Αντρέ Μπρινκ
O Αντρέ Φιλίππους Μπρινκ (André Philippus Brink, 29 Μαΐου 1935 – 6 Φεβρουαρίου 2015), ήταν Νοτιοαφρικανός μυθιστοριογράφος. Τα έργα του είναι στη γλώσσα Αφρικάανς και στα Αγγλικά. Ήταν καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν, μέχρι και τον θάνατό του.[11][12] Στα μυθιστορήματά του εναντιωνόταν στην κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής. Στη δεκαετία του 1960, η Ίνγκριντ Γιόνκερ (Ingrid Jonker,1933-1965),[13] Etienne Leroux (1922-1989) και Breyten Breytenbach (1939- ) ήταν βασικοί συντελεστές στο λογοτεχνικό κίνημα της Αφρικάανς, το οποίο είναι γνωστό ως κίνημα Die Sestigers ("The Sixty-ers").[14][15] Το κίνημα χρησιμοποιούσε τη γλώσσα Αφρικάανς για να εκφραστούν εναντίον του απαρτχάιντ και να προωθήσει τη λογοτεχνία της γλώσσας τους.[11][12] Ενώ τα πρώιμα μυθιστορήματα του Μπρινκ ασχολούνταν ιδιαίτερα με το απαρτχάιντ, το μεταγενέστερο έργο του αφορούσε τα προβλήματα της δημοκρατικής Νοτίου Αφρικής.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Μπρινκ γεννήθηκε στο Βρέντε (Vrede), που είναι μια πόλη στην επαρχία του ελεύθερου κράτους της Νότιας Αφρικής, από οικογένεια Μπόερς.[11] Σε νεαρή ηλικία μετακομίζει στο Λίντενμπουργκ, λόγω της εργασίας του πατέρα του που ήταν δικαστής.[14] Το 1952 έγινε δεκτός στη σχολή Hoërskool του Λίντενμπουργκ, με επτά διακρίσεις. Ήταν ο δεύτερος φοιτητής από την τότε αποικία Τράνσβααλ με τόσες διακρίσεις. Σπούδασε λογοτεχνία Αφρικάανς στο Πανεπιστήμιο Πότσεφστρουμ της Νότιας Αφρικής.[16]
Για περισσότερες σπουδές στη λογοτεχνία πηγαίνει στη Γαλλία (1959 - 1961), όπου πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι στη συγκριτική λογοτεχνία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γαλλία τον εντυπωσίασε το γεγονός, ότι μαύροι μαθητές αντιμετωπίζονταν ισότιμα με τους άλλους μαθητές. Στο διάστημα της παραμονής του στη Γαλλία, στις 21 Μαρτίου του 1960, γίνεται η σφαγή στο Σάρπβιλ της Νοτίου Αφρικής, όπου η αστυνομία σκοτώνει 69 άοπλους μαύρους διαδηλωτές.[17] Το γεγονός αυτό και η σύγκριση της κοινωνίας της Γαλλίας με της Νοτίου Αφρικής τον επηρεάζει σε όλη την υπόλοιπη ζωή του.[14] Όπως λέει "από εκείνη τη μέρα μισούσα την ιδέα της Νοτίου Αφρικής".[15]
Όταν γύρισε στη Νότια Αφρική, έγινε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς στα Αφρικάανς, μαζί με τον μυθιστοριογράφο Etienne Leroux και τον ποιητή Breyten Breytenbach, αμφισβητώντας την πολιτική του απαρτχάιντ μέσω των γραπτών του. Κατά τη διάρκεια μιας σύντομης διαμονής του στη Γαλλία μεταξύ 1967 και 1968, εναντιώθηκε ακόμα περισσότερο κατά του απαρτχάιντ και άρχισε να γράφει τόσο στα Αφρικάανς όσο και στα Αγγλικά, για να διευρύνει το ακροατήριό του και να ξεπεράσει την κριτική που αντιμετώπιζε στη Νότιο Αφρική εκείνη την εποχή.
Το μυθιστόρημά του "Kennis van die aand" (1973) ήταν το πρώτο βιβλίο στα Αφρικάανς που απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής.[12][14] Ο Αντρέ Μπρινκ μετέφρασε το "Kennis van die aand" στα Αγγλικά και το δημοσίευσε στο εξωτερικό ως "Κοιτάζοντας στο Σκοτάδι".[14] Αυτή ήταν η πρώτη δική του μετάφραση από Αφρικάανς στα Αγγλικά. Μετά από αυτό, ο Αντρέ Μπρινκ έγραφε τα έργα του ταυτόχρονα στα Αγγλικά και τα Αφρικάανς. Το 1975, πήρε το διδακτορικό του στη λογοτεχνία από το Πανεπιστήμιο Ρόουντς (Rhodes) στο Γκρέιαμσταουν (Grahamstown) της Νοτίου Αφρικής, όπου και ορίστηκε επικεφαλής του τμήματος σύγχρονων γλωσσών.[16]
Το 2008, η οικογένειά του συγκλονίζεται από τη δολοφονία του ανιψιού του, μπροστά στη γυναίκα και τα παιδιά του, στο σπίτι του στο Γκάουτενγκ (Gauteng) της Νοτίου Αφρικής.
Το 2015 στο Βέλγιο λαμβάνει επίτιμο διδακτορικό από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν, αλλά στο ταξίδι της επιστροφής πεθαίνει στην πτήση από το Άμστερνταμ προς τη Νότια Αφρική.[12] Τρεις φορές του απονεμήθηκε το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Νοτίου Αφρικής, το CNA Award, και ήταν δύο φορές υποψήφιος για το Βραβείο Μπούκερ. Επίσης, του απονεμήθηκαν τα βραβεία Prix Medicis Etranger στη Γαλλία και Premio Mondello στην Ιταλία.[11] Ήταν εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού "Sestiger".[16]
Ήταν παντρεμένος πέντε φορές. Ο γιος του, Άντον Μπρινκ, είναι καλλιτέχνης.
Έργα
ΕπεξεργασίαΈγραψε 21 μυθιστορήματα στα Αφρικάανς και στα Αγγλικά :[11]
Μυθιστορήματα
Επεξεργασία- Ο πρεσβευτής (The Ambassador, 1967)[16]
- Κοιτάζοντας στο σκοτάδι (Looking on Darkness, 1973)
- Μια στιγμή στον άνεμο (An Instant in the Wind, 1975)
- Λένε πως θα βρέξει (Rumours of Rain, 1978), ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Μπούκερ.
- Μια ξερή, λευκή εποχή (A Dry White Season, 1979). Έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο το 1989, με ελληνικό τίτλο "Μια Σκληρή Λευκή Εποχή" (A Dry White Season) και πρωταγωνιστές τον Ντόναλντ Σάδερλαντ, τη Σούζαν Σάραντον, το Μάρλον Μπράντο κ.ά.[12]
- A Chain of Voices (1982)
- Το τείχος της πανούκλας (The Wall of the Plague)
- States of Emergency (1989)
- Μια τρομοκρατική πράξη (An Act of Terror, 1992)
- Η πρώτη ζωή του Αδαμάστορα (The First Life of Adamastor, 1993)
- On the Contrary (1994)
- Ονειροφαντασίες της άμμου (Imaginings of Sand, 1996)
- Devil's Valley (1998)
- Το δικαίωμα του πόθου (The Rights of Desire, 2000)
- Η άλλη πλευρά της σιωπής (Anderkant die Stilte) (2002)
- Before I Forget (2004)
- Η άλλη πλευρά της σιωπής (The Other Side of Silence, 2004)
- Praying Mantis (2005)[14]
- The Blue Door (2006)
- Other Lives (2008)
- Philida (2012)[18]
Απομνημονεύματα
Επεξεργασία- A Fork in the Road (2009)[15]
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΣημειώσεις
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11894048h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0109537. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6j10v5q. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 142318984. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990001099. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 81280355.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11894048h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990001099. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990001099. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. 20 Απριλίου 1998.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 «.:BiblioNet : Brink, André, 1935-2015». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 reporter, M&G Online. «Literary giant André Brink dies» (στα αγγλικά). The M&G Online. https://mg.co.za/article/2015-02-07-andre-p-brink-dies. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
- ↑ «Ίνγκριντ Γιόνκερ: Δύο ποιήματα - Vakxikon.gr». Vakxikon.gr. 2015-09-25. https://www.vakxikon.gr/%CE%AF%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%84-%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CE%BA%CE%B5%CF%81-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 Brown, Helen (2005-08-27). «A writer's life: André Brink» (στα αγγλικά). ISSN 0307-1235. http://www.telegraph.co.uk/culture/books/3646140/A-writers-life-Andre-Brink.html. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 Shakespeare, Nicholas (2009-02-03). «A Fork in the Road: a Memoir by André Brink - review» (στα αγγλικά). ISSN 0307-1235. http://www.telegraph.co.uk/culture/books/bookreviews/4445540/A-Fork-in-the-Road-a-Memoir-by-Andre-Brink-review.html. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Εγκυκλοπαίδεια "ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA" 2007, τόμος 38, σελ.8, ISBN 978-960-6715-09-9.
- ↑ Καραγιάννης, Βόρις. «Η σφαγή στο Σάρπβιλ της Νοτίου Αφρικής». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-03-20. https://web.archive.org/web/20180320210013/http://mentality10.com/matrix-1984-category/kosmos-category/item/2878-h-sfagi-tou-sharpville-tis-notiou-afrikis. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
- ↑ Reporter, M&G. «SA author makes Booker Prize longlist» (στα αγγλικά). The M&G Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-15. https://web.archive.org/web/20160315095653/http://mg.co.za/article/2012-07-25-booker-prize-longlist-announced. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.