Ότα (σύζυγος του Αρνούλφου της Καρινθίας)
Η Ότα ή Ουότα ή Ούτα (περί το 974 - 899/903) ήταν βασίλισσα τον Ανατολικών Φράγκων και της Λομβαρδίας μέσω του γάμου της με τον Αρνούλφο της Καρινθίας από την Δυναστεία των Καρολιδών. Ο γιος τους Λουδοβίκος το Παιδί ήταν ο τελευταίος Καρολίδης βασιλιάς των Ανατολικών Φράγκων. Δεν είναι γνωστά πράγματα σχετικά με την Ότα, ήταν πιθανότατα κόρη του Βερεγγάριου, κόμη του Έσεν και μέλος του Οίκου των Κορραδιδών.[6] Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με αυτό αφού ο Ντόναλντ Τζάκμαν δεν βρήκε καμιά ένδειξη ότι η Ότα ήταν μέλος της Οικογένειας των Κορραδιδών.[7]
| Όντα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 874[1] |
| Τόπος ταφής | St. Emmeram's Abbey |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αρνούλφος της Καρινθίας (από 888)[2][3] |
| Τέκνα | Λουδοβίκος το Παιδί[4] |
| Γονείς | Ούντο της Νευστρίας και Βερεγγάριος Α΄ της Νευστρίας[5] |
| Συγγενείς | Βερεγγάριος Α΄ της Νευστρίας (ίσως είναι πατέρας) |
| Οικογένεια | Οίκος των Κορραδιδών |
| Θυρεός | |
 | |
Βασίλισσα των Ανατολικών Φράγκων
Επεξεργασία
Σε ηλικία περίπου 16 ετών (888) ο Ότα παντρεύτηκε τον βασιλιά των Ανατολικών Φράγκων Αρνούλφο της Καρινθίας.[8] Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι έγινε η στέψη της Ότας σαν βασίλισσα, αν ανήκε πραγματικά στους Κορραδίνους στόχος του Αρνούλφου ήταν να αποκτήσει υποστήριξη στην Βαυαρία και την Λωρραίνη.[6] Τα πρώτα χρόνια του γάμου το ζεύγος δεν απέκτησε παιδιά με αποτέλεσμα ο Αρνούλφος να συγκαλέσει προβληματισμένος Σύνοδο, οι δύο νόθοι γιοι του από διαφορετικές μητέρες Ζβέντιμπολντ και Ρατόλδος ανακηρύχτηκαν διάδοχοι. Η Ότα ωστόσο γέννησε λίγο αργότερα τον νόμιμο διάδοχο του θρόνου Λουδοβίκο το Παιδί (893). Δεν πρέπει να συνδέεται με την μητέρα της Γκλίσμουτ την σύζυγο του Κορράδου της Θουριγγίας, ο γιος τους Κορράδος Α΄ της Γερμανίας γεννήθηκε γύρω στο 890. Το όνομα της Ότας καταγράφεται πολλές φορές στα έγγραφα του συζύγου της ιδιαίτερα στα τέλη της βασιλείας του, παραχώρησε πολλά προνόμια σε επιστημονικά ιδρύματα όπως η επισκοπή του Βορμς και η επισκοπή του Φράιζινγκ.[9] Το πιο διάσημο περιστατικό που συνδέεται με την ζωή της Ότας καταγράφεται τον Ιούνιο του 889, τότε σύμφωνα με τα "Χρονικά της Φούλντα" κατηγορήθηκε για μοιχεία :
"Μεγάλο σκάνδαλο, μια αμαρτία που δεν είχε ακουστεί για πολλά χρόνια για την βασίλισσα Ότα, παρέδωσε το σώμα της σε μοιχεία και ανεπιθύμητη ένωση".[10]
Η Ότα κλήθηκε στο Ρέγκενσμπουργκ να υπερασπιστεί τον εαυτό της για την κατηγορία της μοιχείας, η Ριχάρδις της Σουαβίας σύζυγος του Καρόλου του Παχύ είχε επίσης κατηγορηθεί για μοιχεία πριν από 12 χρόνια. Η Ότα υπερασπίστηκε έντονα την αθωότητα της "με 72 όρκους που πήρε κατά την διάρκεια της δίκης παρουσία των ανδρών που ήταν παρόντες".[10] Την εποχή της κατηγορίας ο Αρνούλφος ήταν ήδη άρρωστος, πιθανότατα την κατηγόρησαν άδικα λόγω της ασθένειας του Αρνούλφου.[11] Ο Αρνούλφος πέθανε στα τέλη του 899, τον διαδέχθηκε ο γιος τους Λουδοβίκος αλλά η Ότα αποσύρθηκε από την αντιβασιλεία. Την κηδεμονία του μικρού Λουδοβίκου ανέλαβαν ο Άττο Α΄ αρχιεπίσκοπος του Μάιντζ και ο Αντάλμπερο φον Άουγκσμπουργκ μαζί με άλλους ευγενείς. Η Ότα αποσύρθηκε στα πατρικά της εδάφη όπου και πέθανε σύμφωνα με μερικές πηγές γύρω στο 903, κληροδότησε την παριουσία της στην εκκλησία. Η Ότα τάφηκε στο Αβαείο του Σαίντ Έμμεραν στο Ρέγκενσμπουργκ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 128347708. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ p67180.htm#i671798. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 290-292. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 296-297. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 5,0 5,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 6,0 6,1 Werner, 'Nachkommen,' σ. 456
- ↑ Jackman, The Conradines, σσ. 136-139
- ↑ Reuter, 'Sex, lies and oath-helpers,' σ. 219
- ↑ Reuter, 'Sex, lies and oath-helpers,' σ. 220
- ↑ 10,0 10,1 Annales Fuldenses, σ. 132 (in Latin); Annals of Fulda, σ. 138
- ↑ Reuter, 'Sex, lies and oath-helpers,' σσ. 224-230
Πηγές
Επεξεργασία- T. Reuter, ‘Sex, lies and oath-helpers: the trial of Queen Uota,’ in idem, Medieval polities & modern mentalities, ed. J.L. Nelson (Cambridge, 2006), pp. 217–230 (first published in German, 2002).
- Annales Fuldenses, ed. F. Kurze, MGH SS rer Germ 7 (Hannover, 1891), accessible online at Monumenta Germaniae Historica (in Latin)
- Annals of Fulda, trans. T. Reuter (Manchester, 1992).
- K-F. Werner, 'Die Nachkommen Karls des Großen bis um das Jahr 1000 (1.–8. Generation),' in W. Braunfels and P. Schramm, eds., Karl der Große Lebenswerk und Nachleben, vol. 4 (Düsseldorf, 1967).
- A. Krah, 'Uta (Oda, Ota),' in Lexikon des Mittelalters (LexMA), vol. 8 (Munich, 1997).
- D. Jackman, The Conradines. A Study in Genealogical Methodology (Frankfurt, 1999).
- Die Urkunden Arnulfs, ed., P. Kehr (Berlin 1940), accessible online at: Monumenta Germaniae Historica (in Latin).
- Die Urkunden Ludwig des Kindes, ed., T. Schieffer (Berlin, 1960), accessible online at: Monumenta Germaniae Historica (in Latin)