Άλτα Γκράσια

Η Άλτα Γκράσια (ισπαν. Alta Gracia) είναι πόλη της Αργεντινής, στη βορειοκεντρική Επαρχία Κόρδοβα. Η ονομασία της πόλεως σημαίνει «Υψηλή Χάρη». Είναι κτισμένη στις Σιέρας Τσίκας, σε υψόμετρο 553 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε μια περιοχή που οι Ινδιάνοι της φυλής Κομετσινγκόν αποκαλούσαν Παραβατσάσκα. Στην απογραφή του 2010 είχε πληθυσμό 48.140 κατοίκους έναντι 1.409 κατοίκων το 1890 και 24.371 κατοίκων στην απογραφή του 1970.

Άλτα Γκράσια
Άλτα Γκράσια 31°40′0″S 64°26′0″W
Χώρα	Αργεντινή
Διοικητική υπαγωγή	Santa María Department
Υψόμετρο	553 μέτρα
Πληθυσμός	48.140 (2010)
Ταχ. κωδ.	X5186
Τηλ. κωδ.	3547
Ζώνη ώρας	UTC−03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία

Τον 17ο αιώνα η Άλτα Γκράσια ήταν ένα μεγάλο αγρόκτημα (μια estancia), το οποίο διοικούσαν οι Ιησουίτες. Ο πρώτος του ιδιοκτήτης, από το 1588, ήταν ο δον Χουάν Νιέτο, που άρχισε τον εποικισμό της περιοχής. Με τους όρους της ενκομιένδα του, ο Νιέτο άρχισε να προάγει το κτίσιμο οικιών, υποστατικών και πέτρινων φρακτών. Αργότερα οι Ιησουίτες χρησιμοποίησαν τα έσοδα από την Άλτα Γκράσια, μαζί με εκείνα άλλων αγροκτημάτων όπως των Κολονία Καρόγια, Χεσούς Μαρία, Σάντα Καταλίνα, Λα Καντελαρία και Σαν Ιγνάθιο δε λος Εχερθίθιος, για να χρηματοδοτήσουν το Collegium Maximum (ισπαν. Colegio Máximo), ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια της Αργεντινής, το σημερινό Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα. Το σύστημα ιδιοκτησιών των Ιησουιτών της περιοχής ανακηρύχθηκαν το έτος 2000 «Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς» από την UNESCO με επωνυμία «Jesuit Block and Estancias of Córdoba».

Οι ιδιοκτήτες της Estancia Άλτα Γκράσια με χρονική σειρά ήταν οι εξής:

• Δον Χουάν Νιέτο, 1588
• Αλόνσο Νιέτο δε Ερρέρα, ο οποίος της έδωσε την επωνυμία «Νουέστρα Σενιόρα δε Άλτα Γκράσια» (Nuestra Señora de Alta Gracia).
• Οι Ιησουίτες (Εταιρεία του Ιησού, από δωρεά του Αλόνσο Νιέτο).
• Σαντιάγο δε Λινιέρ, 1810, που έζησε εκεί για περίπου 5 μήνες.
• Χοσέ Μανουέλ Σολάρες, 1868

Ο Σολάρες ήταν ο τελευταίος ιδιοκτήτης, καθώς με τη διαθήκη του μετέτρεψε την estancia σε χωριό, το La Merced, ορίζοντας να διαιρεθεί η γη σε αγροτεμάχια και αυτά να δοθούν στους υπαλλήλους και εργαζόμενους στο αγρόκτημα, υπό τον όρο ότι θα διατηρούσαν την τεχνητή λιμνούλα Ταχαμάρ και θα συνέχιζαν τη λατρεία της Παναγίας ως Nuestra Señora de la Merced. Η εορτή της στις 24 Σεπτεμβρίου παραμένει και σήμερα ημέρα αργίας στην Άλτα Γκράσια.

Αξιοθέατα

Ο Πύργος του ρολογιού και μνημείο της Άλτα Γκράσια

• Μουσείο του Σαντιάγο δε Λινιέρ
• «Ελ Ταχαμάρ», μια τεχνητή λίμνη
• «Ελ Ομπράχε» (El Obraje), ένα εργαστήρι όπου οι Ιησουίτες δίδαξαν πολλούς Ινδιάνους διάφορες πρακτικές τέχνες
• Το Ξενοδοχείο Σιέρας, όπου διέμεινε ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι
• Σπίτι-μουσείο του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα
• Μουσείο του Μανουέλ ντε Φάγια
• Μουσείο Τέχνης «Γκαμπριέλ Ντυμπουά»
• Υπαίθριο Σιδηροδρομικό Μουσείο
• Ιερό της Παναγίας της Λούρδης, πιστό αντίγραφο του περίφημου ιερού της Γαλλίας
• Πύργος του ρολογιού και μνημείο για την 350ή επέτειο από την ίδρυση της Άλτα Γκράσια

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

• Μανουέλ ντε Φάγια, Ισπανός μουσικοσυνθέτης, έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Άλτα Γκράσια
• Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα, πέρασε 12 χρόνια στην πόλη, από το 1932 έως το 1944, οπότε πήγε στο Μπουένος Άιρες για να σπουδάσει ιατρική. Υπάρχει μικρό μουσείο στο σπίτι που διέμενε.

Εικόνες

• 
• 
• 
• 

Πηγές - εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος (στην ισπανική γλώσσα)}