Βικιπαίδεια

Χακίμ Ολάζουον

Νιγηριανός-Αμερικανός καλαθοσφαιριστής

Ο Χακίμ Αμπντούλ Ολάζουον (αγγλικά: Hakeem Abdul Olajuwon , γεννήθηκε 21 Ιανουαρίου 1963) είναι Νιγηριανός και Αμερικανός πρώην καλαθοσφαιριστής. Αγωνίστηκε για 18 χρόνια στο NBA ως σέντερ και θεωρείται από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος.[1][2]

Χακίμ Ολάζουον
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΧακίμ Αμπντούλ Ολάζουον
ΠροσωνύμιοΌνειρο
ΕθνικότηταΝιγηριανός/Αμερικανός
Γέννηση21 Ιανουαρίου 1963 (1963-01-21) (61 ετών)
Λάγος, Νιγηρία
Ύψος2,13 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
ΚολέγιοHouston Cougars men's basketball
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1984 / Γύρος: 1 / Επιλογή: 1η
από τους Χιούστον Ρόκετς
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1984-200100Χιούστον Ρόκετς
2001-200200Τορόντο Ράπτορς
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1996 - 1996 0 Εθνική ΗΠΑ
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Πρώτη θέση 1996 Ατλάντα Η.Π.Α

Γεννήθηκε στο Λάγος της Νιγηρίας στις 21 Ιανουαρίου του 1963. Έχει ύψος 2,13 μέτρα και επιλέχθηκε στην πρώτη θέση του NBA Ντραφτ το 1984 από τους Χιούστον Ρόκετς, με τους οποίους αγωνίστηκε για 17 χρόνια και κατέκτησε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα NBA το 1994 και 1995, ενώ ήταν πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος το 1994. Το 2016 εισήχθη στο FIBA Hall of Fame.[1]

Βιογραφία

Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Ο Χακίμ Ολάζουον είναι το τρίτο από οκτώ παιδιά μιας οικογένειας ιδιοκτητών επιχείρησης τσιμέντου. Έφτασε στο πανεπιστήμιο έχοντας μόλις αρχίσει να παίζει μπάσκετ σε ηλικία 15 ετών, ενώ ανέπτυξε ένα πολύ πλήρες και πιο ποικίλο παιχνίδι από τους περισσότερους συμπαίκτες του. Η πρώτη επαφή του με τον αθλητισμό ήταν ως τερματοφύλακας στο ποδόσφαιρο, όπως και στο χάντμπολ, όπου δοκίμασε για πρώτη φορά τις δυνάμεις του στη Νιγηρία. Το επίθετό του σημαίνει «πάντα στην κορυφή».[3]

Το 1980, σε ένα μικρό τουρνουά στην Αγκόλα, ο αντίπαλος προπονητής ενθουσιαστηκε με την απόδοσή του και τον παρότρυνε να πάει στις Ηνωμένες Πολιτείες, στοιχείο πολύ άγνωστο για τον ίδιο που όμως του έδωσε κίνητρο.[4] Το 1980 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να παίξει μπάσκετ στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον με τους Κούγκαρς (Houston Cougars), το οποίο προτίμησε φτάνοντας στη Νέα Υόρκη το χειμώνα, με καιρό που ήταν εντελώς ασυνήθης γι' αυτόν. Του προσφέρθηκε τότε απλώς μια επίσκεψη στο πανεπιστήμιο για να ασκηθεί για το προπονητικό επιτελείο. Την πρώτη του χρονιά (1981–82) δεν αγωνίστηκε πολύ αλλά το καλοκαίρι προπονήθηκε με το Μόουζες Μαλόουν και τα δύο επόμενα χρόνια παρουσιάστηκε σημαντικά βελτιωμένος.[1][5] Βοήθησε τους Κούγκαρς να φτάσουν στους τελικούς του NCAA δύο συνεχόμενα χρόνια έχοντας για συμπαίκτη του τον Κλάιντ Ντρέξλερ, μετέπειτα συμπαίκτη του και στους Χιούστον Ρόκετς. Η ομάδα έφτασε στο φάιναλ φορ δύο συνεχείς χρονιές αλλά έχασε πρώτα από τη Νότια Καρολίνα το 1983 και το Τζορτζάουν το 1984. Έπαιξε τρεις σεζόν στο Πανεπιστήμιο, στις οποίες είχε μέσο όρο 13,3 πόντους ανά σεζόν. Το 1983 εκλέχθηκε Καλύτερος παίκτης του τουρνουά NCAA της περιφέρειας, ενώ είναι πρώτος σε ριμπάουντ με 10,7 και σε κοψίματα με 4,5.[4][6]

NBA

Επεξεργασία

Επιλέχθηκε πρώτος συνολικά στο ντραφτ του 1984 από τους Χιούστον Ρόκετς, δύο θέσεις μπροστά Μάικλ Τζόρνταν.[7][8] Όπως έχει ομολογήσει, στα πρώτα χρόνια και του κολεγίου και του ΝΒΑ συχνά δεν είχε πειθαρχία, αντιμιλούσε στους διαιτητές και έμπλεκε σε καβγάδες με άλλους παίκτες. Κατέληξε ότι αυτά ήταν ήταν εμπόδιο στην καριέρα του και ότι ήθελε να δουλέψει το πνεύμα του και έγινε αφοσιωμένος Μουσουλμάνος.[6]

Στην πρώτη του σεζόν είχε 20,6 πόντους και 11,9 ριμπάουντ κατά μέσο όρο και τερμάτισε δεύτερος στην ψηφοφορία για τον καλύτερο ρούκι της χρονιάς πίσω από τον Τζόρνταν. Μάλιστα ήταν οι δύο μόνο παίκτες που έλαβαν ψήφους. Η επιτυχία των Ρόκετς ήταν άμεση, καθώς συνδέθηκε με τον Ραλφ Σάμσον και σχημάτισαν τους «δίδυμους πύργους» (Twin Towers). Η συνεργασία τους έφερε εξαιρετικά αποτελέσματα με την πρώτη σεζόν να έρχεται η ανατροπή της επίδοσης της προηγούμενης χρονιάς από 29–53 σε 48–34.[3] Ο Ολάζουον συχνά αγωνιζόταν ως πάουερ φόργουορντ στην άμυνα και ο υψηλότερος Σάμσον ως σέντερ. Το δίδυμο αγωνίστηκε μαζί για τρία χρόνια μέχρι το καλοκαίρι του 1987, μετά τη μεταγραφή του Σάμσον. Τη δεύτερη σεζόν του ο Ολάζουον είχε μέσο όρο 23,5 πόντους, 11,5 ριμπάουντ και 3,4 κοψίματα, οι Ρόκετς τερμάτισαν με ρεκόρ 51–31, και προχώρησαν μέχρι τους τελικούς της περιφέρειας, όπου αντιμετώπισαν τους πρωταθλητες Λος Άντζελες Λέικερς. Οι Ρόκετς επικράτησαν στη σειρά αρκετά εύκολα, τέσσερα παιχνίδια προς ένα, συγκλονίζοντας τον κόσμο του αθλητισμού και προσφέροντας στο Νιγηριανό ένα εξώφυλλο του εμβληματικού περιοδικού Sports Illustrated. Το 1987 οι Ρόκετς έφτασαν μέχρι τον τελικό της Ανατολικής Περιφέρειας, όπου έχασαν από τους πρωταθλητές Μπόστον Σέλτικς. Ο Ολάζουον στην επίθεση, αντίθετα με τον τυπικό σέντερ της εποχής του, του άρεσε να παίζει με μέτωπο στο καλάθι, να ντριμπλάρει ή να σουτάρει από 4 ή 5 μέτρα. Αυτή η ευέλικτη τεχνική του σκοράρισμα, σε συνδυασμό με την ικανότητά του να σουτάρει, τον έκανε μια πολύπλευρη επιθετική απειλή. Οι αμυνόμενοι αντιμετώπισαν το πολύ δύσκολο έργο να προβλέψουν την επόμενη κίνησή του, διαθέτοντας μεγάλη ποικιλία από αυτές. Απέκτησε σταδιακά ένα σύνολο πατενταρισμένων κινήσεων που περιελάμβαναν κίνηση των ποδιών, προσποιήσεις με τη μπάλα και ποικιλία σουτ, που έγιναν γνωστά ως «Dream Shake» από το προσωνύμιο που απέκτησε μετά το 1991 (Hakeem the Dream, «Χακίμ το Όνειρο», πρόσθετοντας ένα «Η» στο μικρό του όνομα[9]), όταν και ασπάστηκε τη μουσουλμανική θρησκεία.[3][10][11] Ο συνδυασμός ταχύτητας, ευκινησίας και αυτοσχεδιασμού τον κατέστησαν ίσως τον πιο αθλητικό και κομψό σέντερ όλων των εποχών.[12]

Μετά το 1987, οι Ρόκετς βυθίζονται σταδιακά, ακόμα κι αν ο εξακολουθεί να λάμπει ατομικά αποτελώντας σε κάθε σεζόν ένας από τους καλύτερους σκόρερ, ριμπάουντερ και μπλοκέρ. Ο Ολάζουον οδήγησε τους Ρόκετς σε 13 στατιστικές κατηγορίες, όπως σκοράρισμα, ριμπάουντ, κλεψίματα και κοψίματα. Ξεκίνησε τη σειρά επιλογών για την Πρώτη ομάδα του All-NBA (1987 έως το 1989) και την Πρώτη αμυντική ομάδα του ΝΒΑ (1987, 1988 και 1990)[13] και ήταν βασικός σέντερ της ομάδας της Δυτικής Περιφέρειας στο All-Star Game τέσσερα συνεχόμενα χρόνια (1987–90). Το 1989 και το 1990 ήταν πρώτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος με 13,5 και 14,0 μέσο όρο αντίστοιχα, ενώ το 1990 και το 1991 πρώτος στα κοψίματα.[3][14] Στις 3 Μαρτίου 1990, κόντρα στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, έχασε ελάχιστα το τετράπλ-νταμπλ (quadruple-double) με 29 πόντους, 18 ριμπάουντ, 11 κοψίματα και 9 ασίστ. Το πέτυχε στις 29 Μαρτίου 1990 εναντίον των Μιλγουόκι Μπακς σε αγώνα των πλέι οφ, στη νίκη με 120–94: 18 πόντοι (6/14 δίποντα, 6/8 βολές), 16 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 11 κοψίματα σε 40 λεπτά αγωνιστικής παρουσίας, σημειώνοντας το τρίτο quadruple-double στην ιστορία του ΝΒΑ, και έγινε ένας από τους τέσσερις μόνο παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ που πέτυχαν αυτό το κατόρθωμα.[15][16][17] Να σημειωθεί ότι το στατιστικά αυτό στοιχείο κατέστη δυνατό μετά τη σεζόν 1973–74 καθώς μέχρι τότε δεν καταγράφονταν επίσημα τα κλεψίματα και τα κοψίματα.[18] Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 19 Απριλίου με αντίπαλο τους Ντένβερ Νάγκετς σημείωσε ρεκόρ καριέρας με 52 πόντους.[19] Εκείνη τη χρονιά είχε τους υψηλότερους μέσους όρους σε ριμπάουντ και κοψίματα στην καριέρα του (14,0 και 4,6 αντίστοιχα).[20] Μέχρι το 1992, παρέμεινε ο καλύτερος μπλοκέρ και ο καλύτερος ριμπάουντερ των Ρόκετς, χωρίς όμως η ομάδα να προκρίνεται στα πλέι οφ την τελευταία χρονιά, τη μοναδική στην καριέρα του.

Θα έπρεπε να περιμένει μέχρι τη σεζόν 1992–93 για να προκριθεί στον πρώτο γύρο των πλέι οφ, όπου όμως θα αποκλείονταν στον δεύτερο γύρο από τους Σιάτλ Σούπερσονικς. Σε όλα τα πλέι οφ, ο Ολάζουον είχε μέσο όρο 25,9 πόντους, 14 ριμπάουντ και 4,9 κοψίματα, ενώ αναδείχθηκε και καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος χωρίς να υστερεί επιθετικά έχοντας μέσο όρο 26,1 πόντους στην κανονική περίοδο.[3][21] Είχε μια πολύ καλή σεζόν το 1994 που του επέτρεψε να κερδίσει τους τίτλους του πολυτιμότερου παίκτη έχοντα μέσους όρους 27,3 πόντους, 11,9 ριμπάουντ, 3,6 ασίστ και 3,7 κοψίματα,[22] του καλύτερου αμυντικού του NBA (μόλις ο δεύτερος που τα κατάφερε την ίδια χρονιά[23]) και του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών, ο μόνος στην ιστορία που κατάφερε κάτι τέτοιο. Η επιθετική του επιδεξιότητα τον τοποθετεί ανάμεσα στους καλύτερους σκόρερ του πρωταθλήματος. Κατέκτησε τον τίτλο του ΝΒΑ το 1994 με 4–3 με αντίπαλο τους Νιου Γιορκ Νικς και παίρνοντας εκδίκηση από τον μεγάλο του αντίπαλο εκείνη την εποχή Πάτρικ Γιούιν. Ενώ το αποτέλεσμα ήταν 3 προς 2 νίκες υπέρ των Νικς, ο Ολάζουον μπλόκαρε το σουτ τριών πόντων του Τζον Σταρκς στο τελευταίο δευτερόλεπτο του έκτου παιχνιδιού (το αποτέλεσμα ήταν 86–84), που θα μπορούσε να είχε δώσει τη νίκη στην ομάδα της Νέας Υόρκης, και έτσι οδήγησε στον τίτλο στον έβδομο καθοριστικό αγώνα.[24] Στην σειρά των τελικών είχε μέσο όρο 26,9 πόντους, 9,1 ριμπάουντ και 3,9 κοψίματα ανά παιχνίδι.[25] Το 1995 στους τελικούς την Περιφέρειας, οι Ρόκετς επιβλήθηκαν των Σαν Αντόνιο Σπερς με τον Ολάζουον να επιβάλλεται ενός ακόμα σπουδαίου αντίπαλου της εποχής, του Ντέιβιντ Ρόμπινσον, που είχε νικήσει τον Ολάζουον στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του πολυτιμότερου παίκτη της κανονικής περιόδου.[26] Στους τελικούς του πρωταθλήματος αντιμετώπισε ένα νεαρό υποσχόμενο σέντερ, τον Σακίλ Ο'Νιλ των Ορλάντο Μάτζικ. Στον πρώτο τελικό η νίκη ήρθε απροσδόκητα από τον Ολαζουον, όταν 0,3 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη σημείωσε το νικητήριο καλάθι στο τελικό 120–118 μετά από αποτυχημένη προσπάθεια του Ντρέξλερ.[27][28] Είχε μέσο όρο 32,8 πόντους, 11,5 ριμπάουντ και 5,5 ασίστ.[25] Σε αυτή τη σειρά, σκόραρε 30 πόντους ή περισσότερους σε κάθε ένα από τα επίμαχα παιχνίδια, και έγινε ο πέμπτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που πέτυχε τέτοια απόδοση. Και τις δύο φορές αναδείχθηκε ως ο καλύτερος παίκτης των τελικών, πρώτος σκόρερ και έγινε ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία μετά τον Τζόρνταν που κέρδισε αυτή τη διάκριση δύο συνεχόμενα χρόνια.[29][30]

 
Σε προσπάθειά του με τη μπάλα

Στις 21 Απριλίου 1996, με αντίπαλο τους Φοίνιξ Σανς έκανε τρία κοψίματα, το τελευταίο των οποίων ήταν αυτό που τον οδήγησε στην κορυφή της λίστας των κοψιμάτων όλων των εποχών ξεπερνώντας τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ.[31][32] Σε πτωτική πορεία μετά το 1996 και μειωμένη συμμετοχή λόγω τραυματισμών από τη σεζόν 1997–98 (όπου για πρώτη φορά στην καριέρα του σημείωσε λιγότερους από 20 πόντους ανά παιχνίδι), ο Ολάζουον τελικά μεταγράφηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν του 2001 στους Τορόντο Ράπτορς κλείνοντας την καριέρα του με μέσους όρους 21,8 πόντους, 11,1 ριμπάουντ και 3,1 κοψίματα.[26]

Είναι ο καλύτερος παίκτης που έχει αγωνιστεί στους Χιούστον Ρόκετς, με 12 συμμετοχές σε NBA All-Star Game. Παραμένει πρώτος σε συνολικό αριθμό κοψιματάτων στο NBA με 3.830. Στις 9 Νοεμβρίου 2002 αποσύρθηκε η φανέλα με το Νο. 34 από τους Ρόκετς, ενώ δύο χρόνια αργότερα εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.[3] Το 1996 επιλέχθηκε στην επετειακή ομάδα των 50 χρόνων του ΝΒΑ, ενώ και το 2021 στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων με τη συμπλήρωση 75 χρόνων ιστορίας του.[33][34][35] Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ασχολήθηκε με επιχειρήσεις στον τομέα των ακινήτων.[36]

Διεθνής καριέρα

Επεξεργασία

Το 1980, πριν φτάσει στις ΗΠΑ, είχε αγωνιστεί για την ομάδα νεων της Νιγηρίας στους Παναφρικανικούς Αγώνες. Αυτό δημιούργησε κάποια προβλήματα όταν αρχικά προσπάθησε να παίξει για την εθνική ομάδα μπάσκετ των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι κανόνες απαγορεύουν στους παίκτες να εκπροσωπούν περισσότερες από μία χώρες σε διεθνείς αγώνες και οι παίκτες πρέπει να περάσουν από μια περίοδο αναμονής τριών ετών για οποιαδήποτε αλλαγή εθνικότητας. Ο Ολάζουον δεν ήταν κατάλληλος για επιλογή στην Ντριμ Τιμ καθώς δεν είχε γίνει πολίτης των ΗΠΑ. Πολιτογραφηθήθηκε Αμερικανός πολίτης στις 2 Απριλίου 1993.[6][37]

Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, έλαβε εξαίρεση από τη FIBA και ήταν δικαιούταν να αγωνιστεί. Η ομάδα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην Ατλάντα. Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, μοιράστηκε τα λεπτά του με τους Ο'Νιλ και Ρόμπινσον. Έπαιξε 7 από τα 8 παιχνίδια και ξεκίνησε στα δύο. Είχε μέσο όρο 5 πόντους και 3,1 ριμπάουντ καθώς και 8 ασίστ και 6 κλεψίματα.[38]

Τίτλοι και διακρίσεις

Επεξεργασία
  • Χρυσός Ολυμπιονίκης : 1996
  • 2 × Πρωταθλητής NBA (1994, 1995)
  • Πολυτιμότερος παίκτης του NBA (1994)
  • 2 × MVP τελικών NBA (1994, 1995)
  • 12 × NBA All-Star (1985– 1990, 1992–1997 )
  • 6 × Πρώτη ομάδα όλων των ΝΒΑ (1987–1989, 1993, 1994, 1997)
  • 3 × Δεύτερη ομάδα All-NBA (1986, 1990, 1996)
  • 3 × Τρίτη ομάδα All-NBA (1991, 1995, 1999)
  • 2 × ΝΒΑ αμυντικός παίκτης της χρονιάς (1993, 1994)
  • 5 × NBA Καλύτερη αμυντική ομάδα (1987, 1988, 1990, 1993, 1994)
  • 4 × NBA Δεύτερη αμυντική ομάδα (1985, 1991, 1996, 1997)
  • Καλύτερη ομάδα ρούκι NBA (1985)
  • 2 × Πρώτος στα ριμπάουντ NBA (1989, 1990)
  • 3 × Πρώτος στα κοψίματα NBA (1990, 1991, 1993)
  • Η φανέλα με το νούμερο 34 αποσύρθηκε από τους Χιούστον Ρόκετς
  • Επετειακή ομάδα NBA (50, 75 ετών)
  • Καλύτερος παίκτης του φάιναλ φορ του NCAA (1983)
  • Consensus first-team All-American (1984)
  • Πρώτος σε ριμπάουντ NCAA (1984)
  • Παίκτης της χρονιάς SWC (1984)
  • Η φανέλα το νούμερο 34 αποσύρθηκε από τους Houston Cougars
  • Texas Sports Hall of Fame (1998)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «FIBA : 2016 Class of FIBA Hall of Fame: Hakeem Olajuwon». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2022. 
  2. ↑ «The 50 Best NBA Players of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2024. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Legends profile: Hakeem Olajuwon». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Living the Dream». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023. 
  5. ↑ «When Hakeem chose Houston over New York». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Ο Χακίμ Ολάζουον ήταν ο μοναδικός που φοβόταν ο Μάικλ Τζόρνταν». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023. 
  7. ↑ «1984 NBA Draft Recap: Houston Rockets Decide To Select Hakeem Olajuwon, Chicago Bulls Draft The Greatest Player Of All Time». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2022. 
  8. ↑ «Re-Drafting Michael Jordan, Hakeem Olajuwon and the 1984 NBA Draft». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2021. 
  9. ↑ «AKEEM GETS THE `H' BACK IN HIS NAME». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 
  10. ↑ «10 Most Difficult NBA Stars To Defend In History Of The Game». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2023. 
  11. ↑ «Ranking the Greatest NBA Defenders of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021. 
  12. ↑ «The New York Times : 1995 N.B.A. PLAYOFFS; Olajuwon Plays Above the Rim, in the Stratosphere». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2023. 
  13. ↑ «Year-by-year NBA All-Defensive Teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ «The Last 40 Blocks Leaders: Hakeem Olajuwon And Mark Eaton Are Legendary Shot Blockers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2023. 
  15. ↑ «Hakeem Olajuwon Had A Quadruple Double, But The NBA Took It Away, So He Decided To Get Another One». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  16. ↑ «ΡΕΤΡΟ: Το ιστορικό quadruple-double του Χακίμ Ολάζουον!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 
  17. ↑ «Celebrating the 30th Anniversary of Hakeem Olajuwon's Quadruple Double». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023. 
  18. ↑ «On This Day: Hakeem Olajuwon records third quadruple-double in NBA history». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 
  19. ↑ «The Highest Scoring Season For Michael Jordan, LeBron James, Kobe Bryant, And Other NBA Greats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2023. 
  20. ↑ «Today in Rockets history: Hakeem Olajuwon posts quadruple-double». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020. 
  21. ↑ «The Most PPG By The Defensive Player Of The Year: Michael Jordan Averaged 35 Points Per Game And Was The Best Defender In The League». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024. 
  22. ↑ «The Last 40 MVP Award Winners: LeBron James Can't Catch Michael Jordan's 5 MVP Awards». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2022. 
  23. ↑ «Giannis Antetokounmpo Could Be The First Player In NBA History With Multiple MVP And DPOY Awards». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. 
  24. ↑ «'His Shot Looked Like a Medicine Ball'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2022. 
  25. ↑ 25,0 25,1 «10 Best NBA Players Who Won Two Championship Rings». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2023. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «20 NBA Players With The Most 20-Point Games In NBA History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2022. 
  27. ↑ «Top NBA Finals moments: Kenny Smith, Hakeem Olajuwon save day in 1995». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. 
  28. ↑ «Ranking The 10 Greatest Finals MVPs In NBA History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2023. 
  29. ↑ «Shaq Praises Rockets' Legend Olajuwon For 95 Finals». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2023. 
  30. ↑ «The Total Point Leaders In The NBA Finals From 1991 To 2000: Michael Jordan Led All The Scorers 6 Times In 6 Finals». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ «This Date in the NBA: April». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022. 
  32. ↑ «Today in Rockets history: Hakeem Olajuwon sets all-time blocks record». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2023. 
  33. ↑ «NBA at 50: Top 50 Players». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2022. 
  34. ↑ «ΝΒΑ: Αυτοί είναι οι 75+1 παίκτες όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. 
  35. ↑ «NBA 75TH ANNIVERSARY TEAM ANNOUNCED». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  36. ↑ «The New York Times : A Slam-Dunk in Houston Real Estate». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2020. 
  37. ↑ «Dream's Team». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2012. 
  38. ↑ «FIBA 1996 Olympic Games : Hakeem Olude Olajuwon». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Χακίμ_Ολάζουον&oldid=10876970"