Τα αντανακλαστικά είναι ακούσιες και σχεδόν ακαριαίες κινήσεις που αποτελούν αντίδραση σε ένα ερέθισμα.[1][2] Ένα αντανακλαστικό είναι δυνατό χάρις σε νευρικά μονοπάτια τα οποία είναι γνωστά ως αντανακλαστικά τόξα, τα οποία δρουν παρορμητικά, πριν το σήμα φτάσει στον εγκέφαλο. Οπότε το αντανακλαστικό είναι μια αυτόματη αντίδραση σε ένα ερέθισμα στην οποία οποία δεν επεμβαίνει η συνειδητή σκέψη.[3]

Το αντανακλαστικό του δραγμού, που συναντάται στα βρέφη.

Υπάρχουν τα μυοτατικά αντανακλαστικά, τα οποία ενεργοποιούνται όταν οι μύες εκτείνονται πέραν κάποιον ορίων με αποτέλεσμα να προκαλείται η σύσπασή τους.[3] Από την άλλη υπάρχουν τα τενόντια αντανακλαστικά, τα οποία ενεργοποιούνται με τη πλήξη του τένοντα, προκαλώντας τη σύσπαση του μυ.[3] Υπάρχουν και αντανακλαστικά τα οποία αφορούν τα κρανιακά νεύρα, όπως το φωτοκινητικό αντανακλαστικό, το οποίο καθορίζει τη διάμετρο της κόρης του ματιού.

Κάποια αντανακλαστικά απαντώνται μόνο στα νεογέννητα παιδιά και ονομάζονται πρωτόγονα αντανακλαστικά.[4] Παραδείγματα αποτελούν το αντανακλαστικό του Μόρο, το αντανακλαστικό του θηλασμού και το αντανακλαστικό του δραγμού.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Purves (2004). Neuroscience: Third Edition. Massachusetts, Sinauer Associates, Inc.
  2. «Definition of REFLEX». www.merriam-webster.com (στα Αγγλικά). 
  3. 3,0 3,1 3,2 «tendon reflex». TheFreeDictionary.com. 
  4. «Neurologic Exam». fpnotebook.com.