Έντουαρντ Μπερν - Τζόουνς
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Σερ Έντουαρντ Μπερν – Τζόουνς, Πρώτος Βαρωνέτος Μπερν - Τζόουνς (Sir Edward Coley Burne – Jones, Μπέρμιγχαμ 1833 – Λονδίνο 1898) ήταν κορυφαίος Άγγλος ζωγράφος, σχεδιαστής και πρωτοπόρος του βιομηχανικού σχεδίου στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι πίνακες του συγκαταλέγονται στα τελευταία δείγματα ή την αποκαλούμενη «δεύτερη φάση» της προραφαηλιτικής τεχνοτροπίας.
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ Μπερν – Τζόουνς φοίτησε αρχικά στη Σχολή Τεχνών της γενέτειράς του Μπέρμιγχαμ (1848 – 1852) και συνέχισε με σπουδές Θεολογίας στο Κολέγιο Έξετερ (Exeter) της Οξφόρδης, όπου συνδέθηκε με στενή φιλία με τον μετέπειτα συνεργάτη του Ουίλλιαμ Μόρις (William Morris, 1834 – 1896), σπουδαστή κι αυτόν της Θεολογίας. Η συνάντησή του όμως με τον καλλιτέχνη Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι το 1852 υπήρξε καθοριστική καμπή στη σταδιοδρομία του και έγινε αφορμή να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην Οξφόρδη, χωρίς να λάβει καν πτυχίο.
Ο Μπερν – Τζόουνς εγκαθίσταται μαζί με τον Μόρις στο Λονδίνο, δουλεύοντας κάτω από την καθοδήγηση του Ροσέτι. Το 1855 ταξιδεύει με τον Μόρις στις πόλεις της Γαλλίας με τους μεγάλους καθεδρικούς ναούς – Μπωβαί, Παρίσι, Σαρτρ και Ρουέν – που τους επισκέπτονται και ενθουσιάζονται από το μεγαλείο, την αρχιτεκτονική και την πλούσια διακόσμησή τους. Το 1856, ο Μπερν – Τζόουνς αρραβωνιάζεται την Τζωρτζιάνα «Τζώρτζι» Μακντόναλντ (Georgiana “Georgie” MacDonald, 1840 – 1920), την οποία παντρεύτηκε το 1860 και με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Στη δεκαετία του 1870, δημιούργησε ερωτική σχέση με την ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνιδα Μαρία Κασσαβέτη Ζαμπάκο, την οποία απεικόνισε σε αρκετά έργα του.
Καλλιτεχνικό έργο
ΕπεξεργασίαΟ Μπερν – Τζόουνς αρχίζοντας την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του ως οπαδός του Ροσέτι επικέντρωνε τη θεματογραφία του σε ρομαντικούς πίνακες της μεσαιωνικής ιπποσύνης, όπως «Μέρλιν και Νίμονε» (1858 – 1859, Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου, Λονδίνο), «Δανάη ή ο μπρούντζινος πύργος» (1872, Πινακοθήκη Γλασκώβης) και «Ο βασιλιάς Κοφέτουα και η ζητιάνα» (1884, Πινακοθήκη Τέιτ, Λονδίνο), ένα από τα πιο διάσημα έργα του.
Από άποψη τεχνοτροπίας, τα έργα του Μπερν – Τζόουνς είναι έντονα επηρεασμένα από τις μορφές των Ιταλών ζωγράφων Φιλιππίνο Λίππι και Σάντρο Μποττιτσέλλι, αλλά και από τις σύγχρονες εικονογραφήσεις του Ροσέτι. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του σημειώθηκε στην έκθεσή του το 1877, που περιελάμβανε ελαιογραφίες, όπως «Ημέρες δημιουργίας», «Η εξαπάτηση του Μέρλιν» (1872 – 1877) και «Ο καθρέφτης της Αφροδίτης» (1867 – 1873).
Μετά τη μεγάλη επιτυχία της έκθεσής του το 1877 και ως το θάνατό του, ο Μπερν – Τζόουνς απέκτησε τη φήμη ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Αγγλίας. Φιλοτέχνησε επίσης υπέροχες εκκλησιαστικές υαλογραφίες, όπως τα βιτρό στον καθεδρικό ναό του Αγίου Φιλίππου στο Μπέρμιγχαμ, αλλά και διακοσμητικά σχέδια για επιπλώσεις, υφάσματα, κοσμήματα, κεραμικά πλακίδια, μωσαϊκά και εικονογραφήσεις βιβλίων. Το 1894 του απονεμήθηκε ο τίτλος του βαρονέτου.
Επιλογή έργων
Επεξεργασία
-
Sidonia von Bork, 1860 Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
-
Φυλλίς και Δημοφών, 1870, Μπέρμιγχαμ, Museum & Art Gallery
-
Έρωτας ανάμεσα στα ερείπια (αντίγραφο του 1894 από τον καλλιτέχνη), 1873, Γουλβερχάμπτον Αγγλίας, Wightwick Manor
-
Ο τροχός της τύχης, μεταξύ 1875-1883, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
-
Ευαγγελισμός, 1879, Port Sunlight (Merseyside), Lady Lever Art Gallery
-
Οι Χρυσές Σκάλες, 1880, Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
-
Ο βασιλιάς Κοφέτουα κ’ η νεαρή ζητιάνα, 1884, Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
-
Ο τελευταίος ύπνος του βασιλιά Αρθούρου στο Άβαλον, 1881 – 1898, Ponce (Puerto Rico), Museo de Arte
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12142507q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Edward Coley (Sir) Burne-Jones» (Ολλανδικά) 14292.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Edward Coley Burne-Jones» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00029176. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 14292.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 14292. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6rx9h9m. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 11 Μαΐου 2018. 500001381. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ sir-edward-coley-burne-jones-bt-68.
- ↑ 10,0 10,1 www
.workwithdata .com /person /edward-coley-burne-jones-bt-1833. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2024. - ↑ CONOR.SI. 37147235.
- ↑ 12,0 12,1 The Fine Art Archive. 58722. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500001381.
- ↑ kmska
.be /collection /work /data /4owawf. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024. - ↑ en
.wikipedia .org /wiki /Edward _Burne-Jones. - ↑ www
.thecollector .com /edward-burne-jones /. - ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 17,6 17,7 17,8 «Kindred Britain»
- ↑ p17391.htm#i173903. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ biography/Sir-Edward-Coley-Burne-Jones-1st-Baronet.
- ↑ «The Victorian Web». The Victorian Web.
- ↑ 21,0 21,1 21,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
Επεξεργασία- Gay Daly: "Pre-Raphaelites in Love", Fontana, London, 1990.
- Julian Treuherz: “ Pre-Raphaelite Paintings”, Manchester City Art Gallery, Manchester, England, 1993.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Μπερν - Τζόουνς, Σερ Έντουαρντ Κόλυ», τόμος 43, σελ. 327, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Edward Burne-Jones στο Wikimedia Commons