καλαμπάκα, αφού θα τους καταβληθούν για λύτρα 260.000.000 δραχμές (760.000 ευρώ).

Απαγωγή βιομήχανου Αλέξανδρου Χαΐτογλου

Την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου του 1995 στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο 2ο χιλιόμετρο του δρόμου Ωραιόκαστρο - Θεσσαλονίκη, στις 8:15 το πρωί, οι Βασίλης Παλαιοκώστας και Παύλος Κερεμίδης, ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο του βιομήχανου, συν-ιδιοκτήτη της εταιρείας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΧΑΛΒΑΣ», Αλέξανδρο Χαΐτογλου, ενώ κατευθυνόταν στο εργοστάσιό του, στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης. Αφού τον απείλησαν με τα όπλα προτεταμένα, τον έβγαλαν από το αυτοκίνητό του, τον έβαλαν σε ένα τζιπ που είχαν ήδη κλέψει και έφυγαν. Μέσα στο αυτοκίνητο του Χαΐτογλου, υπήρχε μια τσάντα με 1.000.000 δρχ. περίπου καθώς και επιταγές ύψους 1.500.000 δρχ., την οποία και αρνήθηκαν να πάρουν παρόλο που ο Χαϊτογλου τους την προσέφερε. Σε λίγο ειδοποίησαν τον αδερφό του, Κώστα, για να συννενοηθούν για τα λύτρα. Μετά το αίσιο τέλος της περιπέτειας αυτής, οι δράστες πληροφορήθηκαν ότι ο αδερφός του Αλέξανδρου είχε κερδίσει στο ΛΟΤΤΟ 160.000.000 δραχμές.

Οι δράστες ζήτησαν αρχικά 3.000.000 γερμανικά μάρκα (522.000.000 δραχμές). Έπειτα από εκτεταμένες διαπραγματεύσεις το Σαββατοκύριακο που ακολούθησε, συμφωνήθηκε να δοθούν 150.000.000 δρχ. σε χαρτονομίσματα και 650.000 μάρκα τα οποία και παρέλαβαν από την τράπεζα της Ελλάδας ύστερα από την μεσολάβηση του εισαγγελέα.

Την Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου ύστερα από αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα από κλεμμένο κινητό τηλέφωνο, και ανανεώνοντας τις οδηγίες κάθε μία ώρα περίπου, ο Κώστας Χαΐτογλου παρέλαβε τον αδερφό του Αλέξανδρο -σώο και αβλαβή- στον σταθμό των ΚΤΕΛ του νομού Καρδίτσας, στην Καρδίτσα.

Η Αστυνομία, από τα δακτυλικά αποτυπώματα που βρέθηκαν πάνω στο κινητό τηλέφωνο, ανακάλυψε τους δυο δράστες: τον Βασίλη Παλαιοκώστα (29 χρ. τότε) που ήταν δραπέτης των φυλακών από τις 15 Ιανουαρίου του 1991, και τον Παύλο Κερεμίδη (44 χρ. τότε) που είχε επίσης δραπετεύσει από την φυλακή, μερικούς μήνες πριν, στις 30 Ιουλίου του 1995. Οι δυο δράστες επικηρύχθηκαν με το ποσό των 250.000.000 δρχ. αλλά παρά τις προσπάθειες των αρχών και τα συνεχή μπλόκα που έστηναν σε όλη σχεδόν τη Θεσσαλία, δεν κατάφεραν να τους πιάσουν.

Σε συνέντευξή του μετά το τέλος της περιπέτειάς του ο Αλέξανδρος Χαΐτογλου δήλωσε σε δημοσιογράφο της εφημερίδας «Θεσσαλονίκη»:

'Εζησα σχεδόν τέσσερις ημέρες μέσα σε ένα αμάξι μια και οι απαγωγείς μου απέφυγαν με έντεχνο τρόπο να μου δώσουν το δικαίωμα να εντοπίσω κάποιο σημείο που θα μπορούσε να αποβεί γι' αυτούς μοιραίο εφόσον το αναγνώριζα. Ημουν δηλαδή πάνω σε μια διαρκή κίνηση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε κάποιο σημείο είχα και ορατότητα.(...) Μπορώ να πω ότι μου φέρθηκαν ανθρώπινα πάνω απ' όλα και είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί τους ώρες ατελείωτες και να καταλάβω ότι πρόκειται για ανθρώπους ενήμερους για όλη την κατάσταση που επικρατεί εδώ στην Ελλάδα και μάλιστα θα έλεγα ότι είχαν και κάποιο επίπεδο σαν άνθρωποι γενικά. (...) Δεν ήταν κλέφτες ήταν απαγωγείς και τους ενδιέφεραν αποκλειστικά μόνο τα λύτρα. Κατά τα άλλα ένα έχω να πω ότι μου φέρθηκαν πολύ καλά και αυτή τη στιγμή είμαι απόλυτα υγιής. Αρκεί να αναφέρω ότι η τσάντα που είχα με χρήματα μου την επέστρεψαν χωρίς να πάρουν τίποτα.

Η οικογένεια Χαΐτογλου μετά το τέλος της περιπέτειας κατέφυγε στην δικαιοσύνη εναντίον της Ελληνικής Αστυνομίας, κατηγορώντας την για ζημιές που υπέστη από παραλείψεις της Αστυνομίας. Το διοικητικό Εφετείο του Πειραιά είχε διατάξει την αποζημίωση του Αλέξανδρου Χαΐτογλου με το ποσό των 228.000 ευρώ, θεωρώντας ότι υπήρχαν ευθύνες του Δημοσίου και των αστυνομικών οργάνων για την απόδραση των δυο κακοποιών. Τελικά, το Συμβούλιο Επικρατείας ανέτρεψε αυτήν την απόφαση και γνωμοδότησε ότι δεν υπήρχαν ευθύνες της Αστυνομίας. Η δικαστική διαμάχη έλαβε τέλος το 2010.

Ήδη από τον Μάιο του 1999 η τύχη του Παλαιοκώστα φαινόταν ότι τελείωνε, αφού κατάφερε με δυσκολία και μόνο αναγκαζόμενος να πυροβολήσει, να ξεφύγει από μπλόκο των αστυνομικών στην Πύλη Τρικάλων, στις 8 Μαΐου αυτού του έτους. Το ίδιο δύσκολα θα ξεφύγει από ακόμα δυο μπλόκα στην Ευρυτανία.
Τελικά, στις 20 Δεκεμβρίου του 1999 στο 90ο χλμ. της εθνικής οδού Λαμίας - Λειβαδιάς το αυτοκίνητο που οδηγούσε, -για να αποφύγει τη σύγκρουση με ένα φορτηγό, έπεσε στο παρακείμενο αρδευτικό κανάλι. Ειδοποιήθηκε και κατέφτασε στον τόπο του ατυχήματος, περιπολικό από το αστυνομικό τμήμα της Λειβαδιάς, χωρίς να γνωρίζει ποιός ήταν ο τραυματισμένος. Ο Παλαιοκώστας προσπάθησε να διαφύγει -αρχικά πεζός κι έπειτα εισβάλοντας σε ένα σταματημένο λόγω της κίνησης αυτοκίνητο- αλλά τον σταμάτησαν οι αστυνομικοί που τον καταδίωκαν και τον συνέλαβαν. Στο αυτοκίνητο βρέθηκαν διάφορα όπλα, χειροβομβίδες, κλεμμένες πινακίδες αυτοκινήτων καθώς και πλαστές ταυτότητες. Σε βάρος του εκκρεμούσαν 17 εντάλματα σύλληψης. Τον Ιούνιο του 2000 καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης σε κάθειρξη 25 ετών για την απαγωγή Χαΐτογλου.

Δεκαετία 2000

Η δεκαετία του 2000 βρίσκει τον Παλαιοκώστα φυλακισμένο, και μάλιστα να μεταφέρεται ανά τακτά διαστήματα σε όλες σχεδόν της φυλακές της Ελλάδας, σαν προληπτικό μέτρο μείωσης των δυνατοτήτων δραπέτευσης.

Ωστόσο από το 2003 και μετά βρισκόταν μόνιμα στις φυλακές Κορυδαλλού, και μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του δόθηκε για να δραπετεύσει.
Το 2004 θα εκδοθεί η υπ’ αριθ. 897/2004 συγχωνευτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης Α’ Βαθμού, με την οποία καθορίστηκε σε βάρος του συνολική εκτιτέα ποινή (25) ετών και φυλάκιση (7) μηνών αθροιστικά για απόδραση και συνολική χρηματική ποινή (8.283,5) ευρώ, με βάση τις ποινές που επιβλήθηκαν με (33) αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων για τα αδικήματα της αρπαγής, εκβίασης, απόπειρας ανθρωποκτονίας, ληστείας από κοινού, σύστασης συμμορίας, κλοπής κατά συρροή, παράνομης οπλοφορίας, παράνομης κατοχής όπλου και υπεξαγωγής εγγράφων, με υπόλοιπο ποινής (18) έτη, (3) μήνες και μία ημέρα.

Η πρώτη απόδραση με ελικόπτερο (2006)

Το απόγευμα της Κυριακής 4 Ιουνίου 2006, γύρω στις 6:30, ένα μικρό ιδιωτικό ελικόπτερο προσγειώνεται ξαφνικά στο προαύλιο των φυλακών Κορυδαλλού, και με αστραπιαία ταχύτητα παραλαμβάνει δυο φυλακισμένους και φεύγει. Ήταν ο Βασίλης Παλαιοκώστας με τον συγκρατούμενό του, Αλκέτ Ριζάι.

Όπως κατέθεσε ο πιλότος του ελικοπτέρου, μία εβδομάδα πριν από την απόδραση «ένας άνδρας και δύο γυναίκες νοίκιασαν το ελικόπτερο από τον Αγιο Κοσμά για μια βόλτα πάνω από την Αθήνα». Την ημέρα της απόδρασης, «ο ίδιος άνδρας, μαζί με ένα δεύτερο άνδρα, εμφανίστηκαν και πάλι στον Αγιο Κοσμά και ζήτησαν επίσης να κάνουν βόλτα, πληρώνοντας προκαταβολικά για την ενοικίαση του ελικοπτέρου 1.400 ευρώ.»

Όταν όμως απογειώθηκαν, «(...) με απείλησαν με πιστόλι και χειροβομβίδα και με υποχρέωσαν να προσγειωθώ στο προαύλιο του Κορυδαλλού, απ' όπου πήρα τους δύο κρατουμένους». Οι δυο άντρες για τους οποίους έκανε λόγο ο πιλότος ανακαλύφθηκε αργότερα ότι ήταν ο 38χρονος Αλβανός Gentian Papa ή Lelaj και ο σεσημασμένος κακοποιός Σπύρος Δραβίλας, και οι δύο στην υπηρεσία του Στεφανάκου.

Το ελικόπτερο άφησε τους δυο δραπέτες δίπλα στο νεκροταφείο του Σχιστού, στον Πειραιά, και εκείνοι συνέχισαν την απόδραση με δυο μοτοσικλέτες που τους περίμεναν. Οι μοτοσικλέτες βρέθηκαν στην περιοχή του Σκαμαραγκά, όχι όμως και οι δραπέτες παρά το ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε η Αστυνομία. Την επιχείρηση εντοπισμού τους μάλιστα, την ανέλαβε προσωπικά ο επιτελάρχης του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, Βασίλης Τσιατούρας. Ο Τσιατούρας οργάνωσε τα αποσπάσματα δίωξης κυρίως στις περιοχές που γνώριζαν ότι συνήθιζε να κρύβεται ο Παλαιοκώστας - την Ήπειρο και την Θεσσαλία και ενεργοποίησε ένα δίκτυο πληροφοριοδοτών που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν που βρίσκονταν οι δραπέτες.

Οι έρευνες της Αστυνομίας, απέδωσαν για τον Αλκέτ Ριζάι, αφού συνελήφθη στις 8 Σεπτεμβρίου του 2006 στο χωριό Πρόδρομος Βοιωτίας όπου κρυβόταν.

Μερικές μέρες μετά, η Αστυνομία θα είχε ακόμη μια επιτυχία, αν και τυχαία: συνέλαβε τον Νίκο Παλαιοκώστα, διεθνώς επικηρυγμένος και καταζητούμενος για 16 χρόνια. Τον εντόπισε σε ένα μπλόκο που είχε στήσει στην περιοχή Καλύβια Λιβαδίου, κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Ο Παλαιοκώστας επιβαίνοντας σε ένα κλεμμένο αυτοκίνητο, δεν σταμάτησε στον έλεγχο της Αστυνομίας, με αποτέλεσμα να τον κυνηγήσουν, το αυτοκίνητό του να ανατραπεί και να σπάσει το αριστερό του χέρι. Όταν συνελήφθη, μέσα στο αυτοκίνητο βρέθηκαν και τρία πυροβόλα όπλα.

Τον Βασίλη Παλαιοκώστα η Αστυνομία θα τον συνελάμβανε το καλοκαίρι του 2008, στις 20 Αυγούστου.

Από τις πληροφορίες που συγκέντρωσε η Αστυνομία και που βρίσκονταν στον φάκελο της δικογραφίας έγινε κατόπιν γνωστό ότι την απόδραση την σχεδίασε και την χρηματοδότησε, το θεωρούμενο ως «το μεγάλο αφεντικό» του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα, ο Βασίλης Στεφανάκος, με σκοπό όπως αναφέρουν «να εκθέσει το κράτος με τη θεαματική απόδραση και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει τον Ριζάι στην εκτέλεση «συμβολαίων θανάτου». Από τις πληροφορίες προέκυψε ότι «έβαλε τον Βασίλη Παλαιοκώστα στο ελικόπτερο για να παραπλανήσει τους αστυνομικούς και να πιστέψουν ότι πρόκειται για δουλειά του καταζητούμενου τότε αδελφού του Νίκου».

Συνολικά ασκήθηκαν από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά ποινικές διώξεις σε 13 άτομα, ενώ ελέγχονταν και 3 αστυνομικοί -υπάλληλοι της Σωφρονιστικής Υπηρεσίας των φυλακών- που φαίνεται οτι δωροδοκήθηκαν από τον Στεφανάκο.

Η υπόθεση θα δικαζόταν τον Δεκέμβριο του 2008 και θα γινόταν η αφορμή για τη δεύτερη απόδραση του Παλαιοκώστα.

Απαγωγή του βιομήχανου Γιώργου Μυλωνά

19 χιλιόμετρα χώριζαν το σημείο απαγωγής (Πανόραμα Θεσ/νίκης) από το σημείο κράτησης (Σουρωτή Θεσ/νίκης) του βιομήχανου Γιώργου Μυλωνά

Εσύ μπορεί να είσαι ο Μυλωνάς του αλουμινίου, αλλά εμείς είμαστε οι Βαρδινογιάννηδες στις απαγωγές

Το βράδυ της Δευτέρας 9 Ιουνίου 2008 ο μεγαλοβιομήχανος Γιώργος Μυλωνάς, συν-ιδρυτής και αντιπρόεδρος της πολυεθνικής εταιρείας αλουμινίου «ALUMIL» - και ενώ επέστρεφε σπίτι του μαζί με την γυναίκα του, στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, απήχθη από τρεις ένοπλους κουκουλοφόρους. Οι δράστες άφησαν την γυναίκα του να φύγει, και διέφυγαν με το αυτοκίνητο του Μυλωνά και τον ίδιο μέσα προς άγνωστη κατεύθυνση. Ύστερα από περίπου 500 μέτρα, παρατάνε το αυτοκίνητο του Μυλωνά και συνεχίζουν με το (κλεμμένο) δικό τους. Τα ξημερώματα επικοινωνούν με την γυναίκα του επιχειρηματία, υποδεικνύοντας τον τόπο που εγκατέλειψαν το αυτοκίνητο και ανακοινώνοντας την απαγωγή και την απαίτηση τους για λύτρα.

Την Τετάρτη 11 Ιουνίου, επικοινωνούν με την οικογένεια και ζητούν λύτρα 30.000.000 ευρώ, ενώ τους δίνουν επταήμερη διορία για να τα συγκεντρώσουν.

Ύστερα από διαβουλεύσεις οι απαγωγείς συμφωνούν στο ποσό των 12.000.000 ευρώ. Η Αστυνομία που όλες τις μέρες προσπαθούσε να εντοπίσει τους απαγωγείς, προσημειώνει τα χαρτονομίσματα και στις 26 Ιουνίου, οι δράστες παραλαμβάνουν τα χρήματα και απελευθερώνουν τον βιομήχανο στο δρόμο Γιαννιτσών - Θεσσαλονίκης και του δίνουν ένα άλλο (κλεμμένο) όχημα για να επιστρέψει μόνος του σπίτι του.

Από τις 4 Αυγούστου τα πρώτα σημαδεμένα χαρτονομίσματα εμφανίστηκαν στην αγορά, αφού κατατέθηκαν από επιχειρηματίες σε τράπεζες των Γιαννιτσών και της Βέροιας. Ωστόσο, ο εντοπισμός του 28χρονου Ασημάκη Λαζαρίδη στα Χανιά, που αγόρασε ένα πολυτελές αυτοκίνητο, αξίας 100.000 ευρώ, με τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα, άνοιξε το δρόμο για την σύλληψη όλων των συμμετεχόντων. Παρακολουθώντας τις κινήσεις του Λαζαρίδη, η Αστυνομία έφτασε στον 27χρονο αντιεξουσιαστή Πολύκαρπο Γεωργιάδη, που τους οδήγησε εν αγνοία του, στο κρησφύγετο τους στην περιοχή της Σουρωτής, στην Θεσσαλονίκη. Στην επιχείρηση που οργάνωσαν τα ΕΚΑΜ, στις 20 Αυγούστου, συνελήφθη ο Παλαιοκώστας, μέσα στο σπίτι στη Σουρωτή. Μέσα στο σπίτι βρέθηκαν και κατασχέθηκαν όπλα, εκρηκτικά, ασύρματοι, κάμερες, καθώς επίσης και μέρος των προσημειωμένων χαρτονομισμάτων.

Στις επόμενες μέρες, συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη 8 άτομα.

Στις 3 Φεβρουαρίου του 2009 άρχισε η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης. Οι βασικοί κατηγορούμενοι ήταν 5: οι Βασίλης Παλαιοκώστας, Βαγγέλης Χρυσοχοΐδης, Πολύκαρπος Γεωργιάδης, Ασημάκης Λαζαρίδης, και ο ήδη κρατούμενος τότε στις φυλακές Τρικάλων Γιώργος Χαραλαμπίδης ως εξ αποστάσεως συνεργός και κατηγορούνταν για τρία κακουργήματα (αρπαγή από κοινού, σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, κατοχή εκρηκτικών και βομβών) και έξι πλημμελήματα (εκβίαση, πλαστογραφία κατ΄ εξακολούθησιν, αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος, υπόθαλψη εγκληματία, παράβαση του νόμου περί όπλων και ναρκωτικών). Οι άλλοι τρεις ήταν συγγενικά πρόσωπα των Λαζαρίδη και Χαραλαμπίδη.

Στις 17 Φεβρουαρίου όταν τελείωσε η δίκη οι Πολύκαρπος Γεωργιάδης και Βαγγέλης Χρυσοχοΐδης (και οι δυο αναρχικοί) καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 22 ετών, και οι Ασημάκης Λαζαρίδης και Γιώργος Χαραλαμπίδης σε κάθειρξη 13 ετών. Μικρότερες ποινές επιβλήθηκαν στους συγγενείς του Χαραλαμπίδη, ενώ αθώωθηκε ο συγγενής του Λαζαρίδη.

Όσον αφορά τον Παλαιοκώστα του επιβλήθηκαν κάποιες ποινές για πλημμελήματα ενώ οι κακουργηματικές πράξεις του θα δικαστούν όταν θα συλληφθεί και πάλι από τις Αρχές, αφού εν τω μεταξύ και δυο μήνες περίπου πριν αρχίσει αυτή η δίκη, ο Βασίλης Παλαιοκώστας είχε δραπετεύσει για μια φορά ακόμα.

Η δεύτερη απόδραση με ελικόπτερο (2009)

Οι Βασίλης Παλαιοκώστας και Αλκέτ Ριζάι είχαν τον Φεβρουάριο του 2009 - και ενόψει της δίκης τους για την προ τριών χρόνων απόδρασή τους - μεταφερθεί στις φυλακές του Κορυδαλλού όπου κρατούνταν στα κελιά της απομόνωσης, περιμένοντας την εκδίκαση της υπόθεσης από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιώς. Για αυτήν την υπόθεση συνολικά κατηγορούνταν 11 άτομα, ανάμεσα στα οποία και οι Βασίλης Στεφανάκος και Γιώργος Τσακογιάννης σαν οι ιθύνοντες νόες της επιχείρησης απόδρασης καθώς και οι συνεργοί που υπέθαλψαν τους δραπέτες.

Η δίκη είχε οριστεί να αρχίσει την Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου του 2009 αλλά την Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009, ένα ελικόπτερο καταφτάνει και πάλι πάνω από τον προαύλιο χώρο των φυλακών Κορυδαλλού, παραλαμβάνει τους Παλαιοκώστα και Ριζάι, και εξαφανίζεται παρά τους πυροβολισμούς που δέχτηκε από τους φύλακες του προαυλίου με κατεύθυνση προς το Καπανδρίτι.

Σύμφωνα με τις καταθέσεις του πιλότου και άλλων αυτοπτών μαρτύρων, το ελικόπτερο ξεκίνησε στις 13:30 από το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» με μοναδικό επιβάτη τον πιλότο του. Όπως είχε δηλώσει και στο σχέδιο πτήσης του, φτάνει στις 14:30 στην Ιτέα, όπου παραλαμβάνει δυο άτομα (έναν άντρα και μια γυναίκα) και επιστρέφει. Πάνω από την Ελευσίνα, απειλούν με όπλο τον πιλότο και τον αναγκάζουν να κατευθυνθεί προς τις φυλακές Κορυδαλλού. Περίπου στις 16:00 φτάνουν πάνω από το συγκρότημα των φυλακών, ρίχνουν ανεμόσκαλα, την οποία ανεβαίνουν οι Ριζάι και Παλαιοκώστας, που βρίσκονταν στο προαύλιο χώρο των απομονωτηρίων της φυλακής, στην τρίτη πτέρυγα, και εξαφανίζονται. Στο Πολυδένδρι Καπανδριτίου εγκαταλείπουν το ελικόπτερο και τον πιλότο, δεμένο και φιμωμένο, επιβιβάζονται σε ένα τζιπ και φεύγουν προς την Εθνική οδό.

Δεκαετία 2010

Μετά και την δεύτερη αυτή απόδραση, η οποία έγινε πρωτοσέλιδο για αρκετές ημέρες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η Αστυνομία, θα ανακαλύψει τους δυο δραπέτες στην περιοχή των Μεγάρων και του Αλεποχωρίου Αττικής, τον Απρίλιο του 2009. Το τζιπ το οποίο οδηγούσε ο Παλαιοκώστας, έπεσε σε μπλόκο της Αστυνομίας στις 14 Απριλίου, αλλά παρόλο που οι αστυνομικοί πρόλαβαν να πυροβολήσουν και να ακινητοποιήσουν το αυτοκίνητο, ο Παλαιοκώστας έφυγε τρέχοντας και χάθηκε μέσα στο δάσος. Λίγες μέρες αργότερο, στον παραλιακό δρόμο του Αλεποχωρίου, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν το κρησφύγετο των δυο δραπετών στο οποίο βρέθηκαν υλικά μεταμφίεσης, περούκες, γυαλιά, 3 πλαστές άδειες οδήγησης, 2 πλαστές πινακίδες κυκλοφορίες και δακτυλικά αποτυπώματα.

Ο Ριζάι συνελήφθη τελικά, σε κατοικία στο Ανω Σούλι Γραμματικού την Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου του 2009.

Ο Παλαιοκώστας «θυμωμένος» με τον τρόπο δράσης της Αστυνομίας στο μπλόκο του Αλεποχωρίου θα στείλει μια επιστολή στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», στην οποία - εκτός των άλλων - θα καταγγέλει τις μεθόδους της Αστυνομίας:

«Στις 14-4-09, απόγευμα γύρω στις 8 η ώρα στην είσοδο και εντός του οικισμού του Αλεποχωρίου, ενώ οδηγούσα το αυτοκίνητο πάνω στον κεντρικό παραλιακό δρόμο με κατεύθυνση το κέντρο του χωριού, μου έκλεισαν αιφνιδίως το δρόμο τρία αυτοκίνητα και ταυτόχρονα άλλα δύο κόλλησαν στο πίσω μέρος του δικού μου αυτοκινήτου.

Μεταξύ των πέντε συνολικά αυτοκινήτων υπήρχε ένα μαύρο AUDI Α4, ένα λευκό PEUGEOT RALLY και ένα ταξί του νομού Αττικής μάρκας OPEL.

Στο καθένα από τα αυτοκίνητα επέβαιναν τρία άτομα (σύνολο 15), όλοι με πολιτικά. Αστραπιαία και ταυτόχρονα πετάχτηκαν όλοι οι επιβαίνοντες έξω κρατώντας οι μεν οδηγοί των αυτοκινήτων υποπολυβόλα Η&Κ ΜΡ5 με διπλό γεμιστήρα και οι υπόλοιποι ημιαυτόματα πιστόλια τύπου GLOCK και Η&Κ U.S.Ρ.

Αμέσως αντιλήφθηκα πως έχω να κάνω με ένοπλους μισθοφόρους του ελληνικού κράτους που βγήκαν παγανιά διψασμένοι για αίμα.

Την ίδια στιγμή απ' τα δεξιά μου και μέσα από ένα αόρατο από τον κεντρικό δρόμο, στενό δρομάκι εμφανίσθηκε ένα άλλο αυτοκίνητο (με τον οδηγό να μένει εμβρόντητος από το σκηνικό που αντίκριζε) και σταμάτησε αναγκαστικά στην έξοδο του μικρού στενού. Χωρίς δεύτερη σκέψη έστριψα τέρμα δεξιά το τιμόνι και σανίδωσα το γκάζι. Εμβολίζοντας από τα πλάγια το εν λόγω αυτοκίνητο (δεδομένου ότι το στενάκι μετά βίας χωρούσε το δικό μου τζιπ), χώθηκα στο στενό χωρίς να γνωρίζω πού οδηγεί.

Από το ξεκίνημα των όσων περιγράφω μέχρι να διανύσω με το τζιπ 20-30 μέτρα μέσα στο στενό, σφαίρες χόρευαν στην καμπίνα του αυτοκινήτου. Οι τύποι άνοιξαν ομαδόν πυρ κατά ριπάς με τα υποπολυβόλα και τα πιστόλια, σημαδεύοντας στο ψαχνό (τα μόνα που έμειναν άθικτα ήταν τα λάστιχα του αυτοκινήτου μου).
Από τη μεγάλη εμπειρία που διαθέτω σε καταστάσεις έντονης πίεσης, είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρος πως ρίχτηκαν τουλάχιστον 150 σφαίρες σε 15 δεύτερα (όσο και κράτησε το όλο σκηνικό). Και κάποιες από αυτές πιθανότατα έπληξαν και το αυτοκίνητο του ανυποψίαστου πολίτη ο οποίος βρισκόταν μέσα σε αυτό.

Αυτοί οι αδίστακτοι, οι τυφλοί δολοφόνοι της ΕΛ.ΑΣ ήταν αποφασισμένοι να υλοποιήσουν στο ακέραιο την εντολή που είχαν λάβει από τη φυσική και πολιτική τους ηγεσία. Εντοπίστε τον και σκοτώστε τον....»

Στις 24 Ιουνίου 2010, ένας δέμα-βόμβα θα φτάσει στο προσωπικό γραφείο στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με αποδέκτη τον τότε Υπουργό, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Το δέμα θα ανατιναχτεί και θα σκοτώσει τον αστυνομικό υποδιευθυντή Γιώργο Βασιλάκη, αλλά ο φάκελος -που θα μείνει ανέπαφος- έχει πάνω του, σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική υπηρεσία, το παλαμικό αποτύπωμα του Βασίλη Παλαιοκώστα. Από αυτήν και άλλες σχετικές ενδείξεις, η Αστυνομία και τα ΜΜΕ κάνουν πλέον λόγο για άμεσες διασυνδέσεις και αλληλοβοήθεια Παλαιοκώστα και τρομοκρατών.

Το 2011 θα είναι η τελευταία φορά που θα εμφανιστεί -επιβεβαιωμένα- ο Παλαιοκώστας στην Ελλάδα. Στις 6 Φεβρουαρίου του 2011 θεάται να κυκλοφορεί με ένα αυτοκίνητο μαζί με ένα ακόμα άτομο στην περιοχή της Αράχωβας. Οι αστυνομικοί που είδαν το αυτοκίνητο και το θεώρησαν ύποπτο, το παρακολούθησαν, πήραν τον αριθμό της πινακίδας και ανακάλυψαν πως ήταν κλεμμένο. Άρχισαν να καταδιώκουν το αυτοκίνητο, και κατάφεραν να το σταματήσουν στο 7ο χλμ του δρόμου Λιβαδειάς - Αράχωβας. Ο Παλαιοκώστας βγήκε από το αυτοκίνητο και άνοιξε πυρ εναντίον των αστυνομικών με ένα καλάσνικοφ. Κατάφερε να τους ξεφύγει, ενώ μερικές ώρες αργότερα, εντόπισαν το αυτοκίνητο εγκαταλειμένο από μηχανική βλάβη, στο ύψος της Χαιρώνειας της Βοιωτίας. Η Αστυνομία συνέλεξε πολλά στοιχεία από το αυτοκίνητο, και μάλιστα κατάφερε να εντοπίσει και να ταυτοποιήσει την παρουσία του σε ένα καφέ στον Άγιο Στέφανο Αττικής, νωρίς το πρωί της ίδιας μέρας, μέσα από τις κάμερες ασφαλείας του μαγαζιού.

Μέχρι και σήμερα παραμένει ασύλληπτος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Το αφιέρωμα του BBC στον Παλαιοκώστα: http://www.bbc.co.uk/news/special/2014/newsspec_8700/index.html
• Τηλεοπτικό ρεπορτάζ αμέσως μετά την δεύτερη απόδραση: https://www.youtube.com/watch?v=c0w3vW1je_U
• Οι πιό πρόσφατες εικόνες (2011), του Βασίλη Παλαιοκώστα :http://www.athensvoice.gr/greece/433506_oi-plirofories-gia-oliki-metamorfosi-toy-palaiokosta-poy-kinitopoiisan-tin-elas