Χάμελν
Συντεταγμένες: 52°6′11″N 9°21′36″E / 52.10306°N 9.36000°E
Το Χάμελν ή Χάμελιν[2] (γερμανικά: Hameln) είναι πόλη στη Κάτω Σαξωνία, Γερμανία. Το 2021 είχε 57.394 κατοίκους. Η πόλη είναι έδρα του Κράιζ Χάμελν-Πίλμοντ. Είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Βέζερ. Το 1734 κατασκευάστηκε κανάλι ώστε να παρακάμπονται τα επικίνδυνα νερά του ποταμού στην πόλη, και εκβαθύνθηκε την περίοδο 1868-1873.[3] Η πόλη είναι γνωστή για τον θρύλο του αυλητή του Χάμελιν.
| Χάμελν | |
|---|---|
 |   |
| Βασικές πληροφορίες | |
| Χώρα: | Γερμανία |
| Δήμαρχος: | Claudio Griese |
| Πληθυσμός: | 57.916[1] |
| Υψόμετρο: | 68 |
| Τηλ. κωδικός: | 05151 και 05158 |
| Ταχ. κώδικας: | 31785, 31787 και 31789 |
| Πιν. κυκλοφορίας: | HM |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 | |
| Όρια ευρύτερης διοικητικής οντότητας | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο παλαιότερο όνομα του Χάμελν ήταν Χαμελόα ή Χάμελεβ και η πόλη οφείλει την καταγωγή της σε ένα αβαείο. Υπήρχε ως πόλη ήδη από τον 11ο αιώνα, και το 1259 πουλήθηκε από τον ηγούμενο της Φούλντα στον επίσκοπο του Μίντεν, περνώντας στη συνέχεια υπό την προστασία των δούκων του Μπρούνσβικ. Την πόλη κατέλαβαν και οι δύο αντιμαχόμενοι κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου.[3]
Το 1757, κατά τη διάρκεια του Επταετή Πολέμου, συνθηκολόγησε με τους Γάλλους, οι οποίοι όμως το εγκατέλειψαν τον επόμενο χρόνο. Οι οχυρώσεις του ενισχύθηκαν το 1766 με την ανέγερση του οχυρού του Γεωργίου σε ένα ύψωμα στα δυτικά της πόλης, απέναντι από τον ποταμό. Με τη συνθηκολόγηση του στρατού του Ανόβερου το 1803 το Χάμελν έπεσε στα χέρια των Γάλλων. Ανακαταλήφθηκε από τους Πρώσους το 1806, αλλά, μετά τη μάχη της Ιένας, πέρασε και πάλι στους Γάλλους, οι οποίοι διέλυσαν τις οχυρώσεις και ενσωμάτωσαν την πόλη στο βασίλειο της Βεστφαλίας. Το 1814 έγινε πάλι τμήμα του Βασιλείου του Αννόβερου, αλλά το 1866 καταλήφθηκε μαζί με αυτό από την Πρωσία.[3]
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η φυλακή του Χάμελν χρησιμοποιήθηκε για την κράτηση Σοσιαλδημοκρατών, Κομμουνιστών και άλλων πολιτικών κρατουμένων. Περίπου 200 πέθαναν εκεί, οι περισσότεροι τον Απρίλιο του 1945, όταν οι Ναζί έστελναν τους αιχμαλώτους σε μεγάλες πορείες, φοβούμενοι την προέλαση των Συμμάχων. Αμέσως μετά τον πόλεμο, η φυλακή του Χάμελν χρησιμοποιήθηκε από τις βρετανικές δυνάμεις κατοχής για την κράτηση Γερμανών που κατηγορούνταν για εγκλήματα πολέμου. Μετά την καταδίκη, περίπου 200 από αυτούς κρεμάστηκαν εκεί, συμπεριλαμβανομένων των Ίρμα Γκρέζε και Γιόζεφ Κράμερ. Η φυλακή στη συνέχεια έγινε ξενοδοχείο.[4]
Αξιοθέατα
ΕπεξεργασίαΤα κύρια κτίρια ενδιαφέροντος είναι το μίνστερ, αφιερωμένο στον Άγιο Βονιφάτιο και ανακαινισμένο το 1870–1875, το Δημαρχείο, το λεγόμενο Ραττενφαινγκερχάους (Rattenfängerhaus, σπίτι του γητευτή αρουραίων) με τοιχογραφίες που απεικονίζουν τον μύθο του αυλητή του Χάμελιν και το Χοχτσάιτσχαους (Hochzeitshaus, σπίτι γάμου) με όμορφα αετώματα.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Alle politisch selbständigen Gemeinden mit ausgewählten Merkmalen am 31.12.2023». (Γερμανικά) register of German municipalities (2023). Federal Statistical Office. 28 Οκτωβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «O Αυλητής του Χάμελιν» (PDF). www.hameln.de. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Hameln» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 12 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 876
- ↑ «Post World War II hangings under British jurisdiction at Hameln Prison in Germany».
