Στύση θανάτου

Η στύση θανάτου είναι μεταθανάτια στύση, τεχνικά ένας πριαπισμός, που παρατηρείται στα πτώματα των ανδρών που έχουν εκτελεστεί, ιδιαίτερα με απαγχονισμό.

Συνοπτικά

Το φαινόμενο έχει αποδοθεί σε πίεση στην παρεγκεφαλίδα που δημιουργείται από τη θηλιά. Οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού είναι γνωστό ότι σχετίζονται με τον πριαπισμό. Οι τραυματισμοί της παρεγκεφαλίδας ή του νωτιαίου μυελού συχνά συνδέονται με πριαπισμό σε ζωντανούς ασθενείς.

Ο θάνατος από απαγχονισμό, είτε πρόκειται για εκτέλεση είτε για αυτοκτονία, έχει παρατηρηθεί ότι επηρεάζει τα γεννητικά όργανα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Στις γυναίκες, τα χείλη και η κλειτορίδα μπορεί να υποστούν συμφόρηση και μπορεί να υπάρξει έκκριση αίματος από τον κόλπο, ενώ στους άνδρες, «μια περισσότερο ή λιγότερο πλήρης κατάσταση στύσης του πέους, με έκκριση ούρων, βλέννας ή προστατικού υγρού είναι συχνό φαινόμενο... ισχύει για μία στις τρεις περιπτώσεις». Άλλες αιτίες θανάτου μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε αυτές τις επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων θανατηφόρων πυροβολισμών στο κεφάλι, βλάβης σε μεγάλα αιμοφόρα αγγεία και βίαιου θανάτου από δηλητηρίαση. Ο μεταθανάτιος πριαπισμός είναι ένας δείκτης ότι ο θάνατος ήταν πιθανότατα γρήγορος και βίαιος.

Δείτε επίσης

• Αντανακλαστικό του Λαζάρου
• Livor mortis