Βικιπαίδεια

Ένας ντελικανής

Το Ένας ντελικανής είναι ελληνική κωμική ταινία, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μανώλη Σκουλούδη. Η παραγωγή είναι του 1963. Η ταινία είναι γυρισμένη στην Κρήτη. Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ηθογραφικό μυθιστόρημα του Ιωάννη Κονδυλάκη, Ο Πατούχας.

Ένας ντελικανής
ΣκηνοθεσίαΜανώλης Σκουλούδης
ΠαραγωγήΜασκ Φιλμς
ΣενάριοΙωάννης Κονδυλάκης
ΙστορίαΙωάννης Κονδυλάκης
Βασισμένο σε"Ο Πατούχας" (θεατρικό έργο)
ΠρωταγωνιστέςΜάνος Κατράκης, Ίλυα Λιβυκού, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Κώστας Καζάκος, Άλκης Γιαννακάς, Άννα Παϊταζή, Αλίκη Ζωγράφου και Έφη Οικονόμου
ΜουσικήΓιάννης Μαρκόπουλος
ΤραγούδιΜανώλης Σκουλούδης
ΦωτογραφίαΔήμος Σακελλαρίου
ΜοντάζΓιώργος Τσαούλης
ΣκηνογραφίαΝερίνα Καζάκου
Πρώτη προβολή1963
Διάρκεια92΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Υπόθεση

Επεξεργασία
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.

Ο υπόθεση της ταινίας εκτυλίσσεται στο ορεινό χωριό Κακονήσι. Ο γιος του Ποντίκη, ο Μανουήλης, ένας βαθιά θρησκευόμενος νεαρός που θέλει να γίνει μοναχός, έχει μεγαλώσει πια και έχει γίνει πολύ όμορφος. Όλες οι γυναίκες του χωριού τον ποθούν, μα πιο πολύ από όλες η γυναίκα του ψάλτη, η Βούλα Πορτοκαλάκη, η οποία στην πορεία της ταινίας μένει έγκυος από τον Μανουήλη και γεννά το παιδί του.

Ο Μανουήλης, όμως, αγαπά τη Σμαραγδίτσα Σηφάκη. Ο πατέρας του, για να προλάβει τη ντροπή, τον στέλνει στη θεία του, τη Ρηνάκαινα, που ζει στα βουνά, μαζί με τους μπιστικούς της. Αλλά και η θεία θα ξελογιαστεί από την ομορφιά του και θα τον ερωτευθεί. Ο Μανουήλης θα φύγει από το βουνό και θα βρεθεί στο Λαδοχώρι την ώρα που γίνεται μια κηδεία. Ο πρόεδρος του χωριού θα εντυπωσιαστεί από τη φωνή του, θα του προτείνει να αναλάβει την θέση του ψάλτη και θα τον προσκαλέσει στο σπίτι του, όπου μένει με τις έξι κόρες του.

Διανομή

Επεξεργασία

Παραγωγή και παραλειπόμενα

Επεξεργασία

Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες τη σεζόν 1963-1964, κόβοντας 295.453 εισιτήρια και κατατάχθηκε στην 9η θέση ανάμεσα σε 92 ταινίες της ίδιας σεζόν.[1] Η πρώτη της προβολή έγινε στις 16 Δεκεμβρίου 1963.[2]

Ο Μανώλης Σκουλούδης αρχικά διασκεύασε το μυθιστόρημα για το θέατρο, με τίτλο «Ο ντελικανής» και αργότερα έγραψε και το σενάριο της ομώνυμης ταινίας. Οι Κρητικοί αποκαλούν ντελικανή το όμορφο παλικάρι, τον γυναικοκατακτητή, αλλά εδώ ο δεκαεννιάχρονος ήρωας, δεν κατακτά μόνον αυτός τις γυναίκες, αλλά και εκείνος τρελαίνεται από αυτές. Στην αναζήτηση του πρωταγωνιστή, ο Σκουλούδης επέλεξε ανάμεσα σε πολλούς ως ιδανικό ερμηνευτή τον εντυπωσιακό Άλκη Γιαννακά, του οποίου ήταν η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση.[3]

Λέγεται πως ήταν πολύ ατίθασος. Μετά το γύρισμα, πήγαινε στο ξενοδοχείο αλλά αντί να ξεκουραστεί πηδούσε από τα παράθυρα, καβαλούσε μηχανές, χανόταν και εμφανιζόταν την άλλη μέρα. Μάλιστα έτρεχε τόσο πολύ με την μηχανή που ξεσηκωνόταν όλη η τροχαία να τον κυνηγήσει. Ένας άνθρωπος που δεν έμπαινε σε καλούπια, δημιουργούσε προβλήματα στα γυρίσματα με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να βγαίνουν εκτός χρόνου γυρισμάτων με μεγάλη οικονομική ζημία.[4]

Στην ταινία, που γυρίστηκε στον νομό Χανίων, αποτυπώνονται λαογραφικά στοιχεία της εποχής και πληροφορίες για την αγροτική ζωή στην Κρήτη. Γράφει ο Αγησίαλαος Αλιγιζάκης:

Τα άγρια και όμορφα τοπία με τις κορυφές των Λευκών Ορέων, το φαράγγι της Σαμαριάς και τα πετρόκτιστα σπίτια του χωριού με τις λουλουδισμένες αυλές αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο εκτυλίσσεται η ταινία. Το αλώνι για το άλεσμα του σιταριού, το μιτάτο με τα αιγοπρόβατα, τα ξυπόλητα παιδιά και τα φτωχικά ρούχα των ηθοποιών ολοκληρώνουν την εικόνα της σκληρής καθημερινότητας της αγροτοκτηνοτροφικής κοινωνίας της δεκαετίας του 1960. Η έντονη παρουσία της εκκλησίας στη ζωή της αγροτικής κοινωνίας φαίνεται με την προβολή της ψαλτικής τέχνης, ενώ ταυτόχρονα προβάλλονται τα ήθη της εποχής και τα έθιμα του τόπου. [...] Όσον αφορά στα έθιμα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η έναρξη της ταινίας με ένα χανιώτικο συρτό υπό τους ήχους της κλασικής ζυγιάς λύρας-λαγούτου στην πλατεία του ορεινού χωριού κάτω από τα βλέμματα των γέρων Κρητικών που κάθονται στο καφενείο, ενώ λίγο αργότερα χορεύεται κι ένα πεντοζάλι. Οι παραδοσιακές κρητικές ενδυμασίες συνυπάρχουν με τα ευρωπαϊκά ρούχα του ψάλτη, ενώ ο παραδοσιακός αργαλειός υπενθυμίζει στους θεατές την υφαντική τέχνη. Το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα αποδίδεται με γνησιότητα και σεβασμό από τους ηθοποιούς.[5]

Στην ταινία εμφανίζεται και ο θεός Παν που τον ερμηνεύει ο Μάνος Κατράκης. Κρατώντας τον αυλό του και χορεύοντας, ο Παν αφηγείται έμμετρα κομμάτια της ιστορίας, όπως ο ποιητής στον «Ερωτόκριτο».[6]

Βραβεία

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Ένας Ντελικανής (1963) - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  2. ↑ «Ενας Ντελικανής (1963)». cine.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  3. ↑ «Ποιος είναι ο ακαταμάχητος ηθοποιός που τον ερωτεύονταν οι συμπρωταγωνίστριές του;». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. 6 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  4. ↑ «Queen.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2015. 
  5. ↑ «"Ενας ντελικανής"». Χανιώτικα Νέα. 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  6. ↑ Dermitzakis, Babis (15 Σεπτεμβρίου 2018). «Μπάμπης Δερμιτζάκης: Μανώλης Σκουλούδης, Ένας ντελικανής (1963)». Μπάμπης Δερμιτζάκης. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  7. ↑ «ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ» (PDF). filmfestival.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικές πηγές

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Ένας_ντελικανής&oldid=10254394"