Αλ Ντι Μέολα
Ο Άλμπερτ Λόρενς Ντι Μέολα (αγγλικά: Albert Laurence Di Meola), ευρύτερα γνωστός ως Αλ Ντι Μέολα (22 Ιουλίου 1954 - )[7] είναι Αμερικανός κιθαρίστας. Γνωστός για τα έργα του στη τζαζ φιούζιον και τη μουσική του κόσμου, ξεκίνησε την καριέρα του ως κιθαρίστας με το συγκρότημα Return to Forever το 1974. Από το 1976 έως το 1978 έπαιξε με τον Στόμου Γιαμαστά στο γκρουπ Go συμμετέχοντας σε τρεις δίσκους. Τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, άλμπουμ όπως τα Land of the Midnight Sun, Elegant Gypsy, Casino και Friday Night in San Francisco του χάρισαν τόσο καλλιτεχνική όσο και εμπορική επιτυχία.[8][9]
| Αλ Ντι Μέολα | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Al Di Meola (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 22 Ιουλίου 1954[1][2][3] Τζέρσεϊ Σίτι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι και Bergenfield High School[4] |
| Ιδιότητα | κιθαρίστας, συνθέτης, μουσικός της τζαζ, κιθαρίστας τζαζ και μουσικός ηχογραφήσεων |
| Όργανα | κιθάρα[5] |
| Είδος τέχνης | τζαζ και jazz fusion[6] |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Τα πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΓεννημένος στο Τζέρσεϊ Σίτι του Νιου Τζέρσεϊ,[7] από οικογένεια με ιταλικές ρίζες από το Τσερέτο Σάνιτα, μια κωμόπολη βορειοανατολικά του Μπενεβέντο, ο Ντι Μέολα μεγάλωσε στο Μπέργκενφιλντ, όπου πήγε και σχολείο.[10][11]
Όταν ήταν οκτώ ετών, εμπνεύστηκε από τον Έλβις Πρίσλεϊ και τους Ventures για να αρχίσει να παίζει κιθάρα. Ο δάσκαλός του τον κατεύθυνε προς τα τζαζ πρότυπα. Αναφέρει ως επιρροές τους κιθαρίστες της τζαζ Τζορτζ Μπένσον και Κένι Μπάρελ και τους μπλουγκράς και κάντρι κιθαρίστες Κλάρενς Γουέιτ και Ντοκ Γουότσον.[12]
Καριέρα
Επεξεργασία
Φοίτησε στο Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι το 1971.[7] Στα 19 του, προσλήφθηκε από τον Τσικ Κορία για να αντικαταστήσει τον Μπιλ Κόνορς στο πρωτοποριακό τζαζ φιούζιον συγκρότημα Return to Forever με τους Στάνλεϊ Κλαρκ και Λένι Γουάιτ.[7] Ηχογράφησε τρία άλμπουμ με τους Return to Forever, βοηθώντας το κουαρτέτο να φτάσει στη μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία καθώς και τα τρία άλμπουμ μπήκαν στο Top 40 του Billboard 200.[8]
Καθώς οι Return to Forever διαλύθηκαν γύρω στο 1976, ο Ντι Μέολα άρχισε να ηχογραφεί σόλο άλμπουμ στα οποία επέδειξε ικανότητα στη τζαζ φιούζιον, το φλαμένκο και τη μεσογειακή μουσική.[13] Το άλμπουμ του Elegant Gypsy (1977) έγινε χρυσό. Το 1980, ηχογράφησε το ζωντανό ακουστικό άλμπουμ Friday Night in San Francisco, με τους Πάκο ντε Λουθία και Τζον Μακλάφλιν.[8]
Στην αρχή της καριέρας του, όπως αποδεικνύεται στο πρώτο του σόλο άλμπουμ Land of the Midnight Sun (1976, στο οποίο συνεργάστηκαν ο Τζάκο Παστόριους και τα πρώην μέλη του RTF), ο Ντι Μέολα διακρίθηκε για την τεχνική του και την εξαιρετικά γρήγορη, περίπλοκη σόλο κιθάρα του. Αλλά ακόμη και στα πρώτα του άλμπουμ, είχε αρχίσει να εξερευνά μεσογειακές κουλτούρες και ακουστικά είδη όπως το φλαμένκο. Αξιοσημείωτα παραδείγματα είναι τα "Mediterranean Sundance" και "Lady of Rome, Sister of Brazil" από το άλμπουμ Elegant Gypsy (1977).
Τα πρώτα του άλμπουμ είχαν επιρροή στους κιθαρίστες της ροκ και της τζαζ. Ο Ντι Μέολα συνέχισε να εξερευνά τη λάτιν μουσική στο πλαίσιο της τζαζ φιούζιον στο Casino και στο Splendido Hotel. Επέδειξε μια πιο λεπτή πινελιά στους ακουστικούς αριθμούς "Fantasia Suite for Two Guitars" από το άλμπουμ του Casino και στο πιο επιτυχημένο εμπορικά ζωντανό άλμπουμ Friday Night in San Francisco με τους Μακλάφλιν και ντε Λουθία. Το τελευταίο άλμπουμ έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή ζωντανά άλμπουμ για ακουστική κιθάρα, πουλώντας περισσότερα από δύο εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.[14]
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Ντι Μέολα άρχισε να ενσωματώνει το σινκλαβιέ στις συνθέσεις του. Εκτός από περιστασιακές ερμηνείες με ηλεκτρική κιθάρα σε άλμπουμ όπως το Kiss My Axe του 1991, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των επόμενων δύο δεκαετιών εξερευνώντας τόσο την ακουστική κιθάρα όσο και την παγκόσμια μουσική. Ανακάλυψε ξανά την αγάπη του για την ηλεκτρική κιθάρα το 2006[15] και το DVD της συναυλίας του στο Φεστιβάλ Τζαζ του Λεβερκούζεν το 2006 έχει υπότιτλο Return to Electric Guitar (Επιστροφή στην ηλεκτρική κιθάρα).[16] Το 2018, ο Ντι Μέολα αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτοραςμουσικής από το πανεπιστήμιό του, το Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι.[17]
Ελλάδα
ΕπεξεργασίαΟ Ντι Μέολα συμμετείχε στον εξαιρετικά επιτυχημένο διπλό δίσκο του Γιώργου Νταλάρα Λάτιν, που κυκλοφόρησε το 1987 από τη Minos EMI και έγινε πλατινένιος.[18][19] Στο πλαίσιο εκείνης της συνεργασίας, ο Ντι Μέολα ήταν προσκεκλημένος στην εκπομπή του συνθέτη και κιθαριστή Νότη Μαυρουδή στο Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας όπου, εκτός των άλλων, ερμήνευσε μαζί με τον Νταλάρα ζωντανά στο στούντιο το τραγούδι «Περασμένες μου αγάπες» του Μανώλη Χιώτη και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.[20]
Το 2010, ο Ντι Μέολα συμμετείχε στον δίσκο Duende της Ελένης Πέτα και του Παναγιώτη Μάργαρη.[21] Οι Πέτα και Μάργαρης τον συνόδευσαν και στις εμφανίσεις του στη σκηνή του Gazarte τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.[22]
Στις 29 Απριλίου του 2017 πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Παλλάς συναυλία της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ με συμμετοχή του Ντι Μέολα ως γκεστ σταρ και του συγκροτήματος Κίτρινα Ποδήλατα.[23] Η συναυλία προβλήθηκε μαγνητοσκοπημένη στην ΕΡΤ2 στις 25 Δεκεμβρίου του 2018.[24]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΤον Ιούλιο του 2016, ο Αλ Ντι Μέολα νυμφεύθηκε τη Στέφανι Κράις την οποία γνώρισε μετά από μια συναυλία του το 2013 στη Βουδαπέστη.[25]
Ο Ντι Μέολα έχει δύο κόρες από προηγούμενη σχέση, την Οριάνα[26] και τη Βαλεντίνα.[27] Έχει επίσης μια κόρη με τη Στέφανι, την Άβα.[28] Επιπλέον, έχει έναν εγγονό που ονομάζεται Οράιον[29][30] από την κόρη του, Βαλεντίνα.
Τον Σεπτέμβριο του 2023 ενώ έπαιζε στη σκηνή στο Βουκουρέστι, ο Ντι Μέολα υπέστη καρδιακή προσβολή. Εισήχθη σε τοπικό νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε για έμφραγμα μυοκαρδίου.[31] Έμεινε για λίγο μακριά από τις συναυλίες, αλλά άρχισε να εμφανίζεται ξανά τον Ιανουάριο του 2024.[32]
Δισκογραφία
Επεξεργασία
- 1976 Land of the Midnight Sun (Columbia)
.jpg)
- 1977 Elegant Gypsy (Columbia)
- 1978 Casino (Columbia)
- 1980 Splendido Hotel (Columbia)
- 1981 Friday Night in San Francisco with John McLaughlin, Paco de Lucia (Columbia)
- 1982 Tour De Force – Live (Columbia)
- 1982 Electric Rendezvous (Columbia)
- 1983 Passion, Grace & Fire with John McLaughlin, Paco de Lucia (Columbia)
- 1983 Scenario (Columbia)
- 1985 Cielo e Terra (Manhattan)
- 1985 Soaring Through a Dream with Al Di Meola Project (Manhattan)
- 1987 Tirami Su with Al Di Meola Project (Manhattan)
- 1991 Kiss My Axe with Al Di Meola Project (Tomato)
- 1991 World Sinfonia (Tomato)
- 1993 Heart of the Immigrants (Mesa)
- 1994 Orange and Blue (Bluemoon)
- 1995 The Rite of Strings with Stanley Clarke, Jean-Luc Ponty
- 1996 The Guitar Trio with John McLaughlin, Paco de Lucia (Verve)
- 1996 Di Meola Plays Piazzolla (Bluemoon)
- 1998 The Infinite Desire (Telarc)
- 1999 Winter Nights (Telarc)
- 2000 World Sinfonía III – The Grande Passion (Telarc)
- 2002 Flesh on Flesh (Telarc)
- 2005 Cosmopolitan Life with Leonid Agutin (Ole)
- 2006 Vocal Rendezvous (SPV)
- 2006 Consequence of Chaos (Telarc)
- 2007 Diabolic Inventions and Seduction for Solo Guitar (In-Akustik)
- 2007 Live in London
- 2008 World Sinfonia – La Melodia
- 2008 He and Carmen with Eszter Horgas
- 2010 One Night in Montreal (Jazz Hour)
- 2011 Pursuit of Radical Rhapsody (Telarc)
- 2013 All Your Life: A Tribute to the Beatles Recorded at Abbey Road Studios, London (Beatles interpretations I)
- 2015 Elysium (In-Akustik)
- 2017 Morocco Fantasia (In-Akustik)
- 2018 Elegant Gypsy & More Live (earMUSIC)
- 2018 Opus (earMUSIC)
- 2020 Across the Universe (earMUSIC) (Beatles interpretations II)
- 2022 Saturday Night in San Francisco
- 2024 Twentyfour (earMUSIC)
Με τους Return to Forever
Επεξεργασία- 1974 : Where Have I Known You Before (Polydor)
- 1975 : No Mystery (Polydor)
- 1976 : Romantic Warrior (Columbia)
- 2008 : Returns (Eagle Records)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. dimeola-al.
- ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 17782.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. 2142. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Colin Larkin, επιμ. (1992). The Guinness Encyclopedia of Popular Music (First έκδοση). Guinness Publishing. σελ. 697. ISBN 0-85112-939-0.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Prato, Greg. «Al Di Meola». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ Smith, Toby (6 Νοεμβρίου 2009). «Al Di Meola, World Sinfonia Australian Tour – March 2010». Music Feeds. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «Di Meola, Al – Jazz.com». web.archive.org. 26 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024.
- ↑ «Al Di Meola - Concord». concord.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024.
- ↑ «Al Di Meola: "It's Bullshit When Guitarists Say, "One Note Says So Much More Than 100"». Guitar World. 22 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ Yanow, Scott (2013). The Great Jazz Guitarists. San Francisco: Backbeat. σελ. 57. ISBN 978-1-61713-023-6.
- ↑ Scheel, Christian. «Al Di Meola World Sinfonia». Nova Concerts. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2011.
- ↑ "In Conversation with Al Di Meola" – special feature on the Speak a Volcano DVD
- ↑ Speak a Volcano: Return to Electric Guitar (2007) DVD
- ↑ «Al Di Meola Gets Honorary Berklee Doctorate». JazzTimes (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020.
- ↑ «LATIN - Δισκογραφία Γιώργου Νταλάρα». Γιώργος Νταλάρας. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024.
- ↑ Μανιάτης, Δημήτρης (30 Ιουλίου 2013). «Eνας δίσκος, μια ιστορία: 1987 «Latin»». Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024.
- ↑ Γιώγλου, Θανάσης (22 Ιουλίου 2022). «Al Di Meola & Γιώργος Νταλάρας στην εκπομπή του Νότη Μαυρουδή (1987)». ogdoo.gr.
- ↑ «Ελένη Πέτα, Παναγιώτης Μάργαρης - Duende». sohosfm.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024.
- ↑ «O Al Di Meola στο Gazarte». www.mixgrill.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024.
- ↑ Ξύδη, Παναγιώτα (19 Απριλίου 2017). «Η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ συμπράττει με τα Κίτρινα Ποδήλατα και τον κιθαρίστα Al Di Meola». mousikasynola.ert.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2019.
- ↑ «Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ & Κίτρινα Ποδήλατα - Guest: Al Di Meola». ΕΡΤ. 25 Δεκεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2019.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «US guitarist Al Di Meola suffers a heart attack on stage in Romania but is now in a stable condition». AP News. 28 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Instagram». www.instagram.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημος ιστότοπος
- Συνέντευξη Al Di Meola στη Συλλογή Προφορικής Ιστορίας NAMM (2015)