Αλί Χαμενεΐ
Ο Αλί Χοσεϊνί Χαμενεΐ (Sayyid Ali Hosseini Khamenei, περσικά: سید علی حسینی خامنهای, Μασχάντ, 19 Απριλίου 1939) είναι ο δεύτερος και σημερινός ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν από το 1989.[1][2] Ήταν επίσης πρόεδρος της χώρας μεταξύ 1981 - 1989. Το πλήρες όνομά του είναι Αγιατολλάχ Σεγιέντ Αλί Χοσσαϊνί Χαμενεΐ.
Αλί Χαμενεΐ علی خامنهای | |
---|---|
Ο Χαμενεΐ το 2023 | |
Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 6 Αυγούστου 1989 | |
Πρόεδρος | Ακμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί Μοχάμετ Χαταμί Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ Χασάν Ρουχανί Εμπραχίμ Ραϊσί Μοχάμαντ Μοχμπέρ |
Προκάτοχος | Ρουχολάχ Χομεϊνί |
Πρόεδρος του Ιράν | |
Περίοδος 9 Οκτωβρίου 1981 – 16 Αυγούστου 1989 | |
Προκάτοχος | Μοχάμαντ Αλί Ρατζάι |
Διάδοχος | Ακμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί |
Πρόεδρος του Συμβουλίου Σκοπιμότητας | |
Περίοδος 7 Φεβρουαρίου 1988 – 4 Ιουνίου 1989 | |
Μέλος της Συνέλευσης των Εμπειρογνωμόνων | |
Περίοδος 15 Αυγούστου 1983 – 4 Ιουνίου 1989 | |
Μέλος της Ισλαμικής Συμβουλευτικής Συνέλευσης | |
Περίοδος 28 Μαΐου 1980 – 13 Οκτωβρίου 1981 | |
Ιμάμης της Τεχεράνης | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 14 Ιανουαρίου 1980 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 19 Απριλίου 1939Μασχάντ, Ιράν | ,
Εθνότητα | Ιρανός |
Υπηκοότητα | Ιράν |
Πολιτικό κόμμα | Combatant Clergy Association και Ισλαμικό Ρεμπουμπλικανικό Κόμμα |
Σύζυγος | Μανσουρέχ Κοζαστέχ Μπαχρεζαντέχ (ν. 1964) |
Παιδιά | 6 |
Σπουδές |
|
Επάγγελμα | Ισλαμικός νομικός πολιτικός μεταφραστής συγγραφέας ποιητής |
Υπογραφή | |
Ιστοσελίδα | https://www.khamenei.ir/ |
Σχετικά πολυμέσα | |
Συμπεριλήφθη στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως» για το έτος 2012.[3] Τον Ιανουάριο του 2023 εκδόθηκε το έργο «Το αίμα που έγινε ρουμπίνι» από τον εκδοτικό οίκο "Ταξιδευτής", ένα βιβλίο που εξιστορεί τη ζωή του πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα του πριν την Ισλαμική επανάσταση.
Προφίλ
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 19 Απριλίου 1939.[4]
Το 1981, έπειτα από τη δολοφονία του Μοχάματ Αλί Ρατζάι, εξελέγη με σαρωτικό ποσοστό (97%) Πρόεδρος της χώρας.[5] Την ίδια χρονιά στις 27 Ιουνίου, ο Χαμενεΐ, διέφυγε από εναντίον του δολοφονική απόπειρα, με βόμβα παγιδευμένη σε μαγνητόφωνο.[6] Τον Οκτώβριο του 1981 έγινε ο πρώτος κληρικός που καταλάμβανε το προεδρικό αξίωμα στην ιστορία της χώρας. Κέρδισε ξανά τις προεδρικές εκλογές, το 1985.
Το 1989, μετά το θάνατο του στενού του συνεργάτη Αγιατολλάχ Χομεϊνί, έγινε θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν.[7] Τήρησε θετική στάση απέναντι στην έλευση της τεχνολογίας στο Ιράν. Ως υποστηρικτής της επιστημονικής προόδου, τάχθηκε θετικά στην κλωνοποίηση για θεραπευτικούς σκοπούς και την έρευνα για βλαστοκύτταρα.[8][9]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Iran». State. 23 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2010.
The government monitored meetings, movements, and communications of its citizens and often charged persons with crimes against national security and insulting the regime based on letters, e-mails, and other public and private communications.
- ↑ «Profile: Ayatollah Seyed Ali Khamenei». BBC News. 2009-06-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26-3-2009. https://web.archive.org/web/20090326014456/http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/3018932.stm. Ανακτήθηκε στις 28-7- 2009.
- ↑ «The 100 Most Influential People in the World». Time Magazine. Απρίλιος 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2012.
- ↑ «The Office of the Leader, Seyyed Ali Khamenei». Leader. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009.
- ↑ Sadjadpour, Karim (2009). Reading Khamenei: The World View of Iran's Most Powerful Leader (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2011.
- ↑ Kahlili, Reza (2013). A Time to Betray: A Gripping True Spy Story of Betrayal, Fear, and Courage. Threshold Editions; Reprint edition. σελ. 155. ISBN 978-1439189689.
- ↑ Sadjadpour, Karim (2009). Reading Khamenei: The World View of Iran's Most Powerful Leader (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2011.
- ↑ Barnard, Anne (2006-08-22). «Iran looks to science as source of pride». Boston Globe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-26. https://web.archive.org/web/20090526091641/http://www.boston.com/news/world/middleeast/articles/2006/08/22/iran_looks_to_science_as_source_of_pride. Ανακτήθηκε στις 2009-06-19.
- ↑ «Science over ethics? – Channel 4 News». Channel 4. 8 Μαρτίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |