Αν Μπροντέ

Ανν Μπροντέ
Ανν Μπροντέ
Όνομα	Ανν Μπροντέ
Γέννηση	17 Ιανουαρίου 1820; Θόρντον, Γιορκσάιρ, Αγγλία
Θάνατος	28 Μαΐου 1849 (29 ετών); Σκάρμπορο, Γιορκσάιρ, Αγγλία
Επάγγελμα/; ιδιότητες	ποιητής, μυθιστοριογράφος, γκουβερνάντα και συγγραφέας
Εθνικότητα	Αγγλική
Υπηκοότητα	Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Είδη	Μυθιστόρημα, ποίηση
Αξιοσημείωτα έργα	Η μισθώτρια του Ουάιλντφελ Χωλ
	Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ανν Μπροντέ (Anne Brontë, 17 Ιανουαρίου 1820 - 28 Μαΐου 1849) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας. Ήταν η νεότερη από τις αδελφές Μπροντέ.

Βιογραφία

Τα πρώτα χρόνια

Η Ανν Μπροντέ γεννήθηκε το 1820 στο Θόρντον, χωριό κοντά στο Μπράντφορντ του Γιόρκσιρ και ήταν το έκτο και τελευταίο παιδί του αιδεσιμότατου Πάτρικ Μπροντέ (1777 - 1861) και της Μαρία Μπράνγουελ (1783 - 1821). Αδέλφια της ήταν η Μαρία (1814 - 1825), η Ελίζαμπεθ (1815 - 1825), η Σάρλοτ (1816 - 1855), ο Πάτρικ Μπράνγουελ (1817 - 1848) και η Έμιλυ (1818 - 1848).

Λίγους μήνες μετά τη γέννησή της, ολόκληρη η οικογένεια μετακόμισε στο Χάουορθ^[4], όπου έζησαν μέχρι το τέλος της ζωής τους^[5]. Το 1821 η μητέρα της απεβίωσε και την ανατροφή των παιδιών ανέλαβε η αδελφή της, Ελίζαμπεθ Μπράνγουελ. Η Ανν υπήρξε η αγαπημένη της θείας της και ήταν επίσης πολύ δεμένη με την αδελφή της Έμιλυ.

Εκπαίδευση και εργασία

Μέχρι τα 15 της χρόνια έλαβε κατ' οίκον μόρφωση από τη θεία της και τον πατέρα της. Όπως και οι αδελφές της, διδάχτηκε μουσική και ζωγραφική και μελέτησε τους κλασικούς συγγραφείς. Στα δεκαπέντε της στάλθηκε για 2 χρόνια εσωτερική στο Roe Head School, στο οποίο δίδασκε η μεγαλύτερη αδελφή της Σάρλοτ.

Σε ηλικία 19 ετών εργάστηκε για πρώτη φορά ως γκουβερνάντα. Λόγω της απειρίας της δεν κατάφερνε να επιβληθεί στα παιδιά και έτσι ύστερα από λίγους μήνες την απέλυσαν. Από το 1840 έως το 1845 εργάστηκε ως γκουβερνάντα στο σπίτι του αιδεσιμότατου Ρόμπινσον. Επισκεπτόταν την οικογένειά της μόνο 2 φορές το χρόνο, τον Ιούνιο και στις γιορτές των Χριστουγέννων. Με την οικογένεια Ρόμπινσον έκανε διακοπές κάθε καλοκαίρι στην παραθαλάσσια κωμόπολη του Σκάρμπορω, την οποία και λάτρεψε.

Τα χρόνια της συγγραφής

Αφού εγκατέλειψε την εργασία της ως γκουβερνάντα, αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Το 1846, η Σάρλοτ, η Έμιλυ και η Ανν εξέδωσαν μια ποιητική συλλογή με τα ψευδώνυμα Κάρρερ, Έλλις και Άκτον Μπελ. Η συνεισφορά της Ανν στη συλλογή ήταν 21 ποιήματα^[6]. Το Δεκέμβρη του 1847 δημοσιεύτηκε το πρώτο της μυθιστόρημα Agnes Grey (Άγκνες Γκρέυ), εμπνευσμένο από τις εμπειρίες της ως γκουβερνάντα^[7] πλούσιων και κατά κανόνα κακομαθημένων παιδιών και τον Ιούνιο του 1848 δημοσίευσε αυτό που έμελλε να είναι το τελευταίο της μυθιστόρημα Η ένοικος του Ουάιλντφελ Χωλ, όπου ξεδιπλώνονται οι φεμινιστικές της θέσεις. Και τα δυο έργα τα εξέδωσε με το ανδρικό ψευδώνυμο Άκτον Μπελ, που είχε υιοθετήσει για τα ποιήματά της.

Το δεύτερο μυθιστόρημά της συνάντησε αμέσως μεγάλη επιτυχία και μέσα σε 6 εβδομάδες είχε κιόλας εξαντληθεί η πρώτη έκδοση. Πολλούς τους σόκαρε η φεμινιστική στάση^[7] της ηρωίδας, που παίρνει την τύχη στα χέρια της και εγκαταλείπει τον αλκοολικό και φιλήδονο άντρα της πηγαίνοντας όχι μόνο ενάντια στις βικτωριανές αντιλήψεις αλλά και ενάντια στους βρετανικούς νόμους. Δρα σαν αυθύπαρκτο ον και όχι σαν διακοσμητικό στολίδι, έρμαιο των ανδρών, όπως όριζαν οι κανόνες της εποχής. Από την άλλη μεριά, η συγγραφέας κατακεραυνώνει τους άνδρες που καταστρέφουν την οικογενειακή γαλήνη του σπιτιού τους εξαιτίας του αλκοολισμού, κάτι που γνώριζε και η ίδια πολύ καλά λόγω του εθισμού του αδελφού της Μπράνγουελ, ο οποίος, αφού δημιούργησε ουκ ολίγα προβλήματα στις αδελφές του, τελικά απεβίωσε τον Σεπτέμβρη του 1848.

Θάνατος

Μετά τον Μπράνγουελ, ήταν η σειρά της Έμιλυ, η οποία απεβίωσε τον Δεκέμβρη του 1848. Στην Ανν κόστισε πολύ ο θάνατος της αγαπημένης της αδελφής και όταν ο γιατρός την επισκέφθηκε, δεν της έδωσε ελπίδες, αφού η φυματίωση ήταν σε τελευταίο στάδιο. Καθώς παρουσίασε όμως μια μικρή βελτίωση, αποφάσισε να πάει στο παραθαλάσσιο Σκάρμπορω, με την αμυδρή ελπίδα πως ο θαλασσινός αέρας θα την ωφελούσε. Στις 24 Μαΐου έφυγε με την αδελφή της Σάρλοτ για το Σκάρμπορω, όπου άφησε την τελευταία της πνοή το απόγευμα της 28ης Μαΐου 1849. Η αδελφή της αποφάσισε να μην τη μεταφέρει στον τόπο κατοικίας τους αλλά να την θάψει στο Σκάρμπορω.

Υστεροφημία

Η Σάρλοτ Μπροντέ ήταν αντίθετη^[6] με το θέμα του έργου της Ανν Η ένοικος του Ουάιλντφελ Χωλ και γι' αυτό δεν επέτρεψε μετά το 1850 την ανατύπωσή του. Έτσι, κοινό και κριτικοί ξέχασαν για πολλά χρόνια τη μικρότερη από τις αδελφές Μπροντέ. Τα τελευταία χρόνια όμως, με το ενδιαφέρον που υπήρξε για τις γυναίκες συγγραφείς, τα έργα της Ανν Μπροντέ βγήκαν από τη λήθη και Η ένοικος του Ουάιλντφελ Χωλ, ακριβώς για το θέμα του, θεωρείται από πολλούς ένα από τα πρώτα φεμινιστικά έργα και ένα κλασικό της αγγλικής λογοτεχνίας^[8].

Οι τρεις αδελφές Μπροντέ σε πίνακα του αδελφού τους, Μπράνγουελ (1834). Από αριστερά προς τα δεξιά: Ανν, Έμιλυ και Σάρλοτ. Αρχικά ο Μπράνγουελ είχε ζωγραφίσει τον εαυτό του ανάμεσα στην Έμιλυ και τη Σάρλοτ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Αν Μπροντέ

Agnes Grey information and free ebook
The Tenant of Wildfell Hall information and free ebook
Poems by Currer, Ellis, and Acton Bell by Charlotte Brontë, Emily Brontë and Anne Brontë. London: Aylott and Jones, 1846 at A Celebration of Women Writers
Anne Bronte eText Archive
Website of the Brontë Parsonage Museum in Haworth Αρχειοθετήθηκε 2013-01-22 στο Wayback Machine.
Anne Brontë – The Scarborough Connection Αρχειοθετήθηκε 2012-10-12 στο Wayback Machine.
Έργα του/της Anne Brontë στο Project Gutenberg
Anne Brontë – Her grave in Scarborough
Music On Christmas Morning – Audio Poem

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 139.
↑ «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 3522.
↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
↑ Ελένη Σαραντίτη (7 Μαρτίου 2012). «Αδελφές Μπροντέ». Book Bar. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
↑ «The Brontës: Life in Haworth». British Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.
↑ ^6,0 ^6,1 «Anne Brontë». Encyclopædia Britannica. 14 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.
↑ ^7,0 ^7,1 Μαρία Πετροπούλου (15 Απριλίου 2016). «Τζέιν Έιρ, Κάθριν, Άγκνες Γκρέι: Οι ηρωίδες που αντέχουν στο χρόνο». in.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.
↑ Glen Downey. «The Critics of Wildfell Hall». The Victorian web. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.

[d1498140faf72cee9d49c0b02b9ee3ec0917498c-1] 1,0 ^1,1 Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 139.

[f296549bbcd16191b27651d37c586a68fad2cede-2] «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 3522.

[17719537c93d3b75709dc5a408afd9a5d3cd7899-3] «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.

[4] Ελένη Σαραντίτη (7 Μαρτίου 2012). «Αδελφές Μπροντέ». Book Bar. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.

[5] «The Brontës: Life in Haworth». British Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.

[Britannica-6] 6,0 ^6,1 «Anne Brontë». Encyclopædia Britannica. 14 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.

[in-7] 7,0 ^7,1 Μαρία Πετροπούλου (15 Απριλίου 2016). «Τζέιν Έιρ, Κάθριν, Άγκνες Γκρέι: Οι ηρωίδες που αντέχουν στο χρόνο». in.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.

[8] Glen Downey. «The Critics of Wildfell Hall». The Victorian web. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]