Βικιπαίδεια

Όρος Κάρμηλος

βουνό στο Ισραήλ

Συντεταγμένες: 32°40′21.00″N 35°1′23.99″E / 32.6725000°N 35.0233306°E / 32.6725000; 35.0233306

Το όρος Κάρμηλος ή Κάρμελ (εβραϊκά: הַר הַכַּרְמֶל‬, Har HaKarmel, ISO 259-3 : Har ha Karmell ; αραβικά: جبل الكرمل‎‎ , Jabal Al-Karmil), επίσης γνωστό στην αραβική ως όρος Μαρ Ελίας ( αραβικά: جبل مار إلياس‎‎, Jabal Mar Elyas, κυριολεκτικά Το όρος Άγιος Ηλίας / Ηλίας), είναι παράκτια οροσειρά στο βόρειο Ισραήλ που εκτείνεται από τη Μεσόγειο θάλασσα προς τα νοτιοανατολικά. Η οροσειρά έχει χαρακτηριστεί απόθεμα βιόσφαιρας της UNESCO. Εκεί βρίσκονται πολλές πόλεις, κυρίως η πόλη της Χάιφα, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Ισραήλ, που βρίσκεται στις βόρειες και δυτικές πλαγιές.

Όρος Κάρμηλος
Χάρτης
Ύψος545 μέτρα[1]
ΧώρεςΙσραήλ
wikidata (π • σ • ε )

Ετυμολογία

Επεξεργασία

Η ετυμολογία και το ακριβές νόημα του ονόματος Κάρμηλος αμφισβητείται, αλλά μεγάλη πλειοψηφία των ενδιαφερόμενων μελετητών θεωρούν ότι προέρχεται από τη σημιτική ρίζα krm, το οποίο το φέρνει κοντά στο ουσιαστικό כרם (κέρεμ), μια λέξη που σημαίνει "αμπελώνας".[2][3] Η προσθήκη του επιθήματος λ είναι αρκετά συχνή στα εβραϊκά.

Η κοινή εξήγηση είναι ότι η εβραϊκή λέξη κάρμελ (כַּרְמֶל) σημαίνει φυτεία, οπωρώνας, κήπος ή παρόμοια.[3] Ωστόσο, στο πλαίσιο της εβραϊκής Βίβλου, το ουσιαστικό κάρμελ φαίνεται να υποδηλώνει τα δάση και θαμνότοπους τυπικούς στον Κάρμηλο και άλλες περιοχές με μεσογειακό κλίμα στους Αγίους Τόπους, ένα ενδιάμεσο βιότοπο μεταξύ της ξηρής, ημι-ξηρής στέπας που ονομάζεται μιντμπάρ στα εβραϊκά και του για'αρ, ένα δάσος σαν εκείνο στα βουνά του Λιβάνου, με δέντρα υψηλού κορμού, όπως για παράδειγμα οι κέδροι.[2]

Η πολύ-κυκλοφορούμενη, παλιά ετυμολογία ότι το όνομα Κάρμελ σημαίνει «αμπελώνας ή κήπος του Θεού», που βασίζεται σε μια υποτιθέμενη συστολή του κέρεμ (αμπελώνας, κήπος) και 'ελ (ένα όνομα του Θεού ), δεν έχει φιλολογική βάση.[2] Είναι γραμματικά λάθος και επίσης δεν υποστηρίζει τον τρόπο που χρησιμοποιείται το ουσιαστικό στην εβραϊκή Βίβλο. Ο Ωριγένης και εν μέρει ο Ιερώνυμος έδωσαν στις ερμηνείες τους το όνομα ακόμα πιο αβάσιμη σημασιολογική τροπή, ισχυριζόμενοι ότι σημαίνει «γνώση της περιτομής».

Γεωγραφία και γεωλογία

Επεξεργασία
 
Άποψη του βουνού

Η φράση «όρος Κάρμηλος» έχει χρησιμοποιηθεί με τρεις διαφορετικούς τρόπους:[4]

  • Για να αναφερθεί στην μήκους 39 χιλιομέτρων οροσειρά, που εκτείνεται στα νοτιοανατολικά ως το Τζενίν.
  • Για να αναφερθεί στο μήκους 21 χιλιομέτρων βορειοδυτικό τμήμα της οροσειράς.
  • Για να αναφερθείτε στο ακρωτήρι στο βορειοδυτικό άκρο της οροσειράς.

Η οροσειρά Κάρμηλος έχει πλάτος περίπου 6,5 με 8 χιλιόμετρα, με ομαλή κλίση προς τα νοτιοδυτικά, αλλά σχηματίζει μια απότομη κορυφογραμμή στη βορειοανατολική πλευρά, ύψους 546 μέτρων. Η κοιλάδα Τζεζρέλ βρίσκεται στα βορειοανατολικά. Η περιοχή σχηματίζει ένα φυσικό φράγμα στο τοπίο, όπως και η κοιλάδα Τζεζρέλ σχηματίζει ένα φυσικό πέρασμα, και κατά συνέπεια η οροσειρά και η κοιλάδα είχαν μεγάλο αντίκτυπο στη μετανάστευση και τις εισβολές μέσω της Λεβαντίνης στην πάροδο του χρόνου.[4]

Το βουνό αποτελείται από μείγμα από ασβεστόλιθου και πυριτόλιθου, που περιέχει πολλές σπηλιές, και καλύπτεται από διάφορα ηφαιστειογενή πετρώματα.[4][5]

Η κεκλιμένη πλευρά του βουνού είναι καλυμμένη με πλούσια βλάστηση, όπως βελανιδιές, πεύκα, ελιές και δάφνες.[5]

Ιστορία

Επεξεργασία

Παλαιολιθική και Επιπαλαιολθική

Επεξεργασία
Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Θέσεις ανθρώπινης εξέλιξης στο όρος Κάρμηλος: Τα σπήλαια Ναχάλ Με'αρότ/Ουάντι ελ-Μουγκάρα
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
 
Το σπήλαιο Ναχάλ Με'αρότ
 
Χώρα μέλος  Ισραήλ
ΤύποςΠολιτισμικό
Κριτήριαiii, v
Ταυτότητα1393
ΠεριοχήΕυρώπη και Βόρεια Αμερική
Συντεταγμένες32°40′12″N 34°57′55″E / 32.67000°N 34.96528°E / 32.67000; 34.96528
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή2012 (36η συνεδρίαση)

Ως μέρος μιας αποστολής του 1929 – 1934,[6] μεταξύ του 1930 και του 1932, η Ντόροθι Γκαρόντ ανέσκαψε τέσσερα σπήλαια και μια σειρά από καταφύγια βράχου, στην οροσειρά Κάρμηλος στα ελ-Γουάντ, ελ-Ταμπούν και Ες Σχουλ.[7] Η Γκαρόντ ανακάλυψε υπολείμματα Νεάντερταλ και πρώιμων σύγχρονων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου του σκελετού μιας νεάντερταλ γυναίκας, με το όνομα Ταμπούν I, ο οποίος θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά ανθρώπινα απολιθώματα που έχουν βρεθεί ποτέ.[8] Η ανασκαφή στο ελ-Ταμπούν δημιούργησε τη μεγαλύτερη στρωματογραφική καταγραφή στην περιοχή, εκτείνοντας 600.000 ή περισσότερα χρόνια ανθρώπινης δραστηριότητας.[9] Τα τέσσερα σπήλαια και καταφύγια απέδωσαν ευρήματα από την Κατώτερη Παλαιολιθική περίοδο έως σήμερα, αντιπροσωπεύοντας περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια ανθρώπινης εξέλιξης.[10] Υπάρχουν επίσης αρκετές καλοδιατηρημένες ταφές Νεάντερταλ και Χόμο Σάπιεν και η μετάβαση από νομαδικές ομάδες κυνηγών-συλλεκτών σε πολύπλοκες, στάσιμες γεωργικές κοινωνίες τεκμηριώνεται εκτενώς στον χώρο. Στο σύνολό τους, αυτά υπογραμμίζουν την πρωταρχική σημασία των σπηλαίων στο όρος Κάρμηλος για τη μελέτη της ανθρώπινης πολιτιστικής και βιολογικής εξέλιξης στο πλαίσιο της παλαιο-οικολογικές μεταβολές.[11]

Το 2012, η Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO πρόσθεσε τους χώρους της ανθρώπινης εξέλιξης στο Όρος Κάρμηλος στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς.[12] Το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς περιλαμβάνει τέσσερα σπήλαια (Tabun, Jamal, el-Wad και Skhul) στη νότια πλευρά της κοιλάδας Ναχάλ Με'αρότ/Ουάντι Ελ-Μουγκάρα. Ο τόπος πληροί κριτήρια σε δύο ξεχωριστές κατηγορίες, «φυσικό» και «πολιτιστικό».

Ως στρατηγική τοποθεσία

Επεξεργασία

Ισραηλίτες και εβραϊκή Βίβλος

Επεξεργασία

Λόγω της πλούσιας βλάστησης στην πλαγιά του λόφου και τις πολλές σπηλιές στην απότομη πλευρά, ο Κάρμηλος έγινε το στέκι των εγκληματιών.[4] Ο Κάρμηλος θεωρήθηκε ως μέρος που προσφέρει απόδραση από τον Θεό, όπως υπονοείται από το Βιβλίο του Άμος.[13] Σύμφωνα με το Βιβλίο των Βασιλέων, ο Ελισσαίος ταξίδεψε στον Κάρμηλο αμέσως αφότου καταρράστηκε μια ομάδα νεαρών ανδρών επειδή τον είχαν κοροϊδεύσει και την ανάληψη του Ηλία φωνάζοντας, "Πήγαινε, φαλακρέ άντρα!" Μετά από αυτό, οι αρκούδες βγήκαν από το δάσος και επιτέθηκαν σε 42 από αυτούς.[14] Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο Ελισαίος είχε ζητήσει άσυλο εκεί από οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση παρόλο που η περιγραφή στο Βιβλίο του Άμως, η χρήση της τοποθεσίας ως καταφύγιο, χρονολογείται από τους μελετητές κειμένου να είναι νωρίτερα από την αναφορά του Ελισσαίου στο Βιβλίο των Βασιλέων.[15][16]

Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδος

Επεξεργασία

Σύμφωνα με τον Στράβωνα, το όρος Κάρμηλος συνέχισε να είναι καταφύγιο μέχρι τουλάχιστον τον πρώτο αιώνα.[17]

Σύμφωνα με τον Ιώσηπο[18] και τον Επιφάνιο,[19] το όρος Κάρμηλος ήταν το προπύργιο των Εσσαίων που προήλθαν από ένα μέρος στη Γαλιλαία με το όνομα Ναζαρέτ. Αυτή η ομάδα Εσσαίων μερικές φορές αναφέρεται ως Ναζαραίοι, πιθανώς παρόμοια με τους Ναζαρηνούς, που ακολούθησαν τις διδασκαλίες του Ιησού (Γιέσουα).[20]

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος

Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια του Α¨ Παγκοσμίου Πολέμου, το όρος Κάρμηλος έπαιξε σημαντικό στρατηγικό ρόλο. Η μάχη της Μεγιδώ πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του περάσματος στο όρος Κάρμηλος, η οποία βλέπει την κοιλάδα του Τζερέλ από το νότο. Ο στρατηγός Άλενμπαϊ ηγήθηκε των Βρετανών στη μάχη, η οποία αποτέλεσε σημείο καμπής στον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η κοιλάδα του Τζεζρέλ είχε φιλοξενήσει πολλές μάχες στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένης της πολύ ιστορικά σημαντικής μάχης της Μεγιδώ μεταξύ των Αιγυπτίων και των Χαναναίων τον 15ο αιώνα π.Χ., αλλά μόνο στη μάχη του 20ου αιώνα η ίδια η ράχη Κάρμελ έπαιξε σημαντικό ρόλο, λόγω της ανάπτυξης πυροβολικού και πυρομαχικών.[εκκρεμεί παραπομπή]

Ως ιερή τοποθεσία

Επεξεργασία

Χανανίτες

Επεξεργασία

Στον αρχαίο Χαναναϊκό πολιτισμό, τα ψηλά μέρη θεωρούνταν συχνά ιερά και το Όρος Κάρμηλος φαίνεται να μην αποτελεί εξαίρεση. Ο Αιγύπτιος Φαραώ Τούθμωσις Γ΄ απαριθμεί ένα ιερό ακρωτήριο ανάμεσα στα εδάφη των Χαναναίων, και αν αυτό ισοδυναμεί με τον Κάρμηλος, όπως πιστεύουν οι Αιγυπτιολόγοι, όπως ο Μασπερό, τότε θα έδειχνε ότι το ορεινό ακρωτήριο θεωρήθηκε ιερό τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα π.Χ.[4]

Σύμφωνα με τα Βιβλία των Βασιλέων, υπήρχε ένας βωμός στον Γιαχβέ στο βουνό, ο οποίος είχε καταστραφεί από την εποχή του Αχαάβ, αλλά ο Ηλίας έχτισε ένα νέο ( 1 Kings 18:30-32 ).

Στη διαδεδομένη εβραϊκή, χριστιανική και ισλαμική[4] σκέψη, ο Ηλίας συνδέεται ανεξίτηλα με το βουνό και θεωρείται ότι μερικές φορές κατοικούσε σε ένα σπήλαιο στο βουνό. Πράγματι, ένα αραβικό όνομα για το όρος Κάρμηλος είναι جبل مار إلياس ( Jabal Mar Elyas, δηλ. "Όρος του Αγίου Ηλία"). Στα Βιβλία των Βασιλέων, ο Ηλίας προκαλεί 450 προφήτες του Βάαλ σε έναν διαγωνισμό στο βωμό στο Όρος Καρμήλος για να προσδιορίσει ποια είναι η θεότητα που ελέγχει πραγματικά το Βασίλειο του Ισραήλ. Καθώς η αφήγηση τοποθετείται κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Αχαάβ και της σχέσης του με τους Φοίνικες, οι βιβλικοί μελετητές υποπτεύονται ότι το εν λόγω Βάαλ ήταν πιθανώς ο Μελκάρτ.[21]

Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδος

Επεξεργασία

Ο Ιάμβλιχος περιγράφει τον Πυθαγόρα να επισκέπτεται το βουνό λόγω της φήμης του για ιερότητα, δηλώνοντας ότι ήταν το πιο ιερό από όλα τα βουνά και η πρόσβαση απαγορευόταν σε πολλούς, ενώ ο Τάκιτος δηλώνει ότι υπήρχε ένα μαντείο εκεί, το οποίο ο Βεσπασιανός επισκέφτηκε για συμβουλές.[5] Ο Τάκιτος δηλώνει ότι υπήρχε ένας βωμός εκεί, αλλά χωρίς καμία εικόνα πάνω του, και χωρίς ναό γύρω του.[22]

Καρμηλίτες (12ος αιώνας - σήμερα)

Επεξεργασία

Ένα καθολικό θρησκευτικό τάγμα ιδρύθηκε στο Όρος Κάρμηλος το 1209, που ονομάστηκε Καρμηλίτες, σε σχέση με την οροσειρά. Ο ιδρυτής των Καρμηλιτών είναι ο Άγγλος Σίμον Στοκ (π.1265)[23] Στον αρχικό κανόνα ή «Επιστολή της Ζωής» που έδωσε ο Αλβέρτος, ο Λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ που κατοικούσε στην Άκρα, περί το έτος 1210, αυτός ο ερημίτης αναφέρεται απλά ως «Αδελφός Β». Πέθανε πιθανώς γύρω στο 1210 και θα μπορούσε να ήταν είτε προσκυνητής, κάποιος που περίμενε μετάνοια ή σταυροφόρος που είχε μείνει στους Αγίους Τόπους. 

Αν και ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας αναφέρεται μερικές φορές ως ιδρυτής, δεν ήταν και το είχε επισκεφτεί το 1252.[5]

Το Τάγμα ιδρύθηκε στην τοποθεσία που ισχυρίστηκε ότι ήταν η θέση του σπηλαίου του Ηλία, 520 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο βορειοδυτικό άκρο της οροσειράς.[4]

Ένα μοναστήρι των Καρμηλιτών ιδρύθηκε στον χώρο λίγο μετά τη δημιουργία του ίδιου του Τάγματος και ήταν αφιερωμένο στην Παναγία με τον τίτλο «Αστέρι της Θάλασσας» ("stella maris" στα Λατινικά ), μια κοινή μεσαιωνική παρουσίαση της.[4]

Το Άμφιο της Παναγίας του όρους Κάρμηλος

Ένα από τα παλαιότερα άμφια σχετίζεται με το όρος Κάρμηλος και τους Καρμηλίτες. Σύμφωνα με την παράδοση των Καρμηλιτών, το άμφιο της Παναγίας του όρους Κάρμηλος δόθηκε για πρώτη φορά στο Σάιμον Στοκ, έναν Άγγλο Καρμηλίτη, από την Παναγία. Οι Καρμηλίτες την αποκαλούν με τον τίτλο «Η Παναγία του Κάρμελ» και γιορτάζουν τις 16 Ιουλίου ως ημέρα γιορτής της. 

Μπαχάι Πίστη

Επεξεργασία
 
Το ιερό του Μπαμπ και οι βεράντες του στο όρος Κάρμελ, 2004.

Το όρος Κάρμελ θεωρείται ιερό μέρος για τους οπαδούς της Μπαχάι Πίστης, και είναι η τοποθεσία του Παγκόσμιου Κέντρου Μπαχάι και του Ιερού του Μπαμπ. Η θέση των ιερών τόπων Μπαχάι έχει τις ρίζες της στη φυλάκιση του ιδρυτή της θρησκείας Μπαχάολλα, κοντά στη Χάιφα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επί της Παλαιστίνης.

Το ιερό του Μπαμπ είναι μια δομή όπου τα λείψανα του Μπαμπ, ιδρυτή του Μπαμπισμού και πρόδρομος του Μπαχάολλα στην Μπαχάι Πίστη, έχουν εναποτεθεί. Η ακριβής τοποθεσία του ιερού στο όρος Κάρμελ ορίστηκε από τον ίδιο τον Μπαχάολλα και τα λείψανα του Μπαμπ τάφηκαν στις 21 Μαρτίου 1909 σε ένα μαυσωλείο έξι δωματίων από τοπική πέτρα. Η κατασκευή του ιερού με χρυσό θόλο ολοκληρώθηκε πάνω από το μαυσωλείο το 1953,[24] και μια σειρά από διακοσμητικές βεράντες γύρω από το ιερό ολοκληρώθηκαν το 2001. Τα λευκά μάρμαρα που χρησιμοποιήθηκαν προέρχονταν από την ίδια αρχαία πηγή που χρησιμοποιούσαν τα περισσότερα Αθηναϊκά αριστουργήματα, το Πεντελικό όρος.

Μουσουλμάνοι Αχμαντίγια

Επεξεργασία

Η Μουσουλμανική κοινότητα Αχμαντίγια έχει το μεγαλύτερο ισραηλινό τζαμί στο όρος Καρμήλοςl, στην συνοικία Καμπαμπίρ της Χάιφα, γνωστό ως τζαμί Μαχμούντ. Είναι μια μοναδική κατασκευή με δύο μιναρέδες.[25] Το τζαμί κάποτε επισκέφθηκε ο πρόεδρος του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες, για ένα ιφτάρ γεύμα.[26]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ www.peakbagger.com/peak.aspx?pid=10454.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Fr. Roberto Fornara. «Mount Carmel in the Bible». Discalced Carmelite Monastery in Muhraqa - Israel (official website). Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Abarim Publications (2010–19). «The name Carmel: Summary». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Cheyne and Black, Encyclopedia Biblica
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Jewish encyclopedia
  6. ↑ Callander, Jane (2004). Garrod, Dorothy Annie Elizabeth (1892–1968). Oxford University Press. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2011. 
  7. ↑ «Timeline in the Understanding of Neanderthals». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2007. 
  8. ↑ Christopher Stringer, custodian of Tabun I, Natural History Museum, quoted in an exhibition in honour of Garrod; Callander and Smith, 1998
  9. ↑ «From 'small, dark and alive' to 'cripplingly shy': Dorothy Garrod as the first woman Professor at Cambridge». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2007. 
  10. ↑ «Excavations and Surveys / Prehistory Division». The Zinman Institute of Archaeology, University of Haifa. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2016. 
  11. ↑ «The Zinman Institute of Archaeology – Excavations and Surveys». Arch.haifa.ac.il. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2009. 
  12. ↑ Sharon Udasin (2012-06-29). «4 Mount Carmel Caves Nominated to Join UNESCO». The Jerusalem Post. http://www.jpost.com/Enviro-Tech/4-Mount-Carmel-caves-nominated-to-join-UNESCO. Ανακτήθηκε στις 2016-04-19. 
  13. ↑ Amos 9:3
  14. ↑ 2 Kings 2:25
  15. ↑ Jewish Encyclopedia, Books of Kings
  16. ↑ Jewish Encyclopedia, Book of Amos
  17. ↑ Strabo, Geographica
  18. ↑ Josephus, War of the Jews
  19. ↑ Epiphanius of Salamis, Panarion 1:18
  20. ↑ J Gordon Melton, Encyclopedia of American Religions
  21. ↑ Peake's commentary on the Bible
  22. ↑ Τάκιτος Histories 2.78.
  23. ↑ James Hitchcock, History of the Catholic Church, San Francisco: Ignatius Press, 2012, p.155.
  24. ↑ «Golden anniversary of the Queen of Carmel». Baháʼí World News Service.. 2003-10-12. http://news.bahai.org/story/252. Ανακτήθηκε στις 2007-05-12. 
  25. ↑ «Holy Sites in Haifa». Tour-Haifa. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2010. 
  26. ↑ «Shimon Peres visits Ahmadiyya Mosque in Kababir Israel». youtube. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2010. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Όρος_Κάρμηλος&oldid=9277643"