Ο Βάλντεμαρ Α΄ ο Μέγας, δαν.: Valdemar den Store, (14 Ιανουαρίου 1131 - 12 Μαΐου 1182) ήταν βασιλιάς της Δανίας (1157 - 1182). Ήταν γιος τού Κνούτου Λαβάρντ ενός ιπποτικού και δημοφιλούς Δανού πρίγκιπα, πρωτότοκου γιου τύ βασιλιά της Δανίας Έρικ Α΄, και της Ίνγκεμποργκ του Κιέβου. Ο πατέρας του Κνούτος Λαβάρντ δολοφονήθηκε από τον Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας λίγες ημέρες πριν από τη γέννηση τού ίδιου τού Βάλντεμαρ. Η μητέρα του Ίνγκεμποργκ τού Κιέβου, κόρη τού Μστισλάβ Α΄ του Κιέβου και της Χριστίνας Ίνγκεσντοτερ της Σουηδία, τού έδωσε το όνομα τού παππού της Βλαδίμηρου Β΄ του Μονομάχου. Ως διάδοχος τού θρόνου, και ενώ οι αντίπαλοί του κέρδιζαν γρήγορα εξουσία, ανατράφηκε στην αυλή του Άσσερ Ρίγκ του Φζέννεσλεβ μαζί με τους γιους του Άσσερ και Αμπσαλόν, που θα γίνονταν οι πιο έμπιστοι φίλοι του.

Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Valdemar I den Store (Δανικά)
Γέννηση14  Ιανουαρίου 1131[1][2][3]
Σλέσβιχ
Θάνατος12  Μαΐου 1182[1][2][3]
Vordingborg
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςSt. Bendt's Church
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Δανίας
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΔανικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣοφία του Μινσκ (από 1154)[5]
ΣύντροφοςTove
ΤέκναΚνούτος ΣΤ΄ της Δανίας
Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας
Ίνγκεμποργκ της Δανίας
Ελένη της Δανίας[6]
Ρίκισσα της Δανίας
Σοφία της Δανίας
Christopher of Jutland
Marie Valdemarsdottir[7]
Margaret Valdemarsdottir[7]
ΓονείςΚνούτος Λαβάρντ[6] και Ίνγκεμποργκ του Κιέβου
ΑδέλφιαΧριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Νορβηγίας
Margrethe Knudsdatter
Katarina Knudsdatter
ΟικογένειαΟίκος των Έστριντσεν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜονάρχης της Δανίας (1154–1182)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Άνοδος του Βάλντεμαρ Α΄ στον θρόνο της Δανίας, μετά τον φόνο των υπόλοιπων διεκδικητών

Επεξεργασία

Όταν ο Βάλντεμαρ Α΄ ήταν δεκαπέντε ετών (1146), ο βασιλιάς της Δανίας Ερρίκος Γ΄ παραιτήθηκε και ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος· διεκδικητές του θρόνου ήταν δύο: Ο πρώτος ήταν ο Σβέν Γ΄, γιος του Ερρίκου Β΄ της Δανίας και εγγονός του Ερρίκου Α΄· δεύτερος διεκδικητής τού θρόνου ήταν ο Κνούτος Ε΄ της Δανίας, γιος του Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας και εγγονός του βασιλιά Νιλς της Δανίας, αδελφού του Ερρίκου Α΄. Ο Βάλντεμαρ Α΄ διατηρούσε τη Γιουτλάνδη και τουλάχιστον το Σλέσβιχ, στην κατοχή του· ο εμφύλιος πόλεμος κράτησε τουλάχιστον δέκα έτη.

Οι τρεις διεκδικητές συμφώνησαν τελικά (1157) να μοιράσουν την χώρα στα τρία μεταξύ τους: ο Σβεν φιλοξένησε σε ένα μεγάλο συμπόσιο τον Κνούτο, τον Αμπσαλόν και τον Βάλντεμαρ με σκοπό να τους σκοτώσει όλους και να παραμείνει μόνος του βασιλιάς της Δανίας. Ο Κνούτος σκοτώθηκε, αλλά ο Αμπσαλόν και ο Βάλντεμαρ δραπέτευσαν· ο Βάλντεμαρ επέστρεψε στη Γιουτλάνδη. Ο Σβεν ξεκίνησε γρήγορα μία εισβολή, ηττήθηκε όμως από τον Βάλντεμαρ στη μάχη του Γκραθ Χιθ και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης. Όπως λέγεται σκοτώθηκε από μία ομάδα αγροτών, που έπεσε επάνω του, καθώς ο ίδιος διέφευγε από το πεδίο της μάχης. Ο Βάλντεμαρ, έχοντας επιβιώσει όλων των αντιπάλων διεκδικητών του, έγινε ο μοναδικός βασιλιάς της Δανίας.

Ο Αμπσαλόν εξελέγη Επίσκοπος του Ρόσκιλντ (1158) και ο Βάλντεμαρ Α΄ έκανε τον αντιβασιλιά του αρχισύμβουλό του· αναδιοργάνωσε και ξαναέκτισε την χτυπημένη από τον πόλεμο Δανία. Με προτροπή του Αμπσαλόν, κήρυξε τον πόλεμο κατά των Σλαβικών φύλων, που έκαναν επιδρομές στις ακτές της Δανίας, τα οποία οι δύο τούς εκχριστιάνισαν και τούς επέβαλαν την επικυριαρχία της Δανίας· η Δανική επιρροή έφθασε έτσι επί των ημερών του ως την Πομερανία. Η βασιλεία του Βάλντεμαρ ξεκίνησε την άνοδο της Δανίας, η οποία έφθασε στο αποκορύφωμά της με τον δεύτερο γιο του Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Με τη σύζυγό του Σοφία του Μινσκ, μάλλον κόρη του Βολοντάρ Γκλεμπόβιτς του Μινσκ (του Οίκου των Ρουρικιδών), παιδιά του ήταν:

Από την ερωμένη του Φρίλλε Τόβε είχε και ένα φυσικό τέκνο:

  • (νόθος) Χριστόφορος 1150-1173, δούκας της Γιουτλάνδης.[8]

Πρόγονοι

Επεξεργασία
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Σβεν Β΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
4. Ερρίκος Α΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. (άγνωστη)
 
 
 
 
 
 
 
2. Κνούτος Λαβάρντ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Θούργκοτ Ούλφσεν Φάγκερσκιντ
 
 
 
 
 
 
 
5. Μπόντιλ Τούργκοτσνταττερ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Θοργκούνα Βάγκνσντατερ
 
 
 
 
 
 
 
1. Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Βλαδίμηρος Β΄ Μονομάχος
 
 
 
 
 
 
 
6. Μστισλάβ Α΄ του Κιέβου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Γκύθα του Ουέσσεξ
 
 
 
 
 
 
 
3. Ίνγκεμποργκ του Κιέβου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Ίνγκε Α΄ της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
7. Χριστίνα Ίνγκεσντοτερ της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Έλενα (σύζυγος του Ίνγκε του Γηραιού)
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Valdemar-I. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 10598576. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10546.htm#i105459. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  5. p10546.htm#i105459. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 6,2 «Kindred Britain»
  7. 7,0 7,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  8. Esben Albrectsen, "Das Abel-Geschlecht und die Schauenburger als Herzöge von Schleswig", Marion Hartwig and Frauke Witte (trls.), in: Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg [De slevigske hertuger; German], Carsten Porskrog Rasmussen (ed.) on behalf of the Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008, pp. 52–71, here p. 52.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας
Γέννηση: 14 Ιανουαρίου 1131 Θάνατος: 12 Μαΐου 1182
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Έρικ Γ΄ ο Αμνός
Βασιλιάς της Δανίας
 
Μαζί με τον Σβεν Γ΄ (1146 - 1157) και τον Κνούτο Ε΄ (1146 - 1157)
1146 - 1182
Διάδοχος
Κνούτος ΣΤ΄ της Δανίας
Προκάτοχος
Μάγκνους Α΄ Νίλσεν
Δούκας του Σλέσβιχ
 
1152 - 1170
Διάδοχος
Χριστόφορος Α΄ του Σλέσβιχ
Προκάτοχος
Χριστόφορος Α΄ του Σλέσβιχ
Δούκας του Σλέσβιχ
 
1173 - 1182
Διάδοχος
Κνούτος ΣΤ΄ της Δανίας