Ο Αγιλούλφος ο Θουρίγγιος (Agilulf, π. 555 - 616) ήταν δούκας του Τορίνου και βασιλιάς των Λομβαρδών (591 - 616) συγγενής του προηγούμενου βασιλιάς Αυθάριου εξελέγη νέος βασιλιάς των Λομβαρδών της Ιταλίας ως επιλογή της χήρας του Αυθάριου Θεοδελίνδης για νέο της σύζυγο. Παρόλο που ανέλαβε την βασιλεία από τον Νοέμβριο του 590 πήρε οριστικά τον τίτλο απο την αριστοκρατία τον Μάιο του 591.[5] Βαπτίστηκε μετά από πιέσεις της συζύγου του και ασπάστηκε τον Αρειανισμό όπως ο λαός του, στην συνέχεια με προτροπή της Θεοδολίνδας εγκατέλειψε τον Αρειανισμό για χάρη του Καθολικισμού βαπτίζοντας χριστιανό τον γιο τους Αδαλόαλδο. Μαζί με την σύζυγο του έκτισαν τον καθεδρικό ναό της Μόντσα αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη, διατηρήθηκε εκεί το σιδηρούν στέμμα των βασιλέων της Λομβαρδίας, ο ίδιος πήρε τον τίτλο "βασιλιάς όλων των Ιταλών".

Αγιλούλφος
Γενικές πληροφορίες
ΘάνατοςΜαΐου 616 ή 616[1]
Μιλάνο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[2]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεοδελίνδη της Βαυαρίας (από 590)[3]
Andalagardis (?)
ΤέκναΑδαλόαλδος[4]
Γουνδεβέργα[4]
Chrodoald von Bayern[4]
ΓονείςΑυθάριος[4] και Θεοδελίνδη της Βαυαρίας[4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλέας των Λομβαρδών (591–616)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Πλακέτα του 7ου αιώνα με παράσταση του βασιλιά Αγιλούλφου

Σχέσεις με το Βυζάντιο

Επεξεργασία

Η μακρόχρονη βασιλεία του ξεκίνησε με την παύση του πολέμου με τους Φράγκους ύστερα από την επέμβαση του ειρηνοποιού Γκάντραμ, βασιλιά της Βουργουνδίας που πέθανε το 592. Στην συνέχεια οι Φράγκοι περιπλέχτηκαν μεταξύ τους σε εμφύλιες διαμάχες κάτι που δεν τους άφησε να κάνουν οργανωμένη επίθεση στους Λομβαρδούς κατά την διάρκεια της βασιλείας του Αγιλούλφου, έκλεισε 30ετή ειρήνη επιπλέον με τον πάπα (598) και αυτό του επέτρεψε να αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση της Βυζαντινής απειλής. Την ίδια χρονιά επεκτάθηκε καταλαμβάνοντας το Σουτρί, την Περούτζια και πολλές άλλες πόλεις στην Ούμπρια από το Εξαρχάτο της Ραβέννας, διατήρησε παράλληλα καλές σχέσεις με τους Βαυαρούς. Πολέμησε τους Άβαρους, τους Σλάβους και έκλεισε ειρήνη με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μαυρίκιο (598) με την βοήθεια του πάπα Γρηγορίου του Μέγα. Την επόμενη χρονιά ο έξαρχος Καλλίνικος έσπασε την ειρήνη συλλαμβάνοντας την κόρη του Αγιλούλφου κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού της.[6] Ο πόλεμος ξέσπασε ξανά (602), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Φωκάς έχασε την Πάντοβα της οποίας ο Αυθάριος είχε κόψει την επικοινωνία με την Ραβέννα μια δεκαετία πριν.

Το 607 ο βασιλιάς των Βησιγότθων Βιττερίκ πραγματοποίησε τετραμερή συμμαχία εναντίον του Θευδέριχου Β' της Βουργουνδίας περιλαμβάνοντας τον Θευδέβερτο Β' της Αυστρασίας, τον Κλοθάριο Β' της Νευστρίας και τον Αγιλούλφο αλλά η συμμαχία δεν έδειξε ότι ολοκληρώθηκε. Αναγνώρισε τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Φωκά (605) στον οποίο πλήρωσε φόρο υποτέλειας και παραχώρησε το Ορβιέτο ανάμεσα στις υπόλοιπες πόλεις. Οι Περσικοί πόλεμοι έστρεψαν το ενδιαφέρον των Βυζαντινών στην Ανατολή επιτρέποντας στον Αγιλούλφο να διατηρήσει τον θρόνο του. Ο Αγιλούλφος είχε να αντιμετωπίσει εκτός από τις εσωτερικές εξεγέρσεις και την επίθεση των Αβάρων στην Φριουλί όπου σκότωσαν τον δούκα Γκισούλφ (610). Το υπόλοιπο διάστημα διατηρήθηκε η ειρήνη στο βασίλειο του και ο ίδιος πέθανε το 616 αφού κυβέρνησε περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα. Διάδοχος του ορίστηκε ο γιος του απο την Θεοδολίνδα Αδαλόαλδος ο οποίος ήταν ακόμα ανήλικος, με την Θεοδολίνδα απέκτησε άλλη μια κόρη την Γουνδεβέργα η οποία παντρεύτηκε τον Αριόαλδο ο οποίος έγινε αργότερα βασιλιάς. [7]

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε τη Θεοδελίνδη των Αγιλολφιδών, κόρη του Γαριβάλδου Α΄ της Βαυαρίας και είχε τέκνα:

  • Αδαλόαλδος 602-628, βασιλιάς των Λομβαρδών.
  • Γουνδεβέργα γενν. 591, παντρεύτηκε πρώτα τον Αριόαλδο δούκα του Τορίνο και βασιλιά των Λομβαρδών και μετά τον Ροθάριο δούκα της Μπρέσια και βασιλιά των Λομβαρδών.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. p67219.htm#i672182.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  3. p67219.htm#i672182. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Paul the Deacon, History of the Lombards 3.35; translated by William Dudley Foulke, 1907 (Philadelphia: University of Pennsylvania, 1974), pp.148-150
  6. Paul the Deacon, History, 4.20; translated by Foulke, p. 165
  7. https://web.archive.org/web/20110602211050/http://www.germantribes.org/tribes/Lombards/Lombard%20Rulers/agilulf.htm
  • Paul the Deacon, History of the Lombards 3.35; translated by William Dudley Foulke, 1907 (Philadelphia: University of Pennsylvania, 1974)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Αυθάριος
Βασιλιάς των Λομβαρδών
590 - 616
Διάδοχος
Αδαλόαλδος