Moderato Cantabile ( μυθιστόρημα)
Το Μοντεράτο καντάμπιλε (γαλλικός τίτλος: Moderato cantabile) είναι μυθιστόρημα της Μαργκερίτ Ντυράς που εκδόθηκε το 1958. Με σημαντικές αποκλίσεις από τις συμβάσεις του παραδοσιακού μυθιστορήματος, το έργο είναι αντιπροσωπευτικό του Νέου μυθιστορήματος. Είχε επιτυχία στο αναγνωστικό κοινό, δίχασε τους κριτικούς και εδραίωσε τη φήμη της Ντυράς.[2]
 Εξώφυλλο έκδοσης του 1980, στην εικόνα η συγγραφέας | |
| Συγγραφέας | Μαργκερίτ Ντυρά |
|---|---|
| Τίτλος | Moderato cantabile |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1958 |
| Πολιτιστικό κίνημα | Νέο Μυθιστόρημα |
| Μορφή | μυθιστόρημα νουβέλα |
| Θέμα | Μοιχεία κλασική μουσική |
| LC Class | OL16327193W[1] |
| δεδομένα () | |
Τίτλος
ΕπεξεργασίαΟ τίτλος του έργου προέρχεται από τη μουσική ένδειξη για το τέμπο, το moderato cantabile («μετρημένη λυρικότητα»), με το οποίο θα πρέπει να παιχτεί η σονατίνα του Άντον Ντιαμπέλι που μαθαίνει το παιδί της Αν Ντεμπαρέντ.[3]
Υπόθεση
ΕπεξεργασίαΤο έργο διαδραματίζεται σε μια παραθαλάσσια επαρχιακή γαλλική πόλη και αφηγείται ένα επεισόδιο από τη ζωή μιας νέας πλούσιας γυναίκας κατά τη διάρκεια οκτώ ημερών, κατανεμημένων σε οκτώ κεφάλαια.[4]
Η Αν, σύζυγος μεγαλοβιομήχανου, κάθε Παρασκευή απόγευμα συνοδεύει τον μικρό γιο της στο μάθημα πιάνου του - το παιδί είναι απρόθυμο να παίξει τη σονατίνα του Ντιαμπέλι και αγνοεί πεισματικά την έννοια του moderato cantabile. Μια Παρασκευή, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, ακούγεται μια τρομερή κραυγή που έρχεται από το δρόμο. Στην πόρτα ενός γειτονικού καφέ μαζεύεται κόσμος. Μόλις τελειώνει το μάθημα, η Αν πλησιάζει στο καφέ. Μαθαίνει ότι πρόκειται για έγκλημα πάθους, μια γυναίκα δολοφονήθηκε από τον εραστή της. Την επόμενη μέρα, συνοδευόμενη από τον γιο της, επιστρέφει στο σημείο της τραγωδίας για να μάθει περισσότερα. Εκεί συναντά τον Σοβέν, έναν άνδρα της εργατικής τάξης, παλιότερα εργαζόταν στο εργοστάσιο του άνδρα της, που αυτή την περίοδο είναι άνεργος και περνάει το χρόνο του στο καφέ, όπου συχνάζουν και άλλοι εργάτες. [5]
Η Αν και ο Σοβέν φαντάζονται τη σχέση μεταξύ των τραγικών εραστών και προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί συνέβη το έγκλημα. Η Αν επιστρέφει στο καφέ με τον γιο της κάθε μέρα, αργά τα απογεύματα, συναντά τον Σοβέν και συζητούν, πίνοντας, για το τραγικό συμβάν, για το οποίο δεν ξέρουν τίποτε. Φαντασιώνονται, ο Σοβέν επινοεί και αφηγείται το δράμα των ερωτευμένων: μια έντονη σχέση που έχει γίνει αφόρητη, νοσηρή επιθυμία, υποταγή στο πάθος, στον έρωτα και στον θάνατο. Η Αν, μεθάει από την ιστορία και γοητεύεται από την τραγική μοίρα του θύματος, με το οποίο ταυτίζεται.[2]
Οι συζητήσεις μεταξύ της νεαρής αστής και του πρώην εργάτη του συζύγου της, επαναλαμβανόμενες και συνοδευόμενες από ποτήρια κρασιού, συνεχίζονται για οκτώ μέρες και τους φέρνουν κοντά στην ανία και τη μοναξιά τους. Στη συνέχεια, η γυναίκα επιστρέφει στο άνετο σπίτι της, το τελευταίο σπίτι της παραλιακής λεωφόρου, που αντιπροσωπεύει το κοινωνικό χάσμα μεταξύ της εργατικής και της μεσαίας τάξης. Ένα βράδυ, επιστρέφει αργά και μεθυσμένη, στο σπίτι έχουν προσκαλέσει κόσμο για δείπνο, όπου προκαλεί σκάνδαλο. Δύο μέρες αργότερα, η Αν επιστρέφει στο καφέ, μόνη. Εκεί βρίσκει τον Σοβέν και του ανακοινώνει ότι δεν θα έρχεται πλέον. Η μόλις διαφαινόμενη ιστορία τους ολοκληρώνεται εδώ. Σε μια τελευταία κίνηση, χαϊδεύουν τα χέρια τους και αγκίζουν τα χείλη τους, αφήνοντας πράγματα ανείπωτα γεμάτα νόημα και συναίσθημα. Ο ήλιος δύει, οι εργάτες φτάνουν στο καφενείο. Παραιτημένη, η Άννα εγκαταλείπει το καφέ, επιστρέφοντας στη μονοτονία της αστικής ζωής της.[6]
Σχολιασμός
ΕπεξεργασίαΠέρα από το ύφος των περιγραφών και των διαλόγων, την ελάχιστη πλοκή και την άτονη επανάληψη σκηνών, το ενδιαφέρον του βιβλίου έγκειται στη δομή του. Στο τέλος της ιστορίας, κανένα από τα μυστήρια που τέθηκαν στην αρχή δεν λύνεται με σαφήνεια. Η ερμηνεία επαφίεται στον αναγνώστη και είναι εξαιρετικά ελεύθερη. Το Μοντεράτο καντάμπιλε θεωρείται από τα πιο επιτυχημένα έργα του Νέου μυθιστορήματος, αν και η συσχέτιση του βιβλίου με το λογοτεχνικό κίνημα δεν είναι τεκμηριωμένη.[7]
Διασκευές
ΕπεξεργασίαΤο 1960, ο Πίτερ Μπρουκ γύρισε μια ταινία με τον ίδιο τίτλο, Moderato cantabile, βασισμένη στο μυθιστόρημα. Τον ρόλο του Σωβέν υποδύεται ο Ζαν-Πωλ Μπελμοντό και τον ρόλο της Αν η Ζαν Μορώ που έλαβε γι' αυτόν τον ρόλο το βραβείο γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ των Καννών το 1960. [8]Η ταινία του Πίτερ Μπρουκ είναι αντιπροσωπευτική του κινηματογραφικού Νέου Κύματος. Έχει επίσης διασκευαστεί για το θέατρο.[9]
Μετάφραση στα ελληνικά
Επεξεργασία- Moderato Cantabile μετάφραση: Άρης Μαραγκόπουλος, εκδόσεις Τόπος, 2017
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ archive
.org /details /moderatocantabil00dura _1. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019. - ↑ 2,0 2,1 . «babelio.com/livres/Duras-Moderato-cantabile».
- ↑ . «web.archive.org/web/20120301205940/http://www.sheetmusic2print.com/Diabelli/Sonatina-168-1». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2022.
- ↑ . «.fractalart.gr/moderato-cantabile/».
- ↑ . «marguerite-duras.com/Moderato-Cantabile».
- ↑ . «bacfrancais.com/bac_francais/resume-duras-moderato-cantabile».
- ↑ . «lepetitlitteraire.fr/analyses-litteraires/marguerite-duras/moderato-cantabile/resume».
- ↑ . «imdb.com/title/Μοντεράτο καντάμπιλε/Original title: Moderato cantabile/1960».
- ↑ . «athensvoice.gr/guide/theater/plays/-moderato-cantabile-sto-viomihaniko-parko-plyfa».