Ο Αλί Χοσεϊνί Χαμενεΐ (Sayyid Ali Hosseini Khamenei, περσικά: سید علی حسینی خامنه‌ای, Μασχάντ, 19 Απριλίου 1939) είναι ο δεύτερος και σημερινός ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν από το 1989.[1][2] Ήταν επίσης πρόεδρος της χώρας μεταξύ 1981 - 1989. Το πλήρες όνομά του είναι Αγιατολλάχ Σεγιέντ Αλί Χοσσαϊνί Χαμενεΐ.

Αλί Χαμενεΐ
علی خامنه‌ای
Ο Χαμενεΐ το 2023
Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
6 Αυγούστου 1989
ΠρόεδροςΑκμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί
Μοχάμετ Χαταμί
Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ
Χασάν Ρουχανί
Εμπραχίμ Ραϊσί
Μοχάμαντ Μοχμπέρ
ΠροκάτοχοςΡουχολάχ Χομεϊνί
Πρόεδρος του Ιράν
Περίοδος
9 Οκτωβρίου 1981 – 16 Αυγούστου 1989
ΠροκάτοχοςΜοχάμαντ Αλί Ρατζάι
ΔιάδοχοςΑκμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί
Πρόεδρος του Συμβουλίου Σκοπιμότητας
Περίοδος
7 Φεβρουαρίου 1988 – 4 Ιουνίου 1989
Μέλος της Συνέλευσης των Εμπειρογνωμόνων
Περίοδος
15 Αυγούστου 1983 – 4 Ιουνίου 1989
Μέλος της Ισλαμικής Συμβουλευτικής Συνέλευσης
Περίοδος
28 Μαΐου 1980 – 13 Οκτωβρίου 1981
Ιμάμης της Τεχεράνης
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
14 Ιανουαρίου 1980
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση19 Απριλίου 1939 (1939-04-19) (85 ετών), Μασχάντ, Ιράν
ΕθνότηταΙρανός
ΥπηκοότηταΙράν
Πολιτικό κόμμαCombatant Clergy Association και Ισλαμικό Ρεμπουμπλικανικό Κόμμα
ΣύζυγοςΜανσουρέχ Κοζαστέχ Μπαχρεζαντέχ (ν. 1964)
Παιδιά6
Σπουδές
  • Ιεροδιδασκαλείο Χορασάν
  • Ιεροδιδασκαλείο Κομ
  • Ιεροδιδασκαλείο Νατζάφ
ΕπάγγελμαΙσλαμικός νομικός
πολιτικός
μεταφραστής
συγγραφέας
ποιητής
Υπογραφή
Ιστοσελίδαhttps://www.khamenei.ir/
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Συμπεριλήφθη στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως» για το έτος 2012.[3] Τον Ιανουάριο του 2023 εκδόθηκε το έργο «Το αίμα που έγινε ρουμπίνι» από τον εκδοτικό οίκο "Ταξιδευτής", ένα βιβλίο που εξιστορεί τη ζωή του πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα του πριν την Ισλαμική επανάσταση.

Γεννήθηκε στις 19 Απριλίου 1939.[4]

Το 1981, έπειτα από τη δολοφονία του Μοχάματ Αλί Ρατζάι, εξελέγη με σαρωτικό ποσοστό (97%) Πρόεδρος της χώρας.[5] Την ίδια χρονιά στις 27 Ιουνίου, ο Χαμενεΐ, διέφυγε από εναντίον του δολοφονική απόπειρα, με βόμβα παγιδευμένη σε μαγνητόφωνο.[6] Τον Οκτώβριο του 1981 έγινε ο πρώτος κληρικός που καταλάμβανε το προεδρικό αξίωμα στην ιστορία της χώρας. Κέρδισε ξανά τις προεδρικές εκλογές, το 1985.

Το 1989, μετά το θάνατο του στενού του συνεργάτη Αγιατολλάχ Χομεϊνί, έγινε θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν.[7] Τήρησε θετική στάση απέναντι στην έλευση της τεχνολογίας στο Ιράν. Ως υποστηρικτής της επιστημονικής προόδου, τάχθηκε θετικά στην κλωνοποίηση για θεραπευτικούς σκοπούς και την έρευνα για βλαστοκύτταρα.[8][9]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Iran». State. 23 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2010. The government monitored meetings, movements, and communications of its citizens and often charged persons with crimes against national security and insulting the regime based on letters, e-mails, and other public and private communications. 
  2. «Profile: Ayatollah Seyed Ali Khamenei». BBC News. 2009-06-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26-3-2009. https://web.archive.org/web/20090326014456/http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/3018932.stm. Ανακτήθηκε στις 28-7- 2009. 
  3. «The 100 Most Influential People in the World». Time Magazine. Απρίλιος 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2012. 
  4. «The Office of the Leader, Seyyed Ali Khamenei». Leader. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009. 
  5. Sadjadpour, Karim (2009). Reading Khamenei: The World View of Iran's Most Powerful Leader (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2011. 
  6. Kahlili, Reza (2013). A Time to Betray: A Gripping True Spy Story of Betrayal, Fear, and Courage. Threshold Editions; Reprint edition. σελ. 155. ISBN 978-1439189689. 
  7. Sadjadpour, Karim (2009). Reading Khamenei: The World View of Iran's Most Powerful Leader (PDF). Carnegie Endowment for International Peace. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2011. 
  8. Barnard, Anne (2006-08-22). «Iran looks to science as source of pride». Boston Globe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-26. https://web.archive.org/web/20090526091641/http://www.boston.com/news/world/middleeast/articles/2006/08/22/iran_looks_to_science_as_source_of_pride. Ανακτήθηκε στις 2009-06-19. 
  9. «Science over ethics? – Channel 4 News». Channel 4. 8 Μαρτίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία