Χέρμαν του Νάσσαου
Ο Χέρμαν (γερμ.: Hermann von Nassau, απεβ. 16 Ιουλίου, πριν το 1206[4]) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόμης του Νάσσαου. Αργότερα έγινε κληρικός.
| Χέρμαν του Νάσσαου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | Δεκαετία του 1200[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Κανονικός (κληρικός) (από 1192)[2][3] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ρούπρεχτ Γ΄ του Νάσσαου[2][3][1] και Ελισάβετ του Λάινινγκεν[1][2][3] |
| Αδέλφια | Lucardis of Nassau[2][3][1] |
| Οικογένεια | Οίκος του Νάσσαου[2][3][1] |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία
Επεξεργασία 
Ο Χέρμαν ήταν γιος του Ρούπρεχτ Γ΄ του Φιλοπόλεμου, κόμη του Νάσσαου και της Ελισάβετ του Λάινινγκεν.[4][5][6][7][8]
Ο Χέρμαν αναφέρεται ως κόμης του Νάσσαου μεταξύ 1190 και 1192.[5][6][7] Κυβέρνησε μαζί με τον Βάλραμ Α΄ κόμη του Nάσσου, εξάδελφο του πατέρα του.
Το 1192 ο Χέρμαν έγινε ιερέας (canon) του Αγ. Πέτρου στο Mάιντς.[5][6] Πιθανότατα δεν ήταν παντρεμένος και απεβίωσε χωρίς απογόνους.
Πηγές
Επεξεργασία- Αυτό το άρθρο μεταφράζεται από το αντίστοιχο άρθρο της Ολλανδικής Βικιπαίδειας, από το 2018-08-27 .
- Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau (στα Ολλανδικά). Zaltbommel: Europese Bibliotheek.
- Hesselfelt, H.F.J. (1965). «De oudste generaties van het Huis Nassau [The oldest generations of the House of Nassau]» (στα nl). De Nederlandsche Leeuw, Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 1965 (11): 354-365.
- Schwennicke, Detlev (1978). Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge (στα German). Band I. Marburg: J.A. Stargardt.
- Venne, J.M. van de· Stols, Alexander A.M. (1937). Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau (στα Ολλανδικά). Maastricht: A.A.M. Stols’ Uitgevers-Maatschappij.
- Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden (στα Ολλανδικά). Leiden & Utrecht: A.W. Sijthoff & J.L. Beijers.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «De oudste generaties van het Huis Nassau»
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Genealogie van het Vorstenhuis Nassau» Europese bibliotheek. Zaltbommel. 1970.
- ↑ 4,0 4,1 Cawley.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Dek (1970).
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Hesselfelt (1965).
- ↑ 7,0 7,1 Van de Venne & Stols (1937).
- ↑ Vorsterman van Oyen (1882).