Ίαν Ρας
O Ίαν Τζέιμς Ρας (αγγλικά: Ian James Rush, γεννήθηκε 20 Οκτωβρίου 1961) είναι Ουαλός πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους Βρετανούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών,[1] αγωνίστηκε για τη Λίβερπουλ από το 1980 έως το 1987 και ξανά από το 1988 έως το 1996 και είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 346 τέρματα σε επίσημους αγώνες.[2]
.jpg) 1988 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 20 Οκτωβρίου 1961 | ||
| Τόπος γέννησης | Σεντ Ασαφ, Ουαλία | ||
| Ύψος | 1,80 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1978–1980 | Τσέστερ Σίτι ΦΚ | 34 | (14) |
| 1980–1986 | Λίβερπουλ ΦΚ | 182 | (109) |
| 1986–1988 | Γιουβέντους | 29 | (7) |
| 1986–1987 | Λίβερπουλ ΦΚ | 42 | (30) |
| 1988–1996 | →Λίβερπουλ ΦΚ | 245 | (90) |
| 1996–1997 | Λιντς Γιουνάιτεντ | 36 | (3) |
| 1997–1998 | Νιούκασλ Γιουνάιτεντ | 10 | (0) |
| 1998 | →Σέφιλντ Γιουνάιτεντ | 4 | (0) |
| 1998–1999 | Ρέξαμ ΑΦΚ | 17 | (0) |
| 1999–2000 | Σίντνεϊ Ολίμπικ | 3 | (1) |
| Σύνολο | 602 | (254) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1980–1996 | Ουαλία | 73 | (28) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ρας γεννήθηκε σε μία μικρή πόλη (Σεντ Άσαφ) στη βορειοανατολική Ουαλία. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Τσέστερ. Τον Απρίλιο του 1979 έκανε το ντεμπούτο του στην ισοπαλία (2–2) με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ, ως μέσος αρχικά, ωστόσο πολύ σύντομα θα έπαιρνε θέση στην επίθεση, σημειώνοντας 14 γκολ στο πρωτάθλημα.[3] Ανιχνευτής ταλέντων από τη Λίβερπουλ τον εντόπισε και τον έφερε στη ομάδα στα 19 του χρόνια. Έκανε το ντεμπούτο του για τη Λίβερπουλ στην ισοπαλία 1–1 απέναντι στην Ίπσουιτς στις 13 Δεκεμβρίου 1980, αντικαθιστώντας τον Κένι Νταλγκλίς που τραυματίστηκε. Ολοκλήρωσε την αγωνιστική περίοδο με εννέα παιχνίδια, αλλά δεν είχε κανένα γκολ. Ωστόσο, είχε σημειώσει 12 γκολ σε 30 εμφανίσεις στο αποθεματικό της ομάδας.[2]
Βελτιώθηκε τη δεύτερη χρονιά του σημειώνοντας τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις με το πρώτο στις 30 Σεπτεμβρίου στην νίκη με 7–0 επί της Οουλούν Παλοσεούρα για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, συχνά ερχόμενος ως αναπληρωματικός. Τη χρονιά 1982–83 καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα, ψηφιζόμενος ως καλύτερος νέος παίκτης της σεζόν, έχοντας πετύχει 11 τέρματα σε 24 παιχνίδια, μεταξύ των οποίων τέσσερα στο τοπικό ντέρμπι με την Έβερτον (5–0). Παράλληλα η ομάδα κατακτά και το πρωτάθλημα.[3] Το επιθετικό δίδυμο με τον Νταλγκλις θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα στη ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.[4]
Η αγωνιστική περίοδος 1983–84 ήταν η καλύτερη της καριέρας του σημειώνοντας 47 τέρματα σε 65 επίσημες συναντήσεις, από τα οποία 32 στο πρωτάθλημα αναδεικνυόμενος πρώτος σκόρερ όλων των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων και κέρδισε έτσι το Χρυσό Παπούτσι. Αναδείχθηκε παίκτης της χρονιάς στην Αγγλία, τόσο των ειδικών Αθλητικογράφων (FWA Player of the Year), όσο και των παικτών (PFA Player of the Year).[5][6] Εκείνη την περίοδο έφτασε για δεύτερη φορά στην κορυφή της Ευρώπης αλλά αυτή τη φορά ως πρωταγωνιστής με τη νίκη της Λίβερπουλ στον τελικό του Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης 1985 επί της Ρόμα στη διαδικασία των πέναλτι (κανονικός αγώνας και παράταση 1–1).[7] Τη σεζόν 1984–85, η Λίβερπουλ δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο τίτλο αν και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με τον αγώνα του Χέιζελ να μένει ανεξίτηλος στις μνήμες όλων. Ο Ρας πέτυχε 26 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Η επόμενη σεζόν βρήκε τον σύλλογο του «Άνφιλντ» ξανά στην κορυφή του πρωταθλήματος, και τον Ρας να σπάει ξανά το φράγμα των 30 τερμάτων πετυχαίνοντας συνολικά 33 σε όλες τις διοργανώσεις ενώ η Λίβερπουλ κάνει νταμπλ.[3]
Στις 2 Ιουλίου 1986 η Γιουβέντους ανακοινώνει την απόκτηση του Ίαν Ρας, ωστόσο τον αφήνει δανεικό στην Λίβερπουλ σκοράροντας 40 γκολ συνολικά, χωρίς όμως κάποιο τρόπαιο. Έμεινε στην Ιταλία ένα χρόνο, δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στις σκληρές ιταλικές άμυνες και έτσι επέστρεψε στο σύλλογο του «Άνφιλντ» το 1988.[3]
Μετά από δύο καλά χρόνια (1989–91) και δύο γκολ στον τελικό του Κυπέλλου του 1991 απέναντι στην Έβερτον, το 1992 αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμών. Ωστόσο σκοραρε στον τελικο του Κυπελλου Αγγλιας εκεινης της χρονιας,και στις 18 Οκτωβρίου 1992 δημιούργησε ρεκόρ για τη Λίβερπουλ πετυχαίνοντας το 287ο γκολ του για το σύλλογο στην ισοπαλία 2–2 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Ολντ Τράφορντ. Ο Ρότζερ Χαντ ήταν ο προηγούμενος κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου.[2]
Το 1993 έγινε αρχηγός της ομάδας και απέκτησε ως συνεργάτη στην επίθεση το Ρόμπι Φάουλερ. Στις αρχές του 1994 ο Ρας έπαιξε το 600ό παιχνίδι του για τη Λίβερπουλ απέναντι στην Μπλάκμπερν του στον πέμπτο γύρο του Λιγκ Καπ και το γιόρτασε σημειώνοντας το 13ο του χατ-τρικ.[2] Με την ομάδα της Λίβερπουλ κατέκτησε μεταξύ άλλων 5 πρωταθλήματα Αγγλίας, 3 Κύπελλα, 5 Λιγκ Καπ, ενώ ήταν πρωταθλητής Ευρώπης δύο φορές.[8]
Την 1η Ιουλίου 1996 ο Ρας ολοκλήρωσε την καριέρα του με τους κόκκινους του Λίβερπουλ και υπέγραψε στην Λιντς Γιουνάιτεντ. Δεν κατάφερε να παραμείνει για περισσότερο από ένα χρόνο πετυχαίνοντας μόνο τρία γκολ, ενώ ο Κένι Νταλγκλίς (προπονητής πλέον) το 1997 μεταγράφηκε στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ, όπου δεν πέτυχε κανένα γκολ σε 10 αγώνες πρωταθλήματος. Σκόραρε όμως ένα γκολ στο Κύπελλο, ξανά απέναντι στην Έβερτον, ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν στην Αυστραλία, με την Σίντνεϊ Ολίμπικ, με ένα γκολ σε τρία παιχνίδια, το 2000 σε ηλικία 39 ετών.[3]
Σε διεθνές επίπεδο με την εθνική Ουαλίας έκανε 73 εμφανίσεις και σκόραρε 28 τέρματα. Έκανε το ντεμπούτο του στις 21 Μαΐου 1980 με αντίπαλο τη Σκωτία για το Βρετανικό Εσωτερικό Πρωτάθλημα και σημείωσε το πρώτο του γκολ στις 27 Μαΐου 1982 σε αγώνα με τη Βόρεια Ιρλανδία (3–0).[9] Η σαφώς χαμηλή δυνατότητα της εθνικής του δεν έδωσε στο Ρας πιθανότητες διάκρισης. Κλείνοντας την σταδιοδρομία του είχε σημειώσει 411 τέρματα σε επίσημους αγώνες.[10] Το περιοδικό World Soccer τον συμπεριέλαβε στους 100 καλύτερους ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα.[11]
Τίτλοι
ΕπεξεργασίαΛίβερπουλ
- Πρωτάθλημα Αγγλίας (5): 1981–82 , 1982–83 , 1983–84 , 1985–86 , 1989–90
- Κύπελλο Αγγλίας (3): 1986 , 1989 , 1992
- Λιγκ Καπ Αγγλίας (5): 1981 , 1982 , 1983 , 1984 , 1995
- Σούπερ Λιγκ Καπ: 1985-86
- FA Charity Shield (3): 1982 , 1986 , 1990
- Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (2) : 1980–81 , 1983–84
Ατομικές διακρίσεις
Επεξεργασία- PFA νέος Παίκτης της χρονιάς: 1983
- PFA Παίκτης της Χρονιάς: 1984
- PFA Ομάδα της χρονιάς (5): 1983, 1934, 1985, 1987, 1991
- FWA Παίκτης της χρονιάς: 1984
- BBC αθλητική προσωπικότητα της χρονιάς της Ουαλίας: 1984
- Ομάδα PFA του αιώνα (1977–1996): 2007
- Χρυσό Παπούτσι Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων: 1984
- Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Αγγλίας: 1984
- World Soccer περιοδικό: Οι 100 μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Wales' Greatest Ever Players: The Top Ten». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «LIVERPOOL PLAYERS : Ian Rush». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Ίαν Ρας: Ο άνθρωπος που δεν σταματούσε να σκοράρει…». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Top ten strike partnerships in football for both club and country». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Every player to have won PFA Player of the Year». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «Golden Boot ("Soulier d'Or") Awards». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «European Competitions 1983-84». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «FRANCE FOOTBALL : Ian Rush». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Ian Rush - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Classement des Meilleurs buteurs de tous les temps (500 buteurs)». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «World Soccer player of the Century». Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.