Βικιπαίδεια

Ίκλαινα Μεσσηνίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 36°59′42″N 21°43′24″E / 36.99500°N 21.72333°E / 36.99500; 21.72333

Η Ίκλαινα,[1] αναφερόμενη παλαιότερα και ως η Ίκλενα, είναι οικισμός κοντά στην Πύλο και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Πύλου - Νέστορος, του Νομού Μεσσηνίας.

Ίκλαινα
Ίκλαινα is located in Greece
Ίκλαινα
Ίκλαινα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
Περιφερειακή ΕνότηταΜεσσηνίας
Δημοτική ΕνότηταΠύλου
Δημοτική ΚοινότηταΙκλαίνης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο208 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος285
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΊκλενα
Ταχ. κώδικας240 01
Τηλ. κωδικός2723
δεδομένα
Διοικητική υπαγωγή οικισμού:

η Ίκλαινα

Ελληνική Δημοκρατία
Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου - Δυτικής Ελλάδας - Ιονίου
Περιφέρεια Πελοποννήσου
Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας
Δήμος Πύλου - Νέστορος
Δημοτική Ενότητα Πύλου
Δημοτική Κοινότητα
Οικισμός Ίκλαινα

Τοποθεσία

Επεξεργασία

Η Ίκλαινα βρίσκεται περίπου 17 χιλιόμετρα προς τα βορειοανατολικά της Πύλου και περίπου 12 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την Χώρα. Έχει υψόμετρο 185[2] μέτρα και απέχει 8,5 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Κοντά στην Ίκλαινα βρίσκονται, προς τα βόρειά της ο Πλάτανος σε απόσταση 2,5 περίπου χιλιομέτρων, προς τα βορειοανατολικά της η Γλυφάδα σε απόσταση 3,5 περίπου χιλιομέτρων, προς τα νοτιοδυτικά της το Ελαιόφυτο σε απόσταση 4 περίπου χιλιομέτρων και προς τα δυτικά της το Κορυφάσιο σε απόσταση 4,5 περίπου χιλιομέτρων αντίστοιχα.

Ιστορία

Επεξεργασία

Το χωριό, το οποίο βρίσκεται στο υψίπεδο μιας δύσβατης κοιλάδας, περιτριγυρισμένο από βουνά καλυμμένα από πυκνούς ελαιώνες, έχει μακρόχρονη ιστορία που ακολουθεί την ιστορία της Μεσσηνίας και της ευρύτερης περιοχής της Πυλίας. Η περιοχή του οικισμού, κατά την αρχαιότητα, ήταν τμήμα του βασιλείου του Νέστορα, της αρχαίας Πύλου. Σύμφωνα με μια πρώτη εκδοχή της τοπικής παράδοσης η Ίκλαινα πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά Νέστορα, Νίγκλαινα,[3] η οποία είχε τα λουτρά της στην περιοχή.[4] Με την πάροδο των χρόνων το όνομα από Νίγκλαινα έγινε Ίκλαινα και είναι από τα λίγα χωριά της περιοχής που διατήρησαν το όνομά τους και επί Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με μια δεύτερη εκδοχή της τοπικής παράδοσης, ίσως το όνομα να προέρχεται από παραφθορά του ονόματος του Αγίου Νικολάου.

Αρχαιότητα

Επεξεργασία

Στην περιοχή έχουν έρθει στο φως σημαντικά αρχαιολογικά υπολείμματα της Εποχής του Χαλκού (περίπου 1600-1100 π.Χ.) μέσω των ανασκαφών και της επιφανειακής έρευνας από την Αρχαιολογική Εταιρεία[5] και το πανεπιστήμιο του Μισσούρι-Sτ. Louis υπό την καθοδήγηση του καθηγητή και ακαδημαϊκού Μιχάλη Κοσμόπουλου, σε συνέχεια της αρχικής έρευνας, από το 1954, του Σπυρίδωνα Μαρινάτου.[4] Τα ευρήματα περιλαμβάνουν μνημειώδη κτίρια με κυκλώπεια τείχη, σπίτια, και εργαστήρια, τα οποία φανερώνουν ότι κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο η Ίκλαινα είχε ανάκτορο και ήταν πρωτεύουσα ανεξάρτητου κρατιδίου.

Στην Ύστερη μυκηναϊκή περίοδο η Ίκλαινα φαίνεται ότι καταλήφθηκε από τον ηγεμόνα του Ανακτόρου του Νέστορα και μετατράπηκε σε σημαντικό βιοτεχνικό κέντρο (το a-pu2 των πινακίδων). Στην περιοχή ανακαλύφθηκε, το καλοκαίρι του 2010, πήλινη πινακίδα με πρώιμη γραμμική Β'. Η πινακίδα θεωρείται η αρχαιότερη πήλινη πινακίδα Γραμμικής Β' στην Ευρώπη [6] και χρονολογείται πριν από περίπου 3.500 χρόνια, στα 1450 π.Χ.[7] Επειδή οι πινακίδες της Γραμμικής Β χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για κρατικά αρχεία, η πινακίδα της Ίκλαινας ανατρέπει τα έως τώρα δεδομένα σχετικά με τη χρονολόγηση των πρώιμων μυκηναϊκών κρατών και την έκταση της μυκηναϊκής γραφειοκρατίας. Η περιοχή φαίνεται να ήταν μεγάλο κέντρο εμπορίου στο οποίο άκμασε η επεξεργασία και το εμπόριο του χαλκού. Άλλες περίοδοι, από τις οποίες έχουν βρεθεί ευρήματα, είναι τα τέλη της Κλασικής εποχής και τα Βυζαντινά χρόνια.

Β΄ Ενετοκρατία

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Τερριτόριο Ναβαρίνου

Την εποχή της Β΄ Ενετοκρατίας αναφερόταν ως Ίκλενα ή Νίκλενα (Iclena[8] ή Niclena[9]). Ο οικισμός αναφέρεται επίσης σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο, μέσω της κτήσης τους (Stato da Mar), η οποία είναι γνωστή και ως Βασίλειο του Μορέως (1688-1715). Το χωριό Ίκλενα ή Νίκλενα (Iclena ή Niclena), ανήκε, το 1689, στην επαρχία του Ναβαρίνου (Territorio di Navarin), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης). Με βάση την ενετική απογραφή Corner του 1689, το χωριό είχε 58 κατοίκους.[9]

Β’ Τουρκοκρατία

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Καζάς Ναβαρίνου

Μετά το 1715, όταν οι Τούρκοι έδιωξαν τους Ενετούς από τον Μωριά και ξαναγύρισαν, μετονόμασαν τη Βαρωνία της Μεθώνης σε Βιλαέτι της Αρκαδιάς. Κατά την περίοδο που η ευρύτερη περιοχή της Πυλίας τελούσε υπό τη β’ οθωμανική κατοχή (1715-1821), το χωριό της Ίκλενας υπαγόταν στον Καζά Ναβαρίνου σύμφωνα και με την έκδοση της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα με τίτλο A Historical and Economic Geography of Ottoman Greece: The Southwestern Morea in the 18th Century, αφού μετά την ανακατάληψη των περιοχών του Μωριά από τους Τούρκους, η περιοχή του Ναβαρίνου, δηλαδή της Πυλίας, αποτέλεσε ένα ακόμα τμήμα της οθωμανικής (defter) κτηματογράφησης. Το χωριό της Ίκλενας αναφερόταν στα οθωμανικά τουρκικά ως Iklina ή Kurd Aga.[10]

Διοικητική ιστορία

Επεξεργασία

Η Ίκλενα[11] προσαρτήθηκε αρχικά, το 1835,[12] στον παλαιό Δήμο Κορυφασίου[13] με έδρα την ίδια. Μόλις 5 χρόνια αργότερα, το 1840,[14] ο οικισμός αποσπάται από τον Δήμο Κορυφασίου, ο οποίος καταργήθηκε τότε και προσαρτάται στον παλαιό Δήμο Πύλου,[15] ή Δήμο Πυλίων, όπως αναφερόταν, όπου και παρέμεινε ως το 1912 που ο δήμος καταργήθηκε. Το χωριό αναφέρεται, το 1853, επίσης σαν Ίκλενα στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή, ως χωριό του Δήμου Πύλου της Επαρχίας Πυλίας με πληθυσμό 155 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[16] Έδρα του Δήμου Πύλου τότε, βάση της ίδιας πηγής, ήταν η κωμόπολη της Πύλου, (Νεόκαστρον) και Καλύβια. Με εξαίρεση την απογραφή του 1879, κατά την οποία η ονομασία του χωριού εμφανίζεται ως Ίκλωνα, πριν από αυτό το έτος, αλλά και μετά, τουλάχιστον από το 1889 ως και το 1928, το χωριό αναφερόταν επίσημα ως η Ίκλενα. Το 1912 η Ίκλενα προσαρτάται ως έδρα στην Κοινότητα Ικλένης.[17][18] Στην ίδια κοινότητα προσαρτώνται επίσης οι οικισμοί Παπούλια, Σγράπα (σήμερα το Ελαιόφυτο, αποσπάσθηκε το 1919[19] στην Κοινότητα Πύλου) και Πλάτανος. Από το 1928, με βάση την απογραφή του ίδιου έτους, διορθώνονται αρχικά μόνο τα ονόματα της Κοινότητας Ικλένης σε Κοινότητα Ικλαίνης και του χωριού από Ίκλενα σε Ίκλαινα και στη συνέχεια επικυρώνονται με νεώτερη απόφαση, το 1940,[20] οι διορθώσεις στα ονόματα της Κοινότητας Ικλένης σε Κοινότητα Ικλαίνης, καθώς και των οικισμών Ίκλενα και Παπούλια σε Ίκλαινα και Παππούλια αντίστοιχα, ενώ το 1948[21] και το 1956[22] αποσπώνται από την Κοινότητα Ικλαίνης οι οικισμοί Παππούλια και Πλάτανος, οι οποίοι και προσαρτώνται στην Κοινότητα Παππουλίων. Το χωριό παρέμεινε ως έδρα της Κοινότητας Ικλαίνης, με την τροποποίηση της ονομασίας, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», η Ίκλαινα υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Πύλου,[15][23] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» η Ίκλαινα ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Πύλου - Νέστορος.[24][25] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Κορώνης, Μεθώνης, Παπαφλέσσα, Πύλου, Νέστορος και Χιλιοχωρίων. Η Ίκλαινα σήμερα είναι ο μοναδικός οικισμός και η έδρα της Τοπικής Κοινότητας της Ικλαίνης του Δήμου Πύλου-Νέστορος.[1]

Κάτοικοι

Επεξεργασία

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 313 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται σε διάφορες αγροτικές εργασίες, καθώς και με την παραγωγή ελαιόλαδου κυρίως κορωνέικης ποικιλίας.[4]

Εξέλιξη Πληθυσμού της Ικλαίνης Μεσσηνίας
Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1689 58[9]
1844 156[26]
1851 155[16]
1879 220[27]
1889 259[28]
1896 318[29]
1907 357[30]
1920 360[31]
1928 450[32]
1940 567[33]
1951 573[34]
1961 559[35]
1971 459[36]
1981 352[37]
1991 342[38]
2001 361[39]
2011 313[40]

Κτίρια – εκδηλώσεις – αξιοθέατα

Επεξεργασία

Εκτός από τα παραδοσιακά σπίτια και το παλαιό Δημοτικό Σχολείο, υπάρχει η εκκλησία του χωριού, ο Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας. Διάφορες εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώμενα στην Ίκλαινα διοργανώνει επίσης τακτικά ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ίκλαινας «Ο Νηλέας», ο οποίος ιδρύθηκε το 2002.[41] Στην περιοχή του χωριού υπάρχει ακόμα σε λειτουργία βρύση, η οποία χρονολογείται από την εποχή της Ενετοκρατίας[4] και αποτελεί, μαζί με τον προαναφερόμενο αρχαιολογικό χώρο, ένα ακόμα από τα αξιοθέατα του χωριού.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 Δημοτική Ενότητα Πύλου Αρχειοθετήθηκε 2017-11-23 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.pylos-nestor.gr του Δήμου Πύλου - Νέστορος.
  2. ↑ Ίκλαινα, από την ιστοσελίδα: buk.gr
  3. ↑ Νίνα Κοντράρου Ρασσιά, Το λογιστήριο του Μυκηναίου ηγεμόνα, εφ. Ελευθεροτυπία, 16/7/2011
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "Messinia: Olive Culture in the land of Messinia" - "Μεσσηνία. Ο Πολιτισμός της Ελιάς στη Μεσσηνιακή Γη", Biotourism Guide - Βιοτουριστικός Οδηγός, από την ιστοσελίδα: biopolitics.gr, Biotourism – Olive Culture in the land of Messinia, έκδοση: "Biopolitics International Organisation" - "Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής", Αθήνα 2015, ISBN 978-960-7508-55-3, Ενότητα: "Ίκλαινα - πρωτεύουσα ηγεμονίας στην Εποχή του Χαλκού", σελ. 273-275.
  5. ↑ Αρχαιολογική Εταιρεία www.archetai.gr[νεκρός σύνδεσμος]
  6. ↑ «Δεν είναι ακριβώς η παλαιότερη γραφή της Ευρώπης, όπως εγράφη σε διάφορα δημοσιεύματα, γιατί Γραμμική Β γραφή έχει βρεθεί πάνω και σε ένα βότσαλο στην Καυκανιά Ηλείας (έξω από την Ολυμπία) από την αρχαιολόγο Ξένη Αραπογιάννη. Η γραφή εκείνη είναι μεσοελλαδικής εποχής (1.600 π.Χ.). Της Ίκλαινας είναι βεβαίως η παλαιότερη Γραμμική Β γραφή πάνω σε πήλινη πινακίδα». (Νίνα Κοντράρου Ρασσιά, Το λογιστήριο του Μυκηναίου ηγεμόνα, εφ. Ελευθεροτυπία, 16/7/2011)
  7. ↑ Γραφή 3.500 ετών από τη Μεσσηνία, εφ. Το Βήμα, 1/4/2011
  8. ↑ Κωνσταντίνος Ντόκος, "BREVE DESCRITTONE DEL REGNO DI MOREA. Αφηγηματική ιστορική πηγή ή επίσημο βενετικό έγγραφο της Β' Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο; Αρχειοθετήθηκε 2016-06-06 στο Wayback Machine.", "ΕΩΑ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΑ", Vol 1, DOI: http://dx.doi.org/10.12681/eoaesperia.24 Αθήνα 1993, σελ. 110 (Primo Territorio di Navarin - Iclena), p. 125 (Messenia - Modon).
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Σπυρίδων Λάμπρος, «Απογραφή Νομού Μεθώνης επί Βενετών Αρχειοθετήθηκε 2015-12-09 στο Wayback Machine.», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τόμος 2ος Αρχειοθετήθηκε 2017-11-06 στο Wayback Machine., Εκ του Τυπογραφείου Αδελφών Περρή, Εν Αθήναις 1883, σελ. 686-710. Από την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Απογραφή 1689, Νο 69 Niclena - Απογραφή 1879, Νο 69 (αταύτιστο από Σπ. Λάμπρου), σελ. 702-703.
  10. ↑ Fariba Zarinebaf, John Bennet, Jack L. Davis, "A Historical and Economic Geography of Ottoman Greece", "Hesperia", supplement 34, American School of Classical Studies at Athens, Athens 2005, ISBN 978-0-87661-534-8.
  11. ↑ Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Ίκλενα (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  12. ↑ 21-04-1835.
  13. ↑ Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Κορυφασίου (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  14. ↑ ΦΕΚ 22Α - 18/12/1840.
  15. ↑ 15,0 15,1 Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Πύλου (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  16. ↑ 16,0 16,1 Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σελ. 574.
  17. ↑ ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
  18. ↑ Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Ικλένης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  19. ↑ ΦΕΚ 195Α - 04/09/1919.
  20. ↑ 16/10/1940.
  21. ↑ ΦΕΚ 24Α - 28/01/1948.
  22. ↑ ΦΕΚ 296Α - 11/12/1956.
  23. ↑ ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
  24. ↑ ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
  25. ↑ Διοικητικές μεταβολές οικισμών > Δ. Πύλου-Νέστορος (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  26. ↑ Σταματάκης, Ι. Δ., "Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. / Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη". Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου. Εν Αθήναις 1846, σελ. 45.
  27. ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 119.
  28. ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 85.
  29. ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 102.
  30. ↑ Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 393.
  31. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 235.
  32. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 273.
  33. ↑ Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 301.
  34. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 147.
  35. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 143.
  36. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 138.
  37. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 149.
  38. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 181.
  39. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 185.
  40. ↑ "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός Αρχειοθετήθηκε 2016-04-18 στο Wayback Machine.", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
  41. ↑ Πολιτιστικός Σύλλογος Ίκλαινας «Ο Νηλέας», από την ιστοσελίδα: iklaina.weebly.com

Πηγές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Ίκλαινα_Μεσσηνίας&oldid=10368619"