Χρυσάορα
γένος από μέδουσες
Η χρυσάορα (λατινική-επιστημονική ονομασία Chrysaora) είναι γένος από μέδουσες (τσούχτρες), γνωστές στον αγγλόφωνο κόσμο με την κοινή ονομασία «τσουκνίδες της θάλασσας» (sea nettles), που ανήκουν στην οικογένεια πελαγιίδες.[2] Η προέλευση του ονόματος του γένους αντλήθηκε από την ελληνική μυθολογία, όπου ο Χρυσάωρ ξεπήδησε μαζί με τον Πήγασο από το αίμα της Μέδουσας, όταν ο Περσέας τής έκοψε το κεφάλι και το αίμα αυτό γονιμοποιήθηκε από τον θεό Ποσειδώνα. Ετυμολογικώς, «χρυσάωρ» σημαίνει «αυτός που έχει χρυσαφένια αρματωσιά».[3]
| Χρυσάορα | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Μέδουσες του είδους Chrysaora fuscescens σε ενυδρείο
| ||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Συνώνυμα | ||||||||||||
|
Είδη
ΕπεξεργασίαΣήμερα αναγνωρίζονται γενικώς 16 είδη στο γένος χρυσάορα, τα εξής[2]:
- Chrysaora achlyos – Martin, Gershwin, Burnett, Cargo & Bloom 1997 («μαύρη τσουκνίδα της θάλασσας»)
- Chrysaora africana (Vanhöffen, 1902)
- Chrysaora agulhensis – Ras, Neethling, Engelbrecht, Morandini, Bayha, Skrypzeck & Gibbons 2020[4]
- Chrysaora chesapeakei (Papenfuss, 1936), «τσουκνίδα των κόλπων του Ατλαντικού»
- Chrysaora chinensis – Vanhöffen, 1888
- Chrysaora colorata (Russell 1964), «μέδουσα με τις μοβ λωρίδες»
- Chrysaora fulgida (Reynaud 1830)
- Chrysaora fuscescens – Brandt 1835 («τσουκνίδα της θάλασσας του Ειρηνικού»)
- Chrysaora helvola – Brandt, 1838
- Chrysaora hysoscella (L. 1766), «μέδουσα-πυξίδα»
- Chrysaora lactea Eschscholtz 1829 (χρυσάορα η γαλακτώδης)
- Chrysaora melanaster – Brandt 1838 (χρυσάορα ο μελαναστήρ, «βόρεια τσουκνίδα της θάλασσας»)
- Chrysaora pacifica (Goette 1886), «τσουκνίδα της θάλασσας της Ιαπωνίας»
- Chrysaora pentastoma – Péron & Lesueur, 1810 (χρυσάορα η πεντάστομος)
- Chrysaora plocamia (Lesson 1830), «νοτιοαμερικανική τσουκνίδα της θάλασσας»
- Chrysaora quinquecirrha (Desor 1848), «τσουκνίδα της θάλασσας του Ατλαντικού»
Μη αποδεκτές ονομασίες ειδών
Επεξεργασία- Chrysaora blossevillei – Lesson 1830
- Chrysaora caliparea (Reynaud 1830)[5]
- Chrysaora depressa (Kishinouye 1902, δεκτό ως Chrysaora melanaster – Brandt 1838)
- Chrysaora kynthia – Gershwin & Zeidler 2008[5]
- Chrysaora southcotti – Gershwin & Zeidler 2008 (δεκτό ως Chrysaora pentastoma – Péron & Lesueur, 1810)[5]
- Chrysaora wurlerra – Gershwin & Zeidler 2008[5]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Péron, F.; Lesueur, C. A. (1809). «Tableau des caractères génériques et spécifiques de toutes les espèces de Méduses connues jusqu'à ce jour» (στα γαλλικά). Annales du Muséum National d'Histoire Naturelle (Παρίσι) 14: 325-366. https://www.biodiversitylibrary.org/page/3498981.
- ↑ 2,0 2,1 Cornelius, P. (2004). «Chrysaora Péron & Lesueur, 1810». World Register of Marine Species. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Pacific Sea Nettle». Ενυδρείο της Τζόρτζια. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011.
- ↑ Ras, V.; Neethling, S.; Engelbrecht, A.; Morandini, A.C.; Bayha, K.M.; Skrypzeck, H.; Gibbons, M.J. (2020-05-15). «There are three species of Chrysaora (Scyphozoa: Discomedusae) in the Benguela upwelling ecosystem, not two». Zootaxa 4778 (3): 401-438. doi:. ISSN 1175-5334. https://www.biotaxa.org/Zootaxa/article/view/zootaxa.4778.3.1.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Morandini, André C.; Marques, Antonio C. (2010). «Revision of the genus Chrysaora Péron & Lesueur, 1810 (Cnidaria: Scyphozoa)». Zootaxa 2464: 1-97. doi:. https://www.researchgate.net/publication/236878293.