Αγουασκαλιέντες

Η Αγουασκαλιέντες (ισπανικά: Aguascalientes‎‎) είναι πόλη του Μεξικού, πρωτεύουσα της ομώνυμης πολιτείας, της οποίας αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη, με πληθυσμό 934.424 κατοίκους στην απογραφή του 2012 (1.225.432 η μητροπολιτική περιοχή, η 13η του Μεξικού σε πληθυσμό), που αυξάνεται με υψηλό ρυθμό. Βρίσκεται στη μακροπεριοχή Bajío του κεντρικού Μεξικού, μία από τις πλέον ευημερούσες και ασφαλέστερες της χώρας. Το όνομα της πόλεως σημαίνει «θερμά νερά/πηγές» (πρβλ. Θερμή Λέσβου) και προήλθε από τις πολλές θερμές πηγές που υπάρχουν στην περιοχή.

Αγουασκαλιέντες
Αγουασκαλιέντες 21°52′51″N 102°17′46″W
Χώρα	Μεξικό
Διοικητική υπαγωγή	Aguascalientes Municipality
Ίδρυση	1575
Έκταση	1.168,72 km²
Υψόμετρο	1.888 μέτρα
Πληθυσμός	934.424 (2012)
Ταχ. κωδ.	20000–20999
Τηλ. κωδ.	449
Ζώνη ώρας	UTC−06:00 (επίσημη ώρα) UTC−5 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Η πόλη είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Αγουασκαλιέντες, σε μέσο υψόμετρο 1.880 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι έδρα ομώνυμου δήμου, ενώ η μητροπολιτική περιοχή της περιλαμβάνει και τους δήμους Χεσούς Μαρία και Σαν Φρανσίσκο δε λος Ρόμο. Κάποτε ήταν περιοχή των Ινδιάνων Τσιτσιμέκα και αργότερα ευδοκίμησε ως στρατηγική τοποθεσία μεταξύ της Πόλης του Μεξικού και των ορυχείων της Σακατέκας, με καλή παραγωγή από καλλιέργειες και κτηνοτροφία (ράντσα), που τροφοδότησε την ανάπτυξη των νέων, αποικιακών πόλεων του Μεξικού.

Σήμερα η Αγουασκαλιέντες είναι επιχειρηματικό και οικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Φιλοξενεί δύο από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων της Nissan στη Νότια και Κεντρική Αμερική, όπως και άλλων μεγάλων βιομηχανιών.

Με τη μεγάλη της ανάπτυξη και τα πολλά ξενοδοχεία της, η Αγουασκαλιέντες είναι ένα από τα σημαντικότερα κέντρα για δραστηριότητες αναψυχής, γαστρονομίας και τεχνών σε ολόκληρο το Μεξικό.

Ιστορία

H Αγουασκαλιέντες περί το 1836 από τον Καρλ Νέμπελ

Η πόλη της Αγουασκαλιέντες ιδρύθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1575 από τον Χουάν δε Μοντόρο ως ταχυδρομικός σταθμός αναπαύσεως των αλόγων, ανάμεσα στην πόλη Σακατέκας και την Πόλη του Μεξικού, αν και είναι γνωστό ότι είχε ήδη έναν μικρό μόνιμο πληθυσμό (βλ. παρακάτω). Εξελίχθηκε σε πρωτεύουσα της νέας, ομώνυμης πολιτείας όταν η περιοχή της χωρίσθηκε από τη γειτονική Πολιτεία Σακατέκας το 1835. Από εκεί και ύστερα η Αγουασκαλιέντες γνώρισε μεγαλύτερη ανάπτυξη, ενώ η Σακατέκας αναπτύχθηκε συγκριτικά λιγότερο.

Το ιστορικό κέντρο της Αγουασκαλιέντες συνέστησαν 4 ξεχωριστοί συνοικισμοί και μετέπειτα συνοικίες. Η παλαιότερη είναι το Barrio del Encino, που ιδρύθηκε το 1565 από τον Ανδαλουσιανό Ερνάν Γκονθάλεθ Μπερόκαλ με το αρχικό όνομα Triana από την ομώνυμη συνοικία της Σεβίλλης στην Ισπανία. Στο Barrio del Encino βρίσκεται ο μπαρόκ ναός Templo del Señor del Encino, που ανεγέρθηκε μεταξύ του 1773 και του 1796.

Η δεύτερη συνοικία, το Barrio de San Marcos, έχει τις ρίζες της το 1604. Σε αυτή, ιθαγενείς εργάζονταν σε ισπανικά αγροκτήματα και παρήγαν αγαθά που κάλυπταν της ανάγκες της τότε κωμόπολης Αγουασκαλιέντες. Από τις πρώτες δεκαετίες οργανώθηκε η ανέγερση απλού νοσοκομείου και παρεκκλησίου. Αυτό το παρεκκλήσιο αντικαταστάθηκε από τον σημερινό Ναό του Αγίου Μάρκου, που ολοκληρώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1763 κι είναι ο παλαιότερος ναός στην πόλη, από τον οποίο προήλθε το ετήσιο «Εθνικό Πανηγύρι του Σαν Μάρκος» (Feria Nacional de San Marcos).

Η τρίτη συνοικία, το Barrio de Guadalupe, άρχισε ως μία σειρά καταστημάτων κατά μήκος του δρόμου Αγουασκαλιέντες-Χάλπα-Σακατέκας, κατά το β΄ μισό του 18ου αιώνα. Ο ομώνυμος ναός ανεγέρθηκε από το 1767 έως το 1789. Μετά την ίδρυση της εταιρείας Fundición Central Mexicana («Κεντρικό Χυτήριο του Μεξικού»), η συνοικία αναπτύχθηκε γρήγορα και στις αρχές του 20ού αιώνα ενώθηκε με την προηγούμενη συνοικία.

Η τελευταία συνοικία είναι το Barrio de la Salud, που ξεκίνησε από μικρό παρεκκλήσιο και κοιμητήριο στα τέλη του 18ου αιώνα.

Κλίμα

Κατά την Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν, η Αγουασκαλιέντες έχει ημίξηρο κλίμα (Köppen BSh). Οι περισσότερες βροχές πέφτουν από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Κλιματικά δεδομένα Αγουασκαλιέντες (1951-2010)
Μήνας	Ιαν	Φεβ	Μάρ	Απρ	Μάι	Ιούν	Ιούλ	Αύγ	Σεπ	Οκτ	Νοε	Δεκ	Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F)	29,5	32,0	34,0	36,5	39,5	40,0	36,0	34,0	36,0	32,0	31,0	29,5
Μέση Μέγιστη °C (°F)	22,3	24,0	26,5	29,0	30,7	29,5	27,3	27,2	26,3	25,7	24,6	22,5	26,3
Μέση Μηνιαία °C (°F)	13,4	15,0	17,5	20,3	22,4	22,5	20,9	20,8	20,1	18,5	16,0	14,0	18,5
Μέση Ελάχιστη °C (°F)	4,5	5,9	8,5	11,5	14,1	15,4	14,6	14,5	13,9	11,2	7,4	5,4	10,6
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F)	-6,0	-7,0	-1,0	1,0	4,5	6,0	6,5	9,0	5,0	0,0	-5,5	-5,0
Βροχόπτωση mm (ίντσες)
% υγρασίας	58	52	47	45	46	59	66	68	68	65	60	62	58
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης (≥ 0,1 mm)	2,4	1,5	1,0	1,6	3,6	9,7	13,5	13,2	9,5	4,9	1,6	2,2	—
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας	237,6	238,1	257,9	249,6	270,4	227,0	223,6	231,8	198,9	231,2	245,6	213,2	—
Πηγή #1: Servicio Meteorologico Nacional
Πηγή #2: Colegio de Postgraduados (sun and humidity)

Ετυμολογία

Η Αγουασκαλιέντες φωτογραφημένη από μία νυκτερινή πτήση

Το όνομα της πόλεως προέρχεται από τις ισπανικές λέξεις aguas calientes, που σημαίνουν «θερμά νερά/πηγές», μέρος της αρχικής ονομασίας Villa de Nuestra Señora de la Asunción de las Aguas Calientes (= «Χωριό της Παναγίας της Αναλήψεως των Θερμών Πηγών»). Την εποχή που η πόλη δημιουργήθηκε από τον Χουάν δε Μοντόρο με 12 οικογένειες, πήρε αυτό το όνομα από τις πολλές θερμές πηγές που υπάρχουν στην περιοχή και σήμερα τροφοδοτούν τα πολυάριθμα σπα της πόλεως ή και ιδιωτικές κατοικίες. Οι κάτοικοι της πόλεως και της ομώνυμης Πολιτείας είναι γνωστοί με το ιδιόμορφο ισπανικό δημωνύμιο hidrocálidos, δηλαδή «υδροθερμικοί».

Ποιότητα ζωής

Η πόλη είχε το 2000 δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης 0,82, από τους υψηλότερους στο Μεξικό. Στα νοσοκομεία της γίνονται εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς και μεταμοσχεύσεις καρδιάς και νεφρών εδώ και δεκαετίες. Ο μέσος όρος ζωής είναι παρόμοιος με αυτόν της Δανίας και της Πορτογαλίας. Το 100% του πληθυσμού έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ενώ υπάρχουν και πολλά ιδιωτικά ιατρικά κέντρα.

Ως προς την αστική ανάπτυξη, η Αγουασκαλιέντες υπήρξε πρωτοπόρος στις σχετικές ρυθμιστικές διατάξεις από το 1936. Η πόλη είναι σχεδιασμένη σε τρεις ζώνες, διάταξη μοναδική στο Μεξικό, με την τρίτη ζώνη πλήρως σε λειτουργία από το έτος 2022. Η Αγουασκαλιέντες έχει την ίδια υποδομή τηλεπικοινωνιών και οπτικών ινών με την Πόλη του Μεξικού, την Γκουανταλαχάρα και το Μοντερρέι.

Οικονομία

Το ξενοδοχείο Aguascalientes Marriott υψώνεται στη σημαντικότερη περιοχή της Αγουασκαλιέντες.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα η Αγουασκαλιέντες έχει το φιλικότερο προς τις επιχειρήσεις περιβάλλον στο Μεξικό και αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για επενδύσεις. 240 πολυεθνικές επιχειρήσεις εγκαταστάθηκαν μέσα σε 30 χρόνια στην πόλη, με επενδύσεις από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, τη Βραζιλία και αλλού. Το 70% των ιαπωνικών επενδύσεων σε όλο το Μεξικό βρίσκονται στην Αγουασκαλιέντες.

25 εταιρείες ανήκουν στον κλάδο της τεχνολογίας πληροφοριών και λογισμικού. Από την άλλη, δύο μεγάλα εργοστάσια παραγωγής της ιαπωνικής Nissan, μεταξύ των οποίων και το σημαντικότερο εκτός Ιαπωνίας, βρίσκονται στην Αγουασκαλιέντες και παράγουν την πλειονότητα της συνολικής ετήσιας παραγωγής των 850.000 αυτοκινήτων της εταιρείας στο Μεξικό. Εξαιτίας της παρουσίας τους, η πόλη φιλοξενεί σημαντική παροικία Ιαπώνων.

Η Texas Instruments έχει ένα εργοστάσιο στην πόλη, που παράγει αποκλειστικά ολοκληρωμένα κυκλώματα. Μία άλλη σημαντική κατασκευάστρια ηλεκτρονικών στην πόλη είναι η Flextronics, ενώ υπάρχουν και εταιρείες ρομπότ, όπως η FANUC Robotics.

Εκπαίδευση

Τα οκτώ από τα 100 καλύτερα κολέγια του Μεξικού βρίσκονται στην Aguascalientes. Υπάρχουν συνολικά 25 πανεπιστήμια και κολέγια στην πόλη. Τα περισσότερα αναλογικά με τον πληθυσμό από οποιαδήποτε άλλη πόλη στο Μεξικό.

Το 2013 υπήρχαν επίσης 59 δημοτικά σχολεία και 13 γυμνάσια στην πόλη. Υπάρχει επιπλέον η Escuela Japonesa de Aguascalientes (アグアスカリエンテス日本人学校 Aguasukarientesu Nihonjin Gakkō), ένα ιαπωνικό σχολείο που εξυπηρετεί την ιαπωνική παροικία της πόλεως.

Μεταφορές

Μέρος της 15 χιλιομέτρων διαδρομής Parque Línea Verde, που δημιουργήθηκε ως «πράσινη δίοδος» για το πιο περιθωριοποιημένο τμήμα της πόλεως.

Ποδήλατα

Η Αγουασκαλιέντες είναι γνωστή ως μία από τις πλέον φιλικές προς το ποδήλατο πόλεις στο Μεξικό. Ο δήμος αναπτύσσει ένα σύστημα διασυνδεδεμένων «πράσινων» διαδρομών ποδηλάτου, ώστε να διευκολύνει τη γρήγορη, ασφαλή και ευχάριστη μεταφορά με ποδήλατο από τη μία άκρη της πόλεως στην άλλη.

Αεροδρόμιο

Η πόλη εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο «Lic. Jesús Terán Peredo», 16 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αγουασκαλιέντες, με 4 απευθείας πτήσεις ημερησίως από το Λος Άντζελες, το Ντάλας και το Χιούστον. Το αεροδρόμιο έχει πλέον ικανότητα εξυπηρετήσεως 1,5 εκατομμυρίου επιβατών ετησίως, ενώ η πραγματική του κίνηση ανήλθε από 400.000 επιβάτες το 2012 σε 754.100 το 2017 και σε 855.669 το 2018.

Πολιτισμός και ελεύθερος χρόνος

Η Αγουασκαλιέντες φιλοξενεί το μεγαλύτερο φεστιβάλ σε ολόκληρο το Μεξικό, το Πανηγύρι του Σαν Μάρκος, που διαρκεί εβδομάδες ολόκληρες, από τα μέσα Απριλίου μέχρι τις αρχές Μαΐου. Ο εορτασμός απλώθηκε με τα χρόνια από τη γειτονιά του ομώνυμου ναού του Αγίου Μάρκου και καλύπτει μεγάλο χώρο με εκθέσεις, νυκτερινά κέντρα, θεματικά πάρκα, κέντρα εκδηλώσεων, ξενοδοχεία και άλλα, προσελκύοντας σχεδόν 7 εκατομμύρια επισκέπτες από άλλα μέρη κάθε χρόνο.

Το πιο αξιοσημείωτο κτίσμα στην παλαιά πόλη με τις 4 συνοικίες είναι το Κυβερνητικό Μέγαρο σε ρυθμό μπαρόκ, που χρονολογείται από το 1664 και είναι κτισμένο με κοκκινωπή ηφαιστειακή πέτρα. Είναι γνωστό για τις εκατό αψίδες του. Ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός, επίσης σε ρυθμό μπαρόκ, είναι το παλαιότερο κτίσμα στην πόλη (1575). Η ψηλή στήλη στη μέση της κεντρικής πλατείας χρονολογείται από την αποικιακή εποχή και είχε αρχικώς στην κορυφή της άγαλμα ενός αντιβασιλέα της Ισπανίας, που αφαιρέθηκε όταν η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της και σήμερα η στήλη φέρει στην κορυφή γλυπτό που συμβολίζει αυτή την ανεξαρτησία.

Συνοικίες και παράδοση

Η πρόσοψη μπαρόκ του ναού της Guadalupe

Η πόλη αναπτύχθηκε γύρω από τις 4 ιστορικές συνοικίες (βλ. και ενότητα «Ιστορία»), που βρίσκονται σήμερα γύρω από την κεντρική «Πλατεία της Πατρίδος» (Plaza de la Patria):

Η Guadalupe είναι παραδοσιακά γνωστή για την αγγειοπλαστική της και έχει ως κέντρο της τον τοπικό ναό, τον δεύτερο σημαντικότερο στην πόλη, που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα και ξεχωρίζει από την μπαρόκ πρόσοψή του ονομαστού καλλιτέχνη της εποχής Χοσέ δε Αλθίμπαρ. Ο τεράστιος θόλος του είναι καλυμμένος με παραδοσιακά κεραμίδια talavera. Στο εσωτερικό, ο επισκέπτης περιβάλλεται από πλήθος μοτίβων με άνθη και αγγελούδια – ένας πραγματικός παράδεισος του μπαρόκ.

Η συνοικία του Αγίου Μάρκου, εκτός από το ομώνυμο Πανηγύρι, είναι γνωστή για τον υπέροχο νεοκλασικό κήπο της, με πλήθος μονοπατιών και δέντρων, παραδοσιακό στέκι ποιητών και καλλιτεχνών. Ακριβώς μπροστά από τον κήπο υψώνεται ο ναός του Αγίου Μάρκου, επίσης σε ρυθμό μπαρόκ.

Στη συνοικία El Encino υπάρχουν επίσης οι Κήποι του Encino, με το διακοσμημένο με πλακάκια κεντρικό συντριβάνι τους. Ο «Μαύρος Χριστός του Εντσίνο» (Cristo Negro del Encino), είναι πολύ γνωστή και προσκυνούμενη εικόνα, μέσα στον μπαρόκ ναό Templo del Señor del Encino. Η πλατεία και το Μουσείο του Χοσέ Γκουαδαλούπε Ποσάδα (με έργα του ασυνήθιστου σκιτσογράφου και χαράκτη, που γεννήθηκε στην πόλη), δίπλα στον ναό, αποτελούν δύο από τα βασικά τουριστικά αξιοθέατα στην πόλη.

Η συνοικία de la Salud γεννήθηκε ως η φτωχότερη από όλες και ακόμα και σήμερα οι δρόμοι της ακολουθούν τα αρδευτικά χαντάκια, που πότιζαν τους λαχανόκηπους μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Ο εργατικός χαρακτήρας της συνοικίας είναι εμφανής και κυρίως μονώροφα σπίτια της με τις απλές προσόψεις.

Υπάρχει και μία πέμπτη συνοικία, η La Estación, που πήρε το όνομά της από τον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό (1911), έναν από τους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς της Αγουασκαλιέντες. Βεβαίως, αν και συχνά επιδιώκεται να συναριθμηθεί μαζί με τις υπόλοιπες 4 στις αρχικές συνοικίες της πόλης, είναι πολύ νεότερη, με μεγάλο μέρος της να χρονολογείται από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και αργότερα..

Μουσεία και αρχιτεκτονήματα

Στο ιστορικό κέντρο της Αγουασκαλιέντες υπάρχουν αρκετά μουσεία, όπως το ομώνυμο Museo de Aguascalientes, που στεγάζεται σε νεοκλασικό κτίσμα σχεδιασμένο από τον αυτοδίδακτο αρχιτέκτονα Ρεφούχιο Ρέγιες και περιέχει έργα τέχνης. Εκτός από το προαναφερθέν Μουσείο του Χ. Ποσάδα, μεγάλη επισκεψιμότητα έχει το Κρατικό Ιστορικό Μουσείο, στεγαζόμενο σε κομψό μέγαρο ρυθμού Αρ Νουβό με διακοσμημένο πάτιο και τραπεζαρία με φυτικά μοτίβα σε μεσογειακό στιλ, αλλά πρόσοψη σε στιλ γαλλικού ακαδημαϊσμού.

Δημιουργήματα του Ρεφούχιο Ρέγιες στην πόλη είναι επίσης το Ξενοδοχείο «Παρίσι» και το θεωρούμενο ως αριστούργημά του, ο ναός του Αγίου Αντωνίου.

Το καμαρέν της Αμώμου Συλλήψεως στον ναό του Αγίου Ιακώβου (San Diego) θεωρείται από ιστορικούς το τελευταίο κτίσμα μπαρόκ παγκοσμίως, συνδέον τον ρυθμό μπαρόκ με τον νεοκλασικό.

Το «Εθνικό Μουσείο Θανάτου» (Museo Nacional de la Muerte) τιμά τη μεξικανική παράδοση της Ημέρας των Νεκρών με πολλά έργα τέχνης από την προϊσπανική περίοδο μέχρι και τον 21ό αιώνα. Πολλοί επισκέπτονται την πόλη μόνο για να δουν αυτό το μουσείο.

Το Θέατρο Μορέλος

Η Αγουασκαλιέντες φιλοξενεί επίσης μερικά από τα κορυφαία θέατρα του Μεξικού έξω από την πρωτεύουσα, όπως το Θέατρο Μορέλος, ιστορικά σημαντικό για τον ρόλο του στη Μεξικανική Επανάσταση ως χώρος συνελεύσεων. Το εσωτερικό του στεγάζει σήμερα ένα μικρό μουσείο. Το Teatro Aguascalientes είναι πάντως το σημερινό κυρίως θέατρο και όπερα της πόλεως, εξοπλισμένο με την τελευταία τεχνολογία.

Στο νεότερο μέρος της Αγουασκαλιέντες, το Μουσείο Ντεσκούβρε (= «Ανακάλυψε») είναι διαδραστικό μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας, ενώ το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι το κυριότερο μουσείο τέχνης της πόλεως.

Το γοτθικό οικοδόμημα του πολιτιστικού κέντρου Λος Αρκίτος ήταν κάποτε ένα από τα πρώτα δημόσια λουτρά στην πόλη και ανακηρύχθηκε ιστορικό μνημείο το 1990. Το Ojocaliente είναι ένα άλλο παλαιό λουτρό, που λειτουργεί ακόμα, τροφοδοτούμενο από τις θερμές πηγές.

Η «Ιστορική Περιοχή La Estacion» περιλαμβάνει το συγκρότημα του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού και του Μουσείου Σιδηροδρόμων, που για κάποιο διάστημα το 1884 ήταν το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό συγκρότημα με αποθήκες σε όλη τη Λατινική Αμερική. Είναι διακοσμημένο με κινούμενους πίδακες νερού, πλατεία, παλιές ατμομηχανές και μνημεία. Σε αυτό κατασκευάσθηκε η πρώτη ατμομηχανή που κατασκευάσθηκε ποτέ στο Μεξικό. Συμβολίζει λοιπόν την προόδο της πόλεως και τον μετασχηματισμό της από μια αγροτική σε μια βιομηχανική οικονομία. Τα σχετικά εργοστάσια εφοδίαζαν με σιδηροτροχιές και ατμομηχανές ολόκληρο το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. Ο ίδιος ο σταθμός είναι αξιοσημείωτος και για την ασυνήθιστη στο Μεξικό αγγλική αρχιτεκτονική του.

Αθλητισμός

Ποδόσφαιρο

Η πόλη είναι έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Α΄ Κατηγορίας Κλουμπ Νεκάξα, που ιδρύθηκε το 1923 στην Πόλη του Μεξικού, αλλά άλλαξε έδρα το 2003 μετά τα εγκαίνια του γηπέδου Εστάδιο Βικτόρια, που είναι ένα από τα καλύτερα στη χώρα.

Καλαθοσφαίριση

Η ομάδα Panteras de Aguascalientes παίζει στο κορυφαίο επαγγελματικό πρωτάθλημα της χώρας (το Liga Nacional de Baloncesto Profesional, LNBP), το οποίο κέρδισε το 2003. Τα εντός έδρας παιχνίδια τους παίζονται στο Gimnasio Hermanos Carreón.

Ποδηλασία

Το νέο «Ποδηλατοδρόμιο της Διακοσιετηρίδας», σχεδιασμένο από τον Peter Junek, φιλοξένησε το Παναμερικανικό Πρωτάθλημα του 2010. Ως ευρισκόμενο σε υψόμετρο 1887 μέτρων, αποτελεί συχνή επιλογή για προσπάθειες καταρρίψεως του ρεκόρ της μιας ώρας στην ποδηλασία πίστας.

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

Ο γεννημένος στην πόλη ποδοσφαιριστής Γ. Γιάρμπρω

Η Αγουασκαλιέντε είναι η γενέτειρα πόλη μερικών αξιοσημείωτων προσώπων, όπως των:

• Γουίλιαμ Γιάρμπρω, ποδοσφαιριστής του Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου Μεξικού στο κοντινό Λεόν και της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ
• Χοσέ Γκουαδαλούπε Ποσάδα, σκιτσογράφος και χαράκτης
• Σατουρνίνο Εράν, ζωγράφος
• Γιαδίρα Καρρίγιο, ηθοποιός σε τηλενουβέλες και βασίλισσα της ομορφιάς
• Ερνέστο Αλόνσο, σκηνοθέτης και ηθοποιός σε τηλενουβέλες
• Χαΐμε Ουμβέρτο Ερμοσίγιο, σκηνοθέτης του κινηματογράφου
• Λουίς Γεράρδο Μέντες, ηθοποιός

Βιβλιογραφία

• Cristobal Hidalgo: «Important Cities: Aguas Calientes», στο Guide to Mexico, Whitaker & Ray Co., Σαν Φρανσίσκο (Καλιφόρνια) 1900

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Η πόλη στα Βικιταξίδια
• Ιστότοπος του δήμου