Τζανκάρλο των Μεδίκων
O Τζανκάρλο (Ιωάννης-Κάρολος), ιταλ. Giancarlo, (24 Ιουλίου 1611 - 23 Ιανουαρίου 1663) από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν καρδινάλιος.
| Τζανκάρλο | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γέννηση | 24 Ιουλίου 1611 Φλωρεντία |
| Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1663 (51 ετών) |
| Οίκος | Μεδίκων-Τοσκάνης |
| Πατέρας | Κόζιμο Β΄ |
| Μητέρα | Μαρία-Μαγδαληνή των Αψβούργων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Φλωρεντία και ήταν ο δεύτερος γιος του Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Μαρίας-Μαγδαληνής των Αψβούργων, κόρης του Καρόλου Β΄ αρχιδούκα της Έσω Αυστρίας.
Ακολούθησε από νέος την εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Το 1620 έγινε ιππότης του Αγ. Ιωάννου της Μάλτας και μέγας ιερέας στην Πίζα. Το 1638 ονομάστηκε στρατηγός των Ισπανών για τη Μεσόγειο Θάλασσα. Το 1644 ο πάπας Ιννοκέντιος Ι΄ Πάμφιλι τον έκανε καρδινάλιο-διάκονο ως δείγμα αγάπης προς τους Μεδίκους[1]. Δυσκολεύτηκε να αφήσει τη στρατιωτική θέση του στρατηγού και να συνηθίσει το νέο, θρησκευτικό τρόπο ζωής[2].
Το 1655 συμμετείχε στο Κονκλάβιο καρδιναλίων (Conclavium) για την εκλογή νέου πάπα. Ο Πάπας Αλέξανδρος Ζ΄ τον έθεσε το 1655 υπεύθυνο για την υποδοχή της Χριστίνας των Βάζα βασίλισσας της Σουηδίας, της Διαμαρτυρόμενης που μεταστράφηκε στον Καθολικισμό[3] και τον όρισε πνευματικό της καθοδηγητή. Ο Τζανκάρλο ήταν νέος και πολύ όμορφος και όταν ανακαλύφθηκε ότι ήρθαν πολύ κοντά, ο πάπας τον έστειλε στη Φλωρεντία.
Εκεί απέκτησε πολλές ερωμένες· παρ' όλα αυτά ο αδελφός του Φερδινάνδος Β΄ μεγάλος δούκας της Τοσκάνης του ανέθεσε τη διαχείριση των οικονομικών[4] υποθέσεων[5]. Ήταν προστάτης των Επιστημών και των Τεχνών, μάλιστα της μουσικής. Ίδρυσε την Ακαδημία των Ιμμόμπιλι και συνέβαλλε στην οικοδόμηση του Θεάτρου της Πέργκολα και στον εμπλουτισμό της Βασιλικής Πινακοθήκης του παλάτσο Πίττι[6].
Αργότερα δώρισε τη σημαντική συλλογή του έργων τέχνης στην Πινακοθήκη του Πίττι[7]. Σε ηλικία 51 ετών έπαθε αποπληξία και απεβίωσε. Τάφηκε στο παρεκκλήσιο των Μεδίκων, στο ναό του Σαν Λορέντσο, στη Φλωρεντία[8]. Τέσσερα έτη αργότερα ο νεότερος αδελφός του Λεοπόλδος έγινε καρδινάλιος.
Παραπομπές-Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Young, The Medici: Volume II, pp. 424 – 425.
- ↑ Acton, Harold: The Last Medici, p 46.
- ↑ Acton, Harold: The Last Medici, p 47.
- ↑ Acton, Harold: The Last Medici, p 48.
- ↑ Young, The Medici: Volume II, p 434.
- ↑ Miranda, Salvador. "Medici, Giancarlo de'", The Cardinals of the Holy Roman Church
- ↑ Young, The Medici: Volume II, p 444.
- ↑ Young, The Medici: Volume II, p 452.
Πηγές
Επεξεργασία- Acton, Harold: The Last Medici, Macmillan, London, 1980, ISBN 0-333-29315-0
- Young, G.F.: The Medici: Volume II, John Murray, London, 1920