Αρχαίες Αιγές Αχαΐας

Οι Αιγές (Αἰγαὶ) ήταν αρχαία πολίχνη στην Αχαΐα. Κατά τους πρώτους χρόνους ήταν (μετά την Ελίκη) η σπουδαιότερη έδρα της λατρείας του Ποσειδώνα στην Αχαΐα^[1].

Ιστορία

Κτίστηκε από Πελασγούς αυτόχθονες και ακολούθησε την ιστορία όλης της αρχαία Αχαΐας , δέχτηκε την εισβολή και εγκατάσταση των Ιώνων και μετά των Λακεδαιμόνιων Αχαιών. Όπως μας αναφέρει ο Παυσανίας^[2], η πολίχνη ήταν κτισμένη μετά την Βούρα και δίπλα στον ποταμό Κράθι. Στην πόλη υπήρχαν ιερά της Ήρας και της Γαίας ενώ λατρευόταν και ο Ελικώνιος Ποσειδώνας. Το όνομα της προέρχεται από την Γαία (Γαία ή Γαίο, δηλαδή τη Μητέρα Γη) . Η Αιγές αναφέρονται και από τον Όμηρο στην Ιλιάδα^[3]. Είχε κόψει δικά της νομίσματα , ασημένια ενώ ήταν μέλος της Ιωνικής δωδεκάπολης.

Οι Αιγές όταν πέρασε από εκεί ο Παυσανίας ήταν ήδη από πολλά χρόνια εγκαταλειφθεί και καταστραφεί, από το 281 π.Χ. Οι υπολειπόμενοι των κατοίκων μετανάστευσαν στην γειτονική Αίγειρα^[1]. Η θέση της αρχαίας πόλης έχει βρεθεί και ανασκάπτεται κοντά στην Αιγείρα^[4].

Το νόμισμα των Αιγών Αχαΐας

Αρχαίο κέρμα των Αιγών. 5ος - 4ος αι. π.Χ.

Ένα αργυρό ημίδραχμο της εποχής του 5ου - 4ου αι. π.Χ. απεικονίζει μπροστινό ήμισυ μιας κατσίκας που κάθεται. Φέρει τα γράμματα Α, Ι και C. Η πίσω όψη δείχνει το κεφάλι του Διονύσου σε δεξιό προφίλ. Έχει γενειάδα και φοράει στεφάνι από κισσό. Φέρει τα γράμματα ΑΙCΑΙ και ΟΝ. Έχει διάμετρο 16 χιλ. και ζυγίζει 2,72 γραμμάρια^[5].

Αναφορές και υποσημειώσεις

↑ ^1,0 ^1,1 Barclay Head, Ιωάννης Σβόρωνος (μετάφραση), επιμ. (1808). Ιστορία των νομισμάτων. Αθήναι: Π. Δ. Σακελλάριος, Βιβλιοπωλείο Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.
↑ "[12] πρὸς δὲ τῇ Ἀχαϊκῇ Κράθιδι Ἀχαιῶν ποτε ᾠκεῖτο Αἰγαὶ πόλις: ἐκλειφθῆναι δὲ αὐτὴν ἀνὰ χρόνον ὑπὸ ἀσθενείας λέγουσι. τούτων δὲ καὶ Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν ἐν Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην, οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ' ἀνάγουσι, δῆλον ὡς γέρα τοῦ Ποσειδῶνος ἐπ' ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ καὶ ἐν ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. [13] οὐ πολὺ δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά τε ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ ἄνδρα εὑρήσεις ἐπὶ τῷ μνήματι ἵππῳ παρεστῶτα, ἀμυδρὰν γραφήν. ὁδὸς δὲ ἀπὸ τοῦ τάφου σταδίων ὅσον τριάκοντα ἐπὶ τὸν καλούμενον Γαῖον: Γῆς δὲ ἱερόν ἐστιν ὁ Γαῖος ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον δὲ τοῖς μάλιστα ὁμοίως ἐστὶν ἀρχαῖον. γυνὴ δὲ ἡ ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει μὲν τὸ ἀπὸ τούτου, οὐ μὴν οὐδὲ τὰ πρότερα ἔσται πλέον ἢ ἑνὸς ἀνδρὸς ἐς πεῖραν ἀφιγμένη. πίνουσαι δὲ αἷμα ταύρου δοκιμάζονται: ἣ δ' ἂν αὐτῶν τύχῃ μὴ ἀληθεύουσα, αὐτίκα ἐκ τούτου τὴν δίκην ἔσχεν. ἢν δὲ ὑπὲρ τῆς ἱερωσύνης ἀφίκωνται γυναῖκες <ἐς> ἀμφισβήτησιν πλέονες, ἡ τῷ κλήρῳ λαχοῦσα προτετίμηται." Παυσανία Αχαϊκά
↑ "Ὣς ἔφατ' εὐχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη, σείσατο δ' εἰνὶ θρόνῳ, ἐλέλιξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον, καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα· 200 ὢ πόποι ἐννοσίγαι' εὐρυσθενές, οὐδέ νυ σοί περ ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμός. οἳ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ' ἀνάγουσι πολλά τε καὶ χαρίεντα· σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην. εἴ περ γάρ κ' ἐθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί, Τρῶας ἀπώσασθαι καὶ ἐρυκέμεν εὐρύοπα Ζῆν, αὐτοῦ κ' ἔνθ' ἀκάχοιτο καθήμενος οἶος ἐν Ἴδῃ."Ομήρου Ιλιάδα
↑ «www.in.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2013.
↑ John Ward (1832-1912) και Sir George Francis Hill (1867-1948), επιμ. (1902). Greek coins and their parent cities (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Murray. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2009.

Βιβλιογραφία

Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001.

[historiatnnomism01headuoft-1] 1,0 ^1,1 Barclay Head, Ιωάννης Σβόρωνος (μετάφραση), επιμ. (1808). Ιστορία των νομισμάτων. Αθήναι: Π. Δ. Σακελλάριος, Βιβλιοπωλείο Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.

[2] "[12] πρὸς δὲ τῇ Ἀχαϊκῇ Κράθιδι Ἀχαιῶν ποτε ᾠκεῖτο Αἰγαὶ πόλις: ἐκλειφθῆναι δὲ αὐτὴν ἀνὰ χρόνον ὑπὸ ἀσθενείας λέγουσι. τούτων δὲ καὶ Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν ἐν Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην, οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ' ἀνάγουσι, δῆλον ὡς γέρα τοῦ Ποσειδῶνος ἐπ' ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ καὶ ἐν ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. [13] οὐ πολὺ δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά τε ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ ἄνδρα εὑρήσεις ἐπὶ τῷ μνήματι ἵππῳ παρεστῶτα, ἀμυδρὰν γραφήν. ὁδὸς δὲ ἀπὸ τοῦ τάφου σταδίων ὅσον τριάκοντα ἐπὶ τὸν καλούμενον Γαῖον: Γῆς δὲ ἱερόν ἐστιν ὁ Γαῖος ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον δὲ τοῖς μάλιστα ὁμοίως ἐστὶν ἀρχαῖον. γυνὴ δὲ ἡ ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει μὲν τὸ ἀπὸ τούτου, οὐ μὴν οὐδὲ τὰ πρότερα ἔσται πλέον ἢ ἑνὸς ἀνδρὸς ἐς πεῖραν ἀφιγμένη. πίνουσαι δὲ αἷμα ταύρου δοκιμάζονται: ἣ δ' ἂν αὐτῶν τύχῃ μὴ ἀληθεύουσα, αὐτίκα ἐκ τούτου τὴν δίκην ἔσχεν. ἢν δὲ ὑπὲρ τῆς ἱερωσύνης ἀφίκωνται γυναῖκες <ἐς> ἀμφισβήτησιν πλέονες, ἡ τῷ κλήρῳ λαχοῦσα προτετίμηται." Παυσανία Αχαϊκά

[3] "Ὣς ἔφατ' εὐχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη, σείσατο δ' εἰνὶ θρόνῳ, ἐλέλιξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον, καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα· 200 ὢ πόποι ἐννοσίγαι' εὐρυσθενές, οὐδέ νυ σοί περ ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμός. οἳ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ' ἀνάγουσι πολλά τε καὶ χαρίεντα· σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην. εἴ περ γάρ κ' ἐθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί, Τρῶας ἀπώσασθαι καὶ ἐρυκέμεν εὐρύοπα Ζῆν, αὐτοῦ κ' ἔνθ' ἀκάχοιτο καθήμενος οἶος ἐν Ἴδῃ."Ομήρου Ιλιάδα

[4] «www.in.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2013.

[greekcoinstheirp00warduoft-5] John Ward (1832-1912) και Sir George Francis Hill (1867-1948), επιμ. (1902). Greek coins and their parent cities (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Murray. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]