Αλμοραβίδες

	Αλμοραβίδες ; المرابطون
	Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}}
Πρωτεύουσα	Αγμάτ (1040–1062) ; Μαρακές (1062–1147)
Γλώσσες	Βερβερικές ; Αραβικά
Θρησκεία	Ισλαμισμός ; Καθολικός Χριστιανισμός (μειονότητες) ; Ιουδαϊσμός (μειονότητες)
Πολίτευμα	Μοναρχία
Χαλίφης	Αμπντάλλαχ ιμπν Γιασίν
Ιστορία

Οι Αλμοραβίδες (ή Αλμοραβιδική δυναστεία, αραβικά: المرابطون, αλ-μουραμπιτούν)^[1] ήταν βερβερική μουσουλμανική δυναστεία από την περιοχή του σημερινού Μαρόκου.^[2] Τον 11ο αιώνα σχημάτισαν αυτοκρατορία, η οποία εκτεινόταν στο δυτικό Μαγκρέμπ και την Ανδαλουσία. Η αυτοκρατορία των Αλμοραβιδών διήρκεσε από την δεκαετία του 1050 έως την ανατροπή τους από τους Αλμοάδες το 1147.^[3] Πρωτεύουσά τους ήταν το Μαρακές, το οποίο ιδρύθηκε από τον ηγέτη τους, Άμπου Μπακρ Ιμπν Ουμάρ, γύρω στο 1070. Η δυναστεία καταγόταν από τις βερβερικές νομαδικές φυλές της Σαχάρας, Λαμτούνα και Γκουντάλα, που διαβιούσαν στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Ντραά, Νίγηρα και Σενεγάλη.^[4]

Οι Αλμοραβίδες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή της πτώσης της Αλ-Ανταλούς (μουσουλμανικές κτήσεις στην Ιβηρία) από τα χριστιανικά Ισπανικά βασίλεια, όταν αντιμετώπισαν επιτυχώς τον συνασπισμό των βασιλείων της Καστίλλης και της Αραγωνίας στην μάχη του Σαγράχας το 1086. Οι ηγέτες των Αλμοραβιδών δεν διεκδίκησαν τον τίτλο του «χαλίφη», αλλά αντ' αυτού χρησιμοποιούσαν τον τίτλο «πρίγκιπας των μουσουλμάνων», αναγνωρίζοντας επίσημα την κυριαρχία των Αββασιδών Χαλίφηδων στη Βαγδάτη.^[5]

Η κυριαρχία της δυναστείας ήταν σχετικά βραχύβια. Οι Αλμοραβίδες έπεσαν –στο απόγειο της δύναμής τους– όταν δεν κατάφεραν να σταματήσουν την εξέγερση υπό την ηγεσία του Μασμούδων Βερβέρων που είχε ξεκίνησε από τον Ιμπν Τουμάρτ το 1120. Ως αποτέλεσμα, ο τελευταίος τους βασιλιάς, Ισάκ Ιμπν Άλι, σκοτώθηκε στο Μαρακές το 1147 από τους Αλμοάδες, οι οποίοι αντικατέστησαν τους Αλμοραβίδες ως κυρίαρχη δύναμη στην Βόρεια Αφρική (Μαγκρέμπ) και την Ανδαλουσία (Αλ-Ανταλούς).

Δείτε επίσης

Παραπομπές

↑ Norris, H.T.; Chalmeta, P. (1993). "al-Murābiṭūn". In Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P.; Pellat, Ch. (eds.). Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Vol. 7. Brill. pp. 583–591.
↑ Sadiqi, Fatima, The place of Berber in Morocco, International Journal of the Sociology of Language, 123.1 (2009): 7–22
↑ Bennison, Amira K. (2016). The Almoravid and Almohad Empires. Edinburgh University Press. ISBN 9780748646821.
↑ Meynier, Gilbert (2010). L'Algérie, coeur du Maghreb classique: de l'ouverture islamo-arabe au repli (698-1518) (in French). La Découverte. ISBN 978-2-7071-5231-2.
↑ Kennedy, Hugh (11 October 2016). Caliphate: The History of an Idea. Basic Books. ISBN 978-0-465-09438-7.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Αλμοραβίδες

[1] Norris, H.T.; Chalmeta, P. (1993). "al-Murābiṭūn". In Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P.; Pellat, Ch. (eds.). Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Vol. 7. Brill. pp. 583–591.

[2] Sadiqi, Fatima, The place of Berber in Morocco, International Journal of the Sociology of Language, 123.1 (2009): 7–22

[3] Bennison, Amira K. (2016). The Almoravid and Almohad Empires. Edinburgh University Press. ISBN 9780748646821.

[4] Meynier, Gilbert (2010). L'Algérie, coeur du Maghreb classique: de l'ouverture islamo-arabe au repli (698-1518) (in French). La Découverte. ISBN 978-2-7071-5231-2.

[5] Kennedy, Hugh (11 October 2016). Caliphate: The History of an Idea. Basic Books. ISBN 978-0-465-09438-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]