Βικιπαίδεια

Τζορτζ Μάικαν

Αμερικανός καλαθοσφαιριστής και προπονητής

Ο Τζορτζ Λόρενς Μάικαν (αγγλικά: George Lawrence Mikan Jr., 18 Ιουνίου 1924 – 1 Ιουνίου 2005), ήταν Αμερικανός καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε στη θέση του σέντερ για τις ομάδες των Μινεάπολις Λέικερς και των Σικάγο Αμέρικαν Γκίαρς, κατακτώντας συνολικά επτά πρωταθλήματα του NBL, του BAA και του NBA.

Τζορτζ Μάικαν
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΤζορτζ Λόρενς Μάικαν
ΕθνικότηταΑμερικάνικη
Γέννηση18 Ιουνίου 1924
Τζολιέτ, Ιλινόι, ΗΠΑ
Θάνατος1 Ιουνίου 2005 (80 ετών)
Σκότσντεϊλ, Αριζόνα, ΗΠΑ
Ύψος2,08 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
ΚολέγιοDePaul Blue Demons men's basketball
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1946-194700Σικάγο Αμέρικαν Γκίαρς

1947-195400Μινεάπολις Λέικερς

1956 000000Μινεάπολις Λέικερς

Το 1959 ήταν στους πρώτους εισακτέους στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame και το 2021 συμπεριλήφθηκε στην λίστα με τους 75 καλύτερους καλαθοσφαιριστές στην ιστορία του ΝΒΑ. Είναι επίσης μέλος των επετειακών ομάδων των 25, 35 και 50 χρόνων του πρωταθλήματος (1971, 1980 και 1996 αντίστοιχα), ένας από τους τέσσερις μόνο που έχει γίνει αυτή η τιμή.[1][2][3]

Βιογραφία

Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια και κολέγιο

Επεξεργασία

Ο Μάικαν γεννήθηκε στο Τζολιέτ του Ιλινόι στις 18 Ιουνίου 1924 και ασχολήθηκε με το αμερικανικό ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το χόκεϊ επί πάγου, αλλά όταν πήγαινε στο λύκειο έσπασε το πόδι του και καθηλώθηκε στο κρεβάτι για ένα χρόνο, διάστημα κατά το οποίο έφθασε σε ύψος τα δύο μέτρα και οκτώ εκατοστά. Σκοπεύοντας να γίνει πάστορας, εντάχθηκε σε σχολείο καθολικών, από το οποίο αποφοίτησε το 1941.[4]

Την ίδια χρονιά ξεκίνησε να σπουδάζει στο πανεπιστήμιο του Ντε Πολ, όπου ξεκίνησε να παίζει και πάλι μπάσκετ με προπονητή τον Ρέι Μέγιερ.[5] Ο Μέγιερ βοήθησε τον Μάικαν να αναπτύξει τις ικανότητες του, σε βαθμό που κανείς άλλος ψηλός καλαθοσφαιριστής εκείνης της εποχής δεν είχε φθάσει. Στο πρώτο του παιχνίδι, σκόραρε δέκα πόντους, το φθινόπωρο του 1942. Οι εκπληκτικές του αμυντικές επιδόσεις και το πολύ μεγάλο ύψος του, ανάγκασαν τους διοργανωτές του κολεγιακού πρωταθλήματος να καθιερώσουν τον κανονισμό που απαγόρευε το κόψιμο της μπάλας σε καθοδική προς το καλάθι πορεία, το 1944-45. Στην πρώτη του χρονιά στο κολέγιο, οδήγησε την ομάδα του σε 19 νίκες σε σύνολο 24 αγώνων, πριν προκριθούν στην τελική φάση του πρωταθλήματος όπου ηττήθηκαν από το Τζόρτζταουν με 53-49.[6]

Το 1943-44, έκαναν ρεκόρ 22-4, τερματίζοντας τέταρτοι σε εθνικό επίπεδο, με τον Μάικαν να έχει μέσο όρο 23,9 πόντων. Αποκλείστηκαν στην τελική φάση, όταν μετά από δύο νίκες ηττήθηκαν από το Οκλαχόμα Στέιτ. Το 1944-45, ήταν πρώτος σκόρερ του κολεγιακού πρωταθλήματος με 20,9 πόντους και στον ημιτελικό του πρωταθλήματος εναντίον του Ρόουντ Άιλαντ σημείωσε 53 πόντους, δίνοντας τη νίκη με 97-53 στην ομάδα του.[7] Το Ντε Πολ κατέκτησε τον τίτλο, με τον Μάικαν να έχει μέσο όρο 40,0 πόντων στην τελική φάση του πρωταθλήματος του ΝΙΤ. Στην τελευταία του χρονιά, είχε 23,1 πόντους ανά αγώνα, οδηγώντας την ομάδα του σε ρεκόρ 19-5.[8]

Επαγγελματική καριέρα

Επεξεργασία

Σικάγο Αμέρικαν Γκίαρς

Επεξεργασία

Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το επαγγελματικό μπάσκετ στις Ηνωμένες Πολιτείες γνώρισε μεγάλη άνοδο, προσελκύοντας μεγάλο κοινό σε κάθε αγώνα. Ο Μάικαν υπέγραψε στους Σικάγο Αμέρικαν Γκίαρς έναντι εξήντα χιλιάδων δολαρίων για πέντε χρόνια, το υψηλότερο συμβόλαιο καλαθοσφαιριστή εκείνη την εποχή.[9] Στους πέντε πρώτους αγώνες του με τους Γκίαρς, συμμετείχε στο World Professional Basketball Tournament, όπου η ομοσπονδία έφερνε αντιμέτωπες τις καλύτερες ομάδες των ΗΠΑ, με τους Γκίαρς να κατακτούν τον τίτλο με πρώτο σκόρερ τον Μάικαν. Ακολούθησε ο τίτλος του NBL, όπου ο πανύψηλος σέντερ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 16,5 πόντους ανά παιχνίδι.[10]

 
Ο Μάικαν με το νούμερο 99 το 1944 με το Πανεπιστήμιό του

Το 1947, οι Γκίαρς αποχώρησαν από το NBL και επιχείρησαν να ξεκινήσουν το δικό τους πρωτάθλημα με την ονομασία PBLA και συνολικά 24 ομάδες, κάτι που δεν ευδοκίμησε, με την αίτηση της ομάδας να επανέλθει στο NBL να απορρίπτεται το Νοέμβριο του ίδιου έτους.[11] Ο πρόεδρος της ομάδας δεν είχε πλέον έσοδα για να πληρώσει τον Μάικαν, με αποτέλεσμα να σπάσει το συμβόλαιο που τον κρατούσε και να τον αφήσει ελεύθερο.

Μινεάπολις Λέικερς

Επεξεργασία

Ο Μάικαν παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του Πατρίσια και αργότερα έκαναν έξι παιδιά.[12] Τα δικαιώματα του αθλητή πήραν οι Ντιτρόιτ Τζεμς, οι οποίοι τα αγόρασαν έναντι 15.000 δολαρίων.[13] Η ομάδα μετακόμισε στην Μινεάπολη και άλλαξε το όνομα της σε Λέικερς. Με προπονητή τον Τζον Κούντλα και συμπαίκτες όπως ο Τζιμ Πόλαρντ, ο Μάικαν έγινε το πρώτο μεγάλο αστέρι του αθλήματος και αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος.[10][14] Τα στάδια γέμιζαν για να θαυμάσουν τον πανύψηλο καλαθοσφαιριστή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την επιγραφή George Mikan vs. Knicks έξω από το Μάντισον Σκουέρ Γκάρτνεν όταν οι Λέικερς αντιμετώπιζαν τους Νιου Γιορκ Νικς στη Νέα Υόρκη.[15] Οι Λέικερς τερμάτισαν πρώτοι στην δυτική περιφέρεια και αφού απέκλεισαν στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ τους Όσκος Ολ Σταρς, απέκλεισαν τους Τρι Σίτι Μπλάκχοκς με τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες. Στους τελικούς του πρωταθλήματος, οι Λέικερς κέρδισαν τους Ρότσεστερ Ρόγιαλς σε σύνολο τεσσάρων παιχνιδιών.[16][17]

Το καλοκαίρι του 1948, το ΒΑΑ απορρόφησε τις ομάδες του NBL και οι Λέικερς με τους Ρόγιαλς υπήρξαν τα μεγάλα ονόματα της δυτικής περιφέρειας, με τους δεύτερους να κατακτούν την πρώτη θέση με 45 νίκες έναντι 44 των "Λιμνανθρώπων". Ο Μάικαν ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 28,3 πόντους και 41,6% εντός πεδιάς.[18][19] Στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ απέκλεισαν τους Σικάγο Σταγκς, με τον Μάικαν να αντιμετωπίζει τον αδελφό του Εντ μέσα στην ρακέτα. Στον τελικό, οι Λέικερς κέρδιζαν με 3-0 στις νίκες τους Ουάσινγκτον Κάπιτολς, όταν ο Μάικαν τραυματίστηκε στον καρπό με αποτέλεσμα η ομάδα του να χάσει τα δύο επόμενα ματς. Στο έκτο παιχνίδι, πέτυχε 30 πόντους και οδήγησε τους Λέικερς στον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο τους, αφού κέρδισαν με 77-56.[20]

Το 1949 η λίγκα μετονομάστηκε σε ΝΒΑ και με την προσθήκη του φόργουορντ Βερν Μίκελσεν και των γκαρντ Σλέιτερ Μάρτιν και Μπαντ Γκραντ, η ομάδα παρουσιάστηκε ακόμη δυνατότερη σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν και ισοβάθμησε με τους Ρόγιαλς στην κορυφή με 51 νίκες και 17 ήττες.[21] Η ομάδα της Μινεάπολης κέρδισε έναν αγώνα μπαράζ κερδίζοντας την πρώτη θέση της κεντρικής περιφέρειας, με τον Μάικαν να αναδεικνύεται και πάλι πρώτος σκόρερ, όπως και δεύτερος ριμπάουντερ. Στα πλέι-οφ κέρδισαν τους Σταγκς και τους Πίστονς, πριν αποκλείσουν τους Άντερσον Πάκερς στους ημιτελικούς και αντιμετωπίσουν τους Σίρακιους Νάσιοναλς στους τελικούς. Οι Λέικερς κατέκτησαν τον τίτλο με 4-2.[22]

 
Οι Λέικερς το 1950 (ο Μάικαν είναι τελευταίος δεξιά).

Η δυσκολία των αντιπάλων του να τον αντιμετωπίσουν, οδήγησε τους Φορτ Γουέιν Πίστονς να πραγματοποιήσουν ένα παιχνίδι καθυστερήσεων στην αρχή της επόμενης σεζόν, κερδίζοντας με 19-18 τους Λέικερς.[23] Η κατακραυγή που ακολούθησε ανάγκασε την λίγκα να καθιερώσει τον κανονισμό των 24 δευτερολέπτων ανά επίθεση, το 1954.[24] Αργότερα, η ομοσπονδία θα διπλασίαζε το μέγεθος της ρακέτας με σκοπό ο Μάικαν αν ξεκινάει τις προσπάθειες του από μεγαλύτερη απόσταση. Ο όρος Mikan Rule χρησιμοποιήθηκε προς τιμή του.[10][25][26]

Το 1950-51, αναδείχθηκε και πάλι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και αγωνίστηκε στο πρώτο All-Star Game πετυχαίνοντας 12 πόντους και μαζεύοντας 11 ριμπάουντ, στην ήττα της Δύσης με 111-94 από την Ανατολή.[27] Μέσα στην χρονιά, υπέφερε ένα διάστρεμμα στον αστράγαλο και επέστρεψε στα πλέι-οφ, όπου οι Λέικερς αποκλείστηκαν από τους Ρότσεστερ Ρόγιαλς με 3-1.[28]

Οι "Λιμνάνθρωποι" επέστρεψαν στην κορυφή την επόμενη χρονιά, με τον μέσο όρο του Μάικαν να πέφτει στους 23,8 πόντους και να αναδεικνύεται δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος.[29] Στις 20 Ιανουαρίου 1952 όμως σημείωσε 61 πόντους σημειώνοντας ρεκόρ στο NBA, ενώ είχε και 36 ριμπάουντ σε αγώνα με αντίπαλο τους Ρόγιαλς, στη νίκη με 91-82.[30][31] Αντιμετώπισαν τους Ρόγιαλς στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας, αποκλείοντας τους με 3-1, για να έλθουν αντιμέτωποι με τους Νιου Γιορκ Νικς στους τελικούς του πρωταθλήματος, τους οποίους κέρδισαν με 4-3.[32]

Το 1952-53, ο Μάικαν έγινε ο πρώτος επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής που μάζεψε 1.000 ριμπάουντ και αναδείχθηκε MVP του All-Star Game, ενώ παράλληλα αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ του ΝΒΑ με 20,6 πόντους ανά αγώνα.[33] Επίσης, εκείνη τη χρονιά έγινε πρώτος σκόρερ της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος ξεπερνώντας τους 8.003 πόντους διατηρώντας την πρώτη θέση από τις 4 Μαρτίου 1952 έως τις 23 Οκτωβρίου 1957.[34][35] Με 48 νίκες, οι Λέικερς σημείωσαν το καλύτερο ρεκόρ του πρωταθλήματος και απέκλεισαν την Ινδιανάπολη και το Ρότσεστερ στους πρώτους γύρους των πλέι-οφ και κατέκτησαν έναν ακόμη τίτλο νικώντας τους Νικς με 4-1.[36]

Την επόμενη σεζόν, ο Μάικαν σημείωσε για πρώτη φορά μέσο όρο πόντων χαμηλότερο των 20, ενώ αναδείχθηκε δεύτερος ριμπάουντερ με 1.026.[37] Οι Λέικερς σημείωσαν και πάλι το καλύτερο ρεκόρ και αντιμετώπισαν τους Σίρακιους Νάσιοναλς στους τελικούς, κερδίζοντας τον τίτλο στο έβδομο παιχνίδι, όπου επικράτησαν με 87-80.[38]

Ο Μάικαν αποφοίτησε το 1954 από το πανεπιστήμιο και αποχώρησε από την αγωνιστική δράση σε ηλικία 30 ετών.[39] Μετά από μία καλή χρονιά το 1954-55, οι Λέικερς παρουσίασαν σημάδια παρακμής το 1955-56 και πρότειναν στον Μάικαν να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Ο έμπειρος σέντερ έπαιξε σε 37 αγώνες με 10,5 πόντους κατά μέσο όρο και οι "Λιμνάνθρωποι" ηττήθηκαν στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ από τους Σεντ Λιούις Χοκς.[40] Κλείνοντας την καριέρα του είχε μέσο όρο 23,1 πόντους και 13,6 ριμπάουντ ανά παιχνίδι.[41]

Μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση

Επεξεργασία

Μετά το τέλος της χρονιάς, ο Μάικαν αποσύρθηκε οριστικά, έχοντας το καλύτερο ρεκόρ πόντων μέχρι τότε στο ΝΒΑ με 11.764 πόντους (ο πρώτος που ξεπέρασε τους 10.000 [42] και μέσο όρο ανά αγώνα 23,1.[43] Ανέλαβε χρέη προπονητή για τους Λέικερς στις αρχές του 1957-58 με το κακό ρεκόρ των εννέα νικών και τριάντα ηττών, αλλά το συνολικό ρεκόρ 19-53 να οδηγεί την πρώτη επιλογή του ντραφτ, τον Έλτζιν Μπέιλορ στους "Λιμνάνθρωπους". Η αναγέννηση της ομάδας πραγματοποιήθηκε στο Λος Άντζελες, όπου μετακόμισε το 1960.[44]

Ο Μάικαν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του ΑΒΑ, όπου ανέλαβε και την προεδρία της λίγκας. Μετά από δύο χρόνια, αποχώρησε από την θέση του προέδρου και ξεκίνησε να εργάζεται ως δικηγόρος.[45] Το 1970, ο υιός του, Λάρι Μάικαν, αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα και έπαιξε για ένα χρόνο στους Κλίβελαντ Καβαλίερς.[46] Ο Μάικαν αντιμετώπισε προβλήματα υγείας κατά την δεκαετία του '90 και το δεξί του πόδι ακρωτηριάστηκε ως αποτέλεσμα του σοβαρού προβλήματος που αντιμετώπιζε με τον διαβήτη.[47]

Το 2001, οι Μινεσότα Τίμπεργουλβς παρουσίασαν άγαλμα του Μάικαν έξω από το γήπεδο τους.[48] Απεβίωσε την 1 Ιουνίου 2005, λίγες ημέρες πριν τα 81α γενέθλια του.[49] Στις 13 Δεκεμβρίου 2022 το NBA αποφάσισε τη μετονομασία του βραβείου του πιο βελτιωμένου παίκτη του πρωταθλήματος σε "Βραβείο Τζορτζ Μάικαν". [50][51]

Στατιστική

Επεξεργασία
Σεζόν Ομάδα Αγ. Λεπτά Βολές Εντ. παιδ. Ριμπ. Ασίστ Πόντοι
1948–49 Μινεάπολις Λέικερς 60 - 77,2% 41,6% - 3,6 28,3
1949–50 Μινεάπολις Λέικερς 68 - 77,9% 40,7% - 2,9 27,4
1950–51 Μινεάπολις Λέικερς 68 - 80,3% 42,8% 14,1 3,1 28,4
1951–52 Μινεάπολις Λέικερς 64 40,2 78,0% 38,5% 13,5 3,0 23,8
1952–53 Μινεάπολις Λέικερς 70 37,9 78,0% 39,9% 14,4 2,9 20,6
1953–54 Μινεάπολις Λέικερς 72 32,8 77,7% 38,0% 14,3 2,4 18,1
1955–56 Μινεάπολις Λέικερς 37 20,7 77,0% 39,5% 8,3 1,4 10,5

Τίτλοι και διακρίσεις

Επεξεργασία
  • 5 φορές πρωταθλητής BAA/NBA : 1949, 1950, 1952, 1953, 1954
  • 2 φορές πρωταθλητής NBL : 1947, 1948
  • NBL MVP : 1948
  • 4 συμμετοχές σε All Star Game : 1951, 1952, 1953, 1954
  • MVP All Star Game : 1953
  • Καλύτερη πεντάδα BAA/NBA (6) : 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954
  • Καλύτερη ομάδα NBL (2) : 1947, 1948
  • Πρώτος σκόρερ του NBL : 1948
  • Πρώτος σκόρερ BAA/NBA (3) : 1949, 1950, 1951
  • Πρώτος ριμπάουντερ NBA : 1953
  • 25 χρόνων επετειακή ομάδα : 1971
  • 35 χρόνων επετειακή ομάδα : 1980
  • Στους 50 κορυφαίους παίκτες των 50 χρόνων του NBA : 1996
  • Στους 75 κορυφαίους παίκτες των 75 χρόνων του NBA : 2021
  • Helms Player of the Year (2) : 1944, 1945
  • First Team All- American (3) : 1944, 1945, 1946

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «NBA Silver Anniversary Team». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2021. 
  2. ↑ «NBA 35th Anniversary All-Time Team». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2021. 
  3. ↑ «ΝΒΑ: Αυτοί είναι οι 75+1 παίκτες όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «JockBio: George Mikan Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  5. ↑ Ray Meyer, Former DePaul Coach, Dies at 92 - The New York Times
  6. ↑ Georgetown Men's Basketball, 1906-1907 to 2006-2007: A Spotlight on Ten Coaches, Ten Players, and Ten Decades of Hoops
  7. ↑ Tournament Results (1940's) - NCAA.com[νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ George Mikan facts, information, pictures | Encyclopedia.com
  9. ↑ Chicago American Gears - NBA Hoops Online
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «NBA's 1st superstar: George Mikan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021. 
  11. ↑ Chicago's 1st Nba Dynasty Never Got Into Gear[νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ George Mikan Biography
  13. ↑ Detroit Gems - NBA Hoops Online
  14. ↑ «Έφυγε στα 80 του ο πρώτος θρύλος του αμερικανικού μπάσκετ, Τζορτζ Μάικαν». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021. 
  15. ↑ «mikan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2016. 
  16. ↑ «1947-48 Minneapolis Lakers Stats | Basketball-Reference.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  17. ↑ «Minneapolis Lakers 1947-48 Game Log and Scores». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2023. 
  18. ↑ «NBA Players Who Won The Most Scoring Titles: Michael Jordan Is The GOAT With 10». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2023. 
  19. ↑ «1948-49 Minneapolis Lakers Roster and Stats | Basketball-Reference». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  20. ↑ «1948-49 Minneapolis Lakers Schedule and Results». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  21. ↑ «1949-50 Minneapolis Lakers Schedule and Results». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2023. 
  22. ↑ «NBA.com: Lakers: First Champs of Newly Formed NBA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  23. ↑ «ESPN Classic - Stall tactics work as Pistons win, 19-18». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2023. 
  24. ↑ «NBA.com: 24-Second Clock Revived the Game». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  25. ↑ «Did the NBA Try Out 12-Foot Rims to Handicap George Mikan?». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2023. 
  26. ↑ «Jordan, Shaq, Harden... The players who led to NBA rule changes». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2023. 
  27. ↑ «NBA.com: 1951 All-Star Game: East 111, West 94». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  28. ↑ «1950-51 Minneapolis Lakers Roster and Stats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  29. ↑ «1951-52 Minneapolis Lakers Roster and Stats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  30. ↑ «NBA Players With The Most 60-Point Games: Wilt Chamberlain Scored More Than Kobe Bryant, Michael Jordan, James Harden, And Damian Lillard Combined». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2023. 
  31. ↑ «The NBA's 50 Greatest Single-Game Performances Ever». Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. 
  32. ↑ «1952 NBA Finals». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2023. 
  33. ↑ «1952-53 Minneapolis Lakers Roster and Stats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  34. ↑ «NBA All-Time Leading Scorers: A complete timeline». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2023. 
  35. ↑ «LeBron chasing Kareem: Which NBA players have led the league in all-time points scored?» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2023. 
  36. ↑ «NBA.com: Lakers Unstoppable in Big Apple». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  37. ↑ «1953-54 Minneapolis Lakers Roster and Stats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  38. ↑ Syracuse Nationals at Minneapolis Lakers Box Score, April 12, 1954
  39. ↑ «George Mikan - Mr. Basketball». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  40. ↑ «1955-56 Minneapolis Lakers Roster and Stats | Basketball-Reference». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  41. ↑ «NBA Players Who Averaged At Least 20.0 PPG And 10.0 RPG For Their Entire Career». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2023. 
  42. ↑ «The 25 greatest centers of all time». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021. 
  43. ↑ «Legends profile: George Mikan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2022. 
  44. ↑ Los Angeles Lakers | American basketball team | Britannica.com
  45. ↑ George Mikan - New World Encyclopedia
  46. ↑ Larry Mikan Stats | Basketball-Reference.com
  47. ↑ George Mikan Obituary | George Mikan Funeral | Legacy.com
  48. ↑ The Story Behind Mikan's Statue
  49. ↑ «George Mikan dies - Jun 01, 2005 - HISTORY.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016. 
  50. ↑ «NBA unveils The Michael Jordan Trophy to be awarded to Kia MVP». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 
  51. ↑ «NBA, Μάικλ Τζόρνταν: Το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου πήρε το όνομά του». Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Τζορτζ_Μάικαν&oldid=10746165"