NBA

επαγγελματικό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης στη Βόρεια Αμερική
(Ανακατεύθυνση από National Basketball Association)

Το ΝΒΑ (National Basketball Association, προφορά: Νάσιοναλ Μπάσκετμπολ Ασοσιέισον, σε ελεύθερη μετάφραση: Εθνική Καλαθοσφαιρική Ομοσπονδία) είναι η διοργανώτρια αρχή του ομώνυμου πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης των ΗΠΑ.[1] Απαρτίζεται από 30 δικαιοδόχες ομάδες (29 με έδρα στις ΗΠΑ και μία με έδρα στον Καναδά) και είναι μέλος της Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης των ΗΠΑ (USAB),[2] η οποία είναι αναγνωρισμένη από τη Διεθνή Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (FIBA) ως αρμόδια για το άθλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πρωτάθλημα του NBA αποτελεί ένα από τα τέσσερα μεγάλα πρωταθλήματα σε επίπεδο επαγγελματικού αθλητισμού στη Βόρεια Αμερική. Οι παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα του NBA είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι αθλητές του κόσμου, με βάση το μέσο ετήσιο μισθό για κάθε παίκτη.[3][4]

National Basketball Association (NBA)
Τρέχουσα διοργάνωση:
Current sports event NBA 2023-24
ΆθλημαΚαλαθοσφαίριση
Ίδρυση6 Ιουνίου 1946 (ως BAA), Νέα Υόρκη
Εναρκτήρια σεζόν1946–47
ΕπίτροποςΆνταμ Σίλβερ
ΣύνθημαThis is why we play
Αριθμός ομάδων30
Χώρα ΗΠΑ (29 ομάδες)
Καναδάς Καναδάς (1 ομάδα)
ΉπειροςΑμερική (FIBA Americas)
Τελευταίος κάτοχοςΜπόστον Σέλτικς
(18ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσειςΜπόστον Σέλτικς
(18 τίτλοι)
Τηλεοπτική κάλυψηΑνάλογα με κάθε χώρα
Σχετικές διοργανώσειςΔιεθνείς αναμετρήσεις WNBA
Επίσημη ιστοσελίδαnba.com

Ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη στις 6 Ιουνίου του 1946 με την επωνυμία BAA (Basketball Association of America).[5][6] Ο πρώτος αγώνας στη ιστορία τους NBA έγινε στις 1 Νοεμβρίου 1946 ανάμεσα στους New York Knickerbocker και Toronto Huskies με τελικό αποτέλεσμα 68-66. Στις 3 Αυγούστου του 1949 μετονομάστηκε σε NBA (National Basketball Association) έπειτα από τη συγχώνευση της BAA με την ανταγωνίστρια της NBL (National Basketball League).

Διαίρεση των ομάδων

Επεξεργασία

Για την καλύτερη διεξαγωγή του πρωταθλήματος οι ομάδες έχουν χωριστεί σε δύο περιφέρειες, την Ανατολική και τη Δυτική. Αυτές με την σειρά τους χωρίζονται σε τρία μικρότερα γκρουπ ομάδων (5). Η Ανατολική Περιφέρεια χωρίζεται στις Atlantic (Ατλαντική), Central (Κεντρική) και Southeast (Νοτιοανατολική) ενώ η Δυτική στις Southwest (Νοτιοδυτική), Northwest (Βορειοδυτική) και Pacific (Ειρηνικού).

Κατηγορία Ομάδα Πόλη Χρώματα Γήπεδο Έτος ίδρυσης
Ατλαντική Μπόστον Σέλτικς Βοστώνη, Μασσαχουσέτη Πράσινο και άσπρο TD Garden 1946
Μπρούκλιν Νετς Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη Μαύρο, Άσπρο Barclays Center 1967*
Νιου Γιορκ Νικς Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη Πορτοκαλί, άσπρο και μπλε Madison Square Garden 1946
Φιλαδέλφεια 76ερς Φιλαδέλφεια, Πενσυλβάνια Μαύρο, Κόκκινο, Χρυσό και μπλε Wells Fargo Center 1939*
Τορόντο Ράπτορς Τορόντο, Οντάριο Κόκκινο, μωβ και άσπρο Scotiabank Arena 1995
Κεντρική Σικάγο Μπουλς Σικάγο, Ιλινόις Κόκκινο, μαύρο και άσπρο United Center 1966
Κλίβελαντ Καβαλίερς Κλίβελαντ, Οχάιο Wine, χρυσό, μπλε και άσπρο Quicken Loans Arena 1970
Ντιτρόιτ Πίστονς Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν κόκκινο, μπλε και άσπρο Little Caesars Arena 1941*
Ιντιάνα Πέισερς Ιντιανάπολις, Ιντιάνα Μπλε, χρυσό και άσπρο Bankers Life Fieldhouse 1967
Μιλγουόκι Μπακς Μιλγουόκι, Ουισκόνσιν Πράσινο, κόκκινο και ασημί Fiserv Forum 1968
Νότιοανατολική Ατλάντα Χοκς Ατλάντα, Τζόρτζια Μπλε, κόκκινο και ασημί Philips Arena 1946*
Σάρλοτ Χόρνετς Σάρλοτ, Βόρεια Καρολίνα Πορτοκαλί, μπλε, μαύρο και ασημί Spectrum Center 2004
Μαϊάμι Χιτ Μαϊάμι, Φλόριντα Μαύρο, κόκκινο, άσπρο και κίτρινο American Airlines Arena 1988
Ορλάντο Μάτζικ Ορλάντο, Φλόριντα Άσπρο, μπλε και μαύρο Amway Arena 1989
Ουάσινγκτον Ουίζαρντς Ουάσινγκτoν, Ουάσινγκτoν Μπλε, μαύρο και ορειχάλκινο Capital One Arena 1961*
Κατηγορία Ομάδα Πόλη Χρώματα Γήπεδο Έτος ίδρυσης
Νότιοδυτική Ντάλας Μάβερικς Ντάλας, Τέξας Δύο αποχρώσεις του μπλε, ασημί και πράσινο American Airlines Center 1980
Χιούστον Ρόκετς Χιούστον, Τέξας Κόκκινο, άσπρο και ασημί Toyota Center 1967*
Μέμφις Γκρίζλις Μέμφις, Τεννεσσή Τρεις αποχρώσεις του μπλε και χρυσό FedExForum 1995*
Νιου Ορλίνς Πέλικανς Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα Teal, χρυσό και άσπρο Smoothie King Center 1988*
Σαν Αντόνιο Σπερς Σαν Αντόνιο, Τέξας Μαύρο και ασημί AT&T Center 1967*
Βορειοδυτική Ντένβερ Νάγκετς Ντένβερ, Κολοράντο Δύο αποχρώσεις του μπλέ και χρυσό Pepsi Center 1967
Μινεσότα Τίμπεργουλβς Μιννεάπολις, Μινεσότα Πράσινο, μαύρο, καφέ και μπλε Target Center 1989
Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς Πόρτλαντ, Όρεγκον Μαύρο, κόκκινο και άσπρο Moda Center 1970
Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ Οκλαχόμα Σίτυ, Οκλαχόμα Δύο αποχρώσεις του μπλε, πορτοκαλί και χρυσό Chesapeake Energy Arena 2008
Γιούτα Τζαζ Σολτ Λέικ Σίτι, Γιούτα Δύο αποχρώσεις του μπλε και άσπρο Vivid Smart Home Arena 1974*
Ειρηνικού Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς Όκλαντ, Καλιφόρνια Μπλε, πορτοκαλί και χρυσό Chase Center 1946*
Λος Άντζελες Κλίπερς Λος Άντζελες, Καλιφόρνια Κόκκινο, μπλε και άσπρο Staples Center 1970*
Λος Άντζελες Λέικερς Λος Άντζελες, Καλιφόρνια Μωβ, χρυσό και άσπρο Staples Center 1946*
Φοίνιξ Σανς Φοίνιξ, Αριζόνα Μωβ, πορτοκαλί και γκρι Talking Stick Resorts Arena 1968
Σακραμέντο Κινγκς Σακραμέντο, Καλιφόρνια Μωβ, ασημί και άσπρο Golden 1 center 1945*

Διεξαγωγή του πρωταθλήματος

Επεξεργασία

Κανονική περίοδος

Επεξεργασία

Μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα, οι ομάδες ξεκινούν τις προπονήσεις στα τέλη Σεπτεμβρίου. Τα προπονητικά στρατόπεδα επιτρέπουν στο προπονητικό επιτελείο να αξιολογήσει τους παίκτες (ειδικά τους πρωτάρηδες), να ανιχνεύσει τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της ομάδας, να προετοιμάσει τους παίκτες για την κανονική περίοδο και να καθορίσει το ενεργό ρόστερ 12 ατόμων (και μία λίστα ανενεργών τριών ατόμων) με το οποίο θα ξεκινήσει η κανονική περίοδος. Οι ομάδες έχουν τη δυνατότητα να αναθέσουν παίκτες με λιγότερη από δύο χρόνια εμπειρίας στη NBA G League. Μετά την προπόνηση, πραγματοποιείται σειρά φιλικών παιχνιδιών πριν από την έναρξη. Οι αγώνες πριν από την σεζόν γίνονται μερικές φορές σε πόλεις εκτός του ΝΒΑ, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο εξωτερικό. Η κανονική περίοδος του ΝΒΑ ξεκινά την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου.

Κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, κάθε ομάδα παίζει 82 παιχνίδια, 41 εντός και ισάριθμα εκτός. Μια ομάδα αντιμετωπίζει αντιπάλους στη δική της κατηγορία τέσσερις φορές το χρόνο (16 παιχνίδια). Κάθε ομάδα παίζει έξι από τις ομάδες των άλλων δύο κατηγοριών στην περιφέρειά της τέσσερις φορές (24 παιχνίδια) και τις υπόλοιπες τέσσερις ομάδες τρεις φορές (12 παιχνίδια). Τέλος, κάθε ομάδα παίζει όλες τις ομάδες από την άλλη περιφέρεια δύο φορές (30 παιχνίδια). Αυτή η ασύμμετρη δομή σημαίνει ότι η ισχύς του προγράμματος θα διαφέρει μεταξύ των ομάδων (αλλά όχι τόσο σημαντικά).

Το ΝΒΑ προγραμματίζει τακτικά αγώνες την ημέρα των Χριστουγέννων από το 1947, αν και τα πρώτα παιχνίδια της Ημέρας των Χριστουγέννων δεν μεταδίδονταν τηλεοπτικά μέχρι το 1983–84. Τα παιχνίδια που παίζονται αυτήν την ημέρα έχουν από τις υψηλότερες ακροαματικότητες της σεζόν.

Τον Φεβρουάριο, η κανονική σεζόν σταματά για να γιορτάσει το ετήσιο παιχνίδι All-Star του NBA. Οι φίλαθλοι ψηφίζουν σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και στο διαδίκτυο και οι κορυφαίοι σε ψήφους ονομάζονται αρχηγοί. Οι ψήφοι των θαυμαστών καθορίζουν τους υπόλοιπους της αρχικής πεντάδας. Οι προπονητές ψηφίζουν για να επιλέξουν τους υπόλοιπους 14 παίκτες. Στη συνέχεια, οι κορυφαίοι σε ψήφους σε κάθε περιφέρεια συντάσσουν τη δική τους ομάδα από μία ομάδα παικτών. Ο κορυφαίος ψηφοφόρος στο πρωτάθλημα κερδίζει την πρώτη επιλογή και ούτω καθεξής. Ο παίκτης με την καλύτερη απόδοση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ανταμείβεται με ένα βραβείο MVP του παιχνιδιού. Άλλα αξιοθέατα της διακοπής All-Star περιλαμβάνουν το Rising Stars Challenge (αρχικά Rookie Challenge), όπου οι κορυφαίοι πρώτης χρονιάς παίκτες και οι παίκτες του δεύτερου έτους στο ΝΒΑ παίζουν σε έναν αγώνα, με το τρέχον σχήμα να αντιπαραβάλλει τους Αμερικανούς παίκτες από εκείνους από τον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης το Skills Challenge, όπου οι παίκτες ανταγωνίζονται για να ολοκληρώσουν μια πορεία εμποδίων που αποτελείται από σουτ, πάσα και ντρίμπλες στον ταχύτερο χρόνο, ο Διαγωνισμός Τριών Πόντων, όπου οι παίκτες ανταγωνίζονται για να πετύχουν τον μεγαλύτερο αριθμό γκολ τριών πόντων σε δεδομένο χρόνο, και ο Διαγωνισμός Καρφωμάτων ( NBA Slam Dunk) , όπου οι παίκτες ανταγωνίζονται για να βάλουν την μπάλα καρφώνοντας με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο σύμφωνα με τους κριτές. Αυτά τα άλλα αξιοθέατα έχουν διαφορετικά ονόματα που περιλαμβάνουν τα ονόματα των διαφόρων χορηγών που έχουν πληρώσει για δικαιώματα ονομασίας.

Λίγο μετά το διάλειμμα του παιχνιδιού των All-Star είναι η προθεσμία ανταλλαγών, η οποία αναμένεται να πέσει την 16η Πέμπτη της σεζόν (συνήθως τον Φεβρουάριο) στις 15:00 Ανατολική ώρα. Μετά από αυτήν την ημερομηνία, οι ομάδες δεν επιτρέπεται να ανταλλάσσουν παίκτες μεταξύ τους για το υπόλοιπο της σεζόν, αν και ενδέχεται να εξακολουθούν να υπογράφουν και να αφήνουν παίκτες. Οι μεγάλες συναλλαγές συχνά ολοκληρώνονται ακριβώς πριν από την προθεσμία διαπραγμάτευσης, καθιστώντας την ημέρα εκείνη μια ταραχώδη ώρα για τους γενικούς διευθυντές.

Περί τα μέσα Απριλίου, τελειώνει η κανονική περίοδος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αρχίζει η ψηφοφορία για ατομικά βραβεία, καθώς και η επιλογή των τιμητικών ομάδων μετά το πέρας της σεζόν. Το Βραβείο Έκτος Άνδρας της Χρονιάς απονέμεται στον καλύτερο παίκτη που βγαίνει από τον πάγκο (πρέπει να έχει περισσότερα παιχνίδια από τον πάγκο από ό,τι ξεκίνησαν τα πραγματικά παιχνίδια). Το βραβείο Rookie of the Year απονέμεται στον πιο εξαιρετικό παίκτη που αγωνίζεται για πρώτη χρονιά. Το Βραβείο Πιο Βελτιωμένου Παίκτη απονέμεται στον παίκτη που θεωρείται ότι έχει δείξει τη μεγαλύτερη βελτίωση από την προηγούμενη σεζόν. Το βραβείο του αμυντικού παίκτη της χρονιάς απονέμεται στον καλύτερο αμυντικό του πρωταθλήματος. Ο Προπονητής της Χρονιάς απονέμεται στον προπονητή που έχει κάνει τη θετικότερη διαφορά σε μια ομάδα. Το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη απονέμεται στον παίκτη που θεωρείται ο πιο πολύτιμος για (την ομάδα του) εκείνη τη σεζόν και θεωρείται το πιο σημαντικό ατομικό βραβείο.

Οι ομάδες μετά τη σεζόν που βραβεύονται είναι η ομάδα All-NBA, η All-Defensive Team (Καλύτερη αμυντική ομάδα) και η All-Rookie Team (Καλύτερη ομάδα ρούκι- πρώτης χρονιάς παίκτες), με την καθεμία να αποτελείται από πέντε παίκτες. Υπάρχουν τρεις ομάδες All-NBA (καλύτερη ομάδα πρωταθλήματος), που αποτελούνται από τους κορυφαίους παίκτες σε κάθε θέση, με την κατάσταση της πρώτης ομάδας να είναι η πιο επιθυμητή. Υπάρχουν δύο ομάδες, που αποτελούνται από τους κορυφαίους αμυντικούς σε κάθε θέση. Υπάρχουν επίσης δύο ομάδες All-Rookie, που αποτελούνται από τους κορυφαίους παίκτες του πρώτου έτους ανεξάρτητα από τη θέση.

Τα πλέι οφ του ΝΒΑ ξεκινούν τον Απρίλιο μετά το τέλος της κανονικής περιόδου με τις οκτώ κορυφαίες ομάδες σε κάθε περιφέρεια (σύνολο 16), που ανταγωνίζονται για τον τίτλο του πρωταθλήματος, το Larry O'Brien Championship Trophy. Τα ζεύγη των αντιπάλων γίνονται με αυστηρή σειρά ρεκόρ κανονικής περιόδου.

Έχοντας υψηλότερο ρεκόρ νικών προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα. Δεδομένου ότι ο πρώτος ξεκινά τα πλέι-οφ παίζοντας με τον όγδοο στην κατάταξη, ο δεύτερος παίζει τον έβδομο, ο τρίτος παίζει τον έκτο και ο τέταρτος παίζει τον πέμπτο, έχοντας υψηλότερο ρεκόρ σημαίνει ότι μία ομάδα αντιμετωπίζει μία ασθενέστερη ομάδα στον πρώτο γύρο. Η ομάδα σε κάθε σειρά με το καλύτερο ρεκόρ έχει πλεονέκτημα εντός έδρας, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου γύρου. Πριν το πρωτάθλημα αλλάξει τη μορφή προσδιορισμού των πλέι-οφ για τη σεζόν 2006–07, αυτό σήμαινε ότι, για παράδειγμα, εάν η ομάδα που έλαβε το έκτο ρεκόρ είχε καλύτερο ρεκόρ από την ομάδα με τον τρίτο (λόγω πρωταθλήματος κατηγορίας), ο έκτος θα είχε πλεονέκτημα εντός έδρας, παρόλο που η άλλη ομάδα είχε υψηλότερο βαθμό. Επομένως, η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ κανονικής περιόδου στο πρωτάθλημα έχει εγγυημένο πλεονέκτημα εντός έδρας σε κάθε σειρά που παίζει.

Τα πλέι-οφ ακολουθούν τη μορφή τουρνουά. Κάθε ομάδα παίζει έναν αντίπαλο στη σειρά των καλύτερων από επτά αγώνες, με την πρώτη ομάδα που κερδίζει τέσσερα παιχνίδια να προκρίνεται στον επόμενο γύρο, ενώ η άλλη ομάδα αποκλείεται από τα πλέι-οφ. Στον επόμενο γύρο, η επιτυχημένη ομάδα παίζει ενάντια σε μία άλλη ομάδα που προκρίθηκε από την ίδια περιφέρεια. Όλες εκτός από μία ομάδα σε κάθε περιφέρεια αποκλείονται από τα πλέι-οφ. Σε κάθε γύρο, οι αγώνες του ΝΒΑ ακολούθησαν το πρότυπο 2–3–2, πράγμα που σημαίνει ότι η μία ομάδα είχε εντός έδρας γήπεδο στα παιχνίδια 1, 2, 6 και 7, ενώ η άλλη έπαιζε στην έδρα της στα παιχνίδια 3, 4 και 5.

Ο τελευταίος γύρος των πλέι-οφ, μία από τις επτά καλύτερες σειρές μεταξύ των νικητών και των δύο περιφερειών, είναι γνωστός ως "Τελικοί του ΝΒΑ" και διεξάγεται κάθε χρόνο τον Ιούνιο. Ο νικητής των τελικών του ΝΒΑ λαμβάνει το τρόπαιο του πρωταθλήματος. Κάθε παίκτης και σημαντικός συνεργάτης - συμπεριλαμβανομένων των προπονητών και του γενικού διευθυντή - στη νικήτρια ομάδα λαμβάνει ένα δαχτυλίδι πρωταθλήματος. Επιπλέον, το πρωτάθλημα απονέμει το Bill Russell NBA Finals Most Valuable Player Award στον παίκτη με την καλύτερη απόδοση της σειράς. Το πρωτάθλημα άρχισε να χρησιμοποιεί την τρέχουσα μορφή του, με τις οκτώ κορυφαίες ομάδες σε κάθε περιφέρεια να προχωρούν ανεξάρτητα από την ευθυγράμμιση των τμημάτων, τη σεζόν 2015–16.

Πρωταθλητές

Επεξεργασία
Σεζόν Πρωταθλητής
1946-47   Φιλαδέλφεια Ουόριορς
1947-48 Μπάλτιμορ Μπούλετς
1948-49   Μιννεάπολις Λέικερς
1949-50   Μιννεάπολις Λέικερς
1950-51   Σακραμέντο Κινγκς
1951-52   Μιννεάπολις Λέικερς
1952-53   Μιννεάπολις Λέικερς
1953-54   Μιννεάπολις Λέικερς
1954-55   Σίρακιουζ Νάσιοναλς
1955-56   Φιλαδέλφεια Ουόριορς
1956-57   Μπόστον Σέλτικς
1957-58   Σαιντ Λιούις Χοκς
1958-59   Μπόστον Σέλτικς
1959-60   Μπόστον Σέλτικς
1960-61   Μπόστον Σέλτικς
1961-62   Μπόστον Σέλτικς
1962-63   Μπόστον Σέλτικς
1963-64   Μπόστον Σέλτικς
1964-65   Μπόστον Σέλτικς
1965-66   Μπόστον Σέλτικς
1966-67   Φιλαδέλφεια 76ερς
1967-68   Μπόστον Σέλτικς
1968-69   Μπόστον Σέλτικς
1969-70   Νιου Γιορκ Νικς
1970-71   Μιλγουόκι Μπακς
1971-72   Λος Άντζελες Λέικερς
1972-73   Νιου Γιορκ Νικς
1973-74   Μπόστον Σέλτικς
1974-75   Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
Σεζόν Πρωταθλητής
1975-76   Μπόστον Σέλτικς
1976-77   Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς
1977-78   Ουάσινγκτον Μπούλετς
1978-79   Σιάτλ Σούπερσονικς
1979-80   Λος Άντζελες Λέικερς
1980-81   Μπόστον Σέλτικς
1981-82   Λος Άντζελες Λέικερς
1982-83   Φιλαδέλφεια 76ερς
1983-84   Μπόστον Σέλτικς
1984-85   Λος Άντζελες Λέικερς
1985-86   Μπόστον Σέλτικς
1986-87   Λος Άντζελες Λέικερς
1987-88   Λος Άντζελες Λέικερς
1988-89   Ντιτρόιτ Πίστονς
1989-90   Ντιτρόιτ Πίστονς
1990-91   Σικάγο Μπουλς
1991-92   Σικάγο Μπουλς
1992-93   Σικάγο Μπουλς
1993-94   Χιούστον Ρόκετς
1994-95   Χιούστον Ρόκετς
1995-96   Σικάγο Μπουλς
1996-97   Σικάγο Μπουλς
1997-98   Σικάγο Μπουλς
1998-99   Σαν Αντόνιο Σπερς
1999-00   Λος Άντζελες Λέικερς
2000-01   Λος Άντζελες Λέικερς
2001-02   Λος Άντζελες Λέικερς
2002-03   Σαν Αντόνιο Σπερς
Σεζόν Πρωταθλητής
2003-04   Ντιτρόιτ Πίστονς
2004-05   Σαν Αντόνιο Σπερς
2005-06   Μαϊάμι Χιτ
2006-07   Σαν Αντόνιο Σπερς
2007-08   Μπόστον Σέλτικς
2008-09   Λος Άντζελες Λέικερς
2009-10   Λος Άντζελες Λέικερς
2010-11   Ντάλας Μάβερικς
2011-12   Μαϊάμι Χιτ
2012-13   Μαϊάμι Χιτ
2013-14   Σαν Αντόνιο Σπερς
2014-15   Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
2015-16   Κλίβελαντ Καβαλίερς
2016-17   Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
2017-18   Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
2018-19   Τορόντο Ράπτορς
2019-20   Λος Άντζελες Λέικερς
2020-21   Μιλγουόκι Μπακς
2021-22   Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
2022-23   Ντένβερ Νάγκετς
2023-24   Μπόστον Σέλτικς

Σύνολο τίτλων

Επεξεργασία
Ομάδα Τίτλοι Φιναλίστ Έτη
  Μπόστον Σέλτικς
18
5
1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968,
1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986, 2008, 2024
  Λος Άντζελες / Μινεάπολις Λέικερς
17
15
1949, 1950, 1952, 1953, 1954, 1972, 1980, 1982, 1985, 1987,
1988, 2000, 2001, 2002, 2009, 2010, 2020
  Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς / Φιλαδέλφεια Ουόριορς
7
5
1947, 1956, 1975, 2015, 2017, 2018, 2022
  Σικάγο Μπουλς
6
0
1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998
  Σαν Αντόνιο Σπερς
5
1
1999, 2003, 2005, 2007, 2014
  Φιλαδέλφεια 76ερς / Σίρακιουζ Νάσιοναλς
3
6
1955, 1967, 1983
  Ντιτρόιτ Πίστονς
3
4
1989, 1990, 2004
  Μαϊάμι Χιτ
3
4
2006, 2012, 2013
  Νιου Γιορκ Νικς
2
6
1970, 1973
  Χιούστον Ρόκετς
2
2
1994, 1995
  Μιλγουόκι Μπακς
2
1
1971, 2021
  Κλίβελαντ Καβαλίερς
1
4
2016
  Σαιντ Λιούις / Ατλάντα Χοκς
1
3
1958
  Ουάσινγκτον Μπούλετς
1
3
1978
  Σιάτλ Σούπερσονικς / Οκλαχόμα Σίτυ Θάντερ
1
3
1979
  Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς
1
2
1977
  Ντάλας Μάβερικς
1
2
2011
Μπάλτιμορ Μπούλετς
1
0
1948
  Σακραμέντο Κινγκς
1
0
1951
  Τορόντο Ράπτορς
1
0
2019
  Ντένβερ Νάγκετς
1
0
2023

Πρώτοι σκόρερ κανονικής περιόδου στην ιστορία του ΝΒΑ

Επεξεργασία

Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει την κατάταξη των δέκα πρώτων σκόρερ της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος στο σύνολο της ιστορίας. Οι παίκτες με τα έντονα γράμματα είναι ενεργοί. Η τελευταία ενημέρωση περιλαμβάνει την κανονική περίοδο 2023–24.

ΛεΜπρόν Τζέιμς, πρώτος σκόρερ από τις 7 Φεβρουαρίου 2023
Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, πρώτος σκόρερ 1984–2023
Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, πρώτος σκόρερ 1966–1984
Κατάταξη Παίκτης Ομάδες Σύνολο πόντων Αριθμός αγώνων Μέσος όρος
1 ΛεΜπρόν Τζέιμς Κλίβελαντ Καβαλίερς (2003–10, 2014–18), Μαϊάμι Χιτ (2010–14), Λος Άντζελες Λέικερς (2018–σήμερα) 40.474 1.492 27,1
2 Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ Μιλγουόκι Μπακς (1969–75), Λος Άντζελες Λέικερς (1975–89) 38.387 1.560 24,6
3 Καρλ Μαλόουν Γιούτα Τζαζ (1985–03), Λος Άντζελες Λέικερς (2003–04) 36.928 1.476 25,0
4 Κόμπι Μπράιαντ Λος Άντζελες Λέικερς (1996–2006) 33.643 1.346 25,0
5 Μάικλ Τζόρνταν Σικάγο Μπουλς (1984–98), Ουάσινγκτον Ουίζαρντς (2001–03) 32.292 1.072 30,1
6 Ντιρκ Νοβίτσκι Ντάλας Μάβερικς (1998–2019) 31.560 1.522 20,7
7 Ουίλτ Τσάμπερλεϊν Φιλαδέλφεια / Σαν Φρανσίσκο Ουόριορς (1959–65), Φιλαδέλφεια 76ερς (1965–68), Λος Άντζελες Λέικερς (1968–73) 31.419 1.045 30,1
8 Κέβιν Ντουράντ Σιάτλ Σούπερσονικς / Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ (2007–16), Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς (2016–19), Μπρούκλιν Νετς (2019–23), Φοίνιξ Σανς (2023–σήμερα) 28.924 1.061 27,3
9 Σακίλ Ο'Νιλ Ορλάντο Μάτζικ (1992–96), Λος Άντζελες Λέικερς (1996–2004), Μαϊάμι Χιτ (2004–08), Κλίβελαντ Καβαλίερς (2008–10), Μπόστον Σέλτικς (2010–11) 28.596 1.207 23,7
10 Καρμέλο Άντονι Ντένβερ Νάγκετς (2003–11), Νιου Γιορκ Νικς (2011–17), Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ (2017–18), Χιούστον Ρόκετς (2018), Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (2019–21), Λος Άντζελες Λέικερς (2021–2022) 28.289 1.260 22,5

Πηγή: NBA All time leaders

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «NBA: Η λίγκα «εξοβέλισε» από τους κόλπους της τον Στέρλινγκ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2016. 
  2. «Members of USA Basketball». USA Basketball. 28 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2015. 
  3. «REVEALED: The world's best paid teams, Man City close in on Barca and Real Madrid». SportingIntelligence.com. 1 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2012. 
  4. Gaines, Cork. «The NBA is the highest-paying sports league in the world». BusinessInsider.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  5. Koppett, Leonard (December 7, 2007). «The NBA -- 1946: A New League». National Basketball Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-11. https://web.archive.org/web/20160411070541/http://www.nba.com/heritageweek2007/newleague_071207.html. Ανακτήθηκε στις March 8, 2016. «On June 6, 1946-two years to the day after the invasion of Normandy, exactly ten months after the first atom bomb fell on Japan-they formed the Basketball Association of America during a meeting at New York's Commodore Hotel, next to Grand Central Station.» 
  6. Goldaper, Sam. «The First Game». National Basketball Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-05. https://www.webcitation.org/68v05gRJ2?url=http://www.nba.com/history/firstgame_feature.html. Ανακτήθηκε στις March 8, 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία