Άρθουρ Γουέλσλι, δούκας του Ουέλλινγκτον

Ο Άρθουρ Ουέλλσλυ (αγγλ. Arthur Wellesley, 1 Μαΐου 1769 - 14 Σεπτεμβρίου 1852) ήταν Αγγλο-Ιρλανδός στρατιωτικός και πολιτικός των Τόρυ. Έγινε μία από τις ηγετικές στρατιωτικές και πολιτικές μορφές της Βρετανίας του 19ου αιώνα και υπηρέτησε δύο φορές ως πρωθυπουργός. Κέρδισε την περίφημη νίκη εναντίον του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στη μάχη του Βατερλώ το 1815.

Άρθουρ Ουέλλσλυ, Δούκας του Ουέλλινγκτον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Arthur Wellesley, an chéad Diúc Wellington (Ιρλανδικά)
Γέννηση	1  Μαΐου 1769 Δουβλίνο
Θάνατος	14  Σεπτεμβρίου 1852 Walmer Castle
Αιτία θανάτου	εγκεφαλικό επεισόδιο
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Καθεδρικός ναός Αγίου Παύλου
Κατοικία	Dangan Castle
Παρατσούκλι	Nosey
Χώρα πολιτογράφησης	Ιρλανδία Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1801) Βασίλειο της Πορτογαλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Κολέγιο Ήτον Beverley Grammar School Drogheda Grammar School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός διπλωμάτης αξιωματικός
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Φόρεϊν Όφις
Περίοδος ακμής	1787
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Τόρις και Συντηρητικό Κόμμα
Οικογένεια
Σύζυγος	Catherine Wellesley, Duchess of Wellington (από 1806)
Τέκνα	Άρθουρ Γουέλσλεϋ, 2oς δούκας του Ουέλλινγκτον Lord Charles Wellesley
Γονείς	Garret Wesley, 1st Earl of Mornington και Anne Wellesley, Countess of Mornington
Αδέλφια	Lady Anne Culling Smith William Wellesley-Pole, 3rd Earl of Mornington Henry Wellesley, 1st Baron Cowley Richard Wellesley, 1st Marquess Wellesley Gerald Valerian Wellesley
Οικογένεια	House of Wellesley
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατάρχης και general field marshal/Βρετανικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχες	Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης, Ναπολεόντειοι Πόλεμοι και Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1828–1830) μέλος της 4ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου Υπουργός Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου (Νοέμβριος 1834 – Δεκέμβριος 1834) Γραμματέας του Κράτους επί των Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου (1834–1835) Μέλος του κοινοβουλίου της Ιρλανδίας Κατάλογος Προέδρων της Βουλής των Λόρδων (1841–1846) Υπουργός Πολέμου και Αποικιών μέλος του Ιδιωτικού Συμβουλίου της Ιρλανδίας μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου στη Γαλλία (1814–1815) Constable of the Tower (1826–1852) Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (Νοέμβριος 1834 – Δεκέμβριος 1834) μέλος της 3ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου Κατάλογος Προέδρων της Βουλής των Λόρδων (1828–1830) Κατάλογος Προέδρων της Βουλής των Λόρδων (1834–1835) μέλος της 2ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου Chancellor of the University of Oxford (1834–1852) Lord Lieutenant of Hampshire (1820–1852)
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος (27  Νοεμβρίου 1815) Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος (7  Αυγούστου 1812) Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Μαρίας Θηρεσίας Τάγμα του Μαύρου Αετού Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Στρατιωτικού Τάγματος του Γουλιέλμου (8  Ιουλίου 1815) Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι τάγμα του Αγίου Ανδρέα Τάγμα της Περικνημίδας Τάγμα του Αγίου Πατρικίου Βασιλικό Τάγμα του Γουέλφων Τάγμα του Αγίου Φερδινάρδου της Ισπανίας Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού και Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Ερμενεγίλδου (1  Φεβρουαρίου 1817) Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Πύργου και του Ξίφους (18  Οκτωβρίου 1811) Τάγμα του Ερυθρού Αετού, 1η τάξη, Military Order of Max Joseph Τάγμα της Πίστεως Order of the Zähringer Lion Order of the Rue Crown Knight Grand Cross of the Order of the Sword Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα (Ιουλίου 1815) Τάγμα του Αγίου Ιανουάριου Knight Grand Cross of the Order of Saint Ferdinand and of Merit (16  Ιουλίου 1817) Τάγμα του Ευαγγελισμού Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Α΄ Τάξη Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μαυρίκιου και Λαζάρου Army Gold Medal Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος (7  Αυγούστου 1812) Order of Saint Hermenegild Τάγμα του Πύργου και του Ξίφους Τάγμα του Αγίου Πνεύματος (Γαλλία) Τάγμα της Μαρίας Θηρεσίας Τάγμα του Ερυθρού Αετού Τάγμα του Αγίου Φερδινάνδου και Αξίας Τάγμα των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου Τάγμα του Αγίου Γεωργίου (4  Μαρτίου 1814) Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Μετάλλιο Βατερλώ Commander of the Order of the Sword
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, επί Προτεσταντικής Διοίκησης (Protestant Ascendancy). Έγινε σημαιοφόρος του Βρετανικού Ναυτικού το 1787 και υπηρέτησε στην Ιρλανδία ως βοηθός στρατοπέδου δύο διαδοχικών πρωθυπουργών (lord Lieutenant) της Ιρλανδίας. Επίσης εκλέχθηκε μέλος του Κοινοβουλίου στην Κάτω Βουλή της Ιρλανδίας. Έγινε συνταγματάρχης το 1796 και συμμετείχε σε πόλεμο στις Κάτω Χώρες και στην Ινδία, όπου πολέμησε στον Δ΄ Πόλεμο της Βρετανικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών με το βασίλειο της Μυσόρης και στη μάχη του Σερινγκάπαταμ. Διορίστηκε κυβερνήτης του Σερινγκάπαταμ και της Μυσόρης το 1799. Μόλις προβιβάστηκε σε υποστράτηγο, κέρδισε αποφασιστική νίκη επί της Αυτοκρατορίας (Συνομοσπονδίας) των Μαράτα στη μάχη του Άσσαϋ το 1803.

Ο Ουέλλσλυ ανήλθε και έγινε εξέχων στρατηγός κατά τον Πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου, μέρος των Ναπολεοντείων Πολέμων και προήχθη στον βαθμό του στρατάρχη, όταν οδήγησε τις συμμαχικές δυνάμεις σε νίκη εναντίον της Γαλλικής Αυτοκρατορίας στη μάχη της Βιτόρια στην Ισπανία το 1813. Έπειτα από την εξορία του Ναπολέοντα Α΄ το 1814, υπηρέτησε ως πρεσβευτής στη Γαλλία και του χορηγήθηκε ένα δουκάτο. Κατά τις Εκατό Ημέρες του 1815, διοίκησε τον συμμαχικό στρατό τού Έβδομου Συνασπισμού, που μαζί με τον Πρωσικό Στρατό υπό τον Μπλύχερ, νίκησε τον Ναπολέοντα στο Βατερλώ. Ο κατάλογος των μαχών που συμμετείχε ο Δούκας του Ουέλλινγκτον κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας περιέχει περίπου 60 μάχες.

Είναι διάσημος για την αναπροσαρμοζόμενη αμυντική μέθοδο πολέμου, με αποτέλεσμα να έχει πολλές νίκες έναντι αριθμητικά υπέρτερων δυνάμεων, ενώ ελαχιστοποιούσε τις απώλειές του. Θεωρείται ένας από τους πιο μεγάλους αμυντικούς διοικητές όλων των εποχών και πολλές τακτικές του και σχέδια μάχης μελετώνται ακόμη σε στρατιωτικές ακαδημίες σε όλο τον κόσμο. Έπειτα από το τέλος της ενεργού στρατιωτικής σταδιοδρομίας του, επέστρεψε στην πολιτική. Έγινε δύο φορές πρωθυπουργός της Βρετανίας ως μέλος του κόμματος των Τόρυ: το 1828-1830 και για λιγότερο από έναν μήνα το 1834. Επέβλεψε το πέρασμα του Καθολικού Ανακουφιστικού Νόμου του 1829, αλλά αντιτέθηκε στη Μεταρρυθμιστική Πράξη του 1832. Συνέχισε ως μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της Βουλής των Λόρδων ως τη συνταξιοδότησή του και παρέμεινε Αρχηγός του Βρετανικού Στρατού ως το τέλος του.

Κοπεγχάγη

Το άλογο του Ουέλλσλυ ονομαζόταν Κοπεγχάγη. Συνόδευσε τον Ουέλλσλυ σε μια σειρά από μάχες με σημαντικότερη αυτή του Βατερλώ.

Διακρίσεις

• Τάγμα της Περικνημίδος
• Τάγμα του Μπαθ
• Βασιλικό Γουελφικό Τάγμα
• Μυστικό Συμβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου
• Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας

Πηγές

• Wellesley, Arthur; Gurwood, John (1838). The dispatches of Field Marshal the Duke of Wellington: During his various campaigns in India, Denmark, Portugal, Spain, the Low Countries, and France, from 1799 to 1818 Vol. X.. London: John Murray.