Γ.Σ. Ίκαρος Νέας Ιωνίας

Ο Γ.Σ. Ίκαρος Ν. Ιωνίας ή Ίκαρος Αθηνών, όπως έμεινε γνωστός, ήταν ποδοσφαιρικός σύλλογος της Νέας Ιωνίας που ιδρύθηκε το 1967.

Ίκαρος Ν. Ιωνίας
Όνομα	Γυμναστικός Σύλλογος Ίκαρος Νέας Ιωνίας
Ίδρυση	1967
Διάλυση	1978
Χρώματα	Πράσινο, Μπλε

Ίδρυση - Ιστορικά στοιχεία

Το καλοκαίρι του 1967 το δικτατορικό καθεστώς επέβαλε την υποχρεωτική συγχώνευση των δύο ισχυρών ομάδων της Ν. Ιωνίας: Π.Α.Ο. Σαφράμπολη (έτος ίδρ. 1953) και Π.Α.Ο. Καλογρέζας (έτος ίδρ. 1949), οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια είχαν αγωνιστεί στη Β΄ Εθνική κατηγορία. Αποτέλεσμα της συγχώνευσης ήταν η ίδρυση του Γυμναστικού Συλλόγου Νέας Ιωνίας «Ίκαρος».

Την πρώτη χρονιά της ίδρυσής του (1967-68) ο Ίκαρος αγωνίστηκε στην Α΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών, στην οποία είχε υποβιβαστεί από την Β΄ Εθνική την προηγούμενη σεζόν ο Π.Α.Ο. Καλογρέζας. Αναδείχθηκε πρωταθλητής της Ε.Π.Σ. Αθηνών και ανέβηκε στη Β΄ Εθνική κατηγορία, στην οποία παρέμεινε επτά συνεχόμενες σεζόν και συγκεκριμένα από την περίοδο 1968-69 μέχρι και την περίοδο 1974-75. Μάλιστα το 1972 με τον πρώην διεθνή Τάκη Λουκανίδη ως νεότατο τεχνικό (είχε πρόσφατα εγκαταλείψει την ενεργό δράση), άγγιξε την άνοδο στην Α΄ Εθνική, την οποία έχασε για τρεις βαθμούς από τον Π.Σ. Καλαμάτα. Στον αγώνα πρωταθλήματος εκείνης της χρονιάς με την Καλαμάτα στο Στάδιο Ν. Φιλαδέλφειας σημειώθηκε ρεκόρ προσέλευσης 25.000 περίπου θεατών, που αποτελεί μέχρι σήμερα ρεκόρ για αγώνα Β΄ Εθνικής.

Το 1975 υποβιβάστηκε στην Α΄ Αθηνών, το 1976 στη Β΄ και το 1978 στην πιο χαμηλή κατηγορία της ΕΠΣΑ, οπότε συγχωνεύτηκε με τον Ο.Φ. Ν. Ιωνίας. Εν τω μεταξύ μετά την πτώση της Χούντας είχε επανιδρυθεί ο Π.Α.Ο. Καλογρέζας. Το 2001 ο Ο.Φ. Ν. Ιωνίας, ο Π.Α.Ο. Καλογρέζας και ο Α.Ο. Νεάπολη Ν. Ιωνίας συγχωνεύτηκαν και δημιουργήθηκε ο «Αθλητικός Όμιλος Νέας Ιωνίας», που αποτελεί τη συνέχεια όλων αυτών των σωματείων.

Ποδοσφαιριστές

Κατά την πιο ακμαία περίοδο του Ικάρου, τη σεζόν 1971-72, στην ομάδα αγωνίζονταν οι παίκτες: Νικολάου, Αργυρόπουλος (τερματοφύλακες), Ρούσσος, Παναγιωτίδης, Ουσταμπασίδης, Μέξας, Γούνης, Καραβέλλης, Χαραλαμπίδης, Κούκας, Λύναρης, Φιλιππίδης, Ανθρωπέλλος, Νικολαΐδης, Παριανός. Ορισμένοι από αυτούς αργότερα αγωνίστηκαν σε ομάδες Α΄ Εθνικής.

Ακόμα και μετά το 1974, που η ομάδα παρέπαιε στις τοπικές κατηγορίες, αποτελούσε φυτώριο ταλέντων από την ευρύτερη περιοχή της Νέας Ιωνίας. Π.χ. τον Αύγουστο του 1976, ο Καλιφασάς του Ικάρου κλήθηκε στο 25μελές κλιμάκιο Νοτίου Ελλάδος της Εθνικής Ελπίδων, ενω η ομάδα είχε υποβιβαστεί στην Β΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ. Ίσως αποτελεί ρεκόρ η πρόσκληση παίκτη στην Εθνική Ελπίδων από ομάδα τόσο χαμηλής κατηγορίας.

Ο Ιστορικός Αγώνας του 1972 για την άνοδο στην Α' Εθνική

Ο θρυλικός αγώνας του Ίκαρου Νέας Ιωνίας με τη Μαύρη Θύελλα Καλαμάτας, που πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαρτίου 1972 στο κατάμεστο γήπεδο της ΑΕΚ, αποτελεί μέχρι σήμερα μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το ματς αυτό είχε τεράστια σημασία, καθώς ο Ίκαρος πάλευε για την άνοδό του στην Α' Εθνική κατηγορία, προσδοκία που είχε ανάψει τη φλόγα της προσδοκίας στους φιλάθλους της Νέας Ιωνίας. Την ημέρα εκείνη, 35.000 έως 45.000 άνθρωποι κατέκλυσαν το γήπεδο, ενώ 10.000 φίλαθλοι βρίσκονταν στις γύρω περιοχές της Νέας Φιλαδέλφειας, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που έμοιαζε σχεδόν εξωπραγματική για αγώνα Β' Εθνικής. Η ένταση ήταν διάχυτη από την αρχή, με το πλήθος να σιγοβράζει, καθώς οι φήμες για πολιτικές παρεμβάσεις στον αγώνα υποδαύλιζαν το πάθος των οπαδών.

Ο αγώνας, που είχε διακοπεί 15 μέρες πριν λόγω επεισοδίων με τον Ίκαρο να προηγείται 1-0, άρχισε ξανά στο γήπεδο της ΑΕΚ με τις εξέδρες γεμάτες και τον κόσμο να αναπνέει με κομμένη την ανάσα. Ο θρυλικός εμψυχωτής των φιλάθλων του Ίκαρου, Ατίλιο, με την τρομπέτα του να δονεί τον αέρα, ξεσήκωσε το κοινό, δίνοντας ψυχή στην ομάδα. Το ματς ξεκίνησε ορμητικά, με τον Ίκαρο να πετυχαίνει το πρώτο γκολ μόλις στο πρώτο λεπτό, όταν ο Κώστας Φιλιππίδης, με μια άψογη κεφαλιά, έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της Καλαμάτας. Το γήπεδο σείστηκε από τους πανηγυρισμούς των φιλάθλων, που γεμάτοι πάθος και ενθουσιασμό, έζησαν μια στιγμή απόλυτης έκστασης.

Όμως, ο αγώνας δεν είχε τελειώσει. Στη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου, η Καλαμάτα, εκμεταλλευόμενη ένα κενό στην άμυνα του Ίκαρου, κατάφερε να ισοφαρίσει με κεφαλιά του Ασημακόπουλου στο 75ο λεπτό. Η ψυχρολουσία για τους οπαδούς του Ίκαρου ήταν εμφανής, καθώς οι ελπίδες τους για άνοδο κρέμονταν από μια λεπτή κλωστή. Το τελικό 1-1 ήταν απογοητευτικό για τον Ίκαρο, παρά τη μεγαλειώδη προσπάθεια της ομάδας και την ανεπανάληπτη στήριξη των φιλάθλων. Παράλληλα, οι φήμες για παρεμβάσεις από το χουντικό καθεστώς κυκλοφορούσαν ευρέως, ενισχύοντας την αίσθηση αδικίας που ένιωθαν οι φίλαθλοι της Νέας Ιωνίας.

Η θρυλική αυτή αναμέτρηση άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν και ο Ίκαρος δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την άνοδό του, το πάθος, η πίστη και η ενότητα που έδειξαν οι φίλαθλοι και οι παίκτες του αποτελούν παράδειγμα αφοσίωσης. Το ματς αυτό δεν ήταν απλά ένας αγώνας ποδοσφαίρου – ήταν μια σύγκρουση δυνάμεων, ιδεών και προσδοκιών, που αντηχεί ακόμα και σήμερα στη συλλογική μνήμη των φιλάθλων.

Ποδοσφαιριστές

Κατά την πιο ακμαία περίοδο του Ικάρου, τη σεζόν 1971-72, στην ομάδα αγωνίζονταν οι παίκτες: Νικολάου, Αργυρόπουλος (τερματοφύλακες), Ρούσσος,

Στη Β΄ Εθνική

Η παρουσία του Ικάρου στη Β΄ Εθνική έχει ως εξής:

• 1968-69 (Νότιος όμιλος): 9η θέση, 67 β. (σύστημα 3-2-1)
• 1969-70 (Β΄ όμιλος): 6η θέση, 70 β.
• 1970-71 (Β΄ όμιλος): 13η θέση, 64 β.
• 1971-72 (Α΄ όμιλος): 2η θέση, 86 β.
• 1972-73 (Β΄ όμιλος): 17η θέση, 71 β.
• 1973-74 (Α΄ όμιλος): 15η θέση, 34 β. (σύστημα 2-1-0)
• 1974-75 (Α΄ όμιλος): 18η θέση, 28 β., υποβιβάστηκε.

Πηγές

• gazzetta.gr: «Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο»
• Αρχείο RSSSF: Τα πρωταθλήματα Β' εθνικής 1968-69 ως 1974-75
• Κώστας Χαλέμος. Το ταξίδι του Ίκαρου. Αθήνα, 2012.

Αναφορές

Κατάλογος ποδοσφαιρικών σωματείων Ε.Π.Σ. Αθηνών