Το γάντι (Σίλερ)
Το γάντι (γερμανικά: Der Handschuh) είναι μπαλάντα του Φρίντριχ Σίλερ, που γράφτηκε το 1797 στα πλαίσια φιλικού διαγωνισμού μπαλάντας με τον Γκαίτε. Δημοσιεύτηκε στο Αλμανάκ των Μουσών το 1798.[1]
 Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας, Ζαν Κλουέ (1540) | |
| Συγγραφέας | Φρίντριχ Σίλερ |
|---|---|
| Επιμελητής | Φρίντριχ Σίλερ |
| Τίτλος | Der Handschuh |
| Γλώσσα | Γερμανικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1797 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1798 |
| Μορφή | ποίημα |
| Δημοσιεύθηκε στο | Φρίντριχ Σίλερ |
| δεδομένα () | |
Ο Ρόμπερτ Σούμαν μελοποίησε το ποίημα στο τραγούδι με συνοδεία πιάνου op 87, που εκδόθηκε στη Λειψία το 1850.[2]
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΗ μπαλάντα αναφέρεται σε μια αληθινή ιστορία που συνέβη στην αυλή του Φραγκίσκου Α' της Γαλλίας, την οποία ο Σίλερ βρήκε στο χρονικό Ιστορικά δοκίμια για το Παρίσι (1797) του Σαιν Φουά. [3] Το θέμα μπορεί επίσης να βρεθεί στα μυθιστορήματα του Ματτέο Μπαντέλλο που δημοσιεύθηκαν το 1490. Ο Λι Χαντ το χρησιμοποίησε για το ποίημά του Το γάντι και τα λιοντάρια (1836) και ο Ρόμπερτ Μπράουνινγκ για το ποίημα Το γάντι (1845). [4][5]
Περιεχόμενο
ΕπεξεργασίαΜαζί με άλλα μέλη της αυλής του, ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α' παρακολουθεί έναν αγώνα άγριων ζώων. Ένα λιοντάρι βγαίνει πρώτα στην αρένα, αλλά απλώς χασμουριέται και ξαπλώνει. Στη συνέχεια, ο βασιλιάς διατάζει να απελευθερωθεί μια τίγρη, αλλά μετά από μερικές στιγμές ενθουσιασμού, απλώς περπατά γύρω από το λιοντάρι και ξαπλώνει δίπλα του. Στη συνέχεια, ο βασιλιάς διατάζει να βγάλουν δύο λεοπαρδάλεις. Αυτές επιτίθενται στην τίγρη, το λιοντάρι βρυχάται και σηκώνεται, αλλά μετά τα άγρια ζώα ξαπλώνουν αναστατωμένα και επικρατεί μια τεταμένη ηρεμία.
Σε αυτό το σημείο η δεσποινίς Κούνιγκουντ ρίχνει το γάντι της που πέφτει από το μπαλκόνι στη μέση των ζώων. Ζητά από τον ιππότη Ντελόρτζ, που είναι ερωτευμένος μαζί της, να πάρει το γάντι για να της αποδείξει την αγάπη του. Προς έκπληξη και φρίκη του κοινού, ο νεαρός ιππότης αποδέχεται την πρόκληση, κατεβαίνει ήρεμα στην αρένα και παίρνει το γάντι χωρίς να πάθει κακό. Οι αυλικοί εντυπωσιάζονται από τη γενναιότητά του και η Κούνιγκουντ τον υποδέχεται με τρυφερό βλέμμα - που υπόσχεται την επικείμενη ευτυχία του - αλλά ο Ντελόρζ της ρίχνει το γάντι στο πρόσωπο και της λέει ότι δεν ενδιαφέρεται για ανταμοιβή, εγκαταλείποντάς την αμέσως.[6]
Μετάφραση στα ελληνικά
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ . «friedrich-schiller-archiv.de//schiller-der-handschuh-».
- ↑ . «schumann-portal.de/schiller-friedrich».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/Essais historiques sur Paris, de M. de Saint-Foix».
- ↑ . «poemanalysis/the-glove-and-the-lions».
- ↑ . «gutenberg.org/The Glove by Robert Browning».
- ↑ . «mein-lernen.at/deutsch/literatur/ballade-der-handschuh-interpretation/».
- ↑ . «politeianet.gr/schiller-friedrich-von-dioni-mpallantes-kai-alla-poiimata».
- ↑ . «stixoi.info/Γάντι 1».
- ↑ . «stixoi.info/Γάντι 1».