Ίγκορ Στραβίνσκι

Ρώσος συνθέτης

Ο Ίγκορ Φιόντοροβιτς Στραβίνσκι[21] (ρωσ. Игорь Фёдорович Стравинский, ΔΦΑ: [ˈiɡərʲ ˈfʲɵdərəvʲɪt͡ɕ strɐˈvʲinskʲɪj], Λομονόσοφ Ρωσίας, 17 Ιουνίου 1882Νέα Υόρκη, 6 Απριλίου 1971), καθιερωμένος στα ελληνικά ως Ιγκόρ Στραβίνσκι, ήταν σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το πολύπλευρο έργο του και οι παραδοξότητες ορισμένων εκφραστικών επιλογών του, προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγιας σύγχρονης μουσικής.[22]

Ίγκορ Στραβίνσκι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Игорь Фёдорович Стравинский (Ρωσικά)
Γέννηση5ιουλ. / 17  Ιουνίου 1882γρηγ.[1][2]
Λομονόσοφ[3][4][5]
Θάνατος6  Απριλίου 1971[6][7][8]
Νέα Υόρκη[4][9][5]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςκοιμητήριο του Σαν Μικέλε[10]
ΚατοικίαΠαρίσι (1920–1921)
Παρίσι (1934–1939)
Μπιάριτς (1921–1924)
Νίκαια (1924–1931)
Νέα Υόρκη (1939–1941)
Νέα Υόρκη (1969–1971)
Voreppe (1931–1934)
Δυτικό Χόλιγουντ (1941–1969)
Αγία Πετρούπολη (έως 1915)
διαμέρισμα του Μορζ (1915–1920)
Ελβετία[11]
Ρώμη[11]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία (από 1934)[12][11][13]
Ρωσική Αυτοκρατορία
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από 1945)[12][11]
Ελβετία[14]
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης (1901)[11] και The Second Saint Petersburg Gymnasium
Ιδιότητασυνθέτης[15][16][14], διευθυντής ορχήστρας[16][14], πιανίστας[14] και μουσικός[17]
ΣύζυγοςYekaterina Nosenko (1906–1939) και Vera de Bosset (1940–1971)
ΤέκναSoulima Stravinsky[14] και Théodore Strawinsky[14]
ΓονείςΦύοντορ Στραβίνσκυ[14]
ΑδέλφιαYury Stravinsky
Όργαναπιάνο
Είδος τέχνηςόπερα, συμφωνία, μουσική δωματίου και σύγχρονη κλασική μουσική
Σημαντικά έργαΙεροτελεστία της Άνοιξης, Movements for Piano and Orchestra, Symphony in E-flat, Scherzo fantastique, Petrushka[10] και The Firebird[10]
ΒραβεύσειςΒραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (1987), Μουσικό βραβείο Λέονι Σόνινγκ (1959), Grammy Award for Best Contemporary Classical Composition (1962), Grammy Award for Best Orchestral Performance (1962), Grammy Award for Best Contemporary Classical Composition (1961), Βραβείο Γκράμι Καλύτερου άλμπουμ κλασικής μουσικής (1961), Grammy Award for Best Orchestral Performance (1967), Grammy Hall of Fame (1999), Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (1986), χρυσό μετάλλιο της Βασιλικής Φιλαρμονικής Εταιρείας (1954), Βραβείο Βιχούρι Σιμπέλιους (1963)[18], Τάγμα του Αγίου Ιακώβου του Ξίφους[19], Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[20] και Honorary Member of the International Society for Contemporary Music
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Οι σκληρές διαφωνίες και αρμονικές ελευθερίες, οι πιο ιδιόρρυθμοι συνδυασμοί ορχηστρικών χρωμάτων, εξωτικών κλιμάκων, πολυτονικότητας και πολυρυθμίας, μελωδικών στιλ και ρυθμών, όλα χρησιμοποιούνται στη μουσική του με ένα ιδιότυπο και ανήσυχο ύφος, αλλά πάντα στο πλαίσιο της τονικής μουσικής. Μόνο στα τελευταία έργα του ακολουθεί τη δωδεκάφθογγη τεχνική. Προσπαθούσε σε κάθε νέο του έργο να πει κάτι καινούριο και πρωτότυπο και να μην επαναλάβει τον εαυτό του όπως αυτός υπήρξε σε προηγούμενα έργα. Το στιλ του είναι πολύ καθαρό και η τέχνη του μπορεί να θεωρηθεί ότι «ανακεφαλαιώνει» όλα τα στιλ που προηγούνται από αυτόν, παραμένοντας βέβαια άρτια κατασκευασμένη.

Συνθετικό έργο

Επεξεργασία

Το συνθετικό του έργο περιλαμβάνει όπερες, χοροδράματα με πιο γνωστά την Ιεροτελεστία της Άνοιξης, τον Πετρούσκα και Το Πουλί της Φωτιάς, κομμάτια για ορχήστρα, έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, τραγούδια και κομμάτια για φωνή και ορχήστρα.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2024.
  2. www.astro.com/astro-databank/Stravinsky,_Igor. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2024.
  3. «Stravinsky, Igor»
  4. 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 921. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12405560k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Igor-Stravinsky. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Igor-Stravinsky. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2019.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 995.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 igor-stravinsky.
  12. 12,0 12,1 LIBRIS. 26  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/20dghz4l5c3w2fm. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  13. gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k65478206/f49.item.r=Stravinsky.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118642545. Ανακτήθηκε στις 19  Ιουλίου 2024.
  15. www.francemusique.fr/personne/igor-stravinsky. Ανακτήθηκε στις 11  Ιανουαρίου 2020.
  16. 16,0 16,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/18252. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  17. (Γαλλικά) B.R.A.H.M.S.. igor-stravinsky. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  18. wihuriprizes.fi/wihuri-sibelius-prize/?lang=en.
  19. «ENTIDADES ESTRANGEIRAS AGRACIADAS COM ORDENS PORTUGUESAS». (Πορτογαλικά)
  20. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  21. Γιάννης Βασιλειάδης (1994): Μουσικά πορτρέτα. Αθήνα: Καστανιώτης, σελ. 407. ISBN 960-03-1068-8.
  22. Δελτίο 3: Αφιέρωμα στον Ιγκόρ Στραβίνσκι. Αθήνα: Λέσχη του Δίσκου. 1970. σελ. 4.