Χείλος
Τα χείλη μετά απο ξεσπασμό κλάματος δεν φουσκώνουν. Τα μάτια πρήζονται και μερικές φορές σκουραίνουν.
Ανατομία
ΕπεξεργασίαΤο άνω και κάτω χείλος περιβάλλουν το στόμα. Εκτείνονται προς τα πάνω μέχρι τις ρινοχειλικές αύλακες και κάτω μέχρι τη γεννειοχειλική αύλακα. Αποτελούν την μεταβατική ζώνη ανάμεσα στο δέρμα και στον βλεννογόνο του στόματος. Η μεταβατική αυτή ζώνη έχει συνήθως χρώμα από καστανό μέχρι κόκκινο. Το κομμάτι των χειλιών εντός του στόματος ονομάζεται προδρομική μοίρα και καλύπτεται από βλεννογόνο. Στο εσωτερικό του στόματος βρίσκονται οι χαλινοί των χειλέων, οι οποίοι εκτείνονται από τα ούλα μέχρι το χείλος.[1]
Η αιμάτωση των χειλιών γίνεται από τις άνω και κάτω χειλικές αρτηρίες, οι οποίες αναστομώνονται και σχηματίζουν έναν αρτηριακό δακτύλιο. Οι άνω χειλικές εκφύονται από τις προσωπικές και υποκόγχιες αρτηρίες και οι κάτω χειλικές από τις προσωπικές και γενειακές αρτηρίες. Η νεύρωση του άνω χείλους γίνεται από τους άνω χειλικούς κλάδους των υποκόγχιων νεύρων (κλάδος του δεύτερου κλάδου του τριδύμου) και του κάτω χείλους από τους κάτω χειλικούς κλάδους των γενειακών νεύρων (κλάδος του τρίτου κλάδου του τριδύμου). Η λεμφική παροχέτευση του άνω και κάτω χείλους γίνεται από τους υπογνάθιους και υπογενείδιους λεμφαδένες αντίστοιχα.[1]
Τα χείλη περιέχουν τον άνω και κάτω χειλικό μυ και τον σφικτήρα του στόματος.[1]
Λειτουργίες
ΕπεξεργασίαΤα χείλη δρουν, εξαιτίας της παρουσίας του σφικτήρα του στόματος, ως βαλβίδα η οποία ελέγχει την είσοδο ή έξοδο από το στόμα και την ανώτερη πεπτική και αναπνευστική οδό, όπως για παράδειγμα για τη συγκράτηση τροφής και το ρόφημα υγρών.[1] Αυτή η λειτουργία τους είναι απαραίτητη στον θηλασμό. Επίσης, τα χείλη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή διαφόρων ήχων για τον σχηματισμό ομιλίας και στο σφύριγμα. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν απώλεια της ακοής μπορεί να διαβάζουν χείλια για να καταλάβουν το περιεχόμενο της ομιλίας χωρίς να την ακούν πραγματικά. Επίσης είναι ευαίσθητα απτικά όργανα.
Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού νευρικών απολήξεων, τα χείλη είναι ερωτογενής ζώνη, παίζοντας καίριο ρόλο στο φιλί. Επίσης, τα χείλη είναι ορατή έκφραση της γυναικείας γονιμότητας. Μελέτες πάνω στη φύση της ανθρώπινης έλξης από ψυχολόγους έχουν καταλήξει ότι η ελκυστικότητα μιας γυναίκας συνδέεται με τις ορμόνες κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Αντίθετα με την επίδραση της τεστοστερόνης στο αντρικό πρόσωπο, τα οιστρογόνα «διατηρούν» μια πιο παιδική εμφάνιση στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εφηβείας και ωριμότητας. Όσο περισσότερα οιστρογόνα έχει μια γυναίκα τόσο μεγαλύτερα μάτια και γεμάτα χείλη έχει, χαρακτηριστικά που θεωρούνται ως πιο γυναικεία.[2] Το κραγιόν είναι μια προσπάθεια να φανεί ότι μία γυναίκα έχει περισσότερα οιστρογόνα από όσο έχει στην πραγματικότητα, και έτσι είναι πιο ελκυστική και γόνιμη.[3]
Κλινική σημασία
ΕπεξεργασίαΩς τμήμα του σώματος, τα χείλη μπορεί να πάσχουν ή να δείχνουν συμπτώματα ασθενειών.
- Η κυάνωση των χειλών είναι ένδειξη χαμηλού οξυγόνου στο αίμα. Το αίμα έχει πιο σκούρο χρώμα και φαίνεται ευκολότερα στο λεπτό δέρμα των πλούσιων σε αιμάτωση χειλιών, με αποτέλεσμα αυτά να αποκτούν βαθιά γαλαζωπή ή ιώδη απόχρωση.[4]
- Η φλεγμονή των χειλών αποκαλείται χειλίτιδα. Μια αιτία φλεγμονής των χειλών είναι ο επιχείλιος έρπης.
- Ο λαγόχειλος είναι μια συγγενής ανωμαλία στην οποία παρουσιάζεται μια σχισμή στο χείλος.[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Κέιθ Μουρ (2013). Κλινική Ανατομία. Broken Hill - Π.Χ. Πασχαλίδης. σελ. 1005. ISBN 9789963716074.
- ↑ Law Smith, Miriam J.; Deady, Denis K.; Moore, Fhionna R.; Jones, Benedict C.; Cornwell, R. Elisabeth; Stirrat, Michael; Lawson, Jamie F.; Feinberg, David R. και άλλοι. (2011-09-21). «Maternal tendencies in women are associated with estrogen levels and facial femininity». Hormones and Behavior 61 (1): 12–6. doi: . PMID 21983237. Lay summary.
- ↑ Note, Science (2005-11-28). «Why do men find big lips and little noses so sexy? I'll paint you a picture – Comment – Times Online». The Times (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 22, 2007. https://web.archive.org/web/20070222220710/http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/columnists/guest_contributors/article597433.ece. Ανακτήθηκε στις 2007-12-12.
- ↑ 4,0 4,1 Κέιθ Μουρ (2013). Κλινική Ανατομία. Broken Hill - Π.Χ. Πασχαλίδης. σελ. 1022. ISBN 9789963716074.