Βαλδουίνος Β΄ του Κουρτεναί
Ο Βαλδουίνος Β΄ του Κουρτεναί (Δεκέμβριος 1217 - Οκτώβριος 1273) τελευταίος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1228 - 1261), μέλος του Οίκου του Κουρτεναί νεώτερου κλάδου του Οίκου των Καπετιδών ήταν μικρότερος γιος και παιδί του Πέτρου Β΄ του Κουρτεναί και της Γιολάντας της Φλάνδρας.
| Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1217[1][2] ή 1217[3] Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1273[3] ή Οκτώβριος 1273 Νάπολη |
| Τόπος ταφής | Μπαρλέτα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρία των Μπριέν (από 1229)[4] |
| Τέκνα | Φίλιππος Α΄ του Κουρτεναί |
| Γονείς | Πέτρος Β΄ του Κουρτεναί και Γιολάντα της Φλάνδρας |
| Αδέλφια | Αγνή του Κουρτεναί Γιολάνδη του Κουρτεναί Ελισάβετ του Κουρτεναί Ματθίλδη Α΄ του Νεβέρ Μαργαρίτα του Κουρτεναί-Ναμύρ Μαρία του Κουρτεναί Φίλιππος Β΄ του Κουρτεναί-Ναμύρ Ροβέρτος Β΄ του Κουρτεναί Ερρίκος Β΄ του Ναμύρ |
| Οικογένεια | Καπετιανός Οίκος του Κουρτεναί και Οίκος του Κουρτεναί |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Κληρονόμος της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης
ΕπεξεργασίαΟι πρώτοι αυτοκράτορες της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης και Ερρίκος της Φλάνδρας ήταν αδελφοί της μητέρας του Γιολάντας.[5] Μετά τον θάνατο του τελευταίου (1216) οι Λατίνοι βαρόνοι εξέλεξαν νέο αυτοκράτορα τον πατέρα του σαν γαμπρό του προηγούμενου. Στον δρόμο για την Κωνσταντινούπολη ο πατέρας του αιχμαλωτίστηκε από τον Δεσπότη της Ηπείρου Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα (1217) και παρέμεινε αντιβασιλιάς η μητέρα του Γιολάντα, μετά τον θάνατο της μητέρας του (1217) και την παραίτηση του μεγαλύτερου γιου της Φιλίππου νέος αυτοκράτορας εξελέγη ο δεύτερος γιος της Ροβέρτος του Κουρτεναί. Μετά τον θάνατο του Ροβέρτου (1228) και την παραίτηση του τρίτου αδελφού Ερρίκου νέος αυτοκράτορας εξελέγη ο μικρότερος αδελφός τους Βαλδουίνος Β' ο οποίος ήταν παιδί 11 ετών.[5]
Την αντιβασιλεία στην αρχή ανέλαβε η αδελφή του Μαρία του Κουρτεναί η οποία ήταν τότε 24 ετών αλλά πέθανε πρόωρα σε 8 μήνες, οι Λατίνοι ευγενείς στη συνέχεια εξέλεξαν αντιβασιλιά τον γηραιό στρατηγό Ιωάννη της Βρυέννης, τιτλούχο βασιλιά των Ιεροσολύμων λόγω της πρώτης συζύγου του Μαρίας του Μομφερράτου. [5] Η Μαρία του Μομφερράτου που είχε αποβιώσει από το 1212 ήταν κληρονόμος του βασιλείου της Ιερουσαλήμ από τη μητέρα της Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ εγγονή των βασιλέων Φούλκωνος των Ιεροσολύμων και Μελισσάνθης. Ο μικρός Βαλδουίνος Β' παντρεύτηκε τη Μαρία των Μπριέν κόρη του γηραιού στρατηγού από τον τρίτο γάμο του με τη Βερενγκέλα της Λεόν κόρη του Αλφόνσου Θ΄ της Λεόν. Η Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης παρουσίασε μεγάλη κατάπτωση μετά τον θάνατο του Ερρίκου της Φλάνδρας (1216) και οι Βυζαντινοί πήραν ξανά το πάνω χέρι, οι Λατίνοι είχαν ελπίδες ότι ο έμπειρος και ικανότατος στρατηγός Ιωάννης του Μπριέν θα τους δώσει ξανά τη χαμένη τους δύναμη.
Περιοδείες στις βασιλικές αυλές της Ευρώπης
ΕπεξεργασίαΌταν ενηλικιώθηκε έδωσε στον εαυτό του τον βασιλικό τίτλο του Πορφυρογέννητου, η κατάσταση που βρήκε ήταν άκρως απελπιστική αφού η Λατινική Αυτοκρατορία περιοριζόταν μονάχα σε μια περιοχή γύρω από την Κωνσταντινούπολη.[5] Το 1236 ξεκίνησε τον γύρο των Ευρωπαϊκών αυλών για βοήθεια, επισκέφτηκε τη Ρώμη, τη Γαλλία και τη Φλάνδρα, πήρε με τη βοήθεια του Λουδοβίκου του Αγίου το Ναμύρ από την αδελφή του Μαργαρίτα του Κουρτεναί-Ναμύρ. Δεν κατάφερε όμως να κρατήσει το Ναμύρ για πολύ έμεινε απροστάτευτο λόγω τις απουσίας του με αποτέλεσμα ο Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου να το κυριεύσει, ο Βαλδουίνος Β' πούλησε τα δικαιώματα του στον ξάδελφο του Γκυ, κόμη της Φλάνδρας.
Το 1237 ο Βαλδουίνος Β' έδωσε ως ενέχυρο με το ποσό των 13.134 χρυσών νομισμάτων το Ακάνθινο Στεφάνι του Ιησού σε Βενετούς εμπόρους, και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη μέσω Γερμανίας και Ουγγαρίας με μεγάλο στρατό (1240). Την επόμενη διετία (1245 - 1247) έκανε ξανά περιοδεία στις Ευρωπαϊκές αυλές για βοήθεια, την περίοδο της απουσίας του την εξουσία ασκούσαν η αυτοκράτειρα Μαρία των Μπριέν και ο Φίλιππος του Τουσί. Συναντήθηκε με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο τον Άγιο (1249) στη Δαμιέτη και αντάλλαξε μια σειρά από πολύτιμα αντικείμενα όπως και το ακάνθινο στεφάνι με χρήματα.
Ανατροπή από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο
ΕπεξεργασίαΗ οικονομική του τραγωδία τον οδήγησε να προσφέρει σαν εγγύηση στους Βενετούς εμπόρους ακόμα και τον μοναδικό γιο του Φίλιππο ο οποίος τελικά ελευθερώθηκε με την επέμβαση του βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσου του Σοφού, ο Βαλδουίνος Β' πέρασε όλο το υπόλοιπο διάστημα της βασιλείας του μέχρι την ανατροπή του σε περιοδείες στις βασιλικές αυλές.
Τη νύχτα της 24ης Ιουλίου 1261 ο Βυζαντινός στρατός υπό την ηγεσία του Αλέξιου Στρατηγόπουλου μπήκε στην Κωνσταντινούπολη από ένα στενό πέρασμα και κατέλαβε την πόλη, ο δειλός Βαλδουίνος Β' σηκώθηκε από τον ύπνο του στο Παλάτι των Βλαχερνών και δραπέτευσε γρήγορα αφήνοντας πίσω του το στέμμα και το σκήπτρο. Ο Βαλδουίνος δραπέτευσε με μια Βενετσιάνικη γαλέρα στην Εύβοια, από εκεί κατέφυγε στην Απουλία και στη συνέχεια στη Γαλλία εξακολουθώντας να πιστεύει ότι οι δυτικοί θα τον βοηθήσουν να ανακαταλάβει τον θρόνο του.[6] Το 1267 στην Ιταλία στήριξε όλες τις ελπίδες του στον μακρινό του ξάδελφο Κάρολο τον Ανδεγαυό. Ο Βαλδουίνος Β΄ έδωσε εντολή στον Κάρολο να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη για λογαριασμό των Λατίνων αλλά ο Σικελικός Εσπερινός (1282) που χρεώνεται στον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας αλλά έγινε με την προτροπή του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου ματαίωσε τα σχέδια του. Τον Οκτώβριο του 1273 ο γιος του Βαλδουίνου Φίλιππος παντρεύτηκε τη Βεατρίκη κόρη του Καρόλου στη Φότζα, λίγες μέρες αργότερα πέθανε ο Βαλδουίνος στη Νάπολη, επί της βασιλείας του μειώθηκε ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης κατά 35.000 ανθρώπους.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τη σύζυγό του Μαρία των Μπριέν, κόρη του Ιωάννη κόμη του Μπριέν απέκτησε τέκνα:
- Φίλιππος 1243-1283, τιτουλάριος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη των Καπετιδών-Ανζού, κόρη του Καρόλου Α΄ της Σικελίας(-Νάπολης). Είχαν τέκνο:
- Αικατερίνη Α΄ 1274-1307, τιτουλάρια Λατίνα Αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης, παντρεύτηκε τον Κάρολο κόμη του Βαλουά.
Γενεαλογικό δέντρο Λατίνων αυτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως
Επεξεργασία| Βαλδουίνος Η' κόμης Φλάνδρας Ε' κόμης του Αινώ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Βαλδουίνος Θ' κόμης Φλάνδρας ΣΤ' κόμης του Αινώ A' Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1204-05) | Ερρίκος της Φλάνδρας Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1206-16) | Γιολάντα της Φλάνδρας αντιβασίλισσα (1217-19) | Πέτρος του Κουρτεναί Λατίνος αυτ. της Κωνσταντινούπολης (jure auxoris) (1217-19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ροβέρτος του Κουρτεναί Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1221-28) | Βαλδουίνος Β' Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1228-61) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Baldwin-II-Porphyrogenitus. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. balduin-balduin-ii. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 www
.biografiasyvidas .com /biografia /b /balduino _ii .htm. - ↑ p4196.htm#i41959. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Rosser 2001, p. 239.
- ↑ Donald M. Nicol, The Last Centuries of Byzantium 1261–1453, second edition (Cambridge: University Press, 1993), p. 35
Πηγές
Επεξεργασία- Bury, John Bagnell (1911). "Baldwin II.". In Chisholm, Hugh. Encyclopædia Britannica. 3 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 245.
- Harris, Jonathan, Byzantium and the Crusades, Bloomsbury, 2nd ed., 2014.
- Rosser, John H. (2001). Historical Dictionary of Byzantium. Scarecrow Press.
- Wolff, Robert L. (1954). "Mortgage and Redemption of an Emperor's Son: Castile and the Latin Empire of Constantinople". Speculum. 29 (29): 45–84.
