Nazario Sauro (αντιτορπιλικό)

αντιτορπιλικό, το πρώτο της ομώνυμης κλάσης

Το Nazario Sauro ήταν το πρωτοπόρο πλοίο της ομώνυμης κλάσης τεσσάρων αντιτορπιλικών που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) τη δεκαετία του 1920. Ολοκληρώθηκε το 1926 και έδρασε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Nazario Sauro
Το αντιτορπιλικό Nazario Sauro στον ναύσταθμο του Τάραντα.
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΑντιτορπιλικό κλάσης Sauro
ΟνομασίεςΈφερε το όνομα του Ιταλού ναυτικού, ήρωα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Νατζάριο Σάουρο (Nazario Sauro).
ΝαυπηγείοOdero-Terni-Orlando, Γένοβα, Σέστρι Πονέντε (Sestri Ponente)
Έναρξη ναυπήγησης9 Φεβρουαρίου 1924
Καθέλκυση12 Μαΐου 1926
Ένταξη σε υπηρεσία23 Σεπτεμβρίου 1926
ΚατάληξηΒυθίστηκε από συμμαχικά αεροσκάφη στις 3 Απριλίου 1941.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμακανονικό (standard): 1058 t (1041 LT)
1600 t (1570 LT)
Μήκος90,16 m
Πλάτος9,2 m
Βύθισμα2,9 m
ΠρόωσηΤο προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 36000 shp.
Ταχύτητα31 kn
Αυτονομία2600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.
Πλήρωμα154-156 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός2×2 πυροβόλα των 120 mm
2 πυροβόλα των 40 mm
πολυβόλα των 13,2 mm
2 τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm
52 νάρκες

Περιγραφή

Επεξεργασία

Τα πλοία της κλάσης Sauro ήταν επιμηκυμένες και βελτιωμένες εκδοχές των προηγούμενων σκαφών της κλάσης Sella.[1] Είχαν ολικό μήκος 90,16 m, πλάτος 9,2 m και μέσο βύθισμα 2,9 m. To εκτόπισμά τους ήταν 1058 t (1041 LT) με κανονικό (standard) φορτίο και έφθανε τους 1600 t (1570 LT) με πλήρες. Το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 8-10 αξιωματικούς και 146 υπαξιωματικούς και ναύτες.[2] Το προωστικό σύστημα παρείχε έως και 36000 shp, με τη μέγιστη ταχύτητα πλεύσης να ανέρχεται σε 31 kn σε πραγματικές, επιχειρησιακές συνθήκες,[3] παρόλο που το Francesco Nullo έφθασε τους 37 kn κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών ενώ όμως έφερε περιορισμένο φορτίο.[4] Η ακτίνα δράσης των πλοίων της κλάσης αυτής έφθανε τα 2600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.[1]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm που ήταν εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πύργους, έναν μπροστά κι έναν πίσω από την υπερκατασκευή.[2] Υπήρχαν επίσης δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40 mm και δύο πολυβόλα των 13,2 mm. Τον οπλισμό συμπλήρωναν δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm,[3] ενώ μπορούσαν επίσης να μεταφερθούν 52 νάρκες.[2]

Επιχειρησιακή ιστορία

Επεξεργασία

Η ναυπήγηση του Nazario Sauro άρχισε στις 9 Φεβρουαρίου 1924 στις εγκαταστάσεις της Odero-Terni-Orlando στο Σέστρι Πονέντε (Sestri Ponente) στη Γένοβα.[1] Καθελκύστηκε στις 12 Μαΐου 1926 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 23 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.[1]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Whitley, p. 160
  2. 2,0 2,1 2,2 Fraccaroli, p. 47
  3. 3,0 3,1 Roberts, p. 298
  4. McMurtrie, p. 281

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
  • Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
  • McMurtrie, Francis E., επιμ. (1937). Jane's Fighting Ships 1937. London: Sampson Low. OCLC 927896922. 
  • O'Hara, Vincent P. (2009). Struggle for the Middle Sea: The Great Navies at War in the Mediterranean Theater, 1940–1945. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-648-3. 
  • Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
  • Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
  • Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.