Τζαγιάντ Νάρλικαρ

Ινδός φυσικός

Ο Τζαγιάντ Βισνού Νάρλικαρ (Jayant Vishnu Narlikar, γενν. 19 Ιουλίου 1938) είναι Ινδός φυσικός, αστροφυσικός και κοσμολόγος.

Τζαγιάντ Νάρλικαρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19  Ιουλίου 1938
Κολχάπουρ
ΚατοικίαΠούνε
Χώρα πολιτογράφησηςΙνδία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Μαράτι
ΣπουδέςΦίτζγουίλιαμ Κόλετζ
Banaras Hindu University
Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Central Hindu Boys School
Tata Institute of Fundamental Research
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστρονόμος
αστροφυσικός
διδάσκων πανεπιστημίου
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
ΕργοδότηςΚολλέγιο της Γαλλίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςMangala Narlikar
ΓονείςVishnu Vasudev Narlikar
ΑδέλφιαAnant V. Narlikar
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Ζυλ Ζανσέν (2004)
Βραβείο Μαχαράστρα Μπουσάν
βραβείο Καλίνγκα (1996)
H K Firodia awards (2006)
Shanti Swarup Bhatnagar Prize for Science and Technology (1978)
Padma Vibhushan in science & engineering
βραβείο Πάντμα Μπρουσάν στην επιστήμη και τη μηχανική
Sahitya Akademi Award in Marathi (2014)
Βραβείο Άνταμς (1967)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Καλκούτας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νάρλικαρ είναι υποστηρικτής της θεωρίας της σταθεράς καταστάσεως. Μαζί με τον Φρεντ Χόυλ ανέπτυξε τη θεωρία της σύμμορφης βαρύτητας, που είναι γνωστή ως «Θεωρία βαρύτητας Χόυλ-Νάρλικαρ» και συνθέτει τη Γενική θεωρία της σχετικότητας και την Αρχή του Μαχ. Προτείνουν ότι η αδρανειακή μάζα ενός σωματιδίου είναι συνάρτηση των μαζών όλων των άλλων σωματιδίων, πολλαπλασιασμένη επί μία παράμετρο που είναι συνάρτηση της κοσμικής εποχής. Σε κοσμολογίες βασισμένες σε αυτή τη θεωρία, η σταθερά της Παγκόσμιας έλξης G μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Οικογένεια και σπουδές

Επεξεργασία

Ο Νάρλικαρ γεννήθηκε στο Κολχάπουρ της Ινδίας από μορφωμένους βραχμάνους γονείς. Ο πατέρας του, Βιανού Βασούντεβ Νάρλικαρ (1908-1991), ήταν μαθηματικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπαναράς Χιντού, στο Βαρανάσι. Η μητέρα του, η Σουμάτι Νάρλικαρ, ήταν λογία των σανσκριτικών[1][2], ενώ ο αδελφός της ήταν ο διακεκριμένος στατιστικολόγος Βασάντ Σανκάρ Χουζουρμπαζάρ (1919-1991).[3]

Σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Ο Νάρλικαρ πήρε πτυχίο φυσικών επιστημών από το Πανεπιστήμιο Μπαναράς Χιντού το 1957, και μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (1959) με τον υψηλότερο βαθμό στο έτος του (Senior Wrangler).[4] και το 1960 κέρδισε το Μετάλλιο Tyson. Στην πορεία του προς το διδακτορικό στο ίδιο πανεπιστήμιο, κέρδισε και το Βραβείο Σμιθ (1962). Μετά την απόκτηση του διδακτορικού του, το 1963 (επιβλέπων καθηγητής ήταν ο Φρεντ Χόυλ), έγινε εταίρος του Κινγκς Κόλετζ του Κέιμπριτζ και πήρε και μάστερ στην αστρονομία-αστροφυσική το 1964. Συνέχισε να υπηρετεί στο Κινγκς Κόλετζ μέχρι το 1972. Το 1966, με την ίδρυση από τον Χόυλ του Ινστιτούτου Θεωρητικής Αστρονομίας στο Κέιμπριτζ, ο Νάρλικαρ διορίσθηκε εκεί ως ιδρυτικό μέλος του (1966–1972).

Το 1972 ο Νάρλικαρ επέστρεψε στην Ινδία και έγινε καθηγητής στο Ινστιτούτο Tata, στη Βομβάη. Εκεί ήταν υπεύθυνος της Ομάδας Θεωρητικής Αστροφυσικής. Το 1988 έγινε ο ιδρυτικός πρώτος διευθυντής του Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Αστρονομίας και Αστροφυσικής (IUCAA) στο Πούνε. Το 1981 έγινε ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Συμβουλίου (World Cultural Council).[5]

Ο Νάρλικαρ είναι διεθνώς γνωστός για το έργο του στην κοσμολογία, ιδίως για τη δημιουργία θεωριών εναλλακτικών της κυρίαρχης θεωρίας της Μεγάλης Αρχικής Εκρήξεως (Big Bang).[6] Από το 1994 ως το 1997 ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής Κοσμολογίας της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει την Αρχή του Μαχ, την κβαντική κοσμολογία και τη δράση από απόσταση στη φυσική.

Ο Νάρλικαρ συμμετέσχε σε ένα πείραμα καλλιέργειας μικροοργανισμών μέσα σε δείγματα αέρα από τη στρατόσφαιρα, που λήφθηκαν από ύψος 41 χιλιοέτρων.[7] Σύμφωνα με το πόρισμα: «Τέτοια ευρήματα έχουν τεράστια σημασία για το νέο πεδίο της αστροβιολογίας, πέρα από την παροχή ενδείξεων για το πώς άρχισε η ζωή στον πλανήτη μας.»[8]

Ο Νάρλικαρ διορίσθηκε πρόεδρος της Συμβουλευτικής Ομάδας για τα σχολικά βιβλία επιστημών και μαθηματικών, που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη αυτών των βιβλίων για χρήση σε πολλά σχολεία της Ινδίας.

Τιμητικές διακρίσεις

Επεξεργασία

Ο Τζαγιάντ Νάρλικαρ έχει τιμηθεί με αρκετά εθνικά και διεθνή βραβεία και άλλες διακρίσεις. Το 2004 έλαβε τη δεύτερη υψηλότερη μη στρατιωτική διάκριση της Ινδίας, το Παντμά Βιμπουσάν, για το ερευνητικό του έργο[9], ενώ το απλό παράσημο Παντμά Μπουσάν το είχε λάβει ήδη από το 1965.[9]

Επίσης έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ζυλ Ζανσέν της Αστρονομικής Εταιρείας της Γαλλίας. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας του Λονδίνου, των τριών Εθνικών Ακαδημιών Επιστημών της Ινδίας, καθώς και της Ακαδημίας Επιστημών του Τρίτου Κόσμου.

Εκτός από την ερευνητική του δραστηριότητα, ο Νάρλικαρ έγινε γνωστός και ως εκλαϊκευτής της επιστήμης μέσα από τα βιβλία και τα άρθρα του, καθώς και από τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Για αυτή του τη δράση τιμήθηκε το 1996 από την UNESCO με το Βραβείο Καλίνγκα.[10]

Συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά του Καρλ Σαγκάν Cosmos: A Personal Voyage κατά τη δεκαετία του 1980. Τιμήθηκε με το Βραβείο «Ίντιρα Γκάντι» της Ινδικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών το 1990.[11]

Το 2014 πήρε το Βραβείο της Ακαδημίας Σαχίτγια (Sahitya Akademi, η Εθνική Ακαδημία Γραμμάτων της Ινδίας) για την αυτοβιογραφία του, γραμμένη στη μαράτι, με τίτλο Chaar Nagarantale Maze Vishwa.[12].

Συγγραφικό έργο

Επεξεργασία

Εκτός από τις ερευνητικές και εκλαϊκευτικές επιστημονικές του εργασίες και βιβλία, και την αυτοβιογραφία, ο Νάρλικαρ έχει συγγράψει μυθιστορήματα και διηγήματα επιστημονικής φαντασίας, στην αγγλική, τη μαράτι και την ινδική γλώσσα.

  • G. Burbidge (2008). Facts and Speculations in Cosmology. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-13424-8. 
  • Current Issues in Cosmology, 2006
  • A Different Approach to Cosmology: From a Static Universe through the Big Bang towards Reality, 2005
  • Fred Hoyle's Universe, 2003
  • Scientific Edge: The Indian Scientist from Vedic to Modern Times, 2003
  • An Introduction to Cosmology, 2002
  • G. Burbridge· F. Hoyle (2000). A Different Approach to Cosmology. Cambridge University Press. ISBN 0-521-66223-0. 
  • Quasars and Active Galactic Nuclei: An Introduction, 1999
  • From Black Clouds to Black Holes, 1996, 3η έκδοση 2012[13]
  • Seven Wonders of the Cosmos, 1995
  • Philosophy of Science: Perspectives from Natural and Social Sciences, 1992
  • The extragalactic universe: an alternative view, με τους F. Hoyle και Chandra Wickramasinghe, Nature, τόμος 346, σσ. 807–812, 30 Αυγούστου 1990.
  • Highlights in Gravitation and Cosmology, 1989
  • The Primeval Universe, 1988
  • Violent Phenomena in the Universe, 1982
  • The Lighter Side of Gravity, 1982
  • Physics-Astronomy Frontier (με τον F. Hoyle), 1981
  • The Structure of the Universe, 1977
  • Creation of Matter and Anomalous Redshifts, 2002
  • Absorber Theory of Radiation in Expanding Universes, 2002
  • आकाशाशी जडले नाते (στη μαράτι)
  • नभात हसरे तारे (στη μαράτι)

Λογοτεχνία

Επεξεργασία

Στην αγγλική:

  • The Return of Vaman, 1990
  • The Adventure
  • The Comet

Στη μαράτι:

  • वामन परत न आला
  • यक्षांची देणगी
  • अभयारण्य
  • व्हायरस
  • प्रेषित
  • अंतराळातील भस्मासूर
  • टाईम मशीनची किमया

Στην ινδική:

  • Paar najar ke

Ελληνικές μεταφράσεις

Επεξεργασία
  • Η ελαφρότητα της Βαρύτητας. Μτφρ. Π. Tραυλός. Αθήνα: Τροχαλία. 1999. ISBN 978-960-7022-01-1. 
    • Η φωτεινή πλευρά της βαρύτητας. Μτφρ. Γιώργος Κατσιλιέρης. Αθήνα: Κάτοπτρο. 2000. ISBN 978-960-7778-29-1. 
  • Τα 7 θαύματα του Σύμπαντος. Μτφρ. Ανδρομάχη Σπανού. Αθήνα: Τραυλός. 2001. ISBN 978-960-7990-52-5. 

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Ο Τζαγιάντ Νάρλικαρ νυμφεύθηκε την ερευνήτρια και καθηγήτρια των μαθηματικών Μανγκάλα, το γένος Ρατζγουάντε (Mangala Rajwade). Το ζεύγος έχει τρεις κόρες, την Τζήτα, την Τζιρίγια και τη Ληλαβάτι. Ο Νάρλικαρ είναι θείος της διεθνολόγου του Κέιμπριτζ Αμρίτα Νάρλικαρ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Jayant Vishnu Narlikar». Biographical Memoirs of Fellows of the Indian National Science Academy 19: 123–127. 1994. https://books.google.co.in/books?id=2qzaAAAAMAAJ. Ανακτήθηκε στις 2015-07-27. 
  2. Dadhich, Naresh (2014-07-10). «Jayant Vishnu Narlikar». Current Science 107 (1): 113–120. http://www.currentscience.ac.in/Volumes/107/01/0113.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-07-27. 
  3. «Vasant Shankar Huzurbazar». Biographical Memoirs of Fellows of the Indian National Science Academy: 45–50. http://insaindia.res.in/BM/BM20_9504.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-10-28. 
  4. Mitton, Simon (2005). Fred Hoyle: A Life in Science. Aurum. σελ. 275. ISBN 978-1-85410-961-3. 
  5. «About Us». World Cultural Council. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2016. 
  6. Monte, Leslie (2015-01-24). «I don’t subscribe to the bandwagon idea of Big Bang: Jayant Vishnu Narlikar». Live Mint. http://www.livemint.com/Leisure/5BzUHIqBzqdx9dJS9netTN/I-dont-subscribe-to-the-bandwagon-idea-of-Big-Bang-Jayant.html. Ανακτήθηκε στις 2015-07-27. 
  7. Wainwright M1, Wickramasinghe NC, Narlikar JV, Rajaratnam P (2003-01-21). «Microorganisms cultured from stratospheric air samples obtained at 41 km». FEMS Microbiol Lett. 218 (1): 161–5. PMID 12583913. 
  8. Narlikar, Jayant (2009-03-25). «Stratosphere microbes might hold clues to life on earth». Nature India. doi:10.1038/nindia.2009.81. http://www.natureasia.com/en/nindia/article/10.1038/nindia.2009.81. Ανακτήθηκε στις 2015-07-27. 
  9. 9,0 9,1 «Padma Awards» (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2015. 
  10. «Kalinga Prize laureate». UNESCO.ORG. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015. 
  11. «Jayant Vishnu Narlikar». Meghnad.iucaa.ernet.in. 19 Ιουλίου 1938. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016. 
  12. «Sahitya Akademi award for Narlikar». TOI. 2014-12-20. http://timesofindia.indiatimes.com/city/pune/Sahitya-Akademi-award-for-Narlikar/articleshow/45581467.cms. Ανακτήθηκε στις 2015-07-27. 
  13. Jayant V Narlikar. «From Black Clouds to Black Holes». World Scientific Series in Astronomy and Astrophysics 13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-19. https://web.archive.org/web/20120519203844/http://www.worldscibooks.com/physics/8148.html. Ανακτήθηκε στις 2016-10-30. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία