Ταυρομαχία (Γκόγια)

Η Ταυρομαχία (Ισπανικά: Tauromaquia) είναι μια σειρά 33 χαρακτικών που φιλοτέχνησε ο Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης Φρανθίσκο Γκόγια, η οποία δημοσιεύθηκε το 1816. Τα έργα της σειράς, όπως φανερώνει το όνομά τους, παρουσιάζουν εικόνες ταυρομαχιών.

Νο.18: Αποκοτιά του Μαρίντσο στην αρένα της Μαδρίτης, οξυγραφία (γραμμική και τονική) 24,5 × 35,5 εκ. Σε αυτό το έργο της σειρά Ταυρομαχία απεικονίζεται ένας φημισμένος ταυρομάχος καθισμένος, ο οποίος ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον επιτιθέμενο ταύρο με τα πόδια του δεμένα στην καρέκλα. Εδώο Γκόγια περιφρονεί εν μέρει τους νόμους της προοπτικής, αποδίδονταε με αρκετά ασυνήθιστο τρόπο τους θεατές από μια τέτοια οπτική γωνία η οποία δίνει περισσότερο δυναμισμό στη σύνθεση.

Αυτοπροσωπογραφία, 1790 - 1795, λάδι σε μουσαμά, 42 × 28 εκ. Εδώ ο Γκόγια απεικονίζει τον εαυτό του με στολή ταυρομάχου.

Γενικά

Ισπανική διασκέδαση, 1825, λιθογραφία, 30 × 41 εκ., Μαδρίτη, Εθνική Βιβλιοθήκη. Σε αυτό το έργο από τους Ταύρους της Μπορντώ ο Γκόγια απεικονίζει την Ταυρομαχία ως ένα μέσο λαϊκής διασκέδασης και όχι ως ένα βίαιο θέαμα, όπως στη σειρά Ταυρομαχία.

Ο Γκόγια φιλοτέχνησε τη σειρά Ταυρομαχία την περίοδο 1815 - 1816, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος από τη δημιουργία της φημισμένης σειρά χαρακτικών του Οι Συμφορές του Πολέμου, σε ηλικία 60 ετών. Οι Συμφορές του Πολέμου καθώς και τα Καπρίτσια, που είχε φιλοτεχνήσει παλιότερα, περιείχαν εικαστικούς σχολιασμούς για τον πόλεμο, τον κλήρο και γενικότερα την τότε Ισπανική κοινωνία, γεγονός που δυσκόλεψε τη δημοσίευση και την ευρεία αναγνώριση της καλλιτεχνικής αξίας τους. Αντιθέτως, η Ταυρομαχία δεν είχε πολιτικό περιεχόμενο, και δημοσιεύθηκε στο τέλος του 1816 σε μια έκδοση 320 έργων - για πώληση ως σειρές ή ως μεμονωμένα έργα - δίχως προβλήματα. Δεν έτυχε κριτικής ούτε εμπορικής επιτυχίας. Ο Γκόγια γοητεύονταν από την ταυρομαχία που φαίνεται πως τον ενέπνεε ως θέμα, καθώς απoτέλεσε συχνά το αντικείμενο έργων του: σε αυτοπροσωπογραφία του (1790 - 1795) απεικονίζει τον εαυτό του με στολή ταυρομάχου· το 1793 είχε υποβάλλει στη Βασιλική ακαδημία του Σαν Φερνάντο οκτώ πίνακες σε λευκοσίδηρο που είχαν ως θέμα τους ταύρους από τη στιγμή που γεννιούνται μέχρι τη στιγμή που οδηγούνται στην κορίντα· με το ίδιο θέμα ασχολείται και στη σειρά λιθογραφιών του Οι ταύροι της Μπορντώ (1825), μια ομάδα αντιτύπων της οποίας αγόρασε ο Ντελακρουά. Ενδεικτικό της αγάπης του για τους ταύρους και την ταυρομαχία είναι το γεγονός ότι σε μία επιστολή του είχε υπογράψει ως Φρανθίσκο των Ταύρων (Francisco de los Toros). Πιθανώς η λατρεία του κινδύνου τροφοδοτούσε και υποκινούσε τη δημιουργική του έμπνευση, όπως φαίνεται και από την επιμονή του σε εικόνες μαρτυρίου και άλλων πράξεων βίας.

Τα έργα

Για τη δημιουργία της σειράς ο Γκόγια χρησιμοποίησε τις τεχνικές της γραμμικής και της τονικής οξυγραφίας (ακουαντίνα). Στις εικόνες της Ταυρομαχίας ο καλλιτέχνης εστιάζει την προσοχή του στις βίαιες σκηνές που εκτυλίσσονται καθώς και στις τολμηρές κινήσεις των ταυρομάχων. Τα γεγονότα δεν παρουσιάζονται όπως τα αντιλαμβάνεται κάποιος αποστασιοποιημένος θεατής αλλά άμεσα, σε αντίθεση με τους Ταύρους της Μπορντώ όπου τα γεγονότα παρουσιάζοντα ως ένα μέσο λαϊκής διασκέδασης.

Τα έργα της σειράς Ταυρομαχία

• 
  Νο. 1: Modo con que los antiguos Espanoles cazaban los toros a caballo en el campo
• 
  Νο. 2: Otro modo de cazar a pie
• 
  Νο. 3: Los moros establecidos en España, prescindiendo de las supersticiones de su Alcorán, adoptaron esta caza y arte, y lancean un toro en el campo.
• 
  Νο. 4: Capean otro encerrado
• 
  Νο. 5: El animoso moro Gazul es el primero que lanceo toros en regla
• 
  Νο. 6: Los Moros hacen otro capeo en plaza con su albornoz
• 
  Νο. 7: Origen de los arpones o banderillas
• 
  Νο. 8: Cogida de un moro estando en la plaza
• 
  Νο. 9: Un caballero espanol mata un toro despues de haber perdido el caballo
• 
  Νο. 10: Carlos V. lanceando un toro en la plaza de Valladolid
• 
  Νο. 11: El Cid Campeador lanceando otro toro
• 
  Νο. 12: Desjarrete de la canalla con lanzas, medias-lunas, banderillas y otras armas
• 
  Νο. 13: Un caballero espanol en plaza quebrando rejoncillos sin auxilio de los chulos
• 
  Νο. 14: El diestrisimo estudiante de Falces, embozadoburla al toro con sus quiebros
• 
  Νο. 15: El famoso Martincho poniendo banderillas al quiebro
• 
  Νο. 16: El mismo vuelca un toro en la plaza de Madrid
• 
  Νο. 17: Palenque de los moros hecho con burros para defenderse del toro embolado
• 
  Νο. 18: Temeridad de martincho en la plaza de Zaragoza
• 
  Νο. 19: Otra locura suya en la misma plaza
• 
  Νο. 20: Ligereza y atrevimiento de Juanito Apinani en la de Madrid
• 
  Νο. 21: Desgracias acaecidas en el tendido de la plaza de Madrid, y muerte del alcalde de Tor rejon
• 
  Νο. 22: Valor varonil de la celebre Pajuelera en la de Zaragoza
• 
  Νο. 23: Mariano Ceballos, alias el Indio, mata el toro desde su caballo
• 
  Νο. 24: El mismo Ceballos montado sobre otro toro quiebra rejones en la plaza de Madrid
• 
  Νο. 25: Echan perros al toro
• 
  Νο. 26: Caida de un picador de su caballo debajo del toro
• 
  Νο. 27: El celebre Fernando del Toro, barilarguero, obligando a la fiera con su garrocha
• 
  Νο. 28: El esforzado Rendon picando un toro, de cuya suerte murio en plaza de Madrid
• 
  Νο. 29: Pepe Illo haciendo el recorte al toro
• 
  Νο. 30: Pedro Romero matando a toro parado
• 
  Νο. 31: Banderillas de fuego
• 
  Νο. 32: Dos grupos de picadores arrollados de seguida por un solo toro
• 
  Νο. 33: La desgraciada muerte de Pepe Illo en la plaza de Madrid