Τάσιλος Γ΄ της Βαυαρίας
Ο Τάσιλος Γ΄ (γερμ. Tassilo III, π. 741 - π. 796) ήταν δούκας της Βαυαρίας το διάστημα 748-788.
| Τάσιλος Γ΄ της Βαυαρίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Tassilo III. (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 742 |
| Θάνατος | 794 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λιουτπέργα[1][2] |
| Τέκνα | Theodo III of Bavaria |
| Γονείς | Οδίλος της Βαυαρίας[1] και Χιλτρούδη[1] |
| Οικογένεια | Οίκος των Αγιλολφιδών |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΌταν ήταν ακόμη παιδί, απεβίωσε ο πατέρας του Οδίλος δούκας της Βαυαρίας και ο θείος του Γκρίφο τω Καρολιδών προσπάθησε να καταλάβει το δουκάτο για τον εαυτό του. Τότε ο ετεροθαλής αδελφός τού Γκρίφο, ο μαγιορδόμος Πεπίνος ο Βραχύς απομάκρυνε τον Γκρίφο και εγκατέστησε τον νεαρό Τάσιλο Γ΄ ως δούκα υπό την επιτροπεία του και αποκατέστησε τη Φραγκική επικυριαρχία.
Έτσι το 757, σύμφωνα με τα Βασιλικά Φραγκικά Χρονικά, ο Τάσιλος Γ΄ έγινε υποτελής τού Πεπίνου και κύριος των εδαφών του σε μία συνέλευση, που έγινε στην Κομπιέν. Εκεί αναφέρεται ότι ορκίστηκε πολυάριθμους όρκους στον Πεπίνο και -σύμφωνα με αναφορές που μπορεί να έχουν γραφτεί πολύ αργότερα- υποσχέθηκε υποτέλεια σε αυτόν και τους γιους του Κάρολο και Καρλομάν. Ωστόσο η αρκετά νομική διατύπωση είναι κάπως εκτός της νοοτροπίας της εποχής εκείνης. Ο Κ. Λ. Πήρσον προτείνει ότι μάλλον αντιπροσωπεύει μία αναθεώρηση του αρχικού εγγράφου από τον χρονογράφο για να δώσει έμφαση στην επικυριαρχία του Καρλομάγνου επί του Τάσιλου Γ΄ κατά την περίοδο εχθροπραξιών μεταξύ των δύο ηγεμόνων.
Περί το 760 ο Τάσιλος Γ΄ νυμφεύτηκε τη Λιουτπέργα, κόρη του Δεσιδέριου ηγεμόνα των Λομβαρδών, συνεχίζοντας την παράδοση των Λομβαρδο-Βαυαρικών διασυνδέσεων. Έκανε αρκετά ταξίδια στην Ιταλία για να επισκεφθεί τον πεθερό του και για να δημιουργήσει πολιτικές σχέσεις με τον πάπα. Αναφέρεται ότι ο Τάσιλος Γ΄, όταν οι ανιψιοί του Κάρολος και Καρλομάν ανέλαβαν την εξουσία στο Φραγκικό βασίλειο το 768, απέκτησε ηγεμονική συμπεριφορά: το έτος αυτό ίδρυσε το αββαείο του Γκαρς στον ποταμό Ινν, στη νότιο Βαυαρία και το επόμενο έτος ο Τάσιλο Γ΄ εξέδωσε στο Μπολτσάνο τον καταστατικό χάρτη του αββαείου του Ίνιχεν. Όμως δεν μπόρεσε να προστατεύσει τον πάπα εναντίον των Λομβαρδικών επεκτάσεων, που θεωρήθηκε ως η αιτία για την έλλειψη υποστήριξης της Ρώμης σε αυτόν, στη μετέπειτα σύγκρουσή του με τον Καρλομάγνο. Οι ιστορικοί συμφωνούν στο ότι ο Τάσσιλος Γ΄, αν και ενεργούσε ηγεμονικά, δεν είχε σκοπό να γίνει ο ίδιος βασιλιάς.
Παρόλα αυτά ο Τάσιλος Γ΄ συνέχισε την ηγεμονική συμπεριφορά, όπως την ίδρυση του αββαείου Κρέμσμυνστερ. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Τάσιλο Γ΄ ανακάλυψε το σώμα τού γιου του Γκύντερ, που είχε χτυπηθεί από έναν αγριόχοιρο σε κυνήγι και από λύπη ίδρυσε το μοναστήρι στην τοποθεσία το 777.
Το 763 ο Τάσιλος Γ΄ κατηγορήθηκε από τους Φράγκους για αθέτηση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ως υποτελής του Πεπίνου, όταν εγκατέλειψε τη Φραγκική εκστρατεία στην Ακουιτανία ένεκα κακής υγείας. Ο Πήρσον προτείνει ότι έφυγε, διότι παλαιότερα ο πατέρας τού Τάσιλο Γ΄ είχε κάνει συμφωνία με τον δούκα της Ακουιτανίας κατά τη διάρκεια της σύγκρουσής του με τον Πεπίνο το 743. Ανεξάρτητα από τα κίνητρα πίσω από την εγκατάλειψη της εκστρατείας από τον Τάσιλο Γ΄, τα Βασιλικά Φραγκικά Χρονικά εκφράζονται με ενόχληση γι'αυτό, λέγοντας ότι "απέρριψε τους όρκους και όλες τις υποσχέσεις του, και καλύφθηκε πίσω από μία ψεύτικη δικαιολογία". Επειδή τα Χρονικά μπορεί να επεξεργάστηκαν ξανά, ώστε να τονίσουν την υποτέλεια του Τάσιλο Γ΄, ο Πήρσον προτείνει ότι ο Τάσιλος Γ΄ παρουσιάστηκε ότι έσπασε τον όρκο του και δεν μπόρεσε να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για να πολεμήσει, με σκοπό να χαρακτηριστεί ανεπαρκής ως ηγέτης.
Το συμβάν έγινε η αφορμή για τον Καρλομάγνο και τον πάπα Αδριανό Α΄ να ισχυριστούν ότι ο Τάσιλος Γ΄ ήθελε να εξεγερθεί και να γίνει ανεξάρτητος, κάτι που άξιζε ποινή. Η τιμωρία εκτελέστηκε μετά από πολλούς πολιτικούς ελιγμούς κατά τη διάρκεια μίας συνέλευσης (dieta) στο βασιλικό παλάτι του Ίνγκελχαϊμ το 788. Εκεί ο Τάσιλος Γ΄ τελικά εκτοπίστηκε και εισήλθε σε μοναστήρι. Το 794 ο Τάσιλος Γ΄ στη σύνοδο της Φραγκφούρτης αναγκάστηκε πάλι να αποκηρύξει το δικαίωμά του στη Βαυαρία και έδωσε επίσημα στον βασιλιά όλα τα δικαιώματα που κατείχε.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε τη Λιουτπέργα, κόρη του Δεσιδέριου ηγεμόνα των Λομβαρδών και είχε τέκνο:
- Γκύντερ, απεβ. πριν το 777.
Πηγές
Επεξεργασία- Jahn, Wolfgang (2012). "Der Herzog und der König [The Duke and the King]". Damals (in German). Vol. 44 no. 4. pp. 16–23.
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 d:Q15720270: «Тассилон» (Ρωσικά)
- ↑ p67178.htm#i671771. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
