Άγιος Γεώργιος Κοίτας Λακωνίας
Συντεταγμένες: 36°31′35″N 22°23′9″E / 36.52639°N 22.38583°E
Ο Άγιος Γεώργιος είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Κοίτας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Οιτύλου, του δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης [2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Οιτύλου του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [4][5]
| Άγιος Γεώργιος Κοίτας | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
| Δήμος | Ανατολικής Μάνης |
| Δημοτική Ενότητα | Οιτύλου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Λακωνίας |
| Έκταση | 11,052 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 28 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 230 71 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΟ Άγιος Γεώργιος είναι πεδινός οικισμός στη ΝΔ. Λακωνία, στη δυτική πλευρά της Λακωνικής Μάνης. Βρίσκεται πάνω από τον όρμο του Μέζαπου, στον Μεσσηνιακό κόλπο, πολύ κοντά στον οικισμό Σταυρί και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 140. Απέχει 90 χλμ. περίπου Ν. της Σπάρτης. [6][7][4][5][8]
Πληθυσμός
Επεξεργασία| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 30 |
| 2001 | 22 |
| 2011 | 18 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 47 |
| 1971 | 13 |
| 1981 | 12 |
| 1991 | 30 |
| 2001 | 22 |
| 2011 | 23 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 και προσαρτήθηκε στον δήμο Μέσσης. Το 1899 εντάχθηκε στον νομό Λακωνικής και το 1909 υπήχθη στον νομό Λακωνίας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Κοίτας και προσαρτήθηκε στον δήμο Οιτύλου. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Οιτύλου και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανατολικής Μάνης. [3]
Αξιοθέατα
Επεξεργασία- Η «Εκκλησία της Επισκοπής», στην ομώνυμη τοποθεσία βόρεια του οικισμού, από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της Μάνης. Πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας σύνολο, το σημαντικότερο στην περιοχή, που η τεχνοτροπία του συνδέεται με εκείνη της Κωνσταντινούπολης. Ο ναός χρονολογείται στα τέλη του 12ου αιώνα, ήταν ιδιόκτητος και ανήκε στον άρχοντα της περιοχής, τον Γεώργιο Δαιμονογιάννη. Είναι σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο, ενώ στην τοιχοποιία του έχουν χρησιμοποιηθεί αρχαίο οικοδομικό υλικό, πώρινα λαξευτά μέλη και λιθόπλινθοι από βυσσινί μάρμαρο του Ταινάρου. Διασώζει σχεδόν ακέραιο τον γλυπτό του διάκοσμο, με τέμπλο αρχικά μαρμάρινο και σήμερα κτιστό. Ξεχωρίζει το πεταλόμορφο τόξο της Ωραίας Πύλης, που είναι μοναδικό στον ελλαδικό χώρο. Σημαντικές είναι και οι τοιχογραφίες, που χρονολογούνται γύρω στο 1200, οι παλαιές και στον 18ο αιώνα, οι νεότερες. [12]
- Στην ίδια τοποθεσία της Επισκοπής υπάρχουν ίχνη μεσαιωνικού οικισμού και παραδοσιακά μανιάτικα πυργόσπιτα. [8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=13005
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 1:173
- ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛΜ 1:452
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Δομή 1:218
- ↑ 8,0 8,1 «Διακοπές», σ. 510, 530
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ http://www.religiousgreece.gr/peloponnese/-/asset_publisher/J4zsS00HlAz5/content/i-n-episkop-1
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- eetaa.gr