Σιν Φέιν

Σιν Φέιν
Σιν Φέιν; Sinn Féin
Ηγέτης	Μέρι Λου Μακντόναλντ
Ιδρυτής	Άρθουρ Γκρίφιθ
Ίδρυση	Αρχικό 1905; Σύγχρονο 1970
Έδρα	44 Parnell Square, Δουβλίνο 1, Ιρλανδία
Ιδεολογία	Ιρλανδικός ρεπουμπλικανισμός; Δημοκρατικός σοσιαλισμός; Ευρωσκεπτικισμός; Κυριαρχισμός; Αριστερός εθνικισμός
Πολιτικό φάσμα	Αριστερά; Κεντροαριστερά
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου	Η Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ιστότοπος
	sinnfein.ie
	Πολιτικό σύστημα Δημοκρατίας της Ιρλανδίας; Πολιτικά κόμματα; ΕκλογέςΠολιτικό σύστημα Βόρειας Ιρλανδίας; Πολιτικά κόμματα; Εκλογές

Το Σιν Φέιν (ιρλανδικά: Sinn Féin, σημαίνει "εμείς"^[1]^[2]) είναι πολιτικό κόμμα στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και στη Βόρεια Ιρλανδία. Ιδεολογικά θεωρείται ένα σοσιαλδημοκρατικό και υπερκαθολικό κόμμα με σκόπο την εθνική αυτοδιάθεση. Ιδρύθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1905 από τον Άρθουρ Γκρίφιθ^[2], αλλά πήρε τη σημερινή του μορφή το 1970, ύστερα από μια εσωτερική διάσπαση που χώρισε το κόμμα στα δύο, με το άλλο μισό (γνωστό αρχικά ως Επίσημο Σιν Φέιν) να αποτελεί σήμερα το αριστερό Κόμμα των Εργατών της Ιρλανδίας (Páirtí na nOibrithe).

Ιστορικά έχει συνδεθεί με τους Ιρλανδούς Εθελοντές και τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA), αποτελώντας την πολιτική του πτέρυγα. Το 1919 η απογοήτευση που προκλήθηκε από την καθυστέρηση της Ιρλανδικής αυτονομίας οδήγησε μέλη του Σιν Φέιν, το οποίο είχε κερδίσει την πλειοψηφία των ιρλανδικών εδρών στο Ουέστμινστερ στις βρετανικές εκλογές του 1918, να δημιουργήσουν μια ιρλανδική συνέλευση στην οποία κηρύχθηκε η ιρλανδική ανεξαρτησία. Παράλληλα, στήριξε τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας, ο οποίος έληξε τελικά το 1921 με την υπογραφή της αγγλο-ιρλανδικής συνθήκης και τη δημιουργία του ελεύθερου κράτους της Ιρλανδίας. Μετά την διάσπαση του IRA το 1969, λίγο μετά την έναρξη της περιόδου που αποκαλείται «The Troubles», συνδέθηκε με το κομμάτι του Προσωρινού Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (Provisional Irish Republican Army)^[3], που έχει ως στόχο την αποκοπή της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο και την δημιουργία της Ενωμένης Ιρλανδίας.^[4] Αντίθετα, το Κόμμα των Εργατών συνδέθηκε με το κομμάτι του Επίσημου Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (Official Irish Republican Army, γνωστοί και ως "the Stickies"), με παρόμοια αιτήματα. Το 1962, οι υποστηρικτές του μαρξισμού- λενινισμού έλαβαν τον έλεγχο της ηγεσίας του Sinn Féin από τους παραδοσιακούς δημοκράτες και άρχισαν να ακολουθούν την πολιτική σε μια νέα κατεύθυνση. ^[5]

1918-1980

Στις γενικές εκλογές του 1918, το Σίν Φέιν κέρδισε 73 από τις 105 έδρες της Ιρλανδίας και τον Ιανουάριο του 1919 οι βουλευτές του συγκεντρώθηκαν στο Δουβλίνο και δημιούργησαν το κοινοβούλιο της Ιρλανδίας. Το κόμμα υποστήριξε την ένοπλη οργάνωση ΙΡΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ιρλανδικής Ανεξαρτησίας και τα μέλη του κοινοβουλίου διαπραγματεύθηκαν την Αγγλο-ιρλανδική συνθήκη με τη βρετανική κυβέρνηση το 1921. Στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν το κόμμα χωρίστηκε λόγω της συνθήκης. Τα μέλη κατά της Συνθήκης, υπό την ηγεσία του Έιμαν ντε Βαλέρα, αποχώρησαν, ενώ τα μέλη υπέρ της Συνθήκης δημιούργησαν ένα νέο κόμμα, Κοινωνία των Γαέλων (Cumann na nGaedheal), στις 27 Απριλίου 1923 σε συνάντηση στο Δουβλίνο, όπου οι αντιπρόσωποι συμφώνησαν για ένα συνταγματικό και πολιτικό πρόγραμμα. Το Cumann na nGaedheal ήταν η εθνικιστική πτέρυγα του Σιν Φέιν που σχηματίστηκε το 1900. Το κίνημα Cumann na nGaedheal, δημιουργήθηκε στις 27 Απριλίου 1923, όταν οι υπέρμαχοι της Αγγλοϊρλανδικής συνθήκης αναγνώρισαν την ανάγκη για να κερδίσουν τις εκλογές. Η Cumann na nGaedheal κυβερνησε το νέο Ιρλανδικό Ελεύθερο Κράτος για εννέα χρόνια και συνενώθηκε με δύο άλλες οργανώσεις για να σχηματίσει το Fine Gael το 1933.^[6] ^[7] ^[8]

1980-2018

Από το 1983 έως το 2018, αρχηγός του Σιν Φέιν ήταν ο Τζέρι Άνταμς, όταν τον διαδέχθηκε η Μέρι Λου Μακντόναλντ. Σήμερα, στην Βόρεια Ιρλανδία, κατέχει τις 28 από τις 108 έδρες της Συνέλευσης της Βόρειας Ιρλανδίας (δεύτερο κόμμα), έχοντας 4 υπουργικές θέσεις, μεταξύ των οποίων και αυτή του Αναπληρωτή Πρώτου Υπουργού της Βόρειας Ιρλανδίας. Αντίθετα στην Κάτω Βουλή της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας (Dáil Éireann) είναι σήμερα το μικρότερο κόμμα, κατέχοντας 4 από τις 166 έδρες, ενώ κατέχει και μια έδρα στην Άνω Βουλή (Seanad Éireann). Το Σιν Φέιν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά-Βόρεια Πράσινη Αριστερά.

Έδρες σε κοινοβούλια

Κοινοβούλιο	Έδρες
Κάτω Βουλή της Ιρλανδίας	37 / 160
Ιρλανδική Γερουσία	3 / 60
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Δημοκρατία της Ιρλανδίας)	1 / 13
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Βόρεια Ιρλανδία)	1 / 3
Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου (Έδρες Βόρειας Ιρλανδίας)	7 / 18 (Απέχοντες)
Εθνοσυνέλευση της Βόρειας Ιρλανδίας	27 / 90
Τοπική αυτοδιοίκηση της Βόρειας Ιρλανδίας	159 / 949

Παραπομπές

↑ Niall Ó Dónaill (1977). (επιμέλεια έκδ. Tomás de Bhaldraithe), επιμ. Foclóir Gaeilge-Béarla [Irish-English Dictionary] (στα Ιρλανδικά). Dublin: An Gúm. σελίδες 533, 1095. ISBN 1-85791-037-0.
↑ ^2,0 ^2,1 Mícheál MacDonncha, επιμ. (2005). Sinn Féin: A Century of Struggle (στα Ιρλανδικά και Αγγλικά). Dublin: Sinn Féin. σελ. 12. ISBN 0 9542946 2 9.
↑ "The political counterpart of PIRA": entry under Provisional Sinn Féin, W.D. Flackes & Sydney Elliott (1994) Northern Ireland: A Political Directory 1968-1993. Belfast: Blackstaff Press
↑ Moloney, Ed (2002). A Secret History of the IRA. Penguin Books. p. 246. ISBN 0-14-101041-X.
↑ Robert William White, Ruairí Ó Brádaigh: the life and politics of an Irish revolutionary, p. 119
↑ Griffith, The Resurrection of Hungary, p. 161
↑ Brian Feeney, Sinn Féin: a hundred turbulent years, pp. 49–50
↑ Michael Gallagher, Political Parties in the Republic of Ireland, p. 41. Books.google.ie. 1985. ISBN 9780719017971. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Σιν Φέιν

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Niall Ó Dónaill (1977). (επιμέλεια έκδ. Tomás de Bhaldraithe), επιμ. Foclóir Gaeilge-Béarla [Irish-English Dictionary] (στα Ιρλανδικά). Dublin: An Gúm. σελίδες 533, 1095. ISBN 1-85791-037-0.

[MacDonncha_2005,_p.12-2] 2,0 ^2,1 Mícheál MacDonncha, επιμ. (2005). Sinn Féin: A Century of Struggle (στα Ιρλανδικά και Αγγλικά). Dublin: Sinn Féin. σελ. 12. ISBN 0 9542946 2 9.

[3] "The political counterpart of PIRA": entry under Provisional Sinn Féin, W.D. Flackes & Sydney Elliott (1994) Northern Ireland: A Political Directory 1968-1993. Belfast: Blackstaff Press

[4] Moloney, Ed (2002). A Secret History of the IRA. Penguin Books. p. 246. ISBN 0-14-101041-X.

[5] Robert William White, Ruairí Ó Brádaigh: the life and politics of an Irish revolutionary, p. 119

[6] Griffith, The Resurrection of Hungary, p. 161

[7] Brian Feeney, Sinn Féin: a hundred turbulent years, pp. 49–50

[8] Michael Gallagher, Political Parties in the Republic of Ireland, p. 41. Books.google.ie. 1985. ISBN 9780719017971. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]