Στη βοτανική, αειθαλές είναι ένα φυτό που έχει φύλλωμα το οποίο παραμένει πράσινο και λειτουργικό συνεχώς, δηλ. σε περισσότερες από μία αυξητικές περιόδους.[1]

Κλώνος λευκής ελάτης δείχνει τρία διαδοχικά έτη διατηρημένων φύλλων.

Χαρακτηριστικά

Επεξεργασία

Τα φυτά τα οποία χειμώνα και καλοκαίρι διατηρούν το φύλλωμά τους, κυρίως σε ζεστά κλίματα χαρακτηρίζονται ως αειθαλή (αγγλ. evergreen). Αυτό σε αντίθεση με τα φυλλοβόλα φυτά, τα οποία χάνουν εντελώς το φύλλωμά τους κατά τη χειμερινή ή την ξηρή περίοδο.[2]

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη αειθαλών φυτών, τόσο δέντρων όσο και θάμνων. Τα αειθαλή είδη περιλαμβάνουν[3]:

Τα αειθαλή είδη, σε αριθμό, είναι πολύ λίγα σε σχέση με τα φυλλοβόλα.

Ο λατινικός διωνυμικός όρος sempervirens, που σημαίνει «πάντα πράσινο», αναφέρεται αμιγώς στην αειθαλή φύση του φυτού, όπως για παράδειγμα:

  • Cupressus sempervirens (κυπαρίσσι)
  • Lonicera sempervirens (αγιόκλημα)
  • Sequoia sempervirens (σεκόγια)

Οικογένειες

Επεξεργασία

Η μακροζωία των φύλλων στα αειθαλή φυτά ποικίλλει από μερικούς μήνες έως αρκετές δεκαετίες.[4].

Οικογένεια Είδος
Araucariaceae Αραουκάρια
Cupressaceae Σεκόγια
Pinaceae Πεύκο
Podocarpaceae Πραγματικό κίτρινο ξύλο
Taxaceae Ίταμος
Cyatheaceae Αυστραλιανή φτελιά
Aquifoliaceae Πρίνος
Fagaceae Ζωντανή βελανιδιά
Oleaceae Ελιά
Myrtaceae Ευκάλυπτος
Arecaceae Κοκοφοίνικας
Lauraceae Δάφνη
Magnoliaceae Μαγνόλια
Cycadaceae Βασίλισσα σάγκο

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. https://www.britannica.com/plant/evergreen-plant
  2. Poorter, Hendrik; Jagodzinski, Andrzej M.; Ruiz-Peinado, Ricardo; Kuyah, Shem; Luo, Yunjian; Oleksyn, Jacek; Usoltsev, Vladimir A.; Buckley, Thomas N. και άλλοι. (2015). «How does biomass distribution change with size and differ among species? An analysis for 1200 plant species from five continents». New Phytologist 208 (3): 736–749. doi:10.1111/nph.13571. PMID 26197869. 
  3. Villar, Rafael; Ruiz-Robleto, Jeannete; Ubera, José Luis; Poorter, Hendrik (October 2013). «Exploring variation in leaf mass per area (LMA) from leaf to cell: An anatomical analysis of 26 woody species». American Journal of Botany 100 (10): 1969–1980. doi:10.3732/ajb.1200562. PMID 24107583. 
  4. Ewers, F. W. & Schmid, R. (1981). "Longevity of needle fascicles of Pinus longaeva (Bristlecone Pine) and other North American pines". Oecologia 51: 107–115