Φραγκίσκος Ιωσήφ, αρχιδούκας της Αυστρίας
Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ (γερμ. Franz Josef, 4 Φεβρουαρίου 1905 - 9 Μαΐου 1975) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης ήταν αρχιδούκας της Αυστρίας και πρίγκιπας της Τοσκάνης.
| Φραγκίσκος Ιωσήφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4 Φεβρουαρίου 1905[1] Βιέννη |
| Θάνατος | 9 Μαΐου 1975[1] Χέρνσταϊν |
| Τόπος ταφής | Φριούλι-Βενέτσια Τζούλια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Marta Aloisia Baumer (από 1937)[2] Maria Elena Seunig, Condesa de Basus (από 1962)[2] |
| Τέκνα | Patricia Frederica Maria Valeria Nella Gräfin von Habsburg-Lothringen[3] |
| Γονείς | Λεοπόλδος Σαλβάτορ, αρχιδούκας της Αυστρίας και Μπλάνκα της Ισπανίας |
| Αδέλφια | Αντώνιος, αρχιδούκας της Αυστρίας Κάρολος Πίος, αρχιδούκας της Αυστρίας Λεοπόλδος, αρχιδούκας της Αυστρίας Ιμμακουλάτα της Αυστρίας Ντολόρες της Αυστρίας Μαργαρίτα της Αυστρίας Ράινερ, αρχιδούκας της Αυστρίας Μαρία Αντωνία της Αυστρίας Ασσούντα της Αυστρίας |
| Οικογένεια | House of Habsburg-Tuscany |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Φραγκίσκος Ιωσήφ Κάρολος Λεοπόλδος Λεύκης Αδελγόνδος Ιγνάτιος Ραφαήλ Μιχαήλ γεννήθηκε στη Βιέννη[4] και ήταν το ένατο παιδί και ο τέταρτος γιος του Λεοπόλδου Σαλβάτορ, Αρχιδούκα της Αυστρίας και της Λευκής των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρης του Καρόλου, Δούκα της Μαδρίτης[5].
Ο πατέρας του ήταν γενικός επιθεωρητής του Πυροβολικού και διοικητής του 18ου Πεζικού Συντάγματος. Ο πάππος του, Δούκας της Μαδρίτης, ήταν διεκδικητής του ισπανικού θρόνου (κατά τους Καρλιστές). Πέρασε τα παιδικά του έτη στις διάφορες ιδιοκτησίες των γονιών του, απολαμβάνοντας άνετη και προνομιούχο ζωή. Οι κύριες κατοικίες τους ήταν το Ανάκτορο Τοσκάνα στο Βήντε της Βιέννης και το Ανάκτορο Βιλελμίνενμπερκ στις ανατολικές πλαγιές του Γκαλίτσινμπεργκ. Λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχε ιδιωτικούς διδασκάλους, όπως οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του, αλλά εστάλη στη Στέλλα Ματουτίνα, μία Καθολική Σχολή από Ιησουίτες ιερείς στο Φέλντκιρχ. Στην ίδια τάξη ήταν και ο Γαϊτάνος, αδελφός της Ζίτα (συζύγου του αυτοκράτορα Καρόλου Α΄)[6].
Εξορία
ΕπεξεργασίαΤο 1918 η μοναρχία εκτοπίστηκε από την Α΄ Δημοκρατία, που κατάσχεσε τις ιδιοκτησίες των Αψβούργων-Λωρραίνης[7] και θέσπισε τα μέλη του Οίκου να αποκηρύξουν το δικαίωμα διαδοχής και να γίνουν απλοί πολίτες ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. Οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του, Ραϊνέριος και Λεοπόλδος, προτίμησαν να μείνουν, ενώ η υπόλοιπη οικογένεια μετανάστευσε στην Ισπανία. Το 1919 εγκαταστάθηκαν στη Βαρκελώνη, όπου έμειναν μία δεκαετία. Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ εστάλη στο οικοτροφείο Μπονανόβα, που το διηύθυναν Καθολικοί ιερείς[8]. Το 1926 έγινε Ισπανός πολίτης. Καθώς συμπλήρωνε τις σπουδές του, εργαζόταν σε συνεργείο αυτοκινήτων ως μηχανικός[6]. Τελείωσε Τεχνικός Βιομηχανιών, τη Γεωργική Σχολή και πήρε το δίπλωμα πιλότου της Σχολής Ιπτάμενων[9]. Αγόρασε, μαζί με τον τρίτο αδελφό του, Αντώνιο, ένα μικρό αεροπλάνο και οι δύο αδελφοί εργάστηκαν κάνοντας τουριστικές πτήσεις επάνω από τη Βαρκελώνη.
Στην αναταραχή του Ισπανικού Εμφυλίου επέστρεψε στην Αυστρία και έζησε με τη χήρα μητέρα του και τα αδέλφια του, Ντολόρες και Κάρολο Πίο, που ήταν άγαμοι[10]. Εργαζόταν ως διαφημιστής και μετακινήθηκε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε σε δύο αεροπορικές εταιρείες για την προώθηση τουριστών[10].
Γάμος και μετέπειτα ζωή
ΕπεξεργασίαΠήγε για επίσκεψη στο Βερολίνο και ερωτεύθηκε την εμιγκρέ από την Αυστρία Μάρτα Μπάουμερ, διαζευγμένη από τον Τσέχο βαρόνο φον Κάλερα, έναν πλούσιο εξαγωγέα ζάχαρης. Ο πατέρας της, Αντρέας Ρούντολφ Μπάουμερ, ήταν αξιωματικός. Με τη συγκατάθεση της μητέρας του τη νυμφεύτηκε το 1937[11]· ήταν ένας μοργανατικός γάμος. Το ζεύγος εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Έμειναν στη Φρανκόνια του Νιού Χάμσαϊρ, όπου ο Φραγκίσκος Ιωσήφ εργάστηκε στη γεωργική και δασική βιομηχανία. Συνεργάστηκε με την Μπερτίτα Χάρντινγκ στη συγγραφή του βιβλίου της Το χαμένο βαλτς: μία Ιστορία της Εξορίας, όπου αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς του από τα τελευταία έτη της δυναστείας του ως το 1943. Μετά τον Πόλεμο επέστρεψαν στη Μαδρίτη και μετά στο χωριό Μπέρνε της Κάτω Αυστρίας. Διαζεύχθηκε το 1954.
Από το 1955 εργάστηκε στη δασική βιομηχανία. Έκανε δεύτερο γάμο με την κόμισσα Μαρία Ελένα ντε Μπάζους, κόρη του Έγκον Ζόινικ, στη Ζυρίχη και απέκτησε μία κόρη, την Πατρίτσια. Από το 1930 είχε αποβιώσει ο αδελφός του Ράινερ και το 1958 απεβίωσε και ο Λεοπόλδος. Ο θείος του Ιάκωβος, Δούκας της Μαδρίτης και διεκδικητής του ισπανικού θρόνου (κατά τους Καρλιστές), απεβίωσε το 1931 και το 1958 τον διαδέχθηκε ο Φραγκίσκος Ιωσήφ[12]. Απεβίωσε το 1975 στο Χένσταϊν της Αυστρίας, σε ηλικία 70 ετών.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1937 την Μάρτα, κόρη του Αντρέας Ρούντολφ Μπάουμερ, αξιωματικού του στρατού[13]. Δεν απέκτησαν απογόνους· διαζεύχθηκαν το 1954.
Το 1962 ο Φραγκίσκος Ιωσήφ έκανε δεύτερο γάμο με την κόμισσα Μαρία Ελένα ντε Μπάζους, κόρη του Έγκον Ζόινικ, και είχε τέκνο:
- Πατρίτσια (γενν. 1963).
Αναφορές σε Πηγές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11178.htm#i111773. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 p11178.htm#i111773. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Harding, Lost Waltz, p. 20
- ↑ Harding, Lost Waltz, p. 19
- ↑ 6,0 6,1 Harding, Lost Waltz, p. 36
- ↑ McIntosh, The Unknown Habsburgs, p. 48
- ↑ Harding, Lost Waltz, p. 115
- ↑ Harding, Lost Waltz, p. 191
- ↑ 10,0 10,1 Harding, Lost Waltz, p. 219
- ↑ Harding, Lost Waltz, p. 254
- ↑ Heras y Borrero, Un pretendiente desconocido. Carlos de Habsburgo. El otro candidato de Franco, p. 147
- ↑ Harding, Lost Waltz, p. 245
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Heras y Borrero, Francisco. Un pretendiente desconocido. Carlos de Habsburgo. El otro candidato de Franco, 2004. ISBN 8497725565
- Harding, Bertita. Lost Waltz: A Story of Exile. Bobbs-Merrill, 1944. ASIN: B0007DXCLY
- McIntosh, David. The Unknown Habsburgs. Rosvall Royal Books, 2000. ISBN 91-973978-0-6
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Archduke Franz Josef of Austria, Prince of Tuscany της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |