Αλλοδαπός

πρόσωπο σε μια χώρα όπου δεν έχει υπηκοότητα

Ως αλλοδαπό φυσικό πρόσωπο νοείται εκείνο που δεν έχει την ιθαγένεια του κράτους στο οποίο κατοικεί ή που δεν έχει την ιθαγένεια κανενός κράτους (ανιθαγενής).

Βασικό κριτήριο διακρίσεως μεταξύ ημεδαπού και αλλοδαπού φυσικού προσώπου αποτελεί η ιθαγένεια, δηλαδή ο δημοσίου δικαίου δεσμός ενός φυσικού προσώπου με ένα κράτος, δυνάμει του οποίου το πρόσωπο αυτό ανήκει στο λαό του συγκεκριμένου κράτους.[1][2]

Ο όρος ιθαγένεια, ταυτίζεται με αυτό που συνήθως στον καθημερινό λόγο ονομάζουμε υπηκοότητα.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 στοιχ. β΄ Ν.3386/2005 της ελληνικής νομοθεσίας, υπήκοος τρίτης χώρας, για την εφαρμογή των διατάξεων του Ν.3386/2005, είναι το φυσικό πρόσωπο που δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια, ούτε την ιθαγένεια άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 17 παρ. 1 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Εάν κάποιο πρόσωπο διαθέτει περισσότερες από μία ιθαγένειες (πολυϊθαγενής), θεωρείται αλλοδαπός, εφόσον καμία από τις πολλές ιθαγένειες του δεν είναι η ελληνική· αντίθετα αν μεταξύ των πολλών ιθαγενειών έχει και την ελληνική, θεωρείται ημεδαπός.

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. Βρέλλης Σ., Δίκαιο αλλοδαπών, τεύχ. Α' Τα αλλοδαπά φυσικά πρόσωπα, 2η έκδ., Εκδ.Νομ.Βιβλιοθήκη, 2003/15
  2. Παπασιώπη-Πασιά Ζ., Δίκαιο της Ιθαγένειας, Εκδ.Σάκκουλας, 2002/2

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα στο Wikimedia Commons
  •   Λεξιλογικός ορισμός του αλλοδαπός στο Βικιλεξικό